สาวโก๊ะหัวใจใสกิ๊ก

ลำดับตอนที่ #2 : แล้วเราก็พบกันอีกครั้ง

              แล้วเราก็พบกันอีกครั้ง

นาย......ฉันอุทานขึ้นเมื่อรู้ว่าหมอนั่นเป็นคนที่มีเรื่องกับฉันเมื่อตอนกลางวัน
ยัยโก๊ะ..นายนั่นก็พูดขึ้นทันทีที่เห็นหน้าฉัน


ทำไมโลกมันแคบอย่างนี้น่ะ   ต้องมาเจอนายอีกแล้ว

 นี่นายฉันเห็นก่อนน่ะ  ...ฉันเถียงไปทันที

 ยัยโก๊ะเอย...จะบ้าเหรอ  ฉันต่างหากที่เห็นก่อน  หมอนั่นก็เถียงใหญ่เลย

 ฉัน เอือมระอากับนายนี่จริงๆๆ ผู้ชายอะไรไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย

แล้วฉันก็เดินจากเขาไปด้วยท่าทีที่ไม่พอใจป็นอย่างมาก

ทำไมต้องเป็นนายด้วยน่ะ   ฉันเดินบนพึมพำไปจนถึงโต๊ะ นั่งอ่านหนังสือที่ประจำ

 เมื่อนั่งลงไม่เท่าไร  "  เป็นอะไรไปอีกล่ะ"  นกก็ถามขึ้น

ก็เจอนายน่านอีกแล้วล่ะสิ

ใครล่ะ นกซักต่อ

ฉันก็ไม่รู้จักเขาหรอก  แต่คงเป็นรุ่นพี่    แต่ก็เคยเห็นหน้าเขาอยู่บ่อยๆๆน่ะ

แต่ไม่รู้ชื่อเขา   พูดแล้วก็เอามือเท้าคาง

นั่งได้ไม่เท่าไรก็...

เฮ้อ ถึงเวลาเรียนอีกแล้วสิ  ไปกันนก..

ฉันเดินนำหน้านกไปก่อน 

เดี๋ยวเราไปยืมหนังสือก่อนน่ะ รอที่หน้าห้องสมุดล่ะกัน   พูดเสร็จหล่อนก็เดินหาบบรรณารักษ์ห้องสมุด

ส่วนฉันก็เดินมารอที่หน้าห้องแต่ก็ไม่วายได้เจอหมอนั่นอีก 

หมอนั่นทำหน้าหยอกกเย้ยฉันใหญ่  เขายักคิ้วให้ สีหน้ายิ้มแบบเยาะเย้ย  แล้วก็เดินจากไป

ฉันโมโหมาก  ในตามีไฟลุกวาบ

แม้ถ้าเอารองเท้าขว้างได้ก็น่าจะดีเน๊อ ....แม้ผู้ชายห้วยแตก  ฉันจะไม่มีวันญาติดีกับนายเลย   สาบาน

มาแล้วอะตอม  ไปกันเถอะ...ยายนกดึงมือฉันออกมาจากที่นั่น

ฉันก็ใจเย็นลงบ้างแล้วแหละ...

ไปไป...ฉันพูดตอบเพื่อนสีหน้าก็ไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

คาบบ่ายยเป็นการเรียนภาษาอังกฤษ  ..วิชานี้ก็เป็นวิชาที่ฉันชอบนิดหน่อย

แต่ก็ไม่ได้เก่งอะไรนักหนาหรอก แต่ใจรัก    อีกทั้งอาจารย์สอนก็ใจดี   ก็เลยทนเรียนได้

นั่งเรียน  นั่งเล่นไป ให้เวลาผ่นไปเฉยๆๆ

และแล้วเวลาที่ฉันรอค่อยก็มาถึง  ...ให้ทายว่าเวลาอะไร

ถูกต้องน่ะค่ะ เวลาเลิกเรียน    ท่านผู้อ่านอย่าเอาเป็นตัวอย่างน่ะค่ะ ไม่ดีค่ะ คนแบบนี้สอบตกทั้งปีเลย

เมื่อเก็บหนังสือ อุปกรณ์ต่างๆๆเสร็จ   :::::<<>>>>

ฉันรีบดึงแขนนกออกไปที่โรงรถทันที เพราะวันนี้ เราต้องไปทำงานที่บ้นยัยนกกัน ~~~~ ~~~~~ 

ระหว่างที่เดินไปที่โรงรถ   ก็มีลูกอะไรกลมๆๆ ขนาดน่าจะเท่าลูกฟุตบอล

ลอยมากระทบที่หัวฉัน   บนหัวมีดาวลอยเต็มเลยค่ะ  **☼☼☼☼**

ล้มแล้วลุกขึ้นทันทีค่ะรอดูคนที่เตะ ลูกบอลมาเก็บลูกบอล

  มาสิ...เร็ว..จะด่าให้ไม่มีที่อยู่เลยเชียว

 และแล้วฉันก็ต้องอึ้ง เมื่อคนที่เดินมานั้น เขาขอโ ทษเรา พร้อมทั้งโค้งคำนับอย่างสุภาพ

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมา..

นาย..!!!!!!!! ขอโทษเป็นกับเขาด้วยเหรอ

ฉันขอโทษจริงๆๆน่ะ ไม่ได้ตั้งใจ  เขาพูดเมื่อเห็นสีหน้าของฉันที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไร

 อืมไม่เป็นไรหรอก    แล้วฉันก็เดินจากเขาไป หมอนั่นมองตามอย่างรู้สึกผิด

 ทำไมวันนี้มันซ่วยอย่างนี่น่ะ     ... เจอผู้ชายไม่ถูกชะตาตั้งสามครั้งในวันเดียว 

โอ้พระเจ้ายอด มันจอร์จมากค่ะ###

  เธอรู้จักเขาด้วยเหรอ อะตอม  นกถามขึ้นหลังจากเดินห่างเขามาไม่เท่าไร

 ไม่รู้หรอก..ใครจะรู้ล่ะ

ไม่รู้เหรอว่าเขาเป็นประธานชมรม ฟุตบอลเชียวน่ะ   แถมรูปหล่อ พ่อรวยอีกด้วย

แล้วนกก็พรรณนาถึงสรรพคุณของนายนั่นให้ฉันฟังซ่ะยื ดยาว

ฉันก็เลยตัดบท  โดยการปิดปากยัยนก  แล้วก็สั่งให้นกหยุดพูด

ยัยนั่นเลยหยุดทันที

เพราะรู้ดีว่า ถ้าฉันโกรธจะเกิดอะไรไม่คาดคิดขึ้นได้

  เมื่อมาถึงโรงรถก็รีบไปที่รถจักรยานคู่ใจทันที   ส่วนนกก็เดินไปจูงจักรยานออกม่

เราสองคนสาวน้อย พากันปั่นจักรยานมาถึงที่บ้านยัยนก

แล้วก็ไปนั่งทำงานที่ศาลาข้างบ้าน พร้อมกับของกินจุกจิก

หวัดดีจ้ะ..สาวสาว

เสียงหนุ่มคนหนึ่งทักทายมาทางพวกเรา    พร้อมกับยิ้มทักท้าย

หวัดดีค่ะ.....พี่เอ็กซ์   นกน้องสาวของเขาตอบ 

และฉันก็ทักทายเขาตามประสาคนรู้จักกัน

พี่เอ็กซ์  พี่ชายของนก  หน้าตาเขาก็ดูดีสเปกฉันเลย แหละ และฉันก็แอบชอบพี่เขาอยู่เหมือนกัน

แต่เขาคงไม่มองเด็กโก๊ะๆอย่างฉันหรอก      

 แอบรักเขาอยู่ในใจฮือ…..

ตบมือข้างเดียวกี่ครั้งมันก็ดังไม่ได้ เหมือนเพลงพี่ปานเลย

พี่เขาก็มานั่งคุยกับพวกเรา ทำให้ฉันเกิดอาการเกร็งนิดหน่อย  ก็อยู่ใกล้ หนุ่มรูปหล่อขนาดนี้  สายตาที่มีเสน่ห์ของพี่เขา ทำให้หัวใจดวงน้อยๆๆของฉันเต้นรั่วเป็นจังหวะ ช่ะชะช่า เลยทีเดียว

เป็นไงบ้างอะตอม สบายดีมั้ย

สบายดีค่ะ...แล้วพี่ล่ะค่ะฉันก็ถามเขากลับบ้าง

 ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนเป็นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว   อาจเป็นดนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา  อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง♫♫♫♫♫♫♫

 ไม่เท่าไรเสียงโทรศัพท์พี่เขาก็ดัง    ต้องเป็นแฟนโทรมาแน่ๆเลย

  เออ..พี่ขอตัวก่อนน่ะสาวๆ  ไปธุระนิดหน่อย      แล้วพี่เขาก็เดินมาขยี้หัวยัยนกแล้วก็เดินจากไป (ที่จริงบอกว่าไปหาแฟนก็ไม่มีใครเขาว่าหรอก  จะโกหกกันไปถึงไหน แค่พูดว่าเธอรักใครมันก้ง่ายกว่า  อินในเพลงค่ะท่านผู้อ่าน)

ทำงานได้สักพัก  ไม่เท่าไรงานก็เสร็จ  ฉันจึงขอตัวกลับบ้าน   

ไปน่ะนก บายๆๆ                  บาบๆจ้ะ เจอกันที่โรงเรียนน่ะ

ฉันปั่นจักรยาน พร้อมกับร้องเพลงมาตลอดทาง ไม่นานเท่าไรก็มาถึงบ้าน

ฉันเอารถจักรยาน ไปเก็บที่โรงรถ แล้วรีบเข้าบ้านทันที

เอ๊ะ...ทำไมบ้านปิดเงียบเลย  พ่อกับแม่ต้องไปธุระข้างนอกอีกแน่ๆเลย   ว้า ..อยู่บ้านคนเดียวอีกแล้วเรา

หิวน้ำจัง  กลับมาเหนื่อย ๆ  ฉันรีบเดินไปที่ตู้เย็น  แล้วก็เหลือบไปเห็น กระดาษโน้ตใบเล็กๆ   ข้างในมีข้อความว่า

 แม่กับพ่อไปธุระข้างนอก ดึกๆจะกลับ  กับข้าวอยู่ในตู้กับข้าว  หิวก็ทานก่อนน่ะจ๊ะ  (อย่าดูทีวีดึกน่ะ)

ประโยคสุดท้ายนี้ แม่รู้ดีว่าฉันชอบดูทีวีดึกๆดื่นๆ เวลาที่พ่อกับแม่ไม่อยู่  ก็คนมันชอบดูนี่นา  ถ้าวันไหนพ่อกับแม่อยู่ที่บ้านฉันก็ไม่ค่อยได้ดูเท่าไรหรอก  วันนี้โอกาสทองก็ต้องรีบคว้าไว้  จริงมั้ยค่ะ

 จากนั้นฉันก็รีบไปอาบน้ำ  เพื่อที่จะมาทำการบ้านให้เสร็จเร็วๆ จะได้มีเวลาดูทีวีเร็วๆ  วันนี้มีราบการดีนี่น่า  วันนี้ แดน (D2B) มารายการ นี้คือดาวตอนสี่ทุ่ม ฉะนั้นต้องรีบทำให้เสร็จเร็วๆ

แต่เอะ วันนี้มีอะไรทานตอนดูทีวีหรือป่าว เดี๋ยวจะต้องลงไปดูที่ครัวซ่ะหน่อย  เผื่อไม่มีจะได้ไปซื้อแต่หัวค่ำ

เมื่อฉันทำภารกิจทุกอย่างเสร็จก้อเลยลงมาดูอาหารว่างที่ครัว

ว้า..ไม่มีอะไรทานเลย  ต้องออกไปซื้ออีกล่ะสิเนี่ย

ฉันจัดการปิดบ้านปิดช่องจนเรียบร้อย แล้วก็เดินไปเอาจักรยานคู่ใจออกมา    

 ♫♫♫ อยากได้ยินคำว่ารักจากปากเธอสักครั้ง แรกกับอะไรฉันก็ย่อม♫♫♫♫♫♫♫

จริงเหรอจ้ะน้องสาว  ย่อมทุกอย่าเลยเหรอ

อ่ะ..เสียงใครนะ   ฉันตกใจมากเมื่อได้เสียงนั้นลอยมากระทบโสตประสาท 

น่ะ นะ นาย เป็นใครอ่ะ  เรารู้จักกันด้วยเหรอ ฉันไม่รู้จักนายสองคนเลยนิ  ฉันบอกสองคนนั้นไป

สองคนนั่นมีรูปร่างแตกต่างกันมาก  คนหนึ่งผอม เหมือนเด็กติดยา  อีกคนก็อ้วนท่วม แต่ก็ไม่สูงเท่าไรนัก

  แต่พี่อยากรู้จักน้องนิ   ไปทำความรู้จักกันดีกว่าน่ะ ปะ  พวกนั่นพูดพร้อมกับสายตาที่น่ากลัวมองมาที่ฉัน

แล้วพวกนั้นก็เดินตรงมาที่ฉัน   ฉันตกใจมาก อีกทั้งกลัวมากเช่นกัน ฉันทิ้งจักรยาน แล้ววิ่งหนีอย่าไม่คิดชีวิต แตที่จริงจักรยาสนก็ของตัวเองนิทำไมไม่ปั่นหนีพวกนั้นล่ะ โง่หรือป่าวว่ะเราเนี่ย  แต่นะคนมันตกใจนี่นา   อะไรแวบเข้ามาในหัวก็ทำหมดแหละ ใครจะไปคิดทันล่ะว่ามั้ย

ฉันวิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆ   แต่วิ่งไปไม่ได้เท่าไร  ไอ้อ้วนคนที่มาด้วยกันก็วิ่งมาดักหน้าฉัน  โอ้   พ่อก้ว แม่แก้วช่วยลูกด้วย...   ถ่องยังไม่ได้เท่าไรพวกนั่นก็ลากแนไปไหนก็ไม่รู้ ฉันร้องให้คนช่วย ด้วยเสียงดังที่สุดเท่าที่จะทำได้

เฮ้  พวกนายน่ะ ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้นะ  ... เสียงอัศวินที่ไหนก้ไม่รู้ตะโกนเข้ามา

 ไอ้ลูกหมา..แกเกี่ยวอะไรด้วยว่ะ   อยากตายหรือไง   ไอ้คนผอมก็ตะโกนกลับไป  แล้วพวกมันก็ลากฉันไปต่อ    

ช่วยด้วย..ช่วยด้วย ช่วยฉันที     ฉันตะโกนร้องจนเสียงเริ่มอ่อยลง  

แต่แล้วฟ้าก็เข้าข้าง     ชายคนนั่นวิ่งมาที่ฉัน 

หยุดน่ะ  ฑุดไม่รู้เรื่องหรือไงบอกว่าให้ปล่อยผู้หญิง  ไอ้หน้าตัวเมีย  เขามาถึงก้ด่าพวกนั่นใหญ่เลย

 แกอยากมีเรื่องหรือไง  พวกนั่นตอบมาบ้าง  

เอ้อ ..ผู้หญิงเขาไม่ยอมยังจะหน้าด้านอีก  หัดมทำอะไรที่มันสร้างสรรค์สังคมหน่อยสิ ไม่ใช่มาทำตัวเป็นปัญหาสังคมแบบนี้

 พูดเสร็จไม่ทันเท่าไร  ไอ้อ้วนก็ต่อยเขาร่วงลงกับพื้น  

   โธ่ ..นึกว่าจะแน่  แค่นี้เหรอ  ไอ้ลูกหมา

 ทันใดนั่นเข้าก็ลุกขึ้น  พร้อมกับตรงมาที่สองคนนั่น 

พวกเขาตะลุมบอนกันใหญ่   แต่แล้วอัศวินของฉันก็เป็นฝ่ายชนะ  ต่อยพวกนั่นซะ จนเดินทุลักทุเล

ไม่เป็นท่าเลย