Ducky Duck : ไร้สาระ [50%]

 ห้องซ้อมของเมมเบอร์ B1A4

“ฮยองอาทำไมมีแต่คนชอบซิบคู่ บาดึล จังเลยล่ะครับ เนี่ยๆฮยองดูสิ”  หมาน้อยของยืนไอแพดของตัวเองที่เปิดไล่ดูรูปตามงานต่างๆ ที่แฟนคลับถ่ายไว้มีแต่รูปของพี่ชาย 92 line 2 คนกำลังหยอกล้อกัน พลางเอาหัวไถไปกับแขนของรุ่นพี่ตัวกลมในวงที่น่ารัก น่าเอ็นดู หน้าตาเหมือนเป็ด

“ย่าห์!!กงชานซิค นายมันเด็กจริงๆเลยไม่เห็นหรือว่าฮยองกำลังทำอะไรอยู่” พี่ชายตัวกลมบ่นออกมาทั้งที่เขากำลังตั้งใจอ่านจดหมายจากแฟนคัลอยู่แท้ๆแต่เจ้าหมาน้อยตัวนี้กลับมากวนให้เขาดูรูปอะไรไม่รู้ ไร้สาระสิ้นดีเลย

หมาน้อยถึงกับ เบะปาก เมื่อได้ยินพี่ชายตัวกลมที่ตัวเองหลงรักบอกว่าเขาน่ะไร้สาระสิ้นดีเลย
“ผมไม่ได้ไร้สาระนะฮยองไม่เข้าใจกันบ้างเลย” พูดพร้อมกับลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องซ้อมปิดประตูดังปัง เรียกความสนใจให้เมมเบอร์คนอื่นหันไปมอง ส่วนตนตัวกลมที่เป็นต้นเหตุกับอ้าปากค้างกับพฤติกรรมแปลกๆของมักเน่ของวง

“นายไปว่าน้องแบบนั้นไงล่ะ ซานดึลอา” พี่ชายคนโตสุดของวงนามว่า ชินดงวูเอ่ยขึ้น

“อะไรเล่าฮยอง ผมอยู่ของผมเฉยๆเลยนะเจ้าหมานั้นหาเรื่องเองแท้ๆเลย”  หนุ่มตัวกลมก็ยังบ่นไม่เลิกเมื่อโดนพี่ชายคนโตว่าเอา พร้อมทำปากขมุบขมิบ ด้วยความหมั่นไส้ชินอูที่กำลังนั่งอ่านจดหมายจากแฟนๆจึงละมือออกจากจดหมาย ให้ว่างแน่นิ่งไปกับพื้น พร้อมใช้มือตะบบปากเป็นของน้องชายตัวกลม

“บ่นหรอ บ่นอะไรห๊ะ ฉันเป็นพี่นายนะ” น้องชายตัวกลมดิ้นไปมาพร้อมกับยกมือขึ้นแกะมือของพี่ชายตัวโตออก เมื่อหมดหนทางเขาจึงงับเขาที่มือของพี่ชายตัวโต ชินอูร้องมาด้วยความเจ็บ

“ย่าห์!!นายเป็นเป็ดหรือเป็นหมาเนี่ย เจ็บเป็นบ้าเลย” ชินอูพูดขึ้น

“ผมไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นอะทั้งเป็ดทั้งหมด ก็ฮยองอยากแกล้งผมก่อนทำไมล่ะ แบร่” คนตัวเล็กกว่าว่าพลางวิ่งออกจากห้องซ้อมไป พี่ชายคนโตถึงกับส่ายหัวให้น้องชายที่ไม่รู้จักโตเอาซะเลย

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

















 

ร้านอาหารแถวหอพัก

“ชานนี่อา หยิบเนื้อตรงนั้นให้ฮยองหน่อย” พี่ชายตัวกลมพูดกับน้องชายที่ตั้งแต่มานั่งในร้านก็เอาแต่หน้าบึ้งใส่เข้าไม่ยอมพูดยอมจา

“ฮยองฝากนี่ให้เป็ดตัวนั้นด้วย”มักเน่ของวงยื่นเนื้อให้พี่ชายที่เป็นแร๊ฟเปอร์ของวง เจ้าตัวมองน้องชายด้วยความมึนงงว่าทำไมไม่ยื่นให้กันเองทั้งๆที่ก็นั่งอยู่ตรงข้ามกัน จะฝากเขาทำไม

“เอาไปไอ้อ้วน กินเยอะๆระวังตัวแตกนะ 5555555+” คำพูดของบาโรทำให้พี่ใหญ่ของวงทั้งหลุดขำออกมา

คนที่ถูกกล่าวถึงกลับพองแก้ม แล้วมองจ้องหน้าเพื่อนพร้อมกับพูดว่า “ครับๆคุณบิงกือเร ตั้งแต่ไปเล่นหนังมานายก็ตัวจะแตกแล้วเหมือนกันล่ะ กินทั้งเรื่อง ได้ข่าวบ้านนายเปิดพร้อมกัน แต่ทำไมนายได้กินไก่ทั้งเลือกเลยล่ะ อ่ะหรือว่านายเป็นตัวกินไก่กันนะ”ทำท่าคิด

“ย่าห์!! นายอยากโดนใช่ไหมซานดึล” บาโรว่าพร้อมกับหยิบซ้อมขึ้นมาจะแทงเพื่อนตรงหน้า

เมื่อเห็นดังนั้นจินยองจึงต้องเป็นฝ่ายห้ามทัพ ”นี่ๆหยุดได้แล้วจะกินไหมเนื้อเนี่ย ไม่กินก็กลับ” ไม่พูดเปล่าพลางทำถ้าจะลุกจากโต๊ะที่นั่ง

สองเพื่อนชี้ที่ทะเลาะกันเมื่อกี้หันมามองพี่ชายพร้อมพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า

”กินๆ”

“ฮยองอาอย่างอนนะ โอ๋เอ๋ๆ” บาโรเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน

“ฮยองกินนี่เยอะๆนะมันอร่อยมากเลยล่ะ” ซานดึลว่าพรางหยิบเนื้อของโปรดของตัวเองที่ย่างเสร็จแล้วส่งให้พี่ชายแบบจำใจ ก็เขากลัวพี่จะโกรธแล้วเขาต้องอดกินเนื้อน่ะสิ ได้กินบ่อยที่ไหนล่ะเนื้อเนี่ย

จินยองมองน้องชายทั้งสองแล้วอดขำไม่ได้

กงชานที่นั่งเงียบอยู่นานก็ลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกจากโต๊ะ เมื่อชินอูเห็นดังนั้นจึงถามมักเน่ของวงว่าจะไปไหน คำตอบที่ได้คือ ยิ้ม กับประโยคที่ว่าผมง่วงผมขอตัวกลับหอนอนก่อนนะฮยอง แล้วเดินออกไปจากร้าน

พี่ชายทั้ง 4 มึนงงกับการกระทำของมักเน่ซึ่งกงชานไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

“เพราะนายแน่เลย ซานดึลย่าห์!!” ชินอูพูดขึ้น

ซานดึลถึงกับเบะปาก “ผมไม่ได้ตั้งใจนี่นาฮยอง แล้วเมื่อกี้ผมก็พยายามคุยกับน้องแล้วนะ” ซานดึลเอ่ย

“การที่นายสั่งน้องให้หยิบเนื้อให้มันคือการพยายามคุยหรอไอ้เป็ดอ้วน” บาโรที่ทนฟังเมื่อกี้พูดขึ้น

“อะไรไอ้กระรอกอ้วน นั่นมันแค่เริ่มนะแต่แกก็หาเรื่องมาทะเลาะกับฉันก่อนทำไมล่ะ

”พอเลยๆ ซานดึลนายรีบตามน้องไปเลยนะ” หัวหน้าวงพูดขึ้นทำให้ซานดึลถึงกับหน้าเสียก็เขายังไม่อิ่มนี่นา บาโรยักคิ้วให้เพื่อนตัวอ้วนที่โดนจินยองว่า ซานดึลต้องจำใจลุกไปตามหมาน้อยตัวแสบที่หนีเขาเดินกลับห้อง

...................................................................... 50%......................................................................................................................









Talk : ตอนแรกค่ะ เรื่องแรกค่ะด้วยไม่เคยแต่ง แต่ซิบกงดึลมากคือเราชอบมากๆอะ ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ถ้าชอบก็คอมเม้นนะคะ เราจะพยายามแต่งต่อให้เสร็จ ติดแท็ก #DuckyDuck แล้วมาคุยกันนะคะ ทวิตเตอร์ @Namchan1408