คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เข้าใจผิด?!
"อรุณสวัสดิ์จ้าไอร่า Happy Birthday น!!!ะ" พนักงานต้อนรับทักทายไอระเมื่อเธอเดินเข้ามาในออฟฟิส และตลอดทางก็มีคนสุขสันต์วันเกิดเธออีก บางคนก็มีของขวัญเล็กน้อยๆมาให้ด้วย
"สุขสันต์วันเกิดนะ ของขวัญๆ^_^" คู่รักสุดแหววประจำบริษัทก็เป็นไปด้วย
"นี่ๆแอนนา ทำไมทุกคนรู้ว่าเป็นวันเกิดฉันหละ"
"ก็มันเป็นธรรมเนียมหนะ ฝ่ายบุคคลจะส่งอีเมล์แจ้งวันเกิดเพื่อนร่วมงานหนะ แต่จะบอกนะว่าเธอเป็นคนที่ 2 รองจากเรียวยะเลยนะที่ได้ทั้งของทั้งคำอวยพรเยอะขนาดนี้"
"อย่างงั้นเหรอคะ..." ไอระยิ้ม แต่ถึงจะได้ของจวัญจากใครเธอก็ยังคงเซอร์ไพรส์จากคนพิเศษอยู่ รอแล้วรออีก รอแล้วรออีก จนรอไม่ไหว ไอระจึงตัดวินใจยกหูโทรศัพท์ "หวัดดีจ้ายูคิโตะ"
"มีอะไรเหรอไอระ ตอนนี้ยุ่งอยู่หนะ"
"เอ๊ะ ขอโทษๆๆๆ เอ่อคือ...คืนนี้ว่างรึเปล่า คือว่า...วันนี้วีนเกิดฉันหนะค่ะ..^_^."
"นั่นสินะ มีวคามสุขมากๆละกัน แต่คืนนี้นัดลูกค้าไว้แล้ว ไว้วันหลังค่อยชดเชยให้นะ บาย"
ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด......................................................ยูคิโตะวางสายไปทั้งๆอย่างงั้น เล่นเอาไอระอึ้งกิมกี่ ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดี
"อะไรกัน วันแห่งความสุขแท้ๆแต่กลับทำหน้าบอกบุญไม่รับเชียว^^"
ไอระมองตามเสียงนั้นขึ้นไปก็เห็นช่อดอกไม้กลิ่นหอมฟุ้งอยู่ตรงหน้า
"ขอให้ขีวิตสดใสเหมือนดอกไม้ช่อนี้นะครับ...^^" เรียวยะขยิบตาและส่งดอกไม้ให้กับไอระ
"ขอบคุณนะ...-.-" ไอระขำกับคำพูดและท่าทางโอเวอร์ของเรียวยะ แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอสบายใจขึ้นบ้างหลังจากเสียความรู้สึกที่แฟนตัวเองแท้ๆยังไม่เห็นความสำคัญของวันพิเศษนี้เลย
หลังเลิกงาน ไอระมารอแท็กซี่อยู่หน้าบริษัทเพื่อไปฉลองวันเกิดกับเพื่อนวี้ คาสึมิและอาคิโอ
"ไอร่า จะไปไหน" เรียวยะจอดรถเปิดประทุนคันหรูตรงหน้าไอระ "ขึ้นมาสิ ฉันไปส่ง" ไอระปลดล็อก
"ไม่ต้องหรอก ขอบใจ"
"เอาน่าๆ ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดไง ขึ้นมาเร็วรถติดใหญ่แล้ว"
"กดดันกันชัดๆ -_-" ไอระจำใจขึ้นรถเพราะ รถข้างเริ่มหงุดหงิดบีบแตรไล่กันยกใหญ่ "ไปส่งที่สถานีรถไฟข้างหน้านะ"
"ครับๆ ว่าแต่...จะไปไหนเนี่ย"
"กินซ่า"
"กินซ่าเหรอ ขับรถไปแป๊บเดียวเองหนิ โอเชร เดี๋ยวโชเฟอร์คนนี้จัดให้"
"เฮ้ๆ เรียวยะ นายเลี้ยวตรงนี้ทำไม บอกว่าสถานีรถไฟไงหละ"
"ก็บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวจัดให้ รับรอบส่งถึงหน้าร้านเลย..."
"ฮึ่ม~! นายนี่มัน~~" ไอระอารมณืเสียที่เสียรู้เจ้าคนกะล่อนคนนี้อีกแล้ว
"ขอบใจนะ" ไอระพูดกระชากๆ เพราะยังรู้สึดเสียฟอร์มอยู่
"นัดแฟนไว้เหรอ"
"ใช่!"
ตอนนั้นเอง คาสึมิกับอาคิโอะก็วิ่งมาตบไหล่ไอระ ทั้งสองคนจำเรียวยะที่นั่งอยูในรถได้ทันที
"เนี่ยนะแฟนเธอ" เรียวยะทำท่าไม่เชื่อไอนะ
"เอ๊ะ...เธอนัดยูคิโตะมาด้วยเหรอ?"
"อาคิโอะ!!!!" ไอระเหลือdต่าอคิโอะ
"งั้นเหรอ...งั้นจะรังเกียดมั๊ยถ้าผมขอร่มแจมด้วยคน ยังไงพวกเราก้ไม่ได้เจอกันนานแล้วด้วยเนอะ" เรียวยะหาทางให้ได้อยู่ต่อ
"ไม่มีปัญหา เชิญเลยค่ะ^_^" คาสึมิและอาคิโอะพร้อมใจกันเชื้อเชิญเรียวยะที่หล่อขึ้นยิ่งกว่าเดิม
ภายในร้าน ASIAN BAR&RESTAURANT ร้านอาหารสุดฮิปแห่งใหม่ของเมือง
"โถ่~ ไอระจ๋าอย่างอนได้มั๊ย ก็มันห้ามใจไม่ไหวจริงๆหนิ" อาคิโอะง้อไอระ
"ใช่ๆ ก็เรียวยะทั้งหล่อ ทั้งเท่ แถมพูดจาน่ารักกว่าแต่ก่อนเป็นกองเลย" คาสึมิเสริม
"พวกเธอนี่ไม่ไหวจริงๆนะ รู้ๆอยู่ว่าฉันไม่อยากเห็นหน้าหมอนั่น เฮ่อ...เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนนะ" ไอระทำหน้าเซ็งๆ
ไม่นานเรียวยะก้มาร่วมโต๊ะด้วย และเริ่มสร้างความเฮฮาทันที ไอระรู้สึกว่าเรียวยะเปลี่ยนไปมาก ตอนนี้เขาเป็นคุยสนุก ถึงจะขี้หลีไปหน่อยก็เถอะ แต่ก็ดีกว่าแต่ก่อนที่ชอบพูดจาขัดหูจนเกิดเรื่องรุนแรงอยู่บ่อยๆ
หลังจากตัดเค้กแล้วอาคิโอะก็ขอตัวกลับก่อน ส่วนก็สึมิท่าทางจะเดิ่มมากไปเลยขอตัวไปห้องน้ำ ทำให้เหลือแค่ไอระกับเรียวยะอยู่ด้วยกันสองคน เรียวยะจึงได้โอกาส
"ไอร่า...นี่เป็นของขวัญที่ตั้งใจจะให้เธอจริง" เรียวยะวางกล่องของขวัญสีฟ้าลงบนโต๊ะและเลื่อนไปวางตรงหน้าไอระ
ไอระยิhมมุมบาง เหมือนว่าเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่างเข้าแล้ว "ทั้งทะเล ดอกไม้ แล้วก็มาของขวัญนี่อีก ที่นายตามติดฉันเนี่ย นายจีบฉันใช่มั๊ย?"
"แล้วกัน...รู้ทันฉันจนได้"
"เลิกซะดีกว่านะ เพราะฉันมีคนที่ชอบแล้ว"
"ปฏิเสอ้อมๆหน่อยก็ดีนะ ตัดเยื่อใยกันซึ่งๆหน้าแบบนี้มันเจ็บนะ" เรียวยะพูดแกมหยอก "ไอร่า...ฉันในตอนนี้เปลี่ยนไปหลายอย่างก็จริง แต่ฉันยังคงเป็นคนหัวดื้ออยู่นะ ดังนั้นถ้าฉันตั้งใจจะทำอะไรก็จะพยายามให้ถึงที่สุด ไม่ว่าจะต้องพิสูจน์ตังเองเท่าไหร่ ฉันก็จะไม่ถอยจนกวาเธอจะเปิดใจยอมรับฉัน"
"ฮึ่ม...นายนี่มัน...~" ไอระทำท่าหัวเสียแต่ลึกๆแล้วเขินจนแทยละลาย เลยแก้เขินด้วยการแกะของขวัญแทน "ตุ๊กตาไล่ฝน?" ไอระแปลกใจกับของขวัญชิ้นนี้
"ใช่ จำได้ว่าเธอเกลียดฝนมากก็เลยคิดว่าเหมาะกับเธอดีหนะ ชอมมั๊ย หัวเป็นรูปแมวด้วยนะ สั่งพิเศษเลยนะเนี่ย" เรียวยะยิ้มร่า
ไอระถึงกับพูดไม่ออก เพราะเรียวยะดุเหมือนจะจำเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับเธอได้เป็นอย่างดี ไอระเริ่มหวั่นไหวนิดๆแล้วหละสิ ตอนนั้งเองเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
"ไอระ!?" ยูคิโตะโผล่มาที่โต๊ะตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
"ยูคิโตะ!!!!!!!!!!!!????????!!!!" ไอระตกใจมาก เธอก้ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องลนลานด้วย "เอ่อ...เอ่อ...นี่...ทางนี้.เอ่อ..นี่...นัตสึโนะ เรียวยะค่ะ" ไอระแนะนำเรียวยะอย่างกระอักระอ่วน "ทางนี้ก็..."
"ทาคาซากิ ยูคิโตะ สินะ ไง- สบายดีรึเปล่า" เรียวยะรู้จักยูคิโตะอยู่ก่อนแล้ว ทำเอาไอระช็อกกำลังสองเลยคราวนี้
"รู้จักกันเหรอ?" ไอระถาม
"เราเป็นญาติห่างๆกัน" ยูคิโตะอธิบาย "คุณรู้จักกับแฟนผมด้วยเรอ น่าสนใจหนิ" ยูคิโตะท่าทางไม่พอใจเรียวยะ
"แน่นอน ก็ผมเป็นแฟนเก่าของไอร่า^^" เรียวยะพูดอย่างภาคภูมิใจ แต่ประโยคนั้นก็ทำให้ใจของไอระร่วงลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม และรู้สุกได้ถึงรางร้ายโดยทันที
"นี่เธอ...ออกมากับแฟนเก่า ทั้งๆที่ฉันยุ่งกับงานแทบเป็นแทบตายเหรอเนี่ย! ไอระ..คิดอะไรของเธออยู่ฮะ?"
"ใจเย็นสิ พวกคาสึมิก้มาด้วยนะ" ไอระอธิบาย
"งั้นเหรอ แต่น่าแปลกนะฉันเห็นแค่พวกเธอสองคน แล้วยังมีของขวัยนั่นอีก ช่างบังเอิญจริงๆนะ!" ยูคิโตะประชด "ไม่ต้องพยายามปิดบังหรอกไอระ เธอก็แค่เลือกมาฉลองกับแฟนเก่า แทนที่จะอยู่เป็นกำลังใจข้างๆฉันในเวลาที่ฉันกำลังลำบาก ก็แค่นั้นเอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนี่ จริงมั๊ย?"
"เลิกประชดประชันกันได้แล้ว! คุณนั่นแหละที่ผลักไสฉันเอง แถมยังให้ความสำคัญกับฉันน้อยลงด้วย นี่ยังมาไม่เชื่อใจกันอีก ฉันมันคงทำให้ยูคิโตะรำคาญใจมากเลยใช่มั๊ย!!!!" ไอระเจอยูคิโตะใส่เป็นชุดโดยไม่ฟังเธอเลยก้ทำเอาไอระฟิวขาดเหมือนกัน
ความคิดเห็น