ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จดหมายจากซัลวาดอร์
ถึง แฝดสามลูกรัก(เซย์,เซย์รา,เซย์โรกี)
ตอนนี้พ่อกับแม่อยู่ที่ซัลวาดอร์นะ ที่อัลเลธีอากาศหนาวหรือยัง ที่ส่งจดหมายมาเพราะว่า แม่กับพ่ออยากให้ลูกมาเรียนที่ซัลวาดอร์ ปีนี้ลูกๆก็อายุครบ 15 แล้วไม่ใช่เหรอ มาด่วนเลยนะหลังจากที่ได้รับจดหมาย ลูกอย่าลืมซื้อปลอกคออันใหม่ให้ เร,รินเร,ริน ด้วยล่ะ
รัก จากพ่อและแม่
นัยน์ตาสีม่วงสามคู่ฉายแววตื่นเต้นกับจดหมายที่ได้อ่านเมื่อสักครู่ ก่อนที่แฝดคนกลางจะกล่าวถ้อยคำที่ไม่สมควรกล่าว
\"พ่อกับแม่เนี่ย ไม่มีธุระก็ไม่โผล่หัวมาอัลเลธีเลย\"มือใหญ่ๆของคนโตสุดจึงลงไปที่หัวสีชาอย่างเต็มแรง
\"ช่างเขาเหอะน่า มีอย่างที่ไหนมาว่าพ่อแม่ตัวเอง\"เขากล่างอย่างมีอารมณ์หงุดหงิดนิดๆ แล้วหันไปมองแฝดคนเล็กอีกคนที่กำลังนอนเล่นอยู่ ตอนนี้พวกเขาอยู่ในบ้านพักในเมืองอัลเลธีบ้านเกิดของตน แต่ละคนก็กำลังทำธุระเหมือนเคยหลังจากกลับจากโรงเรียน แต่หลังจากได้รับจดหมายฉบับนี้แล้ว พวกเขาก็เลยต้องระหกระเหินไปสะสางงานที่ค้างคา งานที่ว่า..ก็คือ...ฆ่าคน
ไม่น่าแปลกที่สามพี่น้องวัยสิบห้าพวกนี้จะรับจ้างฆ่า ก็ในเมื่อตั้งแต่บรรพบุรุษจนถึงพวกเขาล้วนแต่เป็นนักฆ่า ความจริงครอบครัวพยายามจะหาอาชีพที่มันดีกว่านักฆ่า แต่ ก็เหมือนสวรรค์สาปแช่งให้คนตระกูลนี้เกิดมาเพื่อฆ่า..อย่างเดียวเท่านั้น
\"แม่หนูเซย์รา จะไปจริงเหรอจ้ะ\"เซย์ราได้แต่พยักหน้าหงึกๆ แล้วกับแอปเปิ้ลที่ป้าร้านขายผลไม้ปามาให้ ถึงแม้จะเป็นนักฆ่า แต่คนตระกูลเอฟรีย่าก็เป็นที่รักของคนเมืองอัลเลธี เพราะนักฆ่าตระกูลนี้ไม่เหมือนใคร
สามพี่น้องตระกูลเอฟรีย่าเดินไปตามถนนของเมืองอัลเลธีลัดเลาะมาจนถึงป่ากีซป่าที่อุดมสมบูรณ์ของอัลเลธี และเป็นทางผ่านทางเดียวที่จะไปซัลวาดอร์ เซย์เดินนำหน้าเข้าป่า แต่เซย์โรกีกลับดึงไว้
\"พี่เซย์ ผมได้ยินจากช่างไม้มาว่า ในป่ามีโจรกลุ่มหนึ่งซุ่มอยู่นะพี่\"เซย์ไม่ตอบ มีเพียงรอยยิ้มน้อยๆบนใบหน้าคมคายแทนคำตอบว่า ไม่ต้องกลัวหรอก สามพี่น้องเดินทัศนาจรชมวิวข้างทางไปเรื่อยๆจนไปถึงแม่น้ำใหญ่ ที่มีสัตว์น้ำอุดมสมบูรณ์น้ำสะอาดใส เสียแต่ว่าแม่น้ำมันเชี่ยวเกินไปที่จะลงไปว่ายเล่น
\"พี่เซย์หยุดพักกินน้ำก่อนเหอะ\"เซย์รากล่าวอย่างเหนื่อยอ่อน เธอบ่นกระปอดกระแปดมาตลอดทางจนเซย์กับเซย์โรกีรำคาน
\"อืมก็ได้\"เซย์กล่าวแล้วจึงนั่งลงริมตลิ่งเพื่อวักน้ำขึ้นมาดื่ม มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นจากอีกฟากของแม่น้ำ สัญชาติญาณนักฆ่าจึงออกมา มือใหญ่ๆของเซย์ชักมีดออกจากรองเท้าบูทสีดำขลับ แล้วร้องเรียกสัตว์เลี้ยวของตนออกมา ฉับพลันเงาทะมึนกว้างประมาณหนึ่งเมตรสามเงาก็ตรงมาหาพวกเข้าจากทางฟากฟ้า
\"เร รินเร ริน ลงมา\"เซย์ราตะโกนเรียกนกอินทรีสามตัว ซึ่งยังบินวนเวียนอบู่บนฟ้า
เร นกอินทรีสีส้ม ตาคมๆของมันเป็นสีทางส่องประกาย เจ้าของ ของมันคือ เซย์
รินเร นกอินทรีย์สีทองของเซย์รา ตาสีน้ำเงินเข้มของมันดูสงบเยือกเย็นผิดกับเจ้าของ
ริน นกอินทรีย์ที่ตัวเล็กที่สุดในกล่ม ปีกสีน้ำตาลของมันกางออกอย่างงามสง่า ตาสีน้ำตาลคมกริบกวาดมองกลุ่มคนเบื้องล่าง อย่างนี้เขาถึงเรียกว่า ตัวเล็กพริกขี้หนู
พวกมันบินร่อนลงมาจนถึงพื้นดินตรงหน้าเจ้าของ
\"รวมร่าง\"ทันทีที่พูดจบร่างของแฝดสามก็กลายเป็นครึ่งนกอินทรีย์ แม้ร่างกายจะเหมือนเดิม แต่ปีกกลับงอกออกมาตรงกลางหลัง อีกทั้งตาสีม่วงทั้งสามคู่ก็เปลี่ยนไปตามนกอินทรีย์ของตน ปีศาจทั้งสามตนบินข้ามแม่น้ำไปทางต้นเสียง เมื่อร่อนลงพวกเขาก็พบกับร่างของชายฉกรรณ์หลายสิบคนนอนจมกองเลือดรอบร่างอันโชกเลือดของชายหนุ่มผมสีเขียว ที่น่าแปลกคือทั้งตัวของเขาเต็มไปต้วยรากไม้ และเมื่อเซย์ราไปตรวจดูรอบตัวเขากลับไม่มีบาดแผลเลย ผ่านไปหลายนาทีร่างอันเปลือยเปล่าของชายผมเขียวที่มีกางเกงสั้นๆตัวเดียวปรกคลุมร่างกายก็ค่อยๆยันตัวขึ้น
\"ไง นายเป็นอะไรหรือเปล่า\"พยาบาลจำเป็นชื่อเซย์ราถามชายแปลกหน้า เขาส่ายหัวเล็กน้อย แล้วรอยยิ้มน้อยๆก็ระบายบนหน้าอันคมคาย สาวคนเดียวในกลุ่มเพิ่งมาสังเกตุว่า ชายคนนี้มีตาสีเหลือง
\"คุณชื่ออะไร\"ชายเจ้าของผมสีเขียวถาม เซย์ราชะงักก่อนที่จะตอบว่า
\"เซย์รา เอฟรีย่า เดอะคิลเล่อร์ ออฟอัลเลธี ฉันเป็นครึ่งนกอินทรีย์ นายล่ะ\"ชายผมเขียวยิ้มตอบ
\"เมเอียร์ ไสตรทแบล็ค เดอะพรีท ออฟเจอร์ซี ผมเป็นภูตต้นไม้น่ะ\"
=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=
สงสัยล่ะซีว่าทำไม่คนๆนี้ไม่ใช่พระเอก ก็เจ้าชายบ้านไหนเค้ามาเดินเล่นในป่าของอีกเมืองอ่ะ แล้วก็นางเอกคนไม่เจอพระเอกแบบเรียบๆหรอก
เดี๋ยววันพรุ่งนี้จามาอัพนะ ตอนนี้สั้นไปหน่อย (มันสั้นมากๆต่างหากไอ้โจรบ้า:คนอ่าน)(โทดก้าบ ต่อปายจาไม่เป็นอย่างงี้อีก ด้วยเกียรติของโจรเยย เอ้า!:โจรน้อย)
บาย........รักคนอ่านน้าาาาาาา
ตอนนี้พ่อกับแม่อยู่ที่ซัลวาดอร์นะ ที่อัลเลธีอากาศหนาวหรือยัง ที่ส่งจดหมายมาเพราะว่า แม่กับพ่ออยากให้ลูกมาเรียนที่ซัลวาดอร์ ปีนี้ลูกๆก็อายุครบ 15 แล้วไม่ใช่เหรอ มาด่วนเลยนะหลังจากที่ได้รับจดหมาย ลูกอย่าลืมซื้อปลอกคออันใหม่ให้ เร,รินเร,ริน ด้วยล่ะ
รัก จากพ่อและแม่
นัยน์ตาสีม่วงสามคู่ฉายแววตื่นเต้นกับจดหมายที่ได้อ่านเมื่อสักครู่ ก่อนที่แฝดคนกลางจะกล่าวถ้อยคำที่ไม่สมควรกล่าว
\"พ่อกับแม่เนี่ย ไม่มีธุระก็ไม่โผล่หัวมาอัลเลธีเลย\"มือใหญ่ๆของคนโตสุดจึงลงไปที่หัวสีชาอย่างเต็มแรง
\"ช่างเขาเหอะน่า มีอย่างที่ไหนมาว่าพ่อแม่ตัวเอง\"เขากล่างอย่างมีอารมณ์หงุดหงิดนิดๆ แล้วหันไปมองแฝดคนเล็กอีกคนที่กำลังนอนเล่นอยู่ ตอนนี้พวกเขาอยู่ในบ้านพักในเมืองอัลเลธีบ้านเกิดของตน แต่ละคนก็กำลังทำธุระเหมือนเคยหลังจากกลับจากโรงเรียน แต่หลังจากได้รับจดหมายฉบับนี้แล้ว พวกเขาก็เลยต้องระหกระเหินไปสะสางงานที่ค้างคา งานที่ว่า..ก็คือ...ฆ่าคน
ไม่น่าแปลกที่สามพี่น้องวัยสิบห้าพวกนี้จะรับจ้างฆ่า ก็ในเมื่อตั้งแต่บรรพบุรุษจนถึงพวกเขาล้วนแต่เป็นนักฆ่า ความจริงครอบครัวพยายามจะหาอาชีพที่มันดีกว่านักฆ่า แต่ ก็เหมือนสวรรค์สาปแช่งให้คนตระกูลนี้เกิดมาเพื่อฆ่า..อย่างเดียวเท่านั้น
\"แม่หนูเซย์รา จะไปจริงเหรอจ้ะ\"เซย์ราได้แต่พยักหน้าหงึกๆ แล้วกับแอปเปิ้ลที่ป้าร้านขายผลไม้ปามาให้ ถึงแม้จะเป็นนักฆ่า แต่คนตระกูลเอฟรีย่าก็เป็นที่รักของคนเมืองอัลเลธี เพราะนักฆ่าตระกูลนี้ไม่เหมือนใคร
สามพี่น้องตระกูลเอฟรีย่าเดินไปตามถนนของเมืองอัลเลธีลัดเลาะมาจนถึงป่ากีซป่าที่อุดมสมบูรณ์ของอัลเลธี และเป็นทางผ่านทางเดียวที่จะไปซัลวาดอร์ เซย์เดินนำหน้าเข้าป่า แต่เซย์โรกีกลับดึงไว้
\"พี่เซย์ ผมได้ยินจากช่างไม้มาว่า ในป่ามีโจรกลุ่มหนึ่งซุ่มอยู่นะพี่\"เซย์ไม่ตอบ มีเพียงรอยยิ้มน้อยๆบนใบหน้าคมคายแทนคำตอบว่า ไม่ต้องกลัวหรอก สามพี่น้องเดินทัศนาจรชมวิวข้างทางไปเรื่อยๆจนไปถึงแม่น้ำใหญ่ ที่มีสัตว์น้ำอุดมสมบูรณ์น้ำสะอาดใส เสียแต่ว่าแม่น้ำมันเชี่ยวเกินไปที่จะลงไปว่ายเล่น
\"พี่เซย์หยุดพักกินน้ำก่อนเหอะ\"เซย์รากล่าวอย่างเหนื่อยอ่อน เธอบ่นกระปอดกระแปดมาตลอดทางจนเซย์กับเซย์โรกีรำคาน
\"อืมก็ได้\"เซย์กล่าวแล้วจึงนั่งลงริมตลิ่งเพื่อวักน้ำขึ้นมาดื่ม มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นจากอีกฟากของแม่น้ำ สัญชาติญาณนักฆ่าจึงออกมา มือใหญ่ๆของเซย์ชักมีดออกจากรองเท้าบูทสีดำขลับ แล้วร้องเรียกสัตว์เลี้ยวของตนออกมา ฉับพลันเงาทะมึนกว้างประมาณหนึ่งเมตรสามเงาก็ตรงมาหาพวกเข้าจากทางฟากฟ้า
\"เร รินเร ริน ลงมา\"เซย์ราตะโกนเรียกนกอินทรีสามตัว ซึ่งยังบินวนเวียนอบู่บนฟ้า
เร นกอินทรีสีส้ม ตาคมๆของมันเป็นสีทางส่องประกาย เจ้าของ ของมันคือ เซย์
รินเร นกอินทรีย์สีทองของเซย์รา ตาสีน้ำเงินเข้มของมันดูสงบเยือกเย็นผิดกับเจ้าของ
ริน นกอินทรีย์ที่ตัวเล็กที่สุดในกล่ม ปีกสีน้ำตาลของมันกางออกอย่างงามสง่า ตาสีน้ำตาลคมกริบกวาดมองกลุ่มคนเบื้องล่าง อย่างนี้เขาถึงเรียกว่า ตัวเล็กพริกขี้หนู
พวกมันบินร่อนลงมาจนถึงพื้นดินตรงหน้าเจ้าของ
\"รวมร่าง\"ทันทีที่พูดจบร่างของแฝดสามก็กลายเป็นครึ่งนกอินทรีย์ แม้ร่างกายจะเหมือนเดิม แต่ปีกกลับงอกออกมาตรงกลางหลัง อีกทั้งตาสีม่วงทั้งสามคู่ก็เปลี่ยนไปตามนกอินทรีย์ของตน ปีศาจทั้งสามตนบินข้ามแม่น้ำไปทางต้นเสียง เมื่อร่อนลงพวกเขาก็พบกับร่างของชายฉกรรณ์หลายสิบคนนอนจมกองเลือดรอบร่างอันโชกเลือดของชายหนุ่มผมสีเขียว ที่น่าแปลกคือทั้งตัวของเขาเต็มไปต้วยรากไม้ และเมื่อเซย์ราไปตรวจดูรอบตัวเขากลับไม่มีบาดแผลเลย ผ่านไปหลายนาทีร่างอันเปลือยเปล่าของชายผมเขียวที่มีกางเกงสั้นๆตัวเดียวปรกคลุมร่างกายก็ค่อยๆยันตัวขึ้น
\"ไง นายเป็นอะไรหรือเปล่า\"พยาบาลจำเป็นชื่อเซย์ราถามชายแปลกหน้า เขาส่ายหัวเล็กน้อย แล้วรอยยิ้มน้อยๆก็ระบายบนหน้าอันคมคาย สาวคนเดียวในกลุ่มเพิ่งมาสังเกตุว่า ชายคนนี้มีตาสีเหลือง
\"คุณชื่ออะไร\"ชายเจ้าของผมสีเขียวถาม เซย์ราชะงักก่อนที่จะตอบว่า
\"เซย์รา เอฟรีย่า เดอะคิลเล่อร์ ออฟอัลเลธี ฉันเป็นครึ่งนกอินทรีย์ นายล่ะ\"ชายผมเขียวยิ้มตอบ
\"เมเอียร์ ไสตรทแบล็ค เดอะพรีท ออฟเจอร์ซี ผมเป็นภูตต้นไม้น่ะ\"
=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=
สงสัยล่ะซีว่าทำไม่คนๆนี้ไม่ใช่พระเอก ก็เจ้าชายบ้านไหนเค้ามาเดินเล่นในป่าของอีกเมืองอ่ะ แล้วก็นางเอกคนไม่เจอพระเอกแบบเรียบๆหรอก
เดี๋ยววันพรุ่งนี้จามาอัพนะ ตอนนี้สั้นไปหน่อย (มันสั้นมากๆต่างหากไอ้โจรบ้า:คนอ่าน)(โทดก้าบ ต่อปายจาไม่เป็นอย่างงี้อีก ด้วยเกียรติของโจรเยย เอ้า!:โจรน้อย)
บาย........รักคนอ่านน้าาาาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น