สาวโก๊ะหัวใจใสกิ๊ก

ลำดับตอนที่ #1 : วันที่แสนเศร้า

http://www.stop-at-nothing.com/song/tong/wma/Nice 2 Meet U-ใจเกเร_16.wma

วันที่แสนเศร้า


อืม............

สดชื่นจังเลยวันนี้ ^_^

โอ๊ะ ....นั้นกระรอกนี้น่า  กำลังแทะมะม่วงอยู่   น่ารักจัง!!!

เสียงใสๆของสาวน้อยน่ารัก   แสดงอาการดีใจเมื่อเห็นกระรอกน้อยอยู่ที่ตันมะม่วง

อะตอมสาวน้อยอายุ 17 กำลังตื่นเต้นกับภาพที่เธอเห็นตรงหน้า

ว้า..วันนี้ต้องไปเรียนอีกแล้ว  เมื่อไรจะจบ ม.ปลายซักทีน๊า  เราคงมีความสุขกว่านี้แน่ๆเลย

รีบไปอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวไปเรียนสาย  

เมื่อฉันออกจากห้องน้ำก็มาแต่งตัว   ฉันเป็นเด็กที่ค่อนข้างจะเรียบร้อย 

เพราะฉะนั้นเครื่งแต่งกายจึงต้องเนียบและถูกระเบียบทุกระเบียดนิ้ว

มาแล้วค่ะ  ...หิวจังเลย มีอะไรให้ทานบ้างค่ะแม่

เสียงของสาวน้อยทักทายแม่ในตอนเช้า  

"วันนี้ก็มีของโปรดลูกจ้ะ  ข้าวต้มปลา "

อืม...หอมน่าทานจังค่ะแม่    จุ๊บ ...สาวน้อยกระโดดหอมแก้มของหล่อนทันทีที่ลงมา

แม่ค่ะวันนี้หนูคงต้องกลับบ้านช้าน่ะค่ะ วันนี้ต้องทำราบงานที่โรงเรียน

เมื่อฉันทานอาหารเสร็จก็ตรงไปที่โรงรถ

ก้อ...ทุกครั้งที่ไปโรงเรียนฉันก็จะปั่นจักรยานคู่ใจไปทุกครั้ง

จักรยานคันนี้ พ่อซื้อให้เป็นรางวัลที่ฉันซื้อให้ เพราะสอบติดโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่

นั้นเป็นสิ่งที่ฉันดีใจมากเลยเหละ    วันนี้ก้อเป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันต้องปั่นจักรยานมาโรงเรียนตามเคย

อ้า.._-_ ถึงโรงเรียนซักที  เหนื่อยเป็นบ้าเลย

หวัดดี..  นก  0-0

หวัดดี..อะตอม   เสียงของสาวน้อยน่ารัก  เพื่อนของหล่อนตอบ

เป็นไงบ้าง วันหยุดไปเที่ยวไหนมาล่ะ

 โฮ้..ไม่มีเลย  อยู่แต่บ้าน  หล่อนตอบด้วยสีหน้าเบื่อโลก

เธอล่ะ นก ไปไหนมา

เราเหรอก็ไปเที่ยวห้างแถวๆๆนี้เหละ

ดีจังเน๊อ

เราสิอยู่แต่ในบ้าน เซ็งจะตายชัก

อ็อดๆๆ.....เสียงอ็อดเข้าแถวดังขึ้น

ไปกันเถอะนก

สองสาวน้อยรีบวิ่งไปเข้าแถวทันที

หลังจากเข้าแถวเสร็จ ทั้งสองคนก้อเข้าห้องเรียน

วิชาแรก คณิตของอาจารย์สุนีย์ด้วยสิ   เบื่อที่สุดเลย  อะตอมทำหน้าเบื่อโลก  แง้วๆๆ

หลับดีกว่าเรา

อุ๊ยๆๆ ..ตัวอะไรน่ะนก

เฮ้ย งู  มันกำลังเลื้อยมาทางเราด้วย

ไปวิ่งๆๆๆๆๆ  วิ่งสุดขาดใจ  กรี๊ดๆ ๆ... มันกัดฉันแล้วนก  ช่วยด้วย                        

      ปึกๆๆๆๆ
ตื่นๆๆ นอนทำไมหนักหนา^_^
พ่อแม่ส่งมาเรียนหนังสือน่ะไม่ใช่ส่งมานอน
มาเป็นชุดค่ะ ทั้งเวรทั้งกรรม เอ็ม 16ก็มี
  ค่ะๆๆ ตื่นแล้ว  
รีบไปล้างหน้าล้างตา  แล้วก้รีบมาเรียนหนังสือ
 ค่ะๆๆไปแล้วๆๆ
ฉันเดินกระเซ่อกระเซิ่งออกมานอกห้อง
วิงๆๆๆ ไปห้องน้ำทันที
จ๊ากกกกกกกก
คนในห้องน้ำมองฉันเหมือนตัวประหลาด
ฉันรีบตรงไปที่ก็อกน้ำแล้วล้างหน้าทันทีที่มาถึง

เมื่อล้างหน้าเสร็จ   ฉันก็รีบเดินจ้ำๆๆๆ มาที่ห้องเรียนทันที 

 เร็วๆๆเข้าศศิประภา..เดี๋ยวก็เรียนไมทันเพื่อนเขาหรอก  อาจารย์พูดด้วยสีหน้าเอือมระอา

ฉันกำลังจะเดินไปที่เก้าอี้  เสียงของนกก็ดังขึ้น

บอกแล้วว่าอย่าหลบเป็นไงล่ะ

ก็คนมันง่วงนี่นาทำไงได้  ฉันพูดด้วยอาการเซ็งๆๆ

อืม...วันนี้พอแค่นี้ก่อนน่ะนักเรียน   อาจารย์สุนีย์พูดขึ้นเมื่อฉันนั่งลงเก้าอี้ ได้ไม่นา

นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ...

ขอบคุณครับ   ขอบคุณค่ะ

เฮ้อ....ถึงเวลาพักเที่ยงซ่ะที....อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้จังเลยน่ะนก

อะตอมพูดด้วยใบหน้าเบิกบาน

ไปกันนกไปต่อคิวซื้อก๋วยเตี๋ยวกัน...ฉันดึงแขนนกไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านประจำเจ้าเก่าทันทีที่มาถึง

เดี๋ยว ๆๆๆ ยัยอะตอม  วันนี้เราอยากทานข้าวขาหมู   แล้วไปเจอกันโต๊ะเดิมน่ะ 

นกพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปที่ร้านขายข้าว

 ส่วนฉันก็วิ่งมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยว

โครม  +++!!!!!!

ฉันวิ่งชนเสาไฟฟ้าเข้าแล้วสิ   พร้อมด้วยร่างของฉันก็ลงมากองกับพื้น

โอ๊ย......ยัยโก๊ะเอ๋ย  มองไม่เห็นคนรึไง.....

ว้าย..เสาไฟฟ้าพูดได้ด้วยเหรอนี่......

ฉันรีบแหงนขึ้นมองไปที่เสียงนั้นทันที่<<<<>>>…

ว้ายผู้ชายนี่นา    ฉันรีบลุกขึ้นปัดฝุ่นออกจากกระโปรง ทันที

จากนั้น  ก็รีบขอโทษหมอนั่นทันทีเหมือนกัน    พร้อมมือทั้งสองก็ยกไหว้เค้าด้วยความกลัว 

ก็หน้าหมอนั่น สีแดงแป๊ด...ด้วยความโมโห

แต่ก็จะโมโหอะไรขนาดนั้น  เราก็ตัวเล็กนิดเดียว ไม่น่าจะเจ็บเท่าไรเลย  

นายนั้นมองหน้าฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ    ในแววตาลุกเป็นไฟ

 พร้อมกับพูดเสียงดังไล่ฉันไปต่อท้ายแถว

คนอะไรฟ่ะ ไม่ยุติธรรมเลย....ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ

แต่ฉันก็ต้องไปโดยปริยาย พร้อมกับสีหน้าบึ้งตึง

หมอนั่นพอซื้อก๋วยเตี๋ยวเสร็จก็เดินไปที่โต๊ะ เพื่อนของเค้า  ซึ่งมีหลายคนเลยทีเดียว

พอไปถึงเขาพูดอะไรของเขาก็ไม่รู้  แต่ที่รู้ๆ เพื่อนนายนั่นมองมาที่ฉันเป็นสายตาเดียวกันเลย

ทันทีที่ฉันมองเห็นพวกนายนั่นมองมาฉันก็หลบสายตาทันที

หมอนั่นคงนินทาฉันแน่ๆเลย ผู้ชายอะไรฟ่ะปากเลียชะมัด   นินทาผู้หญิง

พร้อมทำหน้ามุ้ย...^_^

เฮ้อ..ถึงคิวเราซ่ะที  หิวจะตายอยู่แล้ว

ฉันมาถึงหลังนก แปบหนึ่ง...

แต่ด้วยสีหน้าบึ้งตึงทำให้ยัยนกสงสัย ......หล่อนเลยถามว่าไปทำอะไร โก๊ะๆๆมาอีกล่ะ

แม้เพื่อนเราก็เหลือเกิน ไม่ถามสักหน่อยหรือไง ว่าใครทำให้เป็นอย่างนี้

จากนั้นฉันก็บรรยายถึงเหตุการณ์โชคร้าย  เกี่ยวกับหมอนั่นให้นกฟัง

พร้อมทั้งใส่สีให้หมอนั่นหมองไปเลยทีเดียว   ที่จริงก็ไม่ถึงขนาดนั่นหรอก

 เมื่อกินอาหารกลางวันเสร็จ  ฉันก็ชวนนกเพื่อนรักไปที่ห้องสมุด  กะว่าจะไปยืมนิยายมาอ่านแก้เซ็งสักหน่อย

ที่ห้องสมุดที่โรงเรียนของฉันก็ใหญ่โตพอสมควร แถมทันสมัยอีกด้วย

 ฉันเดินไปที่ชั้นหนังสือนิยายทันทีที่เข้ามาถึง

ปั้บ..มือใครฟ่ะบังอาจเอามาวางบนมือฉัน

ฉันหันหน้าไปมองที่เจ้าของมือนั่นทันที


แต่ก็ต้องอึ้ง....ก้อคนๆนั่นน่ะสิ