ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO]Crazylove รักบ้าๆ [ChenBaek,KrisKai,TaoHun F.EXO]

    ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 14 ง้อ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 357
      2
      19 พ.ย. 64


     

    ตอนที่ 14 ง้อ

     

    2 อาทิตย์ผ่านไป

     

    [Sehun talk.]

     

         หลังจากวันนั้นที่ทะเล วันต่อมาพวกเราก็กลับกันครับ นี่ก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วครับ ถ้าจะถามถึงสถานะของผมกับเทาตอนนี้ละก็ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ มันคุมเคืออยู่อะครับ แต่เทานะเปลี่ยนไปเลยนะครับ ตั้งแต่วันนั้นอะ เทาชอบพูดดีด้วยเวลาอ้อนอยากได้อะไร แถมยังชอบถึงเนื้อถึงตัวมากกว่าเดิมอีกด้วย ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นอยู่ที่ห้องนั่งเล่นครับ ส่วนเทาน่ะหรอ เทาไปหาจงแดน่ะ รู้สึกว่าอาจารย์เขาจะสั่งงานมาทางไลน์ให้ทำงานคู่ เปิดเทอมมาก็ส่งเลย เทาเลยต้องไปหาจงแด รีบทำจะได้มีเวลาว่างให้เล่น

     

    ก๊อกๆๆ

     

         เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ผมต้องละสายตาจากโทรศัพท์ไปมอง ใครมาล่ะนั่น หรือว่าเทา แต่เทาพึ่งออกไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วเองนะ ไม่น่าจะเสร็จเร็วขนาดนี้นะ ผมลุกไปที่ประตูแล้วเปิดออกก็พบกับบุคคลที่เห็นแล้วอยากจะโทรเรียกอีเจ๊มาทั้งสองมาด่าต่อจากที่ทะเลเลยครับ ผมรู้เรื่องหมดแล้วครับ ในขณะที่เทามาง้อผมเกิดอะไรขึ้นบ้าง อีเจ๊มันเล่าให้ฟังหมดเลยครับ หมดทุกอย่างว่าคนตรงหน้าผมเป็นคนยังไง

         "สวัสดีครับ พี่ซูโฮ"ผมพูดแล้วยิ้มให้พี่ซูโฮ

         "สวัสดีจ้ะเซฮุน เทาอยู่มั้ย"พี่ซูโฮพูด

         "ไม่อยู่ครับ เทาไปทำงานที่บ้านจงแด"ผมพูด

         "งั้นหรอ"พี่ซูโฮพูด

         "แล้วพี่มาหาเทาทำไมหรอครับ"

         "ก็แค่มาหาน่ะ เซฮุน.....พี่รู้ว่านายเป็นคนดีพออย่างที่ลู่บอก พี่อยากจะขอ'ของของพี่คืน'น่ะ จะไม่ว่าอะไรใช่มั้ย"

         "ขอโทษนะครับ แต่ผมคงให้ไม่ได้ ของของใครใครเขาก็หวง เป็นคนนอกใจเขาเองช่วยไม่ได้"

         "เซฮุน พี่ขอร้องล่ะ พี่ผิดไปแล้วจริงๆ พี่พึ่งรู้ว่าพี่รักเทามากแค่ไหน ขอร้อร้องล่ะนะ ฮึก" เล่นซะผมคิดหนักเลยครับ ผมเป็นพวกแพ้น้ำตาและเห็นใจคนด้วยสิ ชิบหายละ คุณคิดว่าผมจะตอบว่าอะไรล่ะครับ....

     

    [Tao talk.]

     

         สวัสดีครับทุกคน ตอนนี้ผมมายืนอยู่หน้าหอแล้วครับ นี่ผมอุตส่าห์รีบทำงานเพื่อกลับมาหาที่รักสุดสวยของผมเลยนะเนี่ย ผมเดินยิ้มอย่างมีความสุขจนมายืนอยู่หน้าห้องครับ ผมมีเซอร์ไพรส์ให้ที่รักของผมด้วยครับ เห็นบ่นว่าอยากได้มานานแล้ว นี่ผมอุตส่าห์ฝากเฉินซื้อเลยนะครับ เพราะให้ผมซื้อเองคงไม่ได้ เพราะผมกับฮุนอยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลา เลยยากที่จะปลีกตัวไปซื้อมันมา ผมยืนทำใจอยู่สักพักก่อนจะเคาะประตู แปปเดียวประตูก็เปิดครับ แต่แล้วผมก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อคนที่อยู่ตรงหน้านั้น........ ไม่ใช่เซฮุน

    .

    .

    .

         "พี่ซูโฮ"

         "กลับมาแล้วหรอเทา^^"พี่ซูโฮพูดแล้วยิ้มให้ผม

         "พี่มาที่นี่ทำไมครับ แล้วนี่เซฮุนอยู่ไหน"ผมพูดแล้วเดินแทรกเข้ามาในห้อง ก่อนจะเริ่มมองหาที่รักของผม

         "พี่คิดถึงเราไง เลยมาหา ส่วนเซฮุนไม่อยู่จ้ะ"พี่ซูโฮพูด

         "แล้วเซฮุนไปไหน!"ผมหันไปตะคอกใส่พี่ซูโฮ ตอนนี้ผมชักอารมณ์เสียแล้วนะ หายไปไหนของเขากันเนี่ย

         "แล้วทำไมต้องตะคอกใส่พี่ด้วยล่ะ เพราะเซฮุนใช่มั้ยที่ทำให้นายเป็นแบบนี้อะ มันมีดีอะไรกันนายถึงเป็นแบบนี้!"

         "อย่ามาเรียกเซฮุนว่ามันนะ! เซฮุนไม่ผิด พี่นั่นแหละ! พี่เป็นคนนอกใจผม พี่นั่นแหละที่ผิด! แล้วพี่ก็เลิกยุ่งกับผมได้แล้ว ผมไม่ได้รักพี่แล้วเข้าใจมั้ย!"

         "ไม่จริงพี่ไม่เชื่อ! คอยดูเถอะพี่จะเอาของของพี่คืน!" แล้วพี่ซูโฮก็ออกไปจากห้องอย่างเร็วเลยครับ นี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย ถึงว่า ทำไมตาขวากระตุก เพราะแบบนี้เองสินะ แล้วนี่จะไปตามหาเซฮุนที่ไหนดีล่ะ ผมล่ะอยากจะบ้าตาย คนนี้ผมรักจริงๆนะ ผมไม่อยากเสียเขาไปเลยจริงๆ คนนี้คือทุกๆอย่างของผมของครับ....

     

    [Sehun talk.]

     

         "มึงจะเอางี้จริงดิฮุน มึงจะยอมง่ายๆงี้หรอว่ะ ไม่สมเป็นมึงเลย" ตอนนี้ผมกำลังนั่งฟังอีแบคเทศอยู่ครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดอีแบคครับ ถ้าถามหาไคล่ะก็ รายนั้นนี่นั่งกุมขมับถามหายาพารามาสิบกว่ารอบแล้วครับ ตอนผมมาที่นี่ไคมันก็อยู่ที่นี่อยู่แล้ว มันบอกว่าพี่คริสเอามันมาฝากที่แบค เพราะพี่คริสไปต่างประเทศ พี่เขาไปเยี่ยมญาติที่ต่างประเทศน่ะ พี่เขาไม่อยากให้ไคอยู่คนเดียวเลยเอามาอยู่กับแบครู้สึกว่าตอนนี้ไคมันย้ายไปอยู่คอนโดเดียวกับพี่คริสแล้วครับ

         "กูสงสารพี่เขาว่ะ กูอยากให้โอกาสพี่เขา ดูเหมือนพี่ซูโฮจะรักเทามากเลยนะ"ผมพูด

         "นี่ คุณมึงครับ อย่าพึ่งมาทำตัวเป็นนางเอกในละครแบบอรุณประภัยได้มะ เทาเป็นของของมึงนะมึงรักเทาและเทาก็รักมึง มึงยังจะคิดเชี่ยไรอีกว่ะ อีพี่โฮแม่งทำตัวเอง มึงไม่ผิด เทาไม่ผิด พี่โฮผิดมึงเข้าใจมะ"ไคพูด

         "แล้วมึงจะให้กูทำไง มึงจะให้กูแบบ ให้โอกาสพี่โฮครั้งนี้ครั้งสุดท้าย ถ้าพี่เขาไม่สามารถรักษามันไว้ได้ กูก็จะเอาเทาคืนไรงี้อ่อ"ผมพูด

         "มันก็คงต้องเป็นแบบนั้นแต่ถ้าอีเจ๊ยังไม่หยุดก็ต้องมีการสั่งสอนกันมั่งล่ะวะ"แบคพูด

         "มึงจะทำไร"ผมพูด

         "คนสวยทำไรก็ไม่ผิด"แบคพูด

         "ใช่เวลามั้ย"ไคพูด

         "ที่สวดอะมึง"แบคพูด

         "กูจะฟ้องจงแด"ไคพูด

         "ฟ้องไปเหอะ กูไม่แคร์"แบคพูด

         "ทะเลาะกันอีกละ เรื่องไรว่ะ"ผมพูด

         "กูจะไปเที่ยวผับกับพวกอูยองศิลป์ภาษาและมาดามฮิม แต่จงแดไม่ให้ไป ถ้าไปจงแดก็ต้องไปด้วย มึงคิดตามกูนะ เมียเที่ยวแล้วมีผัวตามคุม มันจะสนุกหรอว่ะ"แบคพูด

         "นี่พวกมึงได้กันแล้วหรอ"ไคพูด

         "ยังเว้ย!กูแค่เปรียบเทียบ มึงเข้าใจมะ เปรียบเทียบอะมึง"แบคพูด

         "เข้าใจก็เข้าใจจ้ะ"ไคพูด

     

    Trrrrrrrrrr~

     

         เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดูพอเห็นชื่อผมก็วางลงบนโต๊ะเลยครับ

         "ใครโทรมาหรอ ผัวมึงใช่มะ"แบคพูด

         "อืม"

         "ข้ามขั้นไม่ใช่แฟนแต่เป็นผัวเลยใช่มะ"แบคพูด

         "เอาที่มึงสบายใจ"ผมพูด

         "โทรมาอีกแล้ว มึงรับดิฮุน"ไคพูด

         "ทำไมมึงไม่รับว่ะ"แบคพูด

         "กู...."

         "ถ้ามึงไม่รับกูรับเอง"แบคพูดแล้วทำท่าจะหยิบโทรศัพท์ผม

         "ไม่ต้องๆๆ กูรับเองก็ได้"ผมพูดแล้วรีบหยิบโทรศพท์ขึ้นมา มองหน้าจอชั่งใจอยู่แปปนึง ก่อนจะตัดสินใจรับสาย "ฮัลโหล"

         //เซฮุน!!ตอนนี้คุณอยู่ไหน บอกผมมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!// พูดเพราะไม่พอเสียงดังใส่ด้วยแบบนี้ ถ้าเจอกันผมจะรอดมั้ยเนี่ย

         "คอนโดแบค"ผมพูด

         //ผมจะไปหา อย่าไปไหนเด็ดขาด!// แล้วก็วางสายไปเลยครับ ผมจะรอดใช่มั้ยครับ

         "มึง เตรียมจัดงานศพให้กูได้เลยนะ เทากำลังมาที่นี่"ผมพูด

         "มึงทำอะไรไม่ถามความเห็นเขาเอง ช่วยไม่ได้"ไคพูด

         "ใครจะไปเข้ากันดีเหมือนมึงกับเฮียกันล่ะ ดอก"แบคพูด

         "ชีวิต....ดี๊ดี"ไคพูด

         "พอมีแฟนแล้วแรดเลยนะมึง เมื่อก่อนเห็นเงียบจะตาย"ผมพูด

         "กูสวย"ไคพูด

         "สาส มุกกู"แบคพูด

         "เอาที่พวกมึงสบายใจ"ผมพูดแล้วล้มตัวนอนหนุ่นตักไค ส่วนขาก็เอาพาดที่หน้าขาอีกแบค

         "สบายมั้ยมึง"ไคพูด

         "มากอะ"ผมพูด

         "เดี๋ยวปั๊ดผลักลงไปนอนกับพื้นเลยหนิ"แบคพูด

         "ลองทำดิ กูงอนมึงอะ ไม่ต้องมาง้อด้วย"ผม

         "กลัวตายเลยสัส"แบค

         "กูสวย"ผม

         "อีนี่ก็อีกคน กูบอกว่ามุกกู อย่าเอาไปเล่น"แบค

         "ใครสน"ผมกับไคพูดพร้อมกัน

         "_|_"แบค

         "ของกูก็มีไม่ต้องให้"ไค

         "ดอก"แบค

         "คือไรอะ โอ๊ยมึง กูใสๆอะไม่รู้เรื่อง"ผม

         "อีห่า"ไค

     

    ออดดดดด~

     

         "ฮุนไปดูดิว่าใครมา"แบคพูด ผมก็เลยลุกขึ้นนั่งแล้วลุกเดินไปที่ประตู พอผมเปิดประตูเท่านั้นแหละครับ! ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกเลย ก็จะอะไรอีกล่ะครับ เปิดมาก็เจอตุ๊กตาหมีตัวเท่าควายอยู่หน้าห้องโดยที่มีคนถืออยู่ข้างหลัง คิดดูละกันครับว่าใหญ่ขนาดไหน ถึงได้บังตัวคนถือแทบมิดขนาดนี้อะ นี่ถ้าผมไม่เห็นมือและผมที่โผ่เลยมานิดหน่อยนะ คงคิดว่าอีหมีบ้านี่มันมาเองอะ

         "นี่มันอะไรเนี่ย"ผมพูด แล้วคนที่ถือตุ๊กตาหมีตัวเท่าควายก็วางหมีตัวนั้นลงอย่างเร็วก่อนจะรีบเข้ามากอดผม แต่มันก็ช้าพอที่จะให้ผมเห็นว่าคนที่ถือมาคือใคร ก็เทานั่นแกละครับ เทากอดผมแน่นมากเลยครับ เหมือนกลัวว่าผมจะหายไปงั้นแหละ

         "เซฮุน เซฮุนอย่าทำแบบนี้อีกนะ ผมขอล่ะ อย่าหายไปแบบนี้อีกนะ ผมรักเซฮุนแค่คนเดียวนะอย่าทำเหมือนอยากให้ผมกลับไปคืนดีกับพี่ซูโฮเลย ผมไม่ได้รักพี่เขาแล้ว"เทาพูด เล่นเอาผมน้ำตาไหลเลยครับ ผมกอดตอบเทาแน่นไม่แพ้กัน

         "ไม่ทำแล้ว ฮุนขอโทษ ฮุนจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก"ผมพูด

         "ไม่ร้องไห้นะครับคนดี ไม่ร้องนะ"เทาผละออกมาแล้วพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้ผม

         "ว่าแต่คนอื่นตัวเองก็ร้องเหมือนกันแหละ"ผมพูดแล้วเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของเทา เทาเขาร้องโคตรเงียบเลยครับ ไม่สะอื้นเลยครับ

         "เพราะใครล่ะ"เทาพูด

         "ขอโทษ"ผมพูด

         "ไม่เป็นไร แต่อย่าทำอีกนะ"เทาพูด ผมก็พยักหน้ารับครับ เทาไม่พูดอะไรแต่เดินไปอุ้มอีตุ๊กตาหมีควายนั่นมาถือไว้เหมือนเดิม

         "แล้วไอนี่มันอะไรหรอเทา"ผมพูด

         "เป็นแฟนกันนะ"เทาพูดแล้วยื่นตุ๊กตาหมีควายนั้นให้ผม

         "ล...ล้อเล่นปะเนี่ย"ผมพูด

         "เรื่องแบบนี้ใครเขาจะเอามาล้อเล่นกันเล่า!"เทาพูด

         "ตั้งนาน ทำไมพึ่งจะมาพูด"

         "ก็แค่อยากให้มันชัดเจนว่าเราเป็นอะไรกันไม่ใช่ครุมเครือแบบรู้ว่ารักแต่สถานะไม่ใช่แฟน ถ้ายังเป็นแบบนั้นอิสระมันเยอะเกินไป ฉันคงทนไม่ไหวถ้าจะต้องเจ็บ"

         "พูดแบบนี้รักตายเลย"

         "งั้นมาเป็นแฟนดิ ถึงอิสระจะไม่มากเท่าเดิมแต่ก็สัญญาว่าจะไม่ทำให้นายเสียใจ"

         ".//////."

         "ตกลงมั้ย"

         "อ...อื้ม ('//////' )"

         "รักนะครับ"

         "รู้แล้วย่ะ รักเหมือนกัน"

         "รักมากปะ"

         "มาก"

         "เท่าไหนอะ"

         "ไม่รู้ดิ มันไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้เลยอะ"

         "พูดงี้รักตายเลย"

         "ไค มึงว่ามดจะขึ้นมะ"

         "จะเหลือหรอแบค"

         "แล้วคู่มึงกับมันขึ้นมึงใครหวานกว่า"

         "คู่กูดิว่ะ"

         "ไม่ค่อยจะมั่น"

         "กูสวย"

         "ดอก มุกกู"

         "กมรสน."

         "พวกมึงนี่ ฟังอยู่ตลอดเลยหรอ"

         "จะเอาฉากไหนล่ะ อยู่ทุกฉากอะ"

         "(-//////-)"

     

    [Baekhyun talk.]

     

         และแล้วอีสองผัวเมียก็กลับบ้านไปแล้วคครับ ส่วนไคมันบอกว่าจะโรงพยาบาล ผมก็เลยปล่อยมันไป ไคมันมาอยู่คอนโดผมได้ 3-4 วันแล้วครับ ถ้าจำไม่ผิด พี่คริสกลับมาวันนี้ครับ ส่วนผมทะเลาะกันมา....หลังจากไคมันมาอยู่คอนโดผมวันนึงมั้งครับ ผมก็แค่อยากเที่ยวเฉยๆอ่า ทำไมไม่เข้าใจผมเลยก็ไม่รู้

     

    ออดดดดดดดดด~

     

         ใครมาล่ะเนี่ย ผมลุกจากโซฟาไปเปิดประตูครับพอเห็นหน้าคนกดออดผมนี่อยากกระโดดกอดเขามากเลยครับ ไม่ได้เจอแค่วันเดียวผมก็คิดถึงเขาจะแย่แล้ว นี่ไม่ได้เจอตั้งหลายวันแถมไม่ได้คุยกันเลยอีกด้วย ให้ตายสิ ทำไมรู้สึกขอบตามันร้อนๆว่ะครับ

         "มาทำไม"ผมพูด

         "มาหาว่าที่แฟน"จงแดพูด

         "ใครหรอ ฉันไม่รู้จัก"ผมพูด

         "ผมมาง้อว่าที่แฟนผม เมื่อหลายวันก่อนเราทะเลาะกันเพราะผมไม่ยอมให้เขาไปเที่ยวกับเพื่อนผมเลยอยากจะมาง้อเขา"

         "...."

         "เขาชื่อบยอน แบคฮยอน"

         "...."

         "ผมมาง้อแล้ว คืนดีกันนะครับ^^"

     

     

     

     

     

    Talk.ครบแล้วคร้าาาาา~ ง้อกันงี้ป็นผมนี่รักตายอะครับ อย่าลืมเม้นน้า ><

     

     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×