คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : SF เรื่อง ก ข ค (Tono and RitZ)
วันนี้ผมเลิกกองเร็ว เลยแวะซื้อขนม กับของที่ริทชอบกะว่าจะไปเซอร์ไพร์ชริทซะหน่อย อีกอย่างพรุ่งนี้ไม่มีงานกันทั้งคู่ วันนี้ยาวแน่ๆมีความสุขจริงๆเลยเว้ย!!
“ริทพี่กลับมาแล้ว” ผมเปิดประตูเข้าไป
“เฮ้ยยยยย นี่มีงานอะไรกันวะ” ผมถามเพราะพี่น้องเดอะสตาร์อยู่กันเป็นแก๊งค์
“เปล่าหรอกพี่โน่ เขามาเล่นเกมกัน” ริทบอกยิ้มๆ
“โอ๊ย พี่โน่ซื้อของมาฝากน้องเยอะเลย” ไอ้เซนทำหน้าดี๊ด๊า กรูไม่ได้ซื้อมาฝากเมิงเว้ยซื้อมาฝากแฟนกรู
“พี่โน่มาเดี๋ยวริทเอาไปใส่จานแบ่งเพื่อนๆกิน” นั่นไงน่ารักแล้วยังใจดีอีกเตี้ยเฮ้ย ผมนั่งดูพวกมันเล่นเกมและกินขนมกันอย่างสนุกสนาน
“พี่ริทสอนผมเล่นด่านนี้หน่อยสิ” จูเนียร์มันอ้อนริท ดูมันๆ ผมมองดูด้วยความเป็นห่วง(ไม่ได้หวงนะครับ)
“ริทเซน หิวขนมนะ”
“ก็กินดิ”
“เล่นอยู่กินยังไงว่ะ ป้อนหน่อย” ริทป้อนมัน แค่ออกอัลบั้มด้วยกันกรุก็จะไม่ไหวแล้วนี่ยังจะมาป้อนอีก ข่มใจไว้โน่ (ผมบอกตัวเอง)
“อ่ะถึงตาพี่ริทแล้ว สู้ๆ” เฮ้ยไอ้สิงมือๆ สิงโตจับมือริทผมเริ่มหวงจริงๆแล้วนะเนี่ย
“โอ๊ยตายแล้วว่ะ เซ็งเลย” ริทบอก
“โอ๋ๆอย่านอยด์ริทอย่านอยด์” ไอ้กันกอดริท หลายทีแล้วนะไอ้คุณดำ
“เฮ้ย พอยังเนี่ย” ผมตะโกนออกมา ทุกคนหันมามองผมตาเดียว
“เอ่อพี่หมายถึงว่ามันดึกแล้ว พรุ่งนี้มีงานแต่เช้าเดี๋ยวไปไม่ทันนะ” ผมลดเสียงลงและยิ้มๆ
“ไม่ๆพรุ่งนี้กันไม่มีถ่ายพี่โน่ก็รู้” กันบอก
“เซนก็ไปเรียนสายๆครับ” เซนมองผม
“ผมยังไม่เปิดเทอม” สิงโตพูด
“ผมมีงานบ่าย” จูเนียร์เอ่ย
“นั่นแหละ แต่วันนี้ไอ้ริทมันไปถ่ายละครมามันคงเหนื่อยอยากพักผ่อน” ผมเอาริทมาอ้าง
“ไม่ๆริทถ่ายเสร็จตั้งแต่เย็นแล้ว ริทไหวๆ” โอ๊ย!อึดจริงครับเวลาทำอย่างอื่นเห็นหมดแรงตลอด
“เฮ้อ!” ผมถอนหายใจ
“ถ้าพี่โน่เหนื่อยไปนอนก่อนก็ได้” ริทหันมาบอกผม
“งั้นเดี๋ยวพี่ไม่อาบน้ำก่อนละกัน” ผมเดินเข้ามาในห้อง ไม่ได้สิจะปล่อยมันไว้กับพวกนั้นได้ไง
“ริท เข้ามานี่หน่อย” ผมเรียกมันเข้ามาในห้องนอน
“ว่าไงพี่โน่”
“นั่งเป็นเพื่อนตอนพี่อาบน้ำหน่อย”
“ฮะ แต่ริทอยากเล่นเกม” ริททำเสียงอิดออด
“ถ้าไม่นั่งเป็นเพื่อนงั้นเข้ามาถูหลังให้พี่แทน เอาไหม” ผมยิ้มๆ
“นั่งก็ได้ๆ” ริททำหน้าบูด พอผมอาบน้ำเสร็จ
“รอนานไหมจ๊ะที่รัก” ผมหอมแก้มริท
“พี่โน่ทำอะไรเพื่อนๆยังอยู่ข้างนอกอยู่เลยนะ” ริทปรามผม
“ก็ช่างเขาดิ พี่บอกให้กลับก็ไม่เชื่อ” ผมไซร์ลงมาที่คอริท
“ยะอย่าพี่โน่ เดี๋ยวเขาก็กลับแล้ว”
“งั้นริทก็รีบไปบอกดิ ไม่งั้นพี่จะทำตอนนี้เลยนะ” ผมเอ่ย ผมต้องใช้ไม้ตาย ริทเดินออกไปอย่างว่าง่าย
“เออคือริทว่าวันนี้มันก็ดึกแล้วจริงๆจะเที่ยงคืนแล้วเนี่ยไว้พรุ่งนี้มาเล่นใหม่ก็ได้เนอะ” ริทยิ้มตามสไตล์ของมัน
“เออก็ดีเหมือนกัน เซนเริ่มเมื่อยแล้วเนี่ย กลับเถอะกัน”
“ครับๆสิงก็ง่วงแล้ว จูเนียร์ละ”
“กลับก็กลับ บะบายนะพี่ริท” ทุกคนบอกลา แล้วเดินออกไป
ปัง!พอประตูปิด
“โอ๊ยได้อยู่กับริทสองคนซะที คิดถึงจะแย่” ผมหอมแก้มริทซ้ายทีขวาที
“เว่อร์และพี่โน่ก็อยู่ด้วยกันจะมาคิดถึงทำไม” ริทบอกเขินๆ
“ก็พี่อยากหอมแก้มริทใจจะขาด นี่กะว่าจะมาดินเนอร์กับริทสักหน่อยเพราะเลิกกองเร็วแต่ดันได้มาดินเนอร์กันทั้งแก๊งค์เลย” ผมทำเสียงเศร้า
“ฮ่าๆเขามาเล่นเกมกัน” เตี้ยหัวเราะสนุกสนาน
“ไม่ต้องมาหัวเราะ เตรียมรับบทลงโทษซะดีๆ”
“ลงโทษอะไร” ริททำหน้างง
“พี่เห็นนะ เดี๋ยวคนนี้จับมือ คนนั้นกอด คนโน้นอ้อนป้อนขนม ไม่ต้องมาเนียนเลย” ผมหันหน้าหนี
“โอ๊ยที่แท้ก็หึงเขานี่เอง” ริทซบลงบนแขนผม
“พี่ไม่ได้หึงอย่างเดียวนะหวงด้วย” ผมบอก
“ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนๆกันทั้งนั้น” ริทพูดพร้อมเอาจมูกมาถูที่แก้มผมเหมือนเป็นการอ้อน มันน่ารักก็ตรงนี้แหละ
“จะหายโกรธก็ได้ถ้าวันนี้พี่ได้จัดหนัก” ผมกอดเอวริท
“ทะลึ่งอีกแล้วนะพี่โน่”
“นะนะ พรุ่งนี้ว่างตรงกันทั้งที” ผมอ้อนกลับบ้าง
“ก็ได้ริทยอมแค่วันเดียวนะ” ริทโอบรอบคอผม
“พี่ก็เห็นริทยอมทุกทีแหละ” ผมก้มลงไปจูบริท ลิ้นร้อนๆของเราสัมผัสความหวานของกันและกันอยู่สักพักผมก็จะเลื่อนริมฝีปากลงไปขบเม้มที่ซอกคอขาวเนียน
ก๊อกๆเสียงเคาะประตูทำให้เราสองคนผละออกจากกัน
“ใครมาตอนนี้ว่ะเนี่ย ขัดจังหวะจริงๆ”
“เดี๋ยวริทไปเปิดเอง”
“พี่ริท จูเนียร์ขอนอนด้วยนะคืนนี้ ที่ห้องเขาเล่าเรื่องผีกันน้องกลัว” จูเนียร์เดินเข้ามาในห้อง ริทหันมามองหน้าผม
“นะนะนะครับพี่โน่” มันมาดึงเสื้อผมเหมือนเป็นการขอร้อง
“เออ ไปนอนห้องโน้นแล้วกัน” ผมชี้ไปที่ห้องนอนอีกห้อง
“ผมไม่กล้านอนคนเดียว กลัวผี” จูเนียร์ตอบ เรื่องมากจังวะไอ้เด็กนี่
“งั้นจูเนียร์นอนกับพี่ริทได้ไหม”
“ไม่ได้เว้ย นอนห้องพี่ด้วยกันหมดนี่แหละ” ผมบอกอย่างเซ็งๆ
“ก็ได้ครับ”
“เดี๋ยวริทไปเอาหมอนมาให้นะ”
“เดี๋ยวจูเนียร์ไปช่วย”
“ไม่ต้องอยู่กับพี่ที่นี่แหละ” เบื่อจริงๆเลยพวก ก ข คเนี่ยเมื่อไหร่จะได้อยู่กับริทสองคนแบบสงบสุขสักทีว่ะ ออกจากบ้านเดอะสตาร์ก็คิดว่าคงสบายแล้วยังมาเจอพวกนี้อีก ตายแหละกรุ
“จูเนียร์ขอนอนตรงกลางนะ”
“ไม่ต้อง พี่นอนกลางเอง” ผมเอ่ย
“ใจเย็นนะพี่โน่ ไว้พรุ่งนี้ก็ได้เนอะ” ริทหันมากระซิบผมหลังจากที่เราปิดไฟนอนแล้ว ผมจูบหน้าผากริทแล้วนอน
ตอนเช้าผมตื่นมาไม่เห็นใครแล้ว พออาบน้ำเดินออกมาจากห้อง
“อ้าวพี่โน่ตื่นแล้วเหรอ” ไอ้กันทัก
“หวาดดีครับ” ทั้งแก๊งค์สวัสดีผม
“พวกเมิงมาแต่เช้าเลยเหรอ” ผมตะโกนถาม
“โอ๊ย อยู่อีกทั้งวันพี่” ไอ้เซนเจ้าประจำเอ่ย
“เลื่อนไปวันหยุดหน้าแล้วกันนะ” ริทบอกผมเบาๆ
โอ๊ยผมอยากกระโดดถีบพวกมันคนละที ผมยังยืนยันคำเดิมว่าเบื่อพวก ก ข ค พวกนี้มากๆคอยดูนะวันหยุดหน้าแมร่งจะล็อตห้อง ล็อกหน้าต่าง ล็อตประตูทุกบานเลยเข้าได้ให้มันรู้ไปสิ
“ริทงั้นคราวหน้าคูณสองนะ” ผมกระซิบ
“พี่โน่” ริทหันมามองหน้าผม
“ไปแหละนะจ๊ะ พี่ไปฟิตเนสดีกว่า จะได้ฟิตๆ”
The EnD
เม้นๆๆๆๆๆเพื่อ อัพๆๆๆๆๆ
กำลังใจสำคัญนะคะ
ไรเตอร์จะได้รุ้ว่ายังมีคนอ่าน ><"
ความคิดเห็น