สาวโก๊ะหัวใจใสกิ๊ก

ลำดับตอนที่ #3 : เกิดเรื่องแล้วสิ

 ตอนนี้ฉันกำลังอยู่กับหนุ่มหน้าตาดี คิ้วเข้ม ตาคม    แม้จะเซ่อๆไปหน่อย  แต่นี้ก็เป็นสเปคของฉันเลยเหละ แม้คนอะไรเพอร์เฟคซ่ะไม่มี

ขณะนั่นเวลาก็มืดสลัวแล้ว เพราะมันก็ใกล้จะค่ำแล้ว    แสงพระจันทร์ที่สาดแสงลงมาทำให้อะตอมมองหน้าชายคนนั้นไม่ชัดเจนซักเท่าไร    แต่ก็ยังมองเห็นรัศมีความหล่อที่แผ่กระจายของเค้าออกมาได้ดีเลยทีเดี๋ยว

  แต่ก็ต้องตกใจเพราะชายคนนั่นก็คือ

นี่นาย !!!!!!!!!!

ฉันอุทานขึ้นด้วยความตกใจ  แต่ก้อไม่ที่จะต้องเอามือชี้หน้าหมอนั่นด้วย

น้อยเนะ.....ยัยโก๊ะ  อุตสาห์เสี่ยงตายมาช่วยจะไม่ขอบคุณสักคำเลยเหรอ   แล้วหมอนั่นยังเอามือมาจับที่ข้อมือของฉันไว้ด้วย   

แม้ดูทำหน้าเข้าสิยังกะเ ห็นผียังงั้นเหละ   โธ่..ไม่น่าช่วยเลย เสียแรงเปล่า
ถ้ารู้ว่าเป็นเธอนะ ฉันคงปล่อยให้พวกนั่นทำเธอไปนานแล้ว

ผู้หญิงอะไรอุตส่าห์ช่วย  ดูทำหน้าเข้า

 ตอนนี้ฉันกำลังตกใจกับผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า  ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนที่มาช่วยฉันจะเป็นคนที่ฉันเกลียดมาก แทบจะไม่อยากเห็นหน้าเขาอยู่บนโลกใบนี้เลย   ฟ้าเล่นตลกอะไรกับฉันเนี่ย ภายในวันเดียว ฉันได้เจอกับหมอนี่ถึง 4-5 ครั้ง  แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกอยากน้อยเขาก็ช่วยฉันจากพวกอันตพาลพวกนั้น

งั้นก็ขอบใจน่ะ  พอใจยัง..

อะไรน่ะ ฉันหูไม่ค่อยได้ยินเลย พูดใหม่สิ ดังๆ หน่อยฉันไม่ค่อยได้ยินเลย

ขอบใจจจจจจจจจ..+++_00000

พอใจหรือยัง     หาาา   .........ฉันตะโกนใส่หูเขาสุดเสียง จนหมอนั่นหูอือไปเลยมั่ง    เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับอะตอม

ฉันกลับบ้านแล้วน่ะ   ฉันบอกหมอนั่นแล้ว และกำลังจะปั่นจักรยานกลับบ้าน

 เดี๋ยว ....จะรีบไปไหน มืออันแข็งแรงของชายที่ฉันคุยด้วยเมื่อกี้   ดึงจักรยานฉันไว้ จนฉันปั่นไปต่อไม่ได้

คนอะไรแรงเยอะเป็นบ้า  เมื่อกี้พึ่งจะฟัดกับนักเลงมาหยกๆ   กินข้าวกับอะไรเนี่ย

ฉันหันมาตะหวาดเขาทันที   ..

ทำไม....ขอบใจแล้วจะเอาอะไรอีก  เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็น เลี้ยงไอศกรีมสักถ้วยคงดีกว่าเยอะเลย

หมอนั่นต่อรองกับฉันพร้อมกับเอาใบหน้าที่หล่อเหลา  มากใกล้ หน้าของฉัน ทำให้หัวใจของฉันตอนนี้เต้นเป็นจังหวะกลองเลย  อีกทั้งใบหน้าก็ร้อนวาบขึ้นมาทันที  แถมยังทำหน้าทะเล้นอีกต่างหาก   แต่ก็อภัยให้ได้เพราะหน้าตาดี

ลำเอียงไปหรือป่าวน่ะเรา  ไม่รู้เป็นไรอยู่ใกล้คนหล่อไม่ได้ ใจอ่อนทุกที่  ตอนนี้ฉันกำลังอยู่กับชายหนุ่มที่หน้าตาเข้าข้างจะเป้นดาราได้เลยทีเดียว ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา  เผยผิวหน้าที่เนียน ใสของเขา   จมูกที่เป็นสัน ตา คิ้วคมบาดใจ

อะ..ก็ได้ แต่ต้องรีบกลับน่ะ  เดี๋ยวฉันจะกลับบ้านดึก    ฉันตอบตกลงที่จะไปเลี้ยงไอศกรีม หมอนั่น เพราะแพ้ความหล่อของเค้านี่น่า

ไปปปป ยัยโก๊ะ

แล้วเค้าก็เดินมาซ้อนท้ายฉัน

นี่นี่นาย นึกว่าตัวเองเบาหนักหรือไง ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉันจะปั่นไว้ยังไงล่ะ  ดูสิ จักรยานก็คันกะติ๊ดเดียว

นายลงเดินเลย ฉันจะปั่นคนปั่นเอง แล้วนายก็เดินตามฉันมา

นี่ยัยโก๊ะมันไม่เอาเปรียบกันไปหน่อยเลย  ถ้าจะให้ฉันเดินเธอก็ต้องลงมาเดินด้วยสิ  ลงมา เร้ว เร็วเข้า

นายนั่นไม่พูดเฉยๆ ดันดึงฉันลงมาจากจักรยานด้วยสิ  คนอะไรไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย

ฉันก็เลยต้องลงมาเดินกับเขาแต่โดยดี  เพราะท่าทางหมอนี่คงไม่ย่อมง่ายๆ  ไม่งั้นก็คงได้เถียงกันยืดยาว  เดี๋ยวมันจะมืดค่ำเสียก่อน

ที่จริงมันก้อโรแมนติกดีน่ะ  หนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินจูงจักรยาน  พร้อมกับเดินไปด้วยกัน ท่ามกลางผืนท้องฟ้า ซึ่งมีดาวระยิบระยับ

ลมที่โชยมาพัดโบกผมของหญิงสาวมองแล้ว เห็นถึงความเซ็กซี่นิดๆ  เดินไปกับชายหนุ่มร่างสูงเพียว

คนอื่นมองเห็นคงคิดว่าสองคนนี้คงเป็นแฟนกัน  แต่ที่จริงเป็นคู่กัดกันมากกว่า

ไม่นานเท่าไรเราก็มาถึงที่ร้านไอศกรีม  ที่ตั้งอยู่ข้างถนน การตกแต่งร้านก็น่ารัก น่าเข้า 

ร้านนี้เป็นร้านกระจกหมดทั้งร้าน  มีสติ๊กเกอร์ สีม่วงตกแต่งหมดทั้งร้าน    เจ้าของร้านคงชอบสีม่วงแน่นอนเลย   เหมือนกับฉันเลย

ที่จริงฉันก็ไม่ค่อยได้มาที่ร้านแบบนี้เท่าไรหรอก   นอกเสียจากกพิเศษจริงๆ เช่นวันเกิดฉัน  วันเกิดยัยนก    หรือพี่ชายยัยนกพามาเลี้ยง    และร้านนี้ฉันก็มาทุกครั้งที่มาทานไอศกรีม  เพราะชอบการตกแต่งของเขา อีกทั้งการบริการก็ดี   

เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็มีสาวเสริฟ หน้าตาน่ารักมาต้อนรับเป็นอย่างดี  บรรยากาศภายในร้านที่ดูแสนจะโรแมนติก  โต๊ะทานไอศกรีมเป็นกระจก    เก้าอี้ก็ตกแต่งได้ลงตัว  ภายในร้านตกแต่งด้วยดอกไม้หลากสีสัน  พร้อมกับเปิดเพลงรักคลอเบาๆ ได้บรรรยากาศของหนุ่มสาวที่นัดเจอกัน

สาวเสิร์ฟเดินมาที่โต๊ะเราสองคน    หล่อนช่างน่ารักเหมาะกับชุดที่สวมมา ซึ่งมีสีม่วงอ่อน

ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีค่ะ  เสียงใสของสาวน้อยหันมาถามเราที่นั่งรอเธออยู่

 ผมขอเป็น บานานาช็อคแล้วกันครับ

แล้วเธอล่ะยัยโก๊ะ

นี่นายอย่ามาเรียกฉันต่อหน้าคนอื่นได้ไหมฉันอายน่ะ  คนเยอะแยะ

ฉันเบื่อกับหมอนี่เต็มทนแล้ว รีบสั่งดีกว่ามีหวังถ้ามัวแต่สนใจหมอนี่ คงนานกว่าจจะได้กิน

งั้นฉันขอเป็นวนิลาแล้วกันค่ะ

จากนั้นก็นั่งรอได้สักประมาณ 10 นาที เห็นจะได้ สาวเสิร์ฟคนเดิมก็เอาไอศกรีมมาเสิร์ฟให้เรา

 ฉันไม่พูดพ่ำทำเพลง รีบกินไอศกรีมทันทีที่เขามาเสิร์ฟ กะว่าตจะได้กลับบ้านเร็วๆ

จนลืมตัวไปเลยมามีคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม เขากำลังจองมองตัวเองอยู่ 

นี่ยัยโก๊ะ จะรีบไปไหน ค่อยๆ ทานก็ได้   เจ้าของร้านเขาไม่ได้จำกัดเวลาซะเมื่อไรล่ะ

แล้วคนที่นั่งตรงข้ามก็เอ่ยปากทัก ด้วยความเอือมละอา

นี่นายฉันมีชื่อให้เรียกน่ะ  ทำไมชอบเรียกฉันว่ายัยโก๊ะอยู่เรื่อยเลย

งั้นก็บอกชื่อเธอมาสิฉันจะได้เรียกถูก    ที่จจริงก็แค่อยากรู้ชื่อหล่อนก็เท่านั้นเอง  แต่ติดอยู่ที่ว่า หมอนี้ชอบวางฟอร์ม

ฉันเหรอ  ฉันชื่ออะตอมย่ะ  จำไว้ แล้วก็ช่วยเรียกให้ถูกด้วยน่ะย่ะ

 แต่ฉันก็ไม่ได้ถามชื่อหมอนั่นหรอก ไม่อยากถาม เพราะคงไม่มีโอกาสได้พูดคุยกันอีก แน่นอน

แต่ที่จริงในใจก็อยากรู้อยู่หรอก  อย่าน้อยเขาก็เป็นเป็นคนช่วยเรา  แต่ก็ติดอยู่ที่ว่าไม่กล้า เพราะหยิ่งในศักดิ์ศรี

ก็ไม่รู้หรอกว่าศักดิ์ศรี มันมาเกี่ยวอะไรด้วย ก็แค่ถามชื่อเขา แค่นี้  มันเสียศักดิ์ศรีมากเลยหรึไง