ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ รีไรท์
บทนำ
เนิ่นนานผ่านผัน ินแนแสนห่าไลาเมือมนุษย์
มีเรื่อเล่าาน ำนานอนรุรินท์เิไรลาสีรี ินแนอเหล่าินนร อันปรอ้วยท้าวปทุมและพระนาันทรา ึ่ไ้ให้ประสูิาลพระธิาถึเ็อ์
พระธิาทั้เ็อ์ สิริโมามยาะหาผู้ใเปรียบ มารแม้นอัปสรสวรร์บนั้นนิมมานรีที่ไ้ื่อว่าเนรมิสิ่ใไ้ามปรารถนา ยัไม่อาุบโมะโลมายให้เทียบเียเท่า
วามามอพวนาเป็นที่ร่ำลือไปทั่วินแน เหล่าษัริย์และเ้าาย่าแว้น แม้แ่เทพนธรรพ์ ่าเฝ้าหมายปอ แ่้วยำทำนายอโหร ว่าพวนาล้วนเป็นเทพินรี ท้าวปทุมึไม่ประส์ะให้พระธิาอภิเษ หวัให้ถือเพศพรหมรรย์ และปรอินนรทั้เ็เผ่าพันธุ์ในอนาาลสืบไป
พระนามเรียานแสนไพเราะไ้รับารผูะา เรียร้อยถ้อยำอันเป็นสำเนียอ่อนหวาน ไ้แ่ รัศมิมาน านิา ัยา วิภาวรี มีอำพัน บัิา และ มโนราห์ อน์นุสุท้อในพระนาันทรา
หาแ่วามริพระธิาแห่ท้าวปทุมมิไ้มีเพียเ็ เมื่อสนมนาหนึ่ไ้ั้รรภ์ และให้ำเนิไ่สีาวนวลพิสุทธิ์ ึ่ถูฟูมฟัไ้รับไออุ่นาวรายพระนาันทราแทนพระมาราอ์ริที่สิ้นนม์
ระทั่รารีที่ึสั เสียแผร้ออทาร็ัึ้อไปทั่วทั้ไรลาส เมื่อเปลือสีาวนวลถึาลแับ พันธะแห่ินรีน้อยไ้ถูปลปล่อย บัเิแสสีทอาปีเล็ๆ ที่แม้ะยัไม่แ็แรพอที่ะโบยบิน แ่้วยแสุอรุรุ่ที่อาบไล้นเรือนายาม พระนาันทราอันเป็นผู้ทอพระเนรเป็นอ์แร ึประทานนามให้ว่า ปัษาสุวรร
เ้าหิปัษาสุวรร รูปโมละม้ายล้ายลึับเหล่าพระพี่นาทั้เ็ แ่สิ่ที่ทำให้พระบิาและ้าราบริพารแยนาออาพระธิาในพระนาันทราไ้ นั่นือปีสีทอที่แ่าไปาินนรทุน ที่ะมีสีนั้นวรระสูสุเป็นเพียสีเหลือบรุ้เท่านั้น
วบนาลสมัยหนึ่ เ้าายแห่เมือมนุษย์ พระนามว่า สุธน เป็นผู้ึ่มีบุาธิารสูส่ ไ้ใ้ปัาอนนท้าวปทุมทรยอมรับ ทำให้ไ้อภิเษับพระธิาอ์สุท้อในพระนาันทรา เ้าหิมโนราห์เมื่อไ้อภิเษ็ทูลลาออาบรราศัิ์ ถวายืนปีและหา ่อนะพาันไปอยู่ในเมือมนุษย์ับพระสุธนราบนสิ้นใ
ำแหน่พระอุปราินี[1]ผู้ปรอเผ่าพันธุ์ินนรึว่าเว้น เ้าหิสุวรรปัษาที่ยัอ่อนพรรษาไ้รับารสถาปนาึ้นเป็นว่าที่ราินี ำรในเผ่าัปาวุรินนรา แทนเ้าหิมโนราห์ที่าไป
หาแ่วามรัหาไ้เ้าใรออใรไม่ มารแม้นะอยู่ในวรระสูส่เพียใ เ็มไป้วยยศถาอันเป็น่านปราารแ็แร่แ่ไหน หัวใ็ย่อมโบยบินออไปหาอิสรภาพหอมหวานที่รออย
อน์นุผู้ลาเลาและอ่อนเยาว์ในทาโล นาถูบ่วแห่รัรัรึรึิเอาไว้ มัน่าเร่าร้อนรุนแรว่านาบาศอันเป็นพรหมมลิิที่ทำให้พระพี่นามโนราห์พานพบพระสุธน นมิอาสลัออไปไ้เลย
ึเป็นที่มาแห่โศนารรมแสนเ็บ้ำ เมื่อเ้าหิปัษาสุวรรไม่อาถอปีและหาถวายืนเ่นพระพี่นา และายที่รัลับละทิ้สัารราไป ทำให้นา้อทุรนทุรายนแทบะวาวายไปามัน...
วบนาลปัุบัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น