นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
FIC CHANBAEK แฟน(MY BOYFRIEND)
เมื่อปาร์คชานยอลมีแฟนขี้อ้อน ขึ้หึง ขี้หวง ขี้งอน งี่เง่า เอาแต่ใจ แล้วเขาจะทำยังไงกับแฟนของเขากันน่ะ
ผู้เข้าชมรวม
605
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
605
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 13 ม.ค. 59 / 23:01 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ฟิคเรื่องนี้แต่งเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง
เป็นฟิคสั้นที่อยู่ดีๆก็คิดได้ ฝากด้วยน่ะ
เป็นฟิคY ชายxชาย น่ะ ไม่อ่านกดปิดเลยก็ได้
ฝากด้วยน่ะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
CHANYEOL PART.
'านยอลอ่าาาา''ร้าบบบบ'
หลัาที่อแบฮยอนบไ้รึ่วัน
แบฮยอน็ลายเป็นเ้าหมาน้อย
ี้อ้อนึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าไปินอะไรมา
ผิสำแรึป่าวเพราะอนที่ยัไม่ไ้บ
ันแบฮยอนยัเป็นนหยิ่อยู่เลยแ่พอ
บันาที่หยิ่ๆลายเป็นหมาี้อ้อน
่ะั้น??
'านยอลอ่า วันนี้แบอยาินิม าน
ยอลไปินิมับแบน่ะ น่ะๆ น่ะานน่ะ'
แบฮยอนหมาน้อยี้อ้อนเอาหัวัวเอมา
ถูไถับแนเสื้อผมแล้วเยหน้ามามอผม
าแป๋ว มันน่าับฟัริๆเลย
'ือ ยอลไม่ว่าอ่ะ ยอล้อไปทำรายาน
ับน้อเยอึน ไว้วันหลัน่ะรับ'
ผมบีบมูรั้นเินิหน่อย่อนะยี้หัว
เ้าหมาน้อยเบาๆแ้หมั่นเี้ยว นี่ถ้าไม่ิ
ว่าอยู่ในโรเรียนผมับฟัไปแล้วน่ะ
'ิ!!'แ่เหมือนเ้าหมาน้อยะเอาแ่ใัวเอ
เินไปเลยับมือผมสะบัทิ้
'อะไรๆ็เยอึน ทำไมไม่ไปอเยอึนบ่ะ
เลยหล่ะ!'แบฮยอนึ้นเสียเล็น้อยแล้ว
เิหน้าไปทาหน้า่าแทน
'ไ้หรอ?'ผมถามแหย่เล่นแ่เหมือนว่าแบ
อยอนะไม่เล่นเ้าัวลุึ้นระทืบเท้าปึปั
แล้วเินออาห้อไป เป็นเหุให้ผม้อเินาม
'แบฮยอนน่าาาา ล้อเล่นน่าาา ไม่โรธน่ะรับ
น่ะรับนี'ผมเินมาัหน้าแบฮยอนไว้ทันแล้ว
พูอ้อนๆเหมือนที่เ้าัวทำับผม่อนหน้านี้
'ไม่อบ!'แบฮยอนพู่อนะหันหลัให้ผม
'หื้ม 'ผมทำหน้าเล็น้อยับำพูอแบฮยอน
นี่แบฮยอนไม่อบอะไร? ไม้่อบผมหรอ?
'ไม่อบให้ยอลพูถึผู้หินอื่น'แบฮยอน
พูให้ผมหายสสัย่อนะหันหลัลับมามอผม
'ยอลไม่้อไปไม่ไ้หรอ อยู่ับแบเถอะน่ะ น่ะ
น่ะยอลน่ะ น่ะๆๆ'แบฮยอนเย่า้นแนผมเหมือน
ำลัอร้อ ทำไมผมถึแพ้สาสยาี้อ้อนอแบ
ฮยอนนัน่ะ แ่ไม่ไ้ ผมะใอ่อนไม่ไ้
'แบอ่าา น้อเยอึนเ้านัยอลั้นานแล้วน่ะ น้อ
เ้านัยอล่อนที่ยอละอแบบ่ะอี'ผม
อธิบายเหุผมอผมออไปามร็น้อเยอึนเ้า
มาอร้อให้ผม่วยน้อเ้าทำรายานที ผม็ปิเสธ
ไม่ไ้เพราะน้อเ้า็อ้อนเหมือนที่แบฮยอนทำนี่แหล่ะ
และผม็เป็นพวประเภทแพ้นี้อ้อน่ะ้วยสิ ผมบอ
พวุรึยัน่ะว่าผมพึ่อแบฮยอนบเมื่อเ้านี่เอ
นี่็พึ่เที่ยเอ
'อยาไปนั็ไปเลยไป ไม่้อลับห้อน่ะ ไอ้หูา!!'
นี่แหล่ะรับแบฮยอนนเ่า้อ่าผมอย่านี้นี่แหล่ะรับ
อ้อนผมไม่ถึรึ่วันเลย ลับมา่าันอีแล้วรับ ไอ้หมา
เอ้ยยยยย!!! พอสิ้นำ่าอแบฮยอน แบฮยอน็วิ่หนี
หายไปเลยรับ ผม็เลย้อวิ่ามลไปหาอีรอบสิรับ
แ่แบฮยอนไป่อนอยู่ที่ไหนน่ะ า็สั้น ทำไมวิ่เร็วัน่ะ
าที่วิ่หาแบฮยอนอยู่พัหนึ่็เหนื่อยรับ เหนื่อยมา
ผม็เลยัสินใลับมานั่รอแบฮยอนที่ห้อเรียน
รอเี๋ยวไอหมา็ลับมาเอิแหล่ะ
'หายไปไหนน่ะ'พูับัวเอ่อนะฟุบหน้าลับโ๊ะเรียน
เหนื่อยิบเลย ถ้าลับมาน่ะะทำโทษให้หนัเลยบยอนแบ
ฮยอน
อ็อ~~~
อยู่ีๆเสียอ็อ็ัึ้นทำให้ผมระุยิ้มเล็น้อยและอย
เฝ้ามอหน้าประูัพัไอหมาอผม็เินเ้ามาับีโอ
เพื่อนัวเล็อผมอีนแล้ว้าีโอ็ือไอำอินรับ
ไออินับีโอ็เป็นแฟนันอยู่แล้วไอ2นนี้แหล่ะรับที่ทำ
ให้ผมับแบฮยอนไ้บัน
'แบฮยอนอ่าาาา'ผมเรียเสียหวาน่อนะเินไปหารับแบ
ฮยอนลับมานั่ที่โ๊ะัวทีู่่ับผมแ่เหมือนไอหมาะรู้เลย
หลบไปแอบ้าหลัไอำแล้วเหมือนะระิบอะไรมัีนไม่รู้
แล้วไออิน็เินมาหาผม่อนะลาผมมานั่ที่โ๊ะามเิม
่อนที่มันะนั่โ๊ะอแบฮยอน้าๆผม
ส่วนแบฮยอน็เินไปนั่ับีโอแทน
'วันนี้แบฮยอนใหู้มานั่ับมึว่ะ ทะเลาะอะไรันว่ะ?'ไออิน
ถามผมแล้วทำหน้าอยารู้อยาเห็นึ้นมาผมเลยันหัวมันไป
อีทา
'ทะเลาะันนิหน่อยว่ะ วันนี้ฝาไปส่แบฮยอนที่อนโ้วยน่ะ'
ไออินพยัหน้าอย่ารู้เรื่อ่อนที่อาารย์ะเ้ามาสอนาบบ่าย
ลอายบบ่ายผมเรียนไม่รู้เรื่อเลยเพราะมัวแ่สนใไอหมาที่นั่
โ๊ะ้าหน้าผมอยู่น่ะสิ ไม่รู้ว่า้อ้อยัไ ว่าะิไ้็ปาไป่ะเลิ
เรียนเลย สรุป็ือผมะไป่วยน้อเยอึนทำรายาน่อน พอทำเสร็
แล้ว่อยลัีบไป้อแบฮยอนที่อนโ ส่วนะ้อยัไ่อยว่าัน
'ฝา้วยน่ะ'ผมหันหน้าไปบอไออินแล้วเ็บอลระเป๋าบ้า
'เออ ไปล่ะ ไปเถอะีโอ แบฮยอน'ไออินบบ่าผมเล็น้อย่อน
ะวนีโอับแบฮยอนินออนอห้อไป ไอหมามัีนไม่หันมา
มอหน้าผมเลยะมี็แ่ีโอที่หันมามอหน้าผม ผมเลยทำแ่ยิ้มให้
มันาๆแล้วมอามแผ่นหลัเล็ที่เินออไปาห้อเรียนแล้ว
'เฮ้อ'ผมถอนหายใ่อนะลุึ้นสะพายระเป๋าไว่ที่บ่า้าหนึ่แล้ว
เินออนอห้อไป
BAEKHYUN PART.
'เี๋ยวพวเราเินไปส่น่ะแบฮยอน'ีโอพูับผม่อนะลามือผม
เรียมออนอรั้วโรเรียน
'ไม่้อหรอีโอ เี๋ยวันลับเอ'ผมพู่อนะปล่อยมือาีโอ
'ไม่ไ้หรอแบฮยอน ไอานยอลมันสั่มา'อินพู่อนันหลั
อผมให้เินไปพร้อมีโอ
'ไม่เป็นไรริๆเี๋ยวันลับเอ'ผมรีบหันหลัลับไปบอีโอับ
อินอย่านั้น่อนะรีบวิ่หันหลัลับไปึ้รนรถแท็ี่ที่มาอพอี
'ไปส่ผมที่อนโxxxรับ'ผมบอแท็ี่่อนะหยิบเอาโทรศัพท์ออ
มาเล่นเมส์เพื่อที่ะไม่ิถึใรบานแ่พอผมสไล์ปลล็อหน้าอ
โทรศัพท์็้อทำให้ผมิถึเ้าอยู่ี ็หน้าอโทรศัพท์ผมมันเป็นรูป
ู่ที่ถ่ายับเ้าหนิ
'ไอบ้าเฮ้ยยย!!!'ผม่านในโทรศัพท์่อนะโยนมันทิ้ลไปในระเป๋า
ามเิมแล้วมอวิวนอหน้า่าไปเรื่อยเปื่อย
'เอ่อ น้อรับ ือนำ้มันพี่หมอ่ะรับรบวนน้อ่วยลรนี้ไ้มั้ย'
นับแท็ี่บอผมอย่านั้นผมึำใ้อลารถแล้วเลือที่ะเิน
ลับอนโเอเพราะมัน็ไม่น่าะไลมานัหรอ ผมเินามอบ
ลูบาศ์มาเรื่อยๆประมา20นาทีไ้นถึสาธารที่หนึ่้าๆอนโ
ใ้เวลาประมาอีรึ่ั่วโม็น่าะถึแล้วหล่ะ
่าๆๆ ่าาาาา
แล้ว็เิปราาร์ฝนรับ มันะมาไปแล้วน่ะ ทำไมมัีนถึเฮวย
อย่านี้เนี่ย ให้ายเหอะ ผมมอไปรอบๆเพื่อหาที่บัฝนแล้ว็เอับู้
โทรศัพท์ู้หนึ่แถวๆนั้น ผมเลยรีบวิ่ไปเพื่อใ้หลบฝน
'เฮ้อออ'ผมถอนหายใับัวเอเล็น้อย่อนะนั่ันเ่าในู้โทรศัพท์นั้น
แล้วเอามือรอฝนเล่น นี่ไม่ไ้เล่นๆเลยน่ะ แระมั แ่เอามือออไป
รอเล่นยัเ็บมือเลนแล้วผมะลับอนโยัีไเนี่ย ร่ม็ไม่ไ้พมา ฟ้า็
ร้ออย่าสนี้็ใ้โทรศัพท์ไม่ไ้้วย แล้วผมะลับยัไเนี่ย ทำไ้แ่นั่
รอนฝนะหยุสิน่ะ
ผ่านไปประมาเือบั่วโมฝน็ไม่มีทีท่าว่าะหยุนี่ผม้อิแห่ที่นี่
ทั้ืนมั้ยเนี่ย ป่านนี้านยอละเป็นไบ้าน่ะ เฮ้อ็ะนั่อี๋อ๋อับยัยเยอึน
อยู่สิน่ะ อยู่ีๆ็เิหุหิึ้นมาอย่าบอไม่ถูผมเลยัสินใลุึ้ะวิ่า
ฝนออไป่ะเลย แ่แล้วเหมือนมีผู้ายนหนึ่วิ่เ้ามาระหว่าาที่ผมเปิประู
ู้โทรศัพท์สาธาระพอี ผมเลยถูเบียเ้ามาอยู่ในู้เหมือนเิม
'เฮ้ย ใรว่ะ'ผมสบถออไป่อนะเยหน้ามอเ้าอร่าสูเมื่อี้
'นะ นาย'ผมอ้าปา้าับบุลรหน้าและพอผมั้สิไ้็เรียมวิ่ออไปทันที
'เี๋ายว่อนสิ บยอน แบฮยอน'ไอื่อเทามันึแนผมไว้แล้วระาผมเ้าหา
อแร่มันอย่าแร
'โอ้ยย! ปล่อยน่ะ'ผมสบัมือมันอออย่าแรแ่มือมัน็ับเหนียวับผมไว้
ไ้อยู่ี
'ไม่เอันนานเลยน่ะแบฮยอน ยัพยศเหมือนเิมเลยหนิ แล้่วนี่ไอานยอลอยู่
ไหนแล้วหล่ะ หื้ม?'ื่อเทามันบีบปาผม้วยมือหนาอมันอย่าแร เ็บ ฮื่ออ เ็บ
นำ้าผมไหลออมา้วยวามเ็บปว่อนที่ไอื่อเทามันพยายามะูบปาผม
และ....
CHANYEOL PART.
วันนี้ผมปิเสธาร่วยน้อเยอึนิวเพราะไออินโทร.มาหาผมบอว่าแบฮยอน
หนีลับอนโเอ ทำให้ผมไม่มีาสมาธิในาริวเลยรีบามแบฮยอนลับมาที
อนโทันทีแ่พอมาถึอนโลับไม่มีแบฮยอน ผมเลยพยายามโทรหาเพราะ
ฝนำลัอยู่แ่เหมือนว่าแบฮยอนะลัวฟ้าฝ่าเลยปิโทรศัพท์ ทำให้ผมิ่อ
แบฮยอนไม่ไ้ ป่านนี้ะิฝนอยู่ที่ไหนน่ะ ทำไมผมถึเป็นห่วแบฮยอนัน่ะ
อนนี้มเหมือนเป็นบ้าอยู่แล้ว ระหว่าที่ฝนอยู่นี่แหล่ะ ผมพยายามวิ่ามหาแบ
ฮยอนไปเรื่อยแ่็เหมือนว่าะไม่เห็นมีร่อรอยอะไรเลย ผมวิ่มาเรื่อยๆนมาถึ
สวนสาธาระที่หนึ่ ที่นี่่อน้าเีรยบบ และเหมือนว่าผมะไ้ยินเสียอะไรบา
อย่า
'แบฮยอน'ิใ้สำนึผมบอว่าให้วิ่ามหาเสียนั้นนมาถึู้โทรศัพท์ใล้ๆ
ที่เหมือนมีน2นอยู่ในนั้่นนหนึ่ใสุ่ำหมาำับอีนที่ใสุ่นัเรียน
'แบฮยอน'ผมเรียแยฮยอน่อนะวิ่พุ่รไปหาู้โทรศัพท์แบ้วึไปุำ
นั่นออมาแล้วพุ่หมัใส่มัีนอย่าไม่ิะยั้มือ ผมไม่รู้้วยำ้ว่ามันเป็นใรแ่
อนนี้ผมโมโห โมโหมา ผทมรู้สึว่าัวเอไม่มีสิหลเหลืออยู่เลย ผม่อยมัน
นมันสลบไปผมถึะรู้ว่ามันือ ไอื่อเทา ู่อริเ่าอผมที่เยแย่ผมีบแบฮยอน
แล้วมัน็มีเรื่อับนในโรเรียนนถูไล่ออไป
'ะ าน านยอล ฮึ ฮึ'แบฮยอนในสภาพที่เสื้อผ้าหลุลุ่ยและนำ้าที่ไหลออ
มาอาบ้าแ้มใสอเา ริมฝีปาที่เปื้อนเลือ มันทำให้ผมใระุวูบไป และเหมือน
ว่าภาพนั้นมันะึสิอผมลับมารบถ้วนแล้ว ผมวิ่เ้าไปนั่ย่อเ่าแล้วึแบ
ฮยอนมาไว้ในอ้อมออผม ผมอแบฮยอนให้มอยู่ในอแร่อผม
อนนี้ผมรู้สึเ็บปว เ็บมาเหมือนัวเอำลัีะาใ ผมรู้สึผิ รู้สึเลีย
ัวเอ เลียที่ัวเอิเป็นแฟนที่แย่ ที่ปล่อยให้แบฮยอน้อมาเอับเหุาร์แบบนี้
นำ้าผมไหลออมาอย่าไม่รู้ัว นำ้าที่มันไม่สามารถเ็บไว้ไ้อี่อไป
'อโทษ อโทษน่ะแบฮยอน ผมอโทษน่ะรับที่รัออ'ผมพรำ่บอำ
อโทษออมา่อนะูบเบาที่หน้่าฝาอแบฮยอน อนนี้แบฮยอนเอาแ่ร้อไห้
ท่ามลาสายฝนและวามรู้สึผิอผม
อนโxxx
ผมพาแบฮยอนลับมาที่อนโโยใ้เวลาไม่นานพอมาถึแบฮยอน็เอา
แ่นั่ร้อไห้อยู่บนโฟาส่วนผม็นั่้าแล้วอแบฮยอนเอาไว้ในอ้อมอ
'ะ าน ฮึ านยอล'แบฮยอนพูออมาที่ปนไป้วยนำ้เสียสะอิื้นแทมบฟัไม่รู้เรื่อ
'ว่าไรับหื้ม?'ผมมอหน้าแบฮยอนแล้วยิ้มให้แบฮยอนเล็น้อย
'่วยลบลอยพวนี้หน่อยไ้มั้ย ไ้มั้ยฮึ'แบฮยอนี้ไปที่รอยรัที่ไอื่อเทา
มันไ้ทำไว้แล้วร้อไห้ออมาอีรอบ ผมเลยเอามือ้อนหน้าแบฮยอนึ้นมา
'ไ้สิรับนี รไหนบ้ารับหื้ม?'ผมถาม่อนะไล้ามอรอยพวนั้น
'ทุรเลย'แบฮยอนพู่อนะถอเสื้้อนัเรียนอเาออให้ผมเห็นไ้เ็มา
มันมีอยู่ประมาเือบสิบรอยไ้แ่ถ้าผมะลบล่ะ็ผมไม่ลบแ่รอยพวนั้นหรอ
แ่ผมะลบรอยอื่นให้้วย ผมะลบไม่ให้เหลือแม้แ่ร่อรอยเียวเลย....
#บที่าncน่ะ ฮ่าๆๆ
ผลงานอื่นๆ ของ chapter_lotty ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ chapter_lotty
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น