คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พี่เสื้อหนาว/พี่เดย์
วันนี้ถึงแม้ฉันจะรีบตื่นเช้าแค่ไหน ก็มาโรงเรียนสายอยู่ดี=_=^^ มาถึงโรงเรียนก็เข้าแถวพอดี(อีกแล้ว)และเหมือนเดิมอิ๋มทักฉันด้วยประโยคเดิม
"บัตเตอร์~ เมื่อวานเว้ย พวกเค้าเห็นพี่ที่ใส่เสื้อหนาวเหมือนแกด้วย"และเช่นทุกวันที่ไวน์จะเปิดประเด็นเม้าท์มอย ผิดแค่วันนี้เป็นเรื่องของฉันนี่แหละ-*-
"พวกแกเจอที่ไหนว่ะ?"ฉันถามด้วยเสียงเนือยๆสักหน่อย เมื่อไหร่พวกนี้จะเลิกเนี่ย-^-
"เมื่อวานนี้พวกเค้าเลิกเรียนพิเศษแล้วเจอพี่แกเดินมากับเพื่อน กำลังจะไปส่องชื่อแต่ไม่ทัน-O-"ไอ้แฟรงค์พูดขึ้นพร้อมทำหน้าเสียดายสุดขีดในขณะที่ฉันอยากวีนใส่สุดๆ
"จริงป่ะO_O"ยังไม่ทันได้พูดอะไรครีมกับริบบ้อนก็ขัดขึ้นก่อนด้วนน้ำเสียงตื่นเต้น
"จริงสิแก เค้าจะโกหกทำไม"ยัยอิ๋มตัวดีพูด
"เค้าว่าพวกแกน่าจะจบได้แล้วนะ-*-"ฉันทำหน้าเซ็งก่อนจะลากยัยริบบ้อนไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน
"แก~พี่แกน่ารักจริงๆนะ"กลายเป็นว่าฉันลากมาผิดคน มันทำให้ฉันรำคาญกว่าเดิม
"จบได้แล้วๆ"ฉันตัดบทก่อนจะเดินไปทำธุระส่วนตัว
"ป่ะๆแกรีบไปได้แล้ว"
หลังจากเมื่อเช้ายังมีเรื่องพวกนี้ตามมาอีกหลายครั้ง จนฉันเงียบไม่พูดด้วยพวกนี้ถึงได้พูดเรื่องอื่น วันนี้เป็นวันอาเซียนโรงเรียนบังคับให้นักเรียนทุกคนเข้าร่วมกิจกรรมฐานต่างๆ ด้วยความที่กลุ่มพวกเราเป็นกลุ่มใหญ่ที่เป็นที่สุดในห้องทุกด้าน
พวกเรามาเข้าฐานสอยดาวพวกเพื่อนของฉันก็เรียกฉันลั่นร้าน อะไรอีกเนี่ยไม่อายคนรึไง=_=;;
"บัตเตอร์!!!!"
"อะไรว่ะ พวกแกไม่อายคนรึไง-_-+"
"พี่ที่ใส่เสื้อหนาวเหมือนแกกำลังเดินเข้ามาอ่ะJ"ปริมกับไพลินพูดพร้อมกัน
"เฮ้ย!!!O_O จริงป่ะ!!"ฉันตะโกนลั่นก่อนจะหาที่หลบ
"จะหนีไปไหน"พาสเทลกับพั้นช์ลากฉันมาก่อนจะผลักไปข้างหน้า ไอ้ผลักไปข้างหน้าไม่เท่าไร่นะถ้ามันไม่ทำให้ฉันล้มทับคนที่ไม่อยากเจอซะก่อน น่าอายเลยทีนี้ TOT
"น้องเป็นอะไรมากไหมครับJ"ฉันล้มทับพี่แกอยู่นะ ทำไมยังยิ้มอยู่ได้เนี่ยเขินนะเว้ยT///T "ไม่เป็นไรค่ะ"ฉันพูดก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้าของใบหน้าเนียน ที่ตอนนี้กำลังเป็นสีชมพูอ่อน ตาสีน้ำตาลอ่อนที่ฉายแววแปลกๆมาให้ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหล่ออ่ะ กลิ่นน้ำหอมที่พี่แกฉีด ฉันคงเผลอมองนานไปหน่อยทำให้พี่เขารู้ตัว
"หน้าพี่มีอะไรติดหรอครับ? J"
"อ๊ะ อ๋อ เปล่าค่ะ (. .///)"ฉันพูดก่อนจะผละออกมาจากพี่เขา
"ไม่เจ็บตรงไหนนะครับ^^"
"ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ"ฉันรีบเดินกลับมาหาเพื่อนตัวเองก่อนที่พวกนั้นจะพูดอะไรมากกว่านี้ ฉันก็ลากพวกนั้นออกมาซะก่อน
"พวกแกทำแบบนี้ทำไมหา!!!!=_=;;/// "ฉันเหวี่ยงให้พวกเพื่อนจอมแสบของฉันทันทีที่พ้นจากร้านสอยดาว
"ก็เห็นว่าพี่เขาชอบแกนี่นา พวกเค้าเลยสงเคราะห์นิดหน่อย^^;;"ไวน์พูดขึ้นหลังจากที่ฉันเหวี่ยงพวกนางไป
"พวกแกไม่ต้องมาคิดแทนฉันเลยนะ!!!! "ฉันเริ่มไม่ไหวแล้วนะ ไอ้พวกนี้นะทำไมต้องมาคิดแทนทำอะไรแทนฉันด้วย เล่นทำแบบนี้เขินนะเฟ้ย!!!
"เออ เอาเป็นว่าพวกเค้าขอโทษแล้วกันนะ"พวกนั้นขอโทษฉันก่อนที่จะพาฉันไปเข้าฐานอื่น
"ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะพวกแก-_-+"ฉันพูดพร้อมส่งสายตาอาฆาตให้
ถึงเวลาพักเที่ยงพวกเราลงมากินข้าว ในขณะที่กินข้าวอยู่นั้นสายตาฉันไปสบตากับพี่ผู้ชายคนนั้น พอเห็นพี่เขาก็ส่งยิ้มน่ารักมาให้ ทำเอาฉันเกือบสำลักข้าว
"แกเป็นอะไร บัตเตอร์? "คอตตอนที่นั่งใกล้ฉันมากที่สุดถามเมื่อเห็นฉันทำท่าสำลัก
"เปล่า สบายดี^^;;"ฉันส่งยิ้มแห้งๆไปให้
"มันดีใจที่เจอพี่เสื้อกันหนาวอีกนะสิ"มาแล้วมันแซวอีกแล้วพวกนี้TOTแบมบูไม่น่าเปิดเล้ยยย
"เปล่าซะหน่อย อย่ามามั่วน่า=_="
"มั่วที่ไหน ดูนั่นสิพี่แกกำลังเดินมาแล้วเห็นป่ะ"เนเน่ชี้ให้ดู เมื่อฉันหันไปตามที่มันชี้ก็ทำให้เห็นหน้าพี่เขาชัดๆอีกครั้ง
"พี่ซื้อน้ำมาไถ่โทษที่เมื่อเช้าทำน้องตกใจน่ะครับJ"มาอีกแล้วรอยยิ้มที่ทำใจสั่น////
"อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เป็นความผิดของบัตเตอร์เองค่ะ^^;;"ฉันขอโทษพี่ก่อนจะรับน้ำมา
"น้องชื่ออะไรนะครับ? "
"บัตเตอร์ค่ะ"ไม่ใช่เสียงฉันหรอกนะ แต่เป็นเสียงเพื่อนทั้งกลุ่มต่างหาก = =
"อ๋อ ครับน้องบัตเตอร์ พี่ชื่อเดย์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ^^"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ^^"ฉันส่งยิ้มให้พี่เดย์ก่อนที่พี่เดย์จะขอตัวกลับไปหาเพื่อน และเกือบทันทีที่พี่เดย์ไปเพื่อนทั้งหมดของฉันก็พูดพร้อมกันว่า"พี่เดย์น่ารักอ่ะ~"
"พี่เดย์ต้องมาจีบแก ชัวร์!!! เชื่อเค้า"แล้วไวน์ก็เริ่มวิเคราะห์ทันที และตามมาด้วยเสียงสนับสนุนยกใหญ่ ฉันรีบตัดบทด้วยการลุกมาเก็บจานคนเดียว=^= วันนี้เป็นวันที่หัวใจฉันทำงานหนักมากที่สุด คงเป็นเพราะตั้งแต่ฉันไปล้มทับพี่เดย์นั่น ฉันก็แทบทำอะไรไม่เป็นเลยต่อหน้าพี่เดย์ มันรู้สึกเขินไปหมด โธ่เว้ย!!!นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย!!!-*-
"สวัสดี บัตเตอร์ "มีเสียงเรียกไม่ไกลจากฉัน ทำให้ต้องเงยหน้ามอง
"อ้าว สวัสดี โดม^^;;"นี่มันวันอะไรเนี่ยทำไหมฉันต้องเจอแต่คนที่ไม่อยากเจอด้วยTOT"ขอตัวก่อนนะ"ฉันเตรียมตัวที่จะกลับมาหาเพื่อน แต่ก็ถูกโดมดึงแขนไว้
"ยังไม่คุยกันเลยนะ"เสียงหงุดหงิดเชียวนะ-*-
"มีอะไรหรอ?(‘ ‘)"
"จะไปงานเลี้ยงรุ่นป่ะ? "
"น่าจะไปอยู่นะ ที่ไหนหรอ? "
"อืม ร้านเนื้อย่างใกล้ๆแถวนี้แหละ"
"เดี๋ยวจะไปขอแม่ดูแล้วกัน ขอตัวก่อนนะ"
ฉันรีบหนีจากสถานการณน่าอึดอัดนี่ทันที ทุกคนอาจจะงงว่าทำไหมฉันถึงเป็นแบบนี้ จะเล่าให้ฟังนะ เมื่อตอนประถม ฉันแอบชอบโดมคนนั้นแหละ ผู้ชายอะไรหล่อมาก เรียนเก่ง กีฬาก็ได้ เพอร์เฟ็กต์ทุกอย่าง แต่โดมไม่รู้หรอกว่าฉันแอบชอบเขา ฉันสนิทกับโดมมากๆๆจนบางทีมีคนคิดว่าเราเป็นแฟนกัน^^ ในวันปัจฉิมฉันเขียนจดหมายสารภาพรักไปใส่กระเป๋าเขา ก่อนที่จะหนีจากเขามาโดยไม่บอกลา โชคชะตากลับเล่นตลกให้เขามาเรียนโรงเรียนเดียวกันอีก ยังดีที่อยู่คนละห้องทำให้ฉันไม่อึดอัดเท่าไร่T^T แต่ถ้าต้องเจอกันทีไรฉันจะหลบหรือเลี่ยงที่จะเผชิญหน้าทุกที มันจะไม่เป็นอย่างนี้หรอกถ้าในวันปัจฉิมนั้นฉันไม่ไปเห็นโดมกำลังขอเพื่อนอีกคนเป็นแฟน Y_Y เขาเป็นรักแรกของฉันทำให้ฉันไม่สามารถลืมเขาได้สักทีแม้ว่าเวลาจะผ่านมานานแล้วก็ตาม
"บัตเตอร์ แกเป็นอะไรว่ะ? ทำหน้ายังกับขี้ไม่ออก"คอตตอนทักฉันกวนๆ
"...."ไม่รู้ทำไมฉันถึงมองเห็นภาพเบลอๆ ก่อนที่หยดน้ำอุ่นๆจะไหลลงแก้ม
"เฮ้ย!!!แกเป็นอะไรว่ะ ร้องไห้ทำไม"
ฉันไม่สามารถอธิบายอะไรให้ใครฟังได้เพราะตอนนี้ฉันร้องไห้อย่างกับทำนบแตก เพื่อนๆต่างก็ตกใจกับอาการของฉัน ก่อนที่อิ๋มจะกอดปลอบ ฉันร้องไห้อยู่ครู่ใหญ่ๆก่อนที่จะเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้พวกนี้ฟัง
"เออๆพวกเค้าเข้าใจแก เลิกร้องได้แล้ว ป่ะๆไปเรียนกัน"ไวน์พูดขึ้นก่อนจะฉุดให้ฉันลุกขึ้น
หลังจากนั้นฉันก็เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร่ มัวแต่คิดอะไรที่เกี่ยวกับโดมอยู่ จนตอนเย็นหลังเลิกเรียนพิเศษฉันมาขึ้นรถโดยสารกลับบ้านเหมือนเดิม แต่เพราะมัวแต่คิดอะไรอยู่เพลินๆ ทำให้ไม่ได้สังเกตว่ามีรถมาขับเทียบตั้งแต่เมื่อไร่
"น้องบัตเตอร์กำลังจะกลับบ้านเหรอครับ? J"รู้แล้วพี่เดย์นี่เอง
"อ๋อ ค่ะ"
"ให้พี่ไปส่งบ้านไหม"
"ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ^^"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เป็นผู้หญิงกลับบ้านคนเดียวมันอันตรายนะครับ"
"กลับกับพี่เดย์ก็น่ากลัวเหมือนกันแหละค่ะ =_="
"ฮะๆ นั่นสินะ เอาอย่างนี้ดีกว่าครับพี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรน้องบัตเตอร์^^ ใหัพี่ไปส่งเถอะนะ นะ น้าาา"พี่เดย์ทำเสียงออดอ้อนดูน่ารัก จนทำให้ฉันอดหัวเราะออกมาไม่ได้
"โอเค ก็ได้ค่ะJ"ฉันยิ้มก่อนที่จะเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง
"บ้านบัตเตอร์อยู่ไหนครับ(‘ ‘)?"
"อยู่Rinla Village ค่ะ พี่เดย์รู้จักไหมค่ะ"
พี่เดย์ยิ้มก่อนจะตอบ"ยิ่งกว่ารู้จักอีกครับเพราะบ้านพี่ก็อยู่นี่เหมือนกัน"
"O_O จริงไหมค่ะ? อย่ามาล้อบัตเตอร์เล่นนะ"ฉันทำเสียงขู่เล็กๆ
"จริงสิครับ^^ อยู่ซอย 5ครับ แล้วบัตเตอร์อยู่ซอยไหน"
"อยู่ซอย 2 ค่ะ"
"อ๋อ ครับ บัตเตอร์อยากฟังเพลงไหม? "พี่เดย์ถามแม้ว่าสายตาจะมองถนนอยู่
"แล้วแต่เถอะค่ะ พี่เดย์เป็นเจ้าของนี่นา"
"งั้นฟังเพลงนี้แล้วกันนะ^^"พี่เดย์เอื้อมมือมาเปิดเพลงก่อนที่อินโทรเพลงกะทันหันจะดังขึ้น พี่เดย์ยิ้มก่อนจะฮัมเพลงตาม และอีกนั่นแหละที่ฉันอดจะยิ้มออกมาไม่ได้ทำไมเวลาที่อยู่ใกล้พี่เดย์ฉันถึงได้รู้สึกดีแบบนี้ก็ไม่รู้ ฉันเหลือบตามองพี่เดย์จนกระทั่งถึงซอยบ้านแบบไม่รู้ตัว
"น้องบัตเตอร์ บ้านน้องหลังไหนน่ะ? "พี่เดย์ถามขึ้นทำให้ฉันได้สติ
"เอ่อ พี่เดย์จอดตรงนี้แหละค่ะ เดี๋ยวบัตเตอร์เดินเข้าไปเอง ขอบคุณมากนะค่ะJ"ฉันไหว้ลาพี่เดย์ก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถ
"เดี๋ยวครับ" พี่เดย์เปิดกระจกคุยกับฉัน
"ค่ะ?"
"ให้บัตเตอร์เข้าบ้านก่อนนะแล้วพี่ค่อยจะกลับบ้าน...ได้ไหม"หางเสียงพี่เดย์ดูจะอ้อนอีกแล้ว
"อ๋อ นึกว่าอะไร ได้สิค่ะ"
"งั้นฝันดีนะครับบัตเตอร์^^"
"ฝันดีเช่นกันค่ะ^^"
ฉันเดินยิ้มก่อนที่จะฮัมเพลงกะทันหันที่พึ่งฟังมา เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านฉันหันไปมองพี่เดย์ที่ตอนนี้ออกมายืนนอกรถก่อนที่จะโบกมือให้แล้วเข้าบ้านมาอย่างอารมณ์ดีสุดๆ^-^ ฉันคงบ้าไปแล้วมั้งเนี่ย ถ้าจะบ้าฉันว่าคงเป็นเพราะพี่เดย์นั่นแหละคนอะไรไม่รู้ทำให้ฉันยิ้มได้ตลอดเลย^^ ฝันดีแน่ๆคืนนี้ยัยบัตเตอร์....... Jจะว่าไปแล้วพี่เดย์ก็น่ารักดีนะเนี่ย
อาจเป็นเพราะแม่เห็นฉันเดินมาอย่างอารมณ์ดีผิดปกติ แม่จึงทักขึ้น
"ไปทำอะไรมาถึงอารมณ์ดีขนาดนี้ บัตเตอร์"
"อารมณ์ดีไม่มีเหตุผลค่ะ^^"
"เฮ้อ...ช่างเถอะไปอาบน้ำมากินข้าวกัน"
"ค่ะ"
ฉันใช้เวลาในห้องน้ำไม่นานนัก ก่อนที่ตอนนี้จะมานั่งยิ้มแป้นอยู่โต๊ะอาหาร วันนี้พี่เบสต์มากินข้าวด้วยแฮะ แปลกจริงๆ-O-ฉันรีบกินข้าวก่อนที่จะขึ้นมาทำการบ้าน ขณะที่ทำการบ้านอยู่นั้นสมองก็ไปคิดถึงเรื่องที่ฉันเจอโดมเมื่อตอนกลางวันแล้วอารมณ์ก็หดหู่ขึ้นมาซะงั้น=_= รีบทำการบ้านแล้วนอนดีกว่า
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นใครมานะO_Oฉันรีบลุกไปเปิดประตูทันที
แอด...
เมื่อเปิดประตูก็เจอพี่เบสต์มายืนที่หน้าห้อง โอ้ อะเมซิ่ง!!! ช็อก=[]=
"พี่เบสต์มีอะไร? "
"ตอนที่พี่กำลังเดินเข้ามาในซอย มีคนฝากมาให้แกน่ะบัตเตอร์"แล้วพี่ชายฉันก็ยื่นซองจดหมายมาให้
ฉันมองมันสักครู่ก่อนจะถามพี่เบสต์ว่า"ใครหรอ? "
"พี่ไม่รู้จักหรอก เป็นผู้ชายน่ะ นี่แกไปหว่านเสน่ห์ที่ไหนมาหะ? "
"เปล่าหรอก ขอบคุณมากนะพี่"ฉันเริ่มปะติดปะต่อได้แล้ว ต้องเป็นพี่เดย์แน่ๆ รีบแกะอ่านดีกว่า
คืนนี้หลับฝันดีนะครับ อย่าลืมฝันถึงพี่ด้วยนะ:D
พี่เดย์คนหล่อ ;p
ฉันยิ้มออกเมื่อเห็นข้อความในจดหมาย ทั้งที่เมื่อกี้ยังเซ็งอยู่เลย พี่เดย์น่ารักจัง^__^ ฝันดีเหมือนกันนะค่ะ ฉันยืนยิ้มบิดไปบิดมาอยู่นานจนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเป็นบ้าไปแล้ว=_= รีบไปนอนเถอะบัตเตอร์ก่อนที่จะอาการหนักกว่านี้
ความคิดเห็น