สาวโก๊ะหัวใจใสกิ๊ก

ลำดับตอนที่ #7 : แล้ววันนั้นก็มาถึง ^555^

    เรื่องแรกก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการแข่งขันทักษะทางวิชาการของโรงเรียนมัธยมในเขตพื้นที่การศึกษา  เขต 3

ซึ่งทุกๆปี โรงเรียนของเราก็ได้มีส่วนรวมในการส่งตัวแทนนักเรียนเข้าแข่งขันทักษะทางวิชาการหลายประ เภท    และในปีนี้ก็เช่นกัน ครูก็อยากให้นักเรียนทุกคนมีส่วนร่วมในการสร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนของ เรา     โดยเราจะส่งนักเรียนเข้าแข่งขันทักษะในทุกๆประเภทที่มีการ แข่งขัน  และครูหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับความรวมมือจากนักเรียนเป็นอย่างดี     ส่วนเรื่องที่สอง ครูก็อยากให้นักเรียนทุกคนรู้จักหน้าที่ของตนเอง เรามีหน้าที่เรียนหนังสือ  ก็ควรจะขยันให้สมกับที่พ่อแม่ส่งมาเรียน  และในปีหน้าโรงเรียนของเราก็จะรับนักเรียนใหม่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม    ครูก็ขอให้นักเรียนทุกคนทำตัวให้ดีๆ นำชื่อเสียงมาสู่โรงเรียนของเรา      สำหรับวันนี้ก็พอ แค่นี้ก่อนนะ  เดี๋ยวถ้าวันเวลาการแข่งขันชัดเจนวันไหนครูก็จะมาแจ้งอีกครั้งหนึ่ง

เมื่อท่านผู้อำนวยการโรงเรียนแจ้งเรื่องต่างๆเสร็จ  นักเรียนทุกคนก็แยกย้ายกันไปเข้าห้องเรียนของตนเอง

วันนี้ก็เป็นเหมือนเช่นทุกๆวัน    อะตอมก็ยังเป็นเด็กทีขี้เกียจเรียนเหมือน    เฮ้อนาสงสารพ่อแม่จังเลยน่ะเนี่ย  

หลังที่จากเลิกเรียนเสร็จวันนี้อะตอมก็ปั่นจักรยานกลับบ้านเหมือนเดิม    ชีวิตของสาวน้อยคนนี้ไม่มีอะไรมากมายเหมือนกับเด็กสาวคนอื่นๆ เพราะหล่อนไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนๆสักเท่าไร ด้วยความทีหล่อนเป็นคนทีมีโลกส่วนตัวสูง     วันๆก็มีแต่วาดรูป ถ้าดีหน่อยก็อ่านหนังสือบ้าง    ความหวังของหล่อน หล่อนก็หวังจะเป็นสถาปนิกสาว   ทำงานกับสิ่งทีตนเองรัก    นี่เหละคือสิ่งที่หล่อนฝันเอาไว้

เฮ้อเราเนี่ยน่ะ ......................ทำไมถึงขี้เกียจอ่านหนังสือ   แล้วเราจะสอบเข้ามหาลัยทีเราตั้งใจจะเข้าเรียนได้หรือเปล่าเนี่ย

ทั้งที่รู้วาการขี้เกียจนั่นมันมีผลกระทบยังไงหล่อนก็เปลี่ยนพฤติกรรมนี้ไม่ได้สักที    สาวน้อยอะตอมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยไประหว่างที่วาดรูปอยู่นอกระเบียงบ้าน     ถ้าจะพูดถึงฐานะทางบ้านของหล่อนก็ถือวาฐานะดีพอสมควร  ด้วยที่หลอนเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน อยากได้อะไรก็ได้  แต่มันติดอยู่ที่ว่าพ่อกับแม่ของหล่อนเลี้ยงหล่อนแบบไม่ค่อยจะตามใจซักเท่าไร       หล่อนคเลยค่อนข้างเป็นเด็กทีมีเหตุผล  และไม่เอาแต่ใจ     

อะตอมลงมาช่วยแม่ตั้งโต๊ะอาหารหน่อยจ้ะ..***+++

ค้าๆ….แม่หนูจะลงไปแล้วค่ะ

อะตอมรีบเก็บอุปกรณ์วาดรูปของเธอโดยเร่งรีบ  จากนั้นหล่อนก็ลงมาช่วยแม่ตั้งโต๊ะอาหาร  

แม่มีอะไรให้หนูช่วยบ้างค่ะ  ..._****_

ช่วยแม่ตักต้มยำกุ้งใส่ชามแล้วเอาไปวางไว้ที่โต๊ะด้วยจ้ะ    แล้วก็เอาผลไม้ในถาดที่แม่แช่ไว้ในตู้เย็นไปด้วยนะลูก

เดี๋ยวแม่จะเอากับข้าวอย่างอื่นๆไปเพิ่มอีก   แล้วหนูก็ขึ้นไปเรียกพ่อด้วยนะจ้ะ

ค่ะแม่........

แล้วหล่อนก็ทำตามที่แม่สั่งจนเสร็จเรียบร้อยทุกอย่างจากนั้นก็เดินขึ้นไปเรียกพ่ออยู่บนบ้าน

ก็อกๆๆๆๆ..........

พ่อค่ะ....มาทานข้าวได้แล้วค่ะ  อาหารตั้งโต๊ะเสร็จแล้วนะค่ะ

........จ้า..เดี๋ยวพ่อจะลงไปเดี๋ยวนี้เหละ 

เสียงจากชายวัยกลางคนขานรับลูกสาว    

แล้วพ่อแม่ลุกทั้งสามคนก็ได้ทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากัน   ซึ่งก็เป็นปกติของบ้านนี้ที่จะทานข้าวพร้อมกันอยู่เป็นประจำ     ซึ่งต่างกับครอบครัวคนอื่นๆที่อยู่ใกล้เคียง ที่ไม่ค่อยจะมีเวลาในการทานข้าวร่วมกันซักเท่าไร*****

แม่ค่ะไม่เป็นไรค่ะ  ..เดี๋ยวหนูเก็บจานชามไปล้างเองค่ะ    แม่ไปนั่งดูทีวีกับคุณพ่อเถอะค่ะ   ....

หลังจากที่ทานอาหารเสร็จในมื้อนี้  อะตอมก็อาสาเก็บโต๊ะ และล้างจานเอง            ที่จริงแล้วอะตอมเป็นเด็กที่มีระเบียบ   แต่ติดอยู่ที่ว่าหล่อนจะเป็นคนซุ่มซ่ามไปหน่อย

เพล็งๆๆๆๆๆๆ............................... ~?????/

ด้วยความที่รีบร้อนไปหน่อยทำให้จานชามที่เก็บมาหล่อนจากมือของหล่อน  กระทบกับพื้นบ้านที่เป็นพื้นกระเบื้อง แตกไปหลายใบ = = =

เป็นอะไรหรือเปล่าอะตอม   แม่ของหล่อนวิ่งมาตามเสียงด้วยความตกใจ   .  แต่ที่จริงเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นบ่อยในบ้านหลังนี้ พอดันมีลูกสาวเป็นคนซุ่มซ่าม

แม่กะแล้วเชียวว่าต้องเป็นอย่างนี้       แม่ของหล่อนมองไปที่พื้น ที่มีเศษจานชามแตกกระจาน แล้วหันมามองหน้าลูกสาวด้วยความเอือมละอาย * _*

ไป.......อะตอม หนูไปเอาไม้กวาดมาเก็บกวาดเศษจาน ชามให้เรียบร้อย เดี๋ยวจานชามพวกที่เหลือ เดี๋ยวแม่จะล้างเอง

ที่หลังก็ระวังหน่อยนะเรา

อะตอมยิ้มให้แม่ความละอายใจ           แล้วหล่อนก็เดินไปเอาไม้กวาดมาเก็บกวาดเศษ จานชามที่กระจาย

แม่ค่ะเดี๋ยวหนูช่วยคะ ...............

ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวมันจะหล่นแตกหมดอีก   หนูขึ้นไปอ่านหนังสือเถอะ  

เดี๋ยวแม่จัดการเอง...++++

ค่ะแม่ งั้นเดี๋ยวหนูขึ้นห้องก่อนนะค่ะ  ถ้าแม่จะมีอะไรจะใช้หนูก็เรียกนะค่ะ

จ้า..ไปเถอะ   หญิงผู้เป็นแม่ยิ้มให้ลูกสาวของหล่อนด้วยความเอ็นดู