คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทชักพา
กริ๊งงงงงงงงง
หาววว เสียงนาฬิกาปลุกดังหนวกหูน่ารำคาญจริง=_=;; ฉันเอื้อมมือไปปิดนาฬิกาปลุกก่อนจะนอนต่อแต่เสียงประตูถูกเปิดทำให้ฉันต้องลืมตาอีกครั้งอะไรเนี่ยยยย!!!
"บัตเตอร์ลุกได้แล้ว สายแล้วนะลูก"
"ค่ะ"ฉันรับคำแม่ก่อนจะเดินไปอาบน้ำแปรงฟัน ก่อนจะลงไปกินข้าว ทันทีที่ฉันถึงโต๊ะอาหารพ่อที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ก่อนแล้วเอ่ยแซวฉันขึ้นมา
"เมื่อคืนดูไอ้อะฮู้ดึกล่ะสิ^^"พ่อเอ่ยขึ้นมาพร้อมอมยิ้ม ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรขึ้นพ่อก็ตัดบทให้ฉันรีบกินข้าวซะก่อน ฉันได้แต่เถียงพ่อในใจ ไอ้อะฮู้ที่พ่อว่านี้เป็นวงบอยแบนด์เกาหลีที่ฉันติ่งอยู่เชียวนะL ฉันรีบกินข้าวเมื่อเห็นว่าเริ่มจะสายแล้วบ้านอยู่ไกลจากโรงเรียนจะตาย แต่ฉันกลับต้องไปโรงเรียนเองทุกวันพร้อมพี่ชายที่ชื่อเบสต์จอมเนือยของฉัน พี่เบสต์กับฉันอยู่คนละโรงเรียนกัน เราสองคนไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร่แต่ช่างเถอะมันไม่สำคัญหรอก
ฉันถึงโรงเรียนก่อนเข้าแถวแบบเฉียดฉิวU.Uทันทีที่ฉันก้าวเท้าเข้าห้อง อิ๋มก็ทักฉันด้วยคำเดิมทุกวันว่า"แกมาสายอีกแล้วนะบัตเตอร์=_=+"
"เออ รู้แล้วน่า แล้วนี่ไม่ไปเข้าแถวเหรอไง"
"จะไปอยู่น่า เดี๋ยวทำการบ้านคณิตให้เสร็จก่อน"ริบบ้อนบอกก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานนางต่อไป
หลังเข้าแถวเคารพธงชาติแล้วเราก็มาเข้าโฮมรูมกัน อาจารย์พูดเรื่องBig Cleaning Day ที่จะมีในคาบสุดท้าย ฉันเดินขึ้นไปเรียนคาบแรกกับเพื่อนเกือบทั้งกลุ่ม กลุ่มพวกเราเป็นกลุ่มใหญ่ทำให้เสียงดังมาก วันนี้ฝนตกทำให้ฉันตัดสินใจใส่เสื้อกันหนาวมาด้วย ตอนที่พวกเรากำลังเดินขึ้นอาคารเรียนอยู่นั้น ฉันเห็นพี่ผู้ชายคนหนึ่งใส่เสื้อกันหนาวแบบเดียวกันกับฉันเด๊ะๆ มองและชี้ตัวเองก่อนชี้มาที่ฉันพร้อมกับยิ้มและเรียกเพื่อนพี่เขาให้มอง
"ใส่เสื้อกันหนาวเหมือนกันเลยนะครับJ"พี่เขาทัก มันทำให้ฉันอายจนต้องรีบเดินผ่านให้เร็วที่สุด อิ๋มเป็นคนแรกที่แซวฉันเรื่องนี้
"แก พี่เขาชี้มาที่แกด้วยอ่ะ แถมพี่แกยังใส่เสื้อกันหนาวเหมือนแกด้วยนะบัตเตอร์><"ในน้ำเสียงนั้นมีแววล้ออยู่จนฉันจับได้-_-
"เออๆ เค้าเห็นแล้วน่า-*-"
"พี่แกหล่อใช้ได้เลยนะนั่น^^"มี่พูดขึ้นพร้อมทำหน้าตาเคลิ้ม
"เห็นผู้ชายหล่อเป็นไม่ได้เลยนะแกเนี่ย-__-+ แต่พี่แกหล่อจริงๆนั่นแหละ"หอมนี่ก็อีกคนเหมือนจะด่ายัยมี่แต่เหมือนไม่ด่า ตกลงมันยังไงกันแน่ ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรออกไปพวกเราก็เดินมาถึงห้องซะก่อน พวกเราเข้าห้องสักพักอาจารย์ก็มา สิ่งที่เรียนในคาบทำให้ฉันลืมเรื่องเมื่อเช้าไปหมด จนกระทั่งจบคาบสามเรากำลังจะไปพักเที่ยงนั่นแหละ สิ่งที่ฉันลืมก็กำลังเดินมาใกล้ แล้วก็ทำเหมือนเมื่อเช้าเด๊ะ-*- แต่มันจะไม่เป็นอะไรหรอกถ้ายัยอิ๋มไม่เป็นคนเล่าเรื่องเมื่อเช้าให้พวกที่ไม่อยู่ในเหตุการณ์ฟังและคนแรกที่พูดเมื่อฟังจบคือ ไวน์
"จริงป่ะบัตเตอร์(‘ ‘) พี่แกน่ารักจัง^_^"ไวน์พูดก่อนจะยิ้ม
"ใช่ๆ น่ารักมากเลย พี่แกต้องคิดอะไรกับแกแน่เลยอ่ะ ไม่งั้นคงไม่ทำแบบนี้หรอก น่าร้ากกอ่ะ ^^"ตามมาด้วยยัยริบบ้อน
"ไม่จริงหรอกริบ แกจะบ้าหรอ"ฉันเริ่มจะเถียงบ้าง"พวกแกคิดอะไรกันอยู่เนี่ย= ="
"มันจริงนะแก"ริบบ้อนเริ่มเถียงกลับ ก่อนทำหน้าจริงจัง"ถ้าพี่แกไม่คิดอะไรแล้วพี่แกจะทำแบบนี้ทำไม ถ้าเป็นเค้านะเค้าไม่ทำอย่างนี้หรอก อย่างมากก็แค่บอกเพื่อนเบาๆไม่มายิ้มแล้วทำแบบนี้หรอกJ"พูดพร้อมแถมยิ้มล้อมาให้
"ไม่หรอก พวกแกนี่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย"ฉันพูดพร้อมส่ายหน้า
"จิ้นอ่า"เพื่อนทั้งกลุ่มแทบจะพูดพร้อมกัน
"พี่แกน่ารักอ่ะ แก~เค้าเขินแทนอ่ะ แกไม่เขินหรอ"ริบบ้อนพูดก่อนที่ทุกคนจะเห็นด้วย การที่จะทำให้ยัยนี่พูดแบบนี้ได้แสดงว่าต้องไม่ธรรมดานะเนี่ย ฉันควรเขินใช่มั้ยเนี่ย-_-??
"เขินก็ได้อ่ะ"ฉันพูดก่อนที่จะทำท่าเขินแบบสะดีดสะดิ้งสุดๆ
แต่มันไม่หยุดเพียงเท่านั้นเมื่อพี่เขาเดินมา ฉันรีบหลบหลังอิ๋มทันที นี่มันอะไรกันเจอบ่อยเกินไปแล้วนะTOT ยังไม่ทันที่พวกนั้นจะพูดอะไรฉันก็รีบขู่พวกนั้นทันที
"พวกแกห้ามพูดเรื่องนี้อีกนะ ไม่งั้นเจ็บตัวแน่-_-+" เผื่อพวกนี้จะหยุดพูดแต่กลายเป็นว่าจนแล้วจนรอดพวกนั้นก็พูดเรื่องนี้กันทั้งวัน ไม่ว่าจะพูดเรื่องอะไรก็วกกลับมาเรื่องนี้เสมอแถมยังแซวตลอด ฉันเริ่มมีลางสังหรณ์แปลกๆ ว่าความสงบจะไม่อยู่กับฉันอีกต่อไป พวกนั้นจริงจังมากจนน่ากลัว ทั้งอยากรู้ชื่อบ้างล่ะ บอกว่าถ้าพี่เขามาจีบฉันจะเชียร์เต็มที่บ้างล่ะ อันที่จริงพี่ผู้ชายคนนั้นถือว่าหน้าตาดีใช้ได้เลยนะ ตัวสูง หุ่นดี จะว่าไปก็ดูดีเลยแหละ ผิดอยู่อย่างเดียวตรงที่ทำให้ฉันโดนเพื่อนล้อตรงท่าทางพี่เขานี่แหละ
เฮ้ออT_Tกลุ้มใจ~ ใครก็ได้ช่วยฉันที
(Day’s part)
เมื่อเช้านี้ผมรีบมาโรงเรียนด้วยอาการหอบแฮกเพราะความรีบกลัวสาย ทำให้ผมได้เจอเด็กผู้หญิงคนนึงที่หน้าตาน่ารัก ตาโตกลม มัดผมหางม้าเด็กผู้หญิงคนนั้นตรึงผมไว้กับที่O_O ตอนแรกที่ผมมองเธอเพราะเธอใส่เสื้อกันหนาวเหมือนผมแต่พอมองเห็นเธอชัดก็ทำเอาผมแน่นิ่งไปเลย เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงน่ารักขนาดนี้มาก่อน เสียงออดดังขึ้นขัดจังหวะที่ผมจะเข้าไปทักเด็กผู้หญิงคนนั้น การเข้าแถวและคาบโฮมรูมตอนเช้าไม่ทำให้ผมลืมเธอได้เลย จนกระทั่งก่อนเรียนคาบแรกเธอปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับกลุ่มเพื่อนนั้นทำเอาผมดีใจเป็นบ้า จนเผลอยิ้มออกมาก่อนที่จะทักน้องไปแล้วชี้ตัวเองกับน้องและเรียกไอ้เซนให้มาดู
"เซนๆ แกดูนั่นดิ"
"อะไรว่ะ?"
"แกเห็นน้องที่ใส่เสื้อกันหนาวเหมือนฉันไหมว่ะ"ผมพูดยิ้มๆตามองตามเด็กผู้หญิงคนนั้นอยู่
"O_O เฮ้ย!!! น่ารักว่ะ"มันพูดก่อนลากไอ้เว่นมาดู"ฉันจองๆ"
"เฮ้ย!!!ไม่ได้น่ะเว้ยฉันเห็นก่อนนะโว้ยL อย่า-มา-แย่ง"ผมชักฉุนไอ้เซนซะแล้วสิ ไอ้นี่ผมเจอก่อนนะ ไอ้เพื่อนเวร
"เออๆ แต่พวกฉันจะทำตอนที่แกจีบน้องติดนะโว้ย ตอนนี้พวกฉันยัง-มี-สิทธิ์ :p "ไอ้เว่นพูดท้าทายก่อนไปป่าวประกาศเรื่องผมกับเพื่อนทั้งกลุ่ม ก่อนที่พวกมันจะมาถามผมอย่างเอาเป็นเอาตาย พร้อมทั้งบอกให้ผมชี้ให้ดูถ้าเจอ เฮ้อออ ไอ้พวกนี้นี่=_=
แต่แล้วพวกมันก็สมหวัง ตอนที่กำลังไปเรียนคาบสี่ ผมเห็นน้องออกมาจากห้องเรียนพร้อมเพื่อนๆ พอพวกมันเห็นเท่านั้นแหละก็ถึงกับตะลึงเลยทีเดียว เป็นไง บอกแล้วผมตาถึง :D
หลังจากนั้นเราก็ไม่เดินสวนกันเลยให้ตายเหอะ=_=^^ผมอยากเจอเธอนะ
ผมกลับมาถึงบ้านพร้อมสภาพเนือยๆเบื่อๆสักหน่อย แม่เห็นอย่างนั้นเลยไล่ผมไปอาบน้ำก่อนจะลงมากินข้าว พอดีกับที่พ่อกลับบ้าน
"แม่ฮะ พ่อฮะ"ผมเป็นคนเปิดประเด็นบนโต๊ะกินข้าวคนแรก
"จ้ะ(‘ ‘)"แม่เงยหน้าจากจานข้าวมาที่ผม
"พ่อกับแม่เชื่อในรักแรกพบไหมฮะ?"
พ่อกับแม่มองกันก่อนที่พ่อจะตอบผม"ลูกก็รู้อยู่แล้วว่าพ่อกับแม่ก็รักแรกพบนะ^^ พ่อเชื่อมันสิเพราะมันทำให้พ่อได้เจอแม่ไงJ วันนั้น..."พ่อพูดทั้งยิ้มและจ้องแม่ ส่วนแม่ผมก็เขินหน้าแดงแจ๋ไปทั้งหน้า
"ฮะๆ ผมรู้ว่าพ่อกับแม่น่ะรักแรกพบ พ่อเจอแม่ที่คณะแล้วปิ๊งกันใช่มั้ยฮะ"ผมลืมไปได้ไงเนี่ยว่าพ่อกับแม่พูดเรื่องนี้มาหลายรอบมากๆแล้วเนี่ย-*- ผมตอบก่อนจะถอนหายใจพรืด ก่อนที่ผมจะเล่าเรื่องวันนี้ให้พ่อแม่ฟังพวกท่านฟังก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วยกลับที่ผมบอกว่าจะจีบน้องคนนั้น เมื่อกินข้าวเสร็จ ผมช่วยแม่ล้างจาน ขึ้นห้องมาทำการบ้านทั้งที่ในหัวมีแต่เด็กผู้หญิงคนนั้นก่อนจะทิ้งตัวลงนอน หวังว่าคืนนี้ผมจะฝันถึงเธอนะ
"ฝันดีนะ เดย์"ผมกระซิบกับตัวเองก่อนจะหลับไป
(End: Day’s part)
ความคิดเห็น