สาวโก๊ะหัวใจใสกิ๊ก

ลำดับตอนที่ #9 : โอ้ ...มันเซ้ง

วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการเรียนในอาทิตย์นี้แล้ว     พรุ่งนี้เราก็จะได้ตื่นสายแล้วเรา         ดีใจจังเลย

อะตอมพรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว ไปบ้านฉันไหม            เสียงของนก ผู้เป็นเพื่อนสนิทของหล่อนเอ่ยถาม      อะตอมซึ่งกำลังเหม่อลอยออกไปนอกหน้าตา ก็หันกลับมาด้วยความตกใจ

อะไรน่ะ.......

นี่เธอเป็นอะไรหรือเปล่าอะตอม         ดูเหม่อลอย       ใจลอยไปถึงไหนแล้วล่ะ

ไม่มีอะไรนี่  แล้วเมื่อกี่เธอถามว่าอะไรนะ

ฉันถามเธอว่าพรุ่งนี้ว่างไหม ไปเที่ยวบ้านฉันไหม

มีอะไรพิเศษหรือป่าว          หรือว่าชวนไปเฉยๆ

มีสิๆ   พรุ่งนี้ก็มีเพื่อนไปด้วยสอง คน 

ใครบ้างล่ะ

ก็มียัยฟาง กับยัยแอ้มแค่สองคนเท่านั้นเหละ

ฟางกับแอ้มซึ่งนั่งเรียนอยู่ข้างหน้าอะตอมและนกจึงหันหลังกลับมาเมื่อได้ยินนก เอ่ยชื่อตัวเองขึ้น

ไปเถอะน่ะอะตอม เดี๋ยวไปดูหนังที่บ้านยัยนกกัน     ฉันมีหนังเรื่องใหม่ที่เพิ่งซื้อมา แต่ยังไม่มีโอกาสได้ดู กะว่าจะไปดูที่บ้านนกซะหน่อย

เสียงใสๆของยัยแอ้ม พุดกับอะตอม ด้วยสายตาที่หวังคำตอบว่าอะตอมคงจะไปกับหล่อนด้วย

นะๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไปเถอะ  เราไม่ได้ไปดูหนังด้วยกันตั้งนานแล้ว

แล้วฟางก้เป็นคนพูดขึ้น เพื่อสมทบอีกแรง

อืมๆไปก็ไป  แต่ฉันคงจะไปสายนิดหนึ่งนะ เพราะต้องเก็บเสื้อผ้าซักให้เสร็จก่อน  เดี๋ยวเราจะตามไปโดยเร็วเลยเจ้าค่ะ

เมื่อถึงวันรุ่งขึ้น    อะตอมที่กะว่าจะได้นอนตื่นแต่สายากว่าทุกวันซะหน่อย หล่อนก็ต้องตื่นขึ้นมาเพื่อซักผ้า   แถมยังต้องไปบ้านเพื่อนอีก

เสร็จซะที รีบไปอาบน้ำ แต่งตัวก่อนดีกว่า  เดี๋ยวไปสายๆ พวกนั้นรอนาน จะโวยวายใส่เราละแย่เลย

วันนี้หล่อนแต่งตัวออกจะดูทะมัดทะแม่งไปหน่อย   ที่มีเสื้อยืดสีขาว ลาย PUNK  PUNK     พร้อมด้วยกางเกงยืนขาเดปตัวเก่งที่หล่อนชอบๆ

ส่วนรองเท้าก็แค่รองเท้าผ้าใบ  สีเขียวแก่ ดูเรียบง่ายไปหน่อยแต่ก็ดูดีน่ะ  สงสัยคงเป็นที่คนใส่ละมั้ง

วันนี้ไม่ต้องปั่นจักรยานไปหรอกเรา  รู้สึกว่าจะเมื่อยกับการซักผ้าเมื่อกี้ไปหน่อย

แล้วหล่อนก็เดินไปขึ้นรถเมย์ที่หน้าปากซอย             

นั่งรอได้แปบ ก็มีผู้ชายคนหนึ่ง เดนมานั่งลงข้างๆหล่อน    ทำให้อะตอมรู้สึกเกร็งๆ     ยังไม่พอ รู้สึกว่าเขากำลังแอบจองมองหล่อนอยู่ ชายคนนั้นหน้าตาก็ถือว่าใช่ได้เลยทีเดียว   แต่ดูเหมือนออกจะหื่นๆไปนิด ทำให้อะตอมเริ่มรู้สึกกลัวๆ ขึ้นมา    

ผู้ชายคนนั้นเริ่มจะมองจนดูน่ากลัว

ตีดๆ  แล้วโชคก็เข้าข้างอะตอมจนได้  เสียงแตรรถดังมาแต่ไกล  อะตอมจีงรีบลุกขึ้นเหมือนเป็นปฏิกิริยารีเฟกซ์ทันที

เมื่อรถเมย์มาถึงป้ายรถเมย์ ไม่ถึงนาที อะตอมรีบวิ่งขึ้นรถไปทันที แต่หมอนั่นก็ดันขึ้นรถมาคันเดียวกันกับหล่อนอีกต่างหาง

แต่ดีนะที่ไม่ได้นั่งข้างๆกัน ไม่งันคงซวยแน่ๆเลย  ผุ้ชาย อะไรน่ากลัวชะมัด

พอนั่งรถมาได้ไม่นานหนัก  สัก สิบห้านาทีเห็นจะได้รถก้มาจอดที่หน้าปากซอยทางเข้าบ้านยัยนกพอดี      

พวกนั่นจะมายังนะ   รีบไปดีกว่าเ   อะตอมรีบเดินเข้าซอย แต่หล่อนก็เหลือบไปมองผู้ชายโรคจิตคนนั่น ที่ตอนนี้เหมือนว่าเขาก็กำลังมองมาทางหล่อนเหมือนกัน

แฮ่ๆ....................เดินมาแค่นี้ก็เหนื่อยเหมือนกัน เหะ

ติ้งน่องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อะตอมกดออ๊อดเรียกให้เจ้าของบ้านมาเปิดประตูให้    แล้วเจ้าของบ้านผู้เป็นหญิงสาวรุ่นเดียวกับเธอก็วิ่งหอบมาเปิดประตูให้

มาแล้วเหรออะตอม พวกยัยฟางกับแอ้มก็เพิ่งมาได้สักพักแล้ว    นั้นเป็นคำทายแรกที่เพื่อนผุ้เป็นเจ้าของบ้านทักทายอะตอมเทมื่อมาถึง

โทษทีๆๆ เราเพิ่งจะซักผ้าเสร็จก็รีบมาบ้านเธอเลยนะเนี่ย

ไม่เป็นไรหรอก  นกตอบพร้อมกับยิ้มให้ด้วยความจริงใจ

ไปเราเข้าบ้านกันเถอะพวกนั่นรอเราอยู่

แล้วสาวน้อยทั้งสองคนก็เดินจับมือกันเดินเข้าบ้าน

  หวัดดี.....อะตอม

เลียงของเด็กสาวสองคนที่นั่งอยู่โซฟาหน้าจอทีวี    เอ่ยทักอะตอมเมื่อมาถึง    

หวัดดีจ้ะ  มานานแล้วเหรอ

ก็ไม่นานเท่าไรหรอก มาก่อนเธอซัก ยี่สิบนาทีเห็นจะได้      มาเร็วมานั่งนี่