ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยุทธการศึกมาเฟีย

    ลำดับตอนที่ #2 : วิหกอัคคี

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 77
      0
      24 พ.ค. 54



     “วิน น่าแปลกนะ ทำไมยังมีโรงเรียนอยู่ได้ล่ะ” เด็กหนุ่มท่าทางมอซอใส่เสื้อผ้ากระดำกระด่าง ผิวเหมือนพึ่งคลุกฝุ่นมา ถามเพื่อนอีกคนที่ก้าวมาคู่กัน



    “ก็แก๊งวิหกอัคคี ที่คุมเมืองนี้ชอบหาพวกหัวกะทิ เด็กผู้ชายทุกคนในเมืองนี้ต้องเข้าเรียนที่นี่ นายพึ่งย้ายมาจากอีกเมืองหนึ่งคงยังไม่รู้สินะ ดีแล้วที่พ่อนายพานายย้ายมาที่นี่ ไม่งั้นนายคงถูกจับไปเป็นลูกกระจ๊อกมาเฟียแน่”


    “แล้วทำไมไม่หาคนเก่งๆเองล่ะ” คนถามยังคงถามต่อ


    “แล้วทำไมไม่หาคนเก่งๆเองล่ะ” คนถามยังคงถามต่อ


    “เพราะหาแล้ว ไม่แน่จะหาได้ไหม”


    “นายสองคนถ้ายังเดินไปคุยไปรับรองไปทดสอบไม่ทันแน่ จะไปลุ้นสอบหรือเป็นลูกกระจ๊อกไปเลยล่ะ” สุดท้ายคนที่เงียบมาตลอดก็ทนไม่ไหวหลังจากที่เดินทิ้งห่างไปแล้วเรียกสองคนที่เดินแล้วก็หยุดคุยกัน แล้วก็เดิน แล้วก็หยุดอีกจนคนเดินตามกลายเป็นเดินนำ


    “คาบ บ่นจังเลยคียร์” คนชอบตอบยังคงตอบทั้งที่ไม่มีคำถาม


    “อืม วิน การทดสอบด้านร่างกายต้องแกล้งทำไม่ได้ด้วยนะ” คียร์บอกวินอีกคน


    “ทำไมล่ะ” วินถามอีกครั้งหลังจากที่ถามแล้วถามอีก


    “ก็การทดสอบนี้จะแบ่งเด็กออกเป็น
    2 กลุ่ม นะ กลุ่มฉลาดใช้หัว กับฉลาดใช้แรง ถ้าใช้แรงก็ได้ไปอยู่โรงเรียนการต่อสู้เหยี่ยวเวหา แต่ถ้าฉลาดสมองก็ไปอยู่โรงเรียนปักษาพินิจ โรงเรียนนี้จะฝึกให้เราไปทำงานด้านพัฒนาต่างๆ จักรกล อาวุษ อะไรพวกนี้แหละ” คนชอบตอบก็ตอบอีก คนชอบตอบคนนี้คือเต ภายใต้ความขะมุกขะมอมของเสื้อผ้า ก็มีแววตาที่เป็นผู้นำ แต่ด้วยความที่เป็นคนขี้เล่น ช่างพูด ทำให้ไม่ค่อยจะได้เห็นแววตานั้นมากนัก แต่คราวนี้ตอบไปเดินไป จะได้ไม่โดนคนที่เดินนำบ่นอีก

    “แล้วทำไมเราต้องทำตัวให้สกปรก มอมแมมอย่างนี้ล่ะ” วินถามเตแล้วมองเต ตัวเอง และคียร์ ที่อยู่ในชุดกางเกงขายาวสีดำ แต่เปื้อนสีเป็นจุดๆ กับเสื้อเชิ้ดสีเทาที่มีสีน้ำตาลฝุ่นสีที่เจ้าตัวทำใส่ไว้ ส่วนคีร์ก็ไม่ต่างกันเท่าไรเพียงแต่เจ้าตัวเอาครีมมาทาผิวจนผิวสีขาวกลายเป็นสีแทน


    “ก็ถ้ามาแบบสะอาด มีหวังถูกจับตัวไปก่อนแน่” คีร์ตอบวินบ้างเพราะใช่ว่าแต่ผู้หญิงที่อันตราย ผู้ชายก็อันตรายไม่แพ้กัน


    “อืม”

     

     

     

     

     

    และแล้วก็ถึงสถานที่ทดสอบเป็นหอประชุมขนาดใหญ่ ด้านหน้ามีรูปนกสยายปีก เป็นตราติดที่ด้านบน ทุกคนเดินไปที่โต๊ะรายงานตัว แล้วจะได้ป้ายมาติดที่เสื้อ

    ด่านแรกเป็นการทดสอบร่างกาย ทั้งสามคนหันมายิ้มให้กัน เพราะสุดท้ายทั้งสามคนที่สับกันอยู่ที่โห่ลของทุกการทดสอบ  ต่อมาเป็นการทดสอบสมองแบบทดสอบ 1000 ข้อ แน่นอน ทั้งสามคนคะแนนออกมาเป็น

                              1                       คีรี                          997

                              2                       เตชิด                      991

                              3                       .

                                                        .

                                                        .

                              6                       วินญา                     972

    “ของเราน้อยจัง เราจะได้อยู่กับ คีร์ กับ เต ไหม” วินทำท่าจะร้องไห้จนเตชิดต้องรีบอธิบาย

    “ไม่หรอก เราจะได้อยู่ด้วยกัน เขาเอา 1-20 รับเป็นนักเรียนโรงเรียนปักษาพินิจแน่นอน”

    “จริงนะ”วินถามซ้ำแบบมีความหวัง

    “จริงซิ เราไปรับเครื่องแบบกันดีกว่า” คีร์จูงมือวินที่ตัวเล็กกว่าไปรับชุดนักเรียนที่จะใส่มารายงานตัว


    เพราะโรงเรียนปักษาพินิจเป็นโรงเรียนประจำ ทำให้ทุกคนต้องไปเก็บของแล้วมารายงานตัวในวันพรุ่งนี้


    เพราะแค่มีตราเข็มกลัดรูปนกติดที่ตัวก็รับรองความปลอดภัยได้เลย

    เพราะถ้าเป็นรูปนกเกาะหนังสือแบบที่ทั้งสามคนถืออยู่ต่อให้เป็นอันทพาลหรือโจรก็จะไม่แตะ

    เพราะคนพวกนี้คือ อนาคต หมอ นักวิทยาศาสตร์ ที่เป็นประโยชน์ พวกมันจะไม่แตะต้อง




    ทั้งสามติดเข็มกลัดที่ปกเสื้อซ้ายแล้วกลับบ้านมาจัดของวันนี้มีแค่เริ่มต้น พรุ่งนี้ต่างหากของจริง

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×