อ้อมกอดที่แสนอบอุ่น

                   ในเช้าวันที่แสนอบอุ่น เป็นัวนที่ฉันมาที่นี่ครั้งแรก ที่สนามบิน wangfu   มีคุณป้าคนหนึ่งผมขาวอายุราวๆห้าสิบกว่ารอฉันที่สนามบิน คุณป้าส่งยิ้มให้ ฉันจึงเดินเข้าไปทักทาย

                  "สวัสดีค่ะ ฉัน คุโรนุมะ ค่ะ"

 คุณป้าแกก้ยิ้มแล้วตอบกลับว่า

"จ้าๆ ป้าชื่อ  นิคะฮะร่า ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้ะ"

หลังจากนั้นคุณป้าก็พาฉันขึ้นรถกลับบ้าน บรื้นนนนนนนนนนนนนนนน!!

คุณปาเปิดประตูห้องที่คุณป้าเตรียมไว้ แอ๊ดดดดด!!

"โอ้โห สยจังเลยค่ะ " คุโรนุะพูด

คุณป้าแกก้หัเราะ "ก้ป้าไ่มเคยได้เห็นหน้าหลานบ่อยครั้งนิ ครั้งนี้หลานจะมาอยูด้วยก้ต้องเตรียเป็นพิเศษ ฮ่ะๆ"

คุณป้าพาเดินชมภายในบ้าน  แล้วถามว่า  "ไปหางสรรพสินค้ากับป้าไหม"

"ไปค้ะะ"

ถึงห้างสรรพสินค้า………..

ฉันเดินไปมา เดินไม่ทันระังไปชนกับคนนึ่งเข้าแล้วฉันก้ล้มลง

"เอ้ะะะะ " แล้ผู้ชายคนนึ่งก้จ้องมาที่ฉันแล้ยื่นมือมาที่ฉัน

"เป็นอะไรไหมครับ  ให้ผมช่วยคุณน่ะ"

   .