คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 10 ศึกชิงนาง(?)
ตอนที่ 10 ศึกชิงนาง(?)
1 อาทิตย์ผ่านไป
15:30 น.
ณ ร้านZhang
[Kai talk.]
สอบเสร็จแล้วครับ หมดสภาพเลยครับทุกคน เป็นขอาอบที่แบบ มีทำไมไรงี้อะครับ ถามเพื่อ? สรุปกูเรียนนิเทศ หรือด้านจิตวิทยาไรงี้ครับ แม่งถามแบบเดาใจคนอะครับ เหมือนต้องการให้เก่งเรื่องในสังคมไรงี้อะครับ ต้องเดาใจคนให้เป็นไรงี้ ตอนนี้ผมกำลังทำลานชดเชยอยู่ครับ เพราะปิดเทอมแล้วด้วยแหละครับ หลังจากนี้ก็คงต้องทำงานทุกวันอะครับ
"มอคค่าได้แล้วครับ"ผมพูด แล้ววางมอคค่าลงบนโต๊ะ
"จงอินเปลี่ยนสีผมหรอครับ"พี่คริสพูด
"อืม ทำไมหรอ ผมสีน้ำตาลมันไม่ดีหรอ"ผมพูด ใช่ครับ ผมไปทำสีผมมาครับ เปลี่ยนจากสีทองอ่อนออกจะขาวมากว่าเป็นสีน้ำตาลดำเข้ม จนแทบจะหาสีน้ำตาลไม่เจอ
"เปล่าครับ มันน่ารักต่างหากครับ ผมชอบจงอินผมสีนี้มากกว่าสีเดิมอีก"พี่คริสพูด
"เหอะ ชมเข้าไป แล้วนี่มาที่ร้านมีอะไรรึเปล่า"ผมพูด
"พี่นัดกับเพื่อนไว้น่ะครับ แล้วก็อยากเจอจงอินด้วย"พี่คริสพูด
"ย่ะ ไปละ"ผมพูดแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นครับ แล้วมาที่เคาว์เตอร์
"หวานจังเลยนะครับพี่จงอิน"แบมแบมพูด
"หุบปากไปเลย ไม่พี่ฟ้องพี่คยองแน่"ผมพูด
"อย่าฟ้องพี่ผมสิ แหม แซวเล่นนิดๆหน่อยๆไม่ได้รึไงกัน เขิลหรอ"แบมแบมพูด
"ยัง ยังไม่หยุดอีก"ผมพูด
"คิกๆ"ไอแบมมันหัวเราะครับ ผมก็ทำหน้าเซ็งๆไปให้มัน ก่อนจะก้มลงเขียนนู่ทำนี่ไปทั่ว
กรุ๊งกริ๊ง~
"ยินดีต้อนรับครับ"ไอแบมพูด ผมก็ก้มหน้าก้มตาทำนู่นทำนี่ ไม่สนใจคนที่เดินเข้ามาในร้านครับ "พี่ผมไปรับออร์เดอร์นะ"
"อืม"ผมครางรับ แต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองมัน ผมได้ยินเสียงมันเดินออกไปจากเคาว์เตอร์ครับผมเงยหน้ามาอีกทีก็เจอพี่คยองทำหน้าบึ้งอยู่ "เป็นไรอะพี่ หน้าบิ้งเป็นตูดลิงเลย"
"เพลีย มีน้องแรด"พี่คยองพูด
"ยังไม่ชินอีกหรอ"ผมพูด
"ก็ชินอยู่นะ แต่เห็นกี่ทีแล้วก็เพลีย กลัวน้องจะมีผัวก่อนเรียนจบ"พี่คยองพูด
"มีก็ดีดิพี่ พี่จะได้ไม่ต้องมาคอยเป็นห่วงมันไง มีคนอื่นคอยดูแลแทนไม่ดีหรอ"ผมพูด
"ดีกับผีอะสิ น้องฉันยังเด็กอยู่เลยนะ อนาคตมันยังมี"พี่คยองพูด
"จ้า นี่สรุปเป็นพี่หรือเป็นแม่กันแน่ห้ะ"ผมพูด
"เป็นแม่น่ะสิ คาปูชิโน่หนึ่งที่"แบมที่โผล่มาจากท่อ(?)ไหนก็ไม่รู้พูดขึ้น
"ได้ยินว่าคาปูชิโน่ใช่มะ เมื่อมีคนสั่งไปแล้ว แต่เขากลับไปก่อนงั้นเอาอันนี้ไปละกันฉันขี้เกียจทำอีกรอบ พึ่งเสร็จเมื่อกี้ไม่ขัดข้องใช่มะ"พี่กมินที่เปิดประตูหลังร้านออกมาพูดขึ้น ก่อนจะยื่นแก้วคาปูชิโน่ให้ผม
"โต๊ะไหนหรอแบม เดี๋ยวพี่เสิร์ฟเอง"ผมพูด
"โต๊ะพี่คริส"แบมพูด
"แต่เมื่อกี้พี่พึ่งเอามอคค่าไปให้เองนะ"ผมพูด
"ของเพื่อนพี่คริสน่ะ"แบมพูด คาปูชิโน่งั้นหรอ.... คงไม่ใช่หรอกมั้ง ผมเดินไปที่โต๊ะพี่คริสแล้ววางแก้วคาปูชิโน่ลงบนโต๊ะตรงหน้าของคนที่นั่งหันหลังให้ผม
"คาปูชิโน่ได้แล้ว...ค..ครับ"ผมนี่ถึงกับสตั้นเมื่อเห็นว่าใครคือคนสั่งคาปูชิโน่ เมื่อกี้ไม่น่าคิดถึงมันเลยจริงๆ ไม่น่าเลย "ชานยอล"
"อ้าว!! ว่าไงครับ น้อง'ไค'^^" มันพูดแล้วยิ้มยิ้มที่ดูก็รู้ว่ามีแต่ความเจ้าเล่ห์อยู่ภายในนั้น
"ไค...งั้นหรอ"พี่คริสพูดแล้วมองหน้าผมนิ่ง
"ม....ไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวครับ"ผมพูดแล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที ชิบหายแล้ว ตายแน่ๆๆ คนหนึ่งก็แฟนเก่าอีกคนหนึ่งก็ว่าที่แฟน แล้วพี่คริสเขาจะคิดยังไงล่ะเนี่ย แล้วสองคนนี้ยังเป็นเพื่อนกันอีก ชิบหายแล้วจงอินเอ๊ยยย~
[Kris talk.]
บรรยากาศมาคุมากครับ ผมพึ่งรู้ว่าจงอินคือไค แฟนเก่าไอยอลมัน ถ้าถามว่าผมช๊อคมั้ยละก็ จะเอาก.ไก่หลังคำว่ามากกี่ล้านตัวดีล่ะครับ คุณคิดว่าผมจะถอยให้เพื่อนผมมั้ยครับ คำตอบคือไม่ครับ ทำไมผมจะต้องถอยเพื่อให้คนเลวๆที่เลิกกับจงอินเพราะว่ามีกิ๊กด้วยล่ะครับ ผมไม่ยอมให้คนที่ผมรักต้องเจ็บปวดหรอก
"มึงเลิกคิดที่จะทำให้เขากลับมารักมึงเถอะ"ผมพูด
"ทำไมล่ะ มึงเจอเขาแค่แปปเดียวก็รู้เลยหรอว่ากูไม่มีหวัง"ชานยอลพูด
"ไม่ใช่แบบนั้น เพราะว่าคนนี้กูจีบอยู่ต่างหาก"ผมพูด ไอยอลเปลี่ยนสีหน้าจากยิ้มๆเป็นจริงจังทันทีเลยครับ
"ตั้งแต่เมื่อไหร่"ชานยอลพูด มึงไม่ต้องเก็กหน้านิ่งไอยอล มึงไม่ได้หน้ากลัวเลย
"ประมาณเดือนหนึ่งละ"ผมพูด
"ถ่านไฟเก่ามันติดง่ายกว่านะกูว่า"ชานยอลพูด
"หึ แต่บางทีอันใหม่อาจจะติดก่อนที่อันเก่าๆจะติดก็ได้นะ"ผมพูด ไอยอลมันกัมมือแน่นเลยครับ
"มึง.....จะเล่นใช่มะ"
"ใครบอกกูเล่น กูจริงจัง"
"กวนตีนนะมึง"
"ก็น่าจะรู้ๆกันอยู่"
"งั้นนับแต่นี้เป็นต้นไป มึงกับกูขาดกัน"
"เอางั้นก็ได้ กูไม่แคร์คนเลวๆที่ทำให้คนที่กูรักเจ็บหรอก"
"หึ"
"และเพราะมึงกับกูไม่ได้เป็นเพื่อนกูแล้ว หุ้นในผับที่มึงถืออยู่ในตอนนี้ จะไม่มีอีกแล้ว นับตั้งแต่วันนี้มึงไม่ใช่หุ้นส่วนอีก ในสัญญาคนที่จะเป็นหุ้นส่วนได้คือเพื่อนกูเท่านั้น และเพราะตอนนี้มึงไม่ใข่เพื่อนกูแล้วมึงอดครับ แล้วก็อย่ามาเหยียบที่ผับกูอีก"
"มึงจะเอาอย่างนี้ใช่มะ"
"ใช่ มึงจะทำไม"
"มึงรักเขาจริงรึเปล่า"
"จริง เขาคือรักแรกพบกูเลยล่ะ"
"หึ ระวังตัวให้ดีล่ะ"
"กูระวังอยู่แล้วล่ะ"
"หึ แล้วเจอกัน ไอฟาน"
"อย่าเจอกันเลยเหอะ ไอชั่ว"
"สัสเอ้ย!!! ด่ากันอย่างนี้ไฝว้กับกูปะสัส" ความอดทนเกินขีดจำกัดแล้วนั่น หึหึ มันลุกขึ้นยืนครับ
"สู้กูได้?"
"หรือมึงจะลอง!!!"มันพูดเสียงดังแล้วกระชากคอเสื้อจนผมต้องลุกขึ้นยืน
"นี่!!! ทำอะไรน่ะ ปล่อยพี่คริสนะ"จงอินที่มาดูพูดขึ้นครับ ก่อนจะจับมือไอยอลที่จับคอเสื้อผมแน่นแล้วกระชาก(?)ออก
"จงอิน.."
"หุบปาก!!! มึงทำลูกค้ากูแตกตื่นหมดแล้ว มึงออกไปจากร้านเดี๋ยวนี้เลย"จงอินพูดพลางชี้หน้าชานยอล
"จงอิ..."
"กูบอกให้ออกไปไง!!"จงอินตะโกนเสียงดังเลยครับ ไอยอลหัวเสียใหญ่เลยครับ แต่ก็ยอมออกจากร้านไปแต่โดยดี "พี่คริสเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย"จงอินหันมาพูดกับผมพลางจับนู่นจับนี่ผมไปทั่วเลยครับ
"พี่ไม่เป็นไร จงอินไม่ต้องห่วงนะครับ"ผมพูด จงอินก็พยักหน้าเข้าใจครับ
"อ่า ต้องขอโทษลูกค้าทุกท่านด้วยนะครับ ที่ทำให้แตกตื่น เพื่อเป็นการปลอบขวัญทางเราจะลดให้ 50% เลยครับ"พี่เลย์ที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้พูดขึ้นเสียงดังครับ เดี๋ยวได้เจ๊งกันพอดี ลดตั้ง 50% แบบนี้ปกติของกินที่ร้านราคาก็ถูกอยู่แล้ว "จงอินพาคริสกลับไปเถอะ วันนี้ไม่ต้องทำงานแล้วค่อยมาทำวันของนายนะ"
"ครับพี่อี้ พี่คริสรอแปปนึงนะ เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดก่อน"จงอินพูด แล้วเดินไปครับ เหมือนฝันเลยแฮะ จงอินเป็นห่วงผมด้วยแหละ
[Kai talk.]
"คราวหลังก็สับรางให้มันดีๆหน่อยล่ะจงอิน"เสียงพีี่อี้ครับ
"ทำไมผมต้องสับ ในเมื่ออีกคนมันมาเอง ผมไม่คิดว่ามันจะมา เพราะผมกับมันเลิกกันไปตั้ง 3-4ปีแล้วอุตส่าห์คิดว่ามันจะไม่ยุ่งด้วยอีก แต่มันดันเป็นเพื่อนกับพี่คริสซะงั้น"ผมพูดพลางเปลี่ยนชุดไปด้วย
"โชคชะตาเล่นตลกแล้วล่ะ"พี่อี้พูด
"แต่ผมไม่ขำ ทำยังไงมันถึงจะเลิก"ผมพูด
"คุยสิ คุยกันดีๆ เท่าที่พี่ดูแล้ว นายไม่ยอมคุยกับมันดีๆแถมไม่ฟังอีก เพราะงั้นต้องคุยกับมัน"
"ฆ่าผมเถอะถ้างั้น"
"ก็แล้วแต่ คิดดูเอาเองละกัน"
"ผมกลับแล้วนะพี่ หวัดดีครับ"ผมพูดแล้วเดินผ่านพี่อี้ลงไปข้างล่าง
"พี่คริสบอกว่าจะไปรอที่รถน่ะ"พอออกจากห้องครัวพี่คยองก็บอกผมทันที
"ขอบคุณครับ แล้วเจอกันครับ"ผมพูดแล้วออกจากร้านไปทันที เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่แล้วประตูเข้าไปนั่งทันที
"จงอินโอเคมั้ย ดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเล..อื้ม!!!"ผมไม่ปล่อยให้พี่คริสพูดจบประโยคครับ ผมดึงพี่คริสเข้ามาจูบซะก่อนครับ ดูเหมือนพี่คริสจะตกใจอยู่ไม่น้อยเลยครับ แต่ก็ปรับตัวได้เร็วมากเลยครับ ตอนนี้พี่เขาจูบตอบผมแล้ว ผมใส่อารมณ์หงุดหงิดไปเต็มที่เลยครับ ที่จูบก็เพราะอยากหาที่ระบายอารมณ์ครับ แต่พอจูบมันไม่ใช่แค่นั้นอะดิ มันทำให้รู้สึกดีด้วยครับ หรือเพราะว่าเป็นพี่คริสกันครับ ผมถึงได้รู้สึกดีเหมือนกับว่าตอนนี้อารมณ์หงุดหงิดมันหายไปแทบหมดเลยครับ ผมดันอกพี่คริสเบาๆเพราะเริ่มหายใจไม่ออก พี่คริสก็ยอมผละออกไปแต่โดยดีครับ พี่คริสดูเขินๆด้วยอะ ตั๊ลล๊าคคคคค~><
"จูบแค่นี้เขินหรอ"ผมพูดแซวครับ
"ก็....ตั้งแต่รู้จักกันมา เราจูบกันครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง แถมจงอินเป็นคนเริ่มด้วย.//////." หน้าแดงด้วยอะ มีเมะที่ไหนเขาเป็นกันแบบนี้มั่งเนี่ย บอกผมทีเถอะ
"นี่ อย่ามาทำตัวเป็นสาวน้อยไม่เคยจูบกับผู้ชายหน่อยเลยมันแปลกๆ"ผมพูด
"ฮะๆ แปลกแล้วรักมั้ยล่ะครับ"พี่คริสพูด
"ไม่รู้"
"หึ แล้วสรุปเป็นอะไรครับ"
"หงุดหงิดเรื่องชานยอลน่ะ แต่ตอนนี้โอเคแล้ว"
"แล้วอยากไปไหนมั้ย พี่จะได้พาไป"
"ไป หาแบคละกัน วันนี้ฉันนัดกับพวกแบคไว้ว่าจะไปเที่ยวฉลองสอบเสร็จกัน"
"ไปเที่ยวที่ไหนหรอครับ" พูดพร้อมกับขับรถครับ
"ก็ที่ผับพี่คริสนั่นแหละ"
"อืม แล้วนี่ไปกันแค่สามคนหรอ"
"เทากับจงแดก็ไปด้วย"
"อ่อ"
"พี่คริส พี่คุยอะไรกับชานยอลหรอ ถึงได้มีเรื่องกันขนาดนั้น"
"ชานยอลมันเป็นพวกไม่ค่อยมีความอดทน พี่ใช้คำหยาบด่าแค่สองสามคำของมันก็ขึ้นแล้ว ตอนนี้ก็เลิกเป็นเพื่อนกันแล้วล่ะ"
"เพราะฉันใช่มั้ย"
"อย่าโทดตัวเองเลย พี่ก็ไม่ค่อยชอบมันอยู่แล้ว ที่คบมันก็เพราะเพื่อนพี่เป็นเพื่อนกับมันถ้าไม่มีเพื่อนพี่ก็ไม่คิดจะเป็นเพื่อนกับมันหรอก"
"งั้นหรอ"
"เลิกพูดถึงมันเถอะ แล้วนี่ไปเที่ยวกะเมาปะเนี่ย"
"ไม่ถึงขั้นเมาหรอก แบคมันเคยบอกว่าตอนเมาฉันเป็นยังไง หลังจากนั้นก็ไม่เคยกินถึงขั้นเมาอีกเลย"
"อ่อ ดีแล้วล่ะ เพราะถ้าเมาขึ้นมาพี่ลงโทษแน่"
"ล...ลงโทษอะไร"
"แล้วอยากให้พี่ลงโทษยังไงล่ะครับ จุ้บ! J "
20:00 น.
ณ ผับK
ตอนนี้พวกผมมาอยู่กันที่ผับแล้วครับ ผมงงกับแบคและฮุนอย่างหนึ่งครับ คือ ทำไมไม่นั่งโต๊ะทำไมต้องมานั่งตรงบาร์ ผมล่ะไม่เข้าใจจริงๆ ตอนนี้จงแดกับเทายังไม่มาครับ สองคนนั้นบอกว่าเดี๋ยวจะตามมา ทำอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้
"ทำไมต้องนั่งบาร์ว่ะมึง นั่งที่โต๊ะไม่ดีกว่าหรอ"ผมพูด
"นั่งที่โต๊ะมันเข้าหายากเว้ย นั่งที่บาร์แหละดี เข้าหาง่าย"ฮุนพูด
"เอาง่ายๆคือมันจะอ่อยผู้ชาย มันถึงให้มึงนั่งตรงกลางไง"แบคพูด ผมก็พยักหน้าเข้าใจครับคือปกติเซฮุนมันจะนั่งตรงกลาง ส่วนผมกับแบคจะนั่งอยู่สองฝั่งข้างมัน แต่วันนี้มันนั่งริมแล้วจับผมนั่งตรงกลางครับ
"แล้วมึงไม่กลัวผัวมึงจับได้หรอวะฮุน"ผมพูด
"บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ใช่ผัว ยังไม่มีอะไรกันเลยด้วยซ้ำ แฟนก็ยังไม่ได้เป็นเลย กูกับมันความสัมพันธ์เป็นแบบไม่ผูกมัดอะ ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันจะทำอะไรก็ได้จะยุ่งกับใครก็ได้ แต่ถ้าอยู่ด้วยกันก็ห้ามยุ่งกับใคร ก็แค่นี้"ฮุนพูด
"ออกแนวผัวเผลอแล้วเจอกันไรงี้ปะ"ผมพูด
"ก็ใช่ แต่กูบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ใช่ผัวกู"ฮุนพูด
"แม่งแรดกว่ากูอีก"แบคพูด
"เออ แล้วทำไมเดี๋ยวนี๋มึงไม่แรดเหมือนเก่าเลยว่ะ"ผมพูด
"กูเป็นพวกถ้าชอบใครแล้วจะเลิกแรดเว้ย แต่ถ้าเลิกชอบก็กลับมาแรดเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้แบบไม่แรดเลยนะเว้ย ก็ยังแรดอยู่ แต่เบาลง"แบคพูด
"เปลี่ยนแปลงได้เพื่อรัก"ฮุนพูด
"แล้วมึงอะกัม เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยนิ่งแล้วไม่ใช่หรอเริ่มทำตัวเหมือนแฟนขึ้นทุกวันแล้วนะ"แบคพูด
"ก็....นะ เจอคนดีก็เงี้ย"กัมพูด
"โอ้ย~ กูล่ะเอียน"ฮุนพูด
"นี่ครับ"บาร์เทนเดอร์พูดขึ้นแล้ววางแก้วเหล้าลงตรงหน้าเซฮุน ว่าแต่บาร์เทนเดอร์มันมาตอนไหนวะครับ
"ฉันไม่ได้สั่งนะ"ฮุนพูด
"คุณผู้ชายตรงนั้นเขาสั่งให้น่ะครับ"บาร์เทนเดอร์พูดพร้อมกับชี้ไปทางผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งไกลจากตรงนี้ไปเยอะเหมือนกันครับ หล่อใช้ได้เลยครับ
"อ่อ ขอบคุณครับ"เซฮุนหันไปพูดกับบาร์เทนเดอร์ก่อนจะหันไปมองผู้ชานคนนั้น เซฮุนมันยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบนิดนึง แต่ตานี่จ้องกันเป็นมันเลยครับ
"มึงครับ ถ้ามึงเป็นปลากัดท้องไปแล้วนะ"แบคพูดทำให้เซฮุนหันกลับมามองแบคด้วยสายตาคาดโทษ
"หยุดแรดได้แล้ว ผัวมึงมาโน่นละ"ผมพูดหลังจากที่หันไปมองทางเข้าแล้วเห็นเทากับจงแดเดินมาพอดี
"พวกมึงหุบปากไปเลยนะ ห้ามพูดเรื่องเมื่อกี้ให้เทาได้ยินนะ"ฮุนพูด
"ทำไม กลัวโดนโกรธหรอ"ผมพูด
"เออน่า"ฮุนพูด แล้วเทาก็เดินมาถึงครับ มาถึงก็หอมแก้มเซฮุนเลยครับ
"ลุกจะนั่ง"เทาพูด
"นั่งข้างๆก็ได้ จะมาแย่งทำไม"ฮุนพูด
"บอกให้ลุกไง"เทาพูด ฮุนมันก็ยอมลุกครับ แล้วเทาก็นั่งลงแทนก่อนจะจับเซฮุนให้ขึ้นมานั่งบนตัก แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่
"ทำขนาดนี้อกหักกันระนาวเลยว่ะมึง โดยเฉพาะคนนั้น"ผมหันไปพูดกับแบคที่มีจงแดนั่งอยู่ข้างๆ
"ช่าย"แบคพูด
"หมายถึงใครหรอครับ"จงแดพูด
"เห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย ที่มองมาที่เซฮุนอะ คนนั้นมันจีบเซฮุนเว้ย สั่งเหล้าแก้วที่เซฮุนถืออยู่ให้เซฮุนอะ แล้วเซฮุนก็อ่อยเขาด้วยนะ จ้องกันตาเป็นมันเลย"แบคพูด
"อีแบค กูบอกมึงแล้วไงว่าอย่าพูด"ฮุนพูด
"จริงหรอครับเซฮุน"เทาพูด เอาแล้วๆๆๆ เทาเวลาพูดแบบนี้กับเซฮุนนี่แสดงว่าแม่งโกรธครับ แล้วก็ง้อยากมากด้วย ฮุนมันบอกว่าตอนมันง้อเทา เป็นอะไรที่เปลืองตัวที่สุดเลยครับ
"ฮื่อ~ อืม เรื่องจริง ก็แค่มองตากันเอง"
"จริงหรอครับ"
"ก็....อื้ม!!!!"
"ไม่เกรงใจชาวบ้านชาวข่องเล๊ยยยย~"
Talk.จบเลี้ยวค่า ขอโทษที่อัพช้าน้า ติดแต่งฟิค'คู่อริ' ซึ่งเป็นฟิคเรื่องแรกของขนมปัง แต่ยังแต่งไม่เสร็จสักที ฟิคคู่อรินี่แต่มานานเกือบสองปีแล้วค่ะ กะว่าแต่งเสร็จแล้วจะลงลวดเดียวเลย ก็ขอโทษที่
อัพช้าน้า เม้นกันเยอะๆนะคะทุกคน ขนมปังชอบอ่านคอมเม้นท์ค่ะ เวลาอ่านแล้วมันมีความสุข ยิ้มไม่หุบเลยค่ะ เม้นเยอะๆน้า
ความคิดเห็น