นักรบพบรัก

นักรบพบรัก

เรือเอกภาคินทร์  นิติโภคิน  หรือผู้กองเสือหัวหน้าชุดปฏิบัติการหน่วยซีล ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของพ่อภูกับแม่ข้าว นายทหารเรือหนุ่มที่ไม่ค่อยสนใจผู้หญิงรอบกายสักเท่าไหร่ จะว่าไปก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาสนใจเป็นพิเศษ นั่นก็คือ แพทย์หญิงอรุณวดี เวชกุล หรือหมอเอื้อยเพื่อนสนิทของน้องสาวเขาหรือแพทย์หญิงมลธารา  นิติโภคิน  ที่เขาเริ่มสนใจชีวิตของเธอขึ้นเรื่อยๆ

เหตุการณ์แรกพบ.....

“ปล่อยฉันนะ”  อรุณวดีพยายามสะบัดแขนตัวเองออกจากการจับกุมของแทนคุณ ลูกพี่ลูกน้องที่พยายามลวนลามเธอ จนเธอต้องขอลุงกับป้าย้ายออกไปอยู่หอพักแต่ที่เธอมาที่นี่วันนี้เพราะแทนคุณโทรบอกเธอว่าป้าอนงค์ป่วยไม่มีแรงเธอเลยเข้ามาดูอาการแต่ที่ไหนได้ มันเป็นแผนของแทนคุณที่ล่อลวงเธอมา

“จะดิ้นไปทำไม ดิ้นไปแล้วมีใครหน้าไหนมันมาช่วยแก” แทนคุณตะโกนกลับเมื่ออรุณวดีพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนเขา “ช่วยด้วย  ใครก็ได้ช่วยด้วย”  เสียงร้องให้ช่วยของหญิงสาวดังออกมากจากบ้านหลังข้างๆที่มีชายหนุ่มกำลังตั้งวงสังสรรค์กันอยู่กันอยู่

“เดี๋ยวๆๆ หยุดๆ แกได้ยินเสียงอะไรไหมวะ” เรือเอกภาคินทร์ที่ยังไม่ได้เมาหัวราน้ำเหมือนกับเพื่อนๆ เริ่มได้ยินเสียงตะโกนขอความช่วยเหลือ

“เสียงอะไร มึงนี่หูฝาดไปหรือเปล่า” เรือเอกนิรุธ ที่ตอนนี้เมาหัวราน้ำทักท้วงเขาว่าเขาหูฝาด

“กูว่าหูกูไม่ฝาดว่ะ  พวกมึงเงียบดิ”

“เอ้าๆ เงียบให้มันหน่อย เดี๋ยวมันลงแดง” เรือเอกปวิมว่า พร้อมทั้งพากันตั้งใจฟังเสียงร้องขอความช่วยเหลือตามที่เพื่อนบอก

“กริบ... ไม่มีเสียงอะไรเลย” เรือเอกนิรุธว่า แต่แล้ว “ ช่วยด้วย  ใครก็ได้ช่วยด้วย”  เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นมาอีก ทำให้เหล่านายทหารหนุ่มหูผึ่งขึ้นมาทันที “นั่นไง กูว่าแล้ว” 

         นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่เสือกับหมอเอื้อย  เส้นทางความรักของนักรบจะบรรจบลงเช่นไร ติดตามกันได้นะคะ

พี่เสือหรือผู้กองภาคินทร์เป็นลูกชายของ พ่อภูกับแม่ข้าว (ตัวละครในเรื่อง หนึ่งใจภักดิ์นะคะ  แอบกระซิบว่าถ้าใครยังไม่อ่านไปอ่านกันได้นะ  เพราะไรท์จะเริ่มปิดแล้วนะ)

เรื่องนี้ของลงจองชื่อเรื่องกับตัวละครไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะมาเขียนให้อ่านเด้อ

  นิยายเรื่องนี้ ไรท์แต่งมาจากจินตนาการล้วนๆนะคะ ไม่ได้แอบอ้างหรือพาดพิงใคร 

และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในนิยายไรท์สมมติขึ้นมาทั้งสิ้นค่ะ

นิยายเรื่องนี้ไรท์ไม่อนุญาตให้นำไปดัดแปลงหรือคัดลอก นะคะ ไรท์รักไรท์หวงของไรท์

ขอบคุณที่ติดตามค่า