ฟิค [หัวขโมยแห่งบารามอส] ตอน รักเธอจากนี้และตลอดไป

ลำดับตอนที่ #3 : การเดินทางไปเดมอส,ท่านจ้าวเอวิเดส

   ไร้ซึ่งเสียงหัวเราะ ไร้ซึ่งรอยยิ้ม จากเจ้าหญิงแห่งบารามอสผู้ซึ่งเคยร่าเริงเสมอๆ

นัยน์ตาสีน้ำตาลเย็นชา พลอยทำให้ข้ารับใช้ทุกคนมีความอึดอัดทั้งขบวนการเดินทาง



เกวียนที่ค่อยๆผ่านหมู่แมกไม้ที่มี ทัศนีย์ภาพงดงาม ไม่ได้ทำให้เจ้าหญิงแห่งบารามอส

รื่นรมณ์ได้เลย ซ้ำกลับทำให้ระทมทุกข์ เมื่อพบว่าอะไรอยู่ข้างหน้า พลันคิด น้ำตาก็พาล

จะไหลออกมา จึงยกมือขึ้นกุมสร้อยเส้นที่มีค่าที่สุดในชีวิต ไข่มุกแสงจันทร์



พลันตะวันคล้อย กลายเป็นพลบค่ำ ดาวสว่างกระจ่างฟ้า ธิดาแห่งองค์ไฮคิง

ก็มาถึงประตูปราสาทแห่งเดมอส ตอนนี้ ความเศร้าไม่ได้มีอีกต่อไป เมื่อการเดินทาง

ก่อนที่จะถึง หล่อนได้พบกับ เครเซอร์ ราชันย์ยักษ์น้องชายแห่งเจ้าเอวิเดส

ที่แสนจะสุภาพ แต่ยังไม่เท่าไร ยัยลูน่า นี่สิ ราชินีจันทราผู้งดงาม เธออ่านใจได้

ทะลุปรุโปร่งยิ่งนัก จึงพบกับความเกลียดชังจากก้นบึ้งของจิตใจที่เธอมีให้มากมาย

แก่ราชาปีศาจ เอวิเดส ราชินีจันทราคนงาม จึงจะกักเจ้าหญิงแห่งบารามอสไว้ไม่ให้

เข้าสู่เดมอส แต่เธอต้องทำหน้าที่ จึงเกิดการปะทะกัน



ดีว่า โกโดม โคมุส ตัวน้อยที่เข้ามาห้ามศึกได้ทันแบบ เส้นยาแดงผ่าแปดและรับเธอ

เข้าสู่เดมอสอย่างปลอดภัย ถ้าปะทะกันจริงๆคงเกิดเรื่องเพราะฝีมือเธอเองก็ไม่ได้ด้อย

ไปว่าราชินีจันทรา ลูน่า เกรเดเวล นักหรอก



ประตูปราสาทเปิดกว้าง ปราสาทที่สูงตระหง่าน ถ้าเธอไม่ได้มาด้วยตำแหน่ง ณ ตอนนี้

และไม่ได้มาด้วยอารมณ์นี้ เธอคงจะคิดว่ามันสวย



"มาทำหน้าที่ๆ" เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ แต่พลันสายตาปะทะเข้ากับสายตาของชายหนุ่ม

นัยน์ตาสีดำ ที่ยืนอยู่นั้น ความโกรธก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เจ้าเอวิเดสผู้ซึ่งพรากความสุข

ในชีวิตไปจากเธอ เธอก้าวเดินผ่านเข้าไปแต่ต้องชะงักเท้าเมื่อเสียงทรงอำนาจเอ่ยขึ้น



"จะไม่ทักกันสักหน่อยหรือ เจ้าหญิง อลิเซีย ไม่นึกว่าเจ้าหญิงแห่งบารามอสจะไม่มีมารยาท"



เอวิเดสเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะราวกับจะยั่วเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์



"มารยาท มิจำเป็นที่จะต้องใช้ กับผู้ที่ไร้มารยาท" เมื่อได้ฟังดังนั้นผู้ที่จะยั่วก็กลับกลายเป็น

พลุ่งพล่านด้วยความโกรธ จึงก้าวสาวเท้าเข้ามาแล้วประกบริมฝีปากลงบนเรียวปากบาง



นัยน์ตาสีน้ำตาลเบิกกว้างอย่างตกใจและผลักชายหนุ่มไปด้วยความแรง



"หยาบคาย ป่าเถื่อนที่สุด" อลิเซียง้างมือขวาหมายจะตบหน้าจอมราชันย์



เจ้าปีศาจที่ไวกว่าจึงรับได้ทัน หากแต่



"เพี้ยะ!!" มือซ้ายเข้าปะทะแก้มของเจ้าแห่งปีศาจเอวิเดสอย่างแรงจนปรากฏเป็นรอยแดงริ้วๆ

ขึ้นบนหน้าคมๆนั้น



"เจ้าอย่าลืม ถัดจากนี้อีก 5 วัน เจ้าจะต้องเป็นราชินีแห่งเดมอส" ว่าแล้วก็สะบัดเสื้อคลุมเดินออกไป

ทิ้งให้หญิงสาวนั่งเข่าทรุด อยู่บนโถงทางเดิน น้ำตาไหลอาบแก้ม



****************************************************************

"โหดไม่หยอก ตบหน้าท่านจ้าวเอวิเดสได้"



"เห็นว่าท่านจ้าวเอวิเดสโกรธมากเลยนิ"



"หล่อนยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรกันนะ



เสียงซุบซิบเกิดขึ้นทั่ววัง ภายใต้การจัดงานอภิเษกสมรส ของราชาปีศาจ



  อีกหนึ่งวันในใจอลิเซียคิดอย่างท้อถอย อยู่ท่ามกลางสวน ในปราสาทเดมอส หลังจากการ

พบกันคราวแรกเธอก็ไม่เห็น หน้าจ้าวเอวิเดสอีกเลย จะมีก็แต่โกโดมโคมุส คนสนิทที่แสนน่ารัก

ของจ้าวเอวิเดสเท่านั้นที่อยู่กับเธอ



"โกโดม" อลิเซียเอ่ยขึ้น



"ข้าอยากไปในเมือง อยู่ที่นี่น่าเบื่อ"



"ไม่ได้กระหม่อม หากท่านจ้าวเอวิเดสรู้ หม่อมชั้นตายแน่พะย่ะค่ะ"



เมื่อรู้ว่าไม่ได้อลิเซียก็ไม่ซักไซร้ต่อ(ถ้าเป็นเฟรินล่ะก็ จะเหลือหรอ) และเมื่อนั่งเงียบๆไปได้สักพัก



"โกโดม"



"อะไรหรือกระหม่อม"



"ทำไมต้องเป็นชั้น.........................."  เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้ง



โกโดม แม้จะเทิดทูนท่านจ้าวเอวิเดสอย่างเหนือหัว แต่ก็พลันคิดสงสาร สาวน้อยผู้นี้จับใจ



"ช่างเถอะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่ข้าสาบานจากใจ ข้าจะไม่มีวันมีความรักมอบให้แก่เขา"



เสียงที่ตัดพ้อ และตามมาด้วยเสียงประกาศกร้าว ของ เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาล



***************************************************************

เอวิเดสเถื่อนไหมคะ น้องสาวเรา พออ่านก็กรี๊ดสลบไปเลยค่ะ  เหอะๆ มานบ้าเอวิเดส

ถ้ายังไง ก็อย่าถือสาเลยค่ะ แต่งสนองตัณหาคนแต่งค่ะ  หุหุหุ



ถ้าเข้ามาอ่านกัน ก็โพสไว้ด้วยนะคะ คะแนนมันลบทุกๆเดือน แต่คำโพสจากทุกคนมันเป็น

กำลังใจให้แก่คนเขียนมากๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่อ่าน



*********************************************************************