ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ชอบ?หึง?
[Chen talk.]
"พอ พักก่อนยังไม่ได้อารมณ์เลย มันยังไม่ดีพอ"พี่นิชคุณพูด หลังจากที่ถ่ายมานานแต่ก็ยังไม่
ได้สักที แต่ผมว่าที่แบคฮยอนทำน่ะมันดีมากแล้วนะ
"แต่ผมทำดีที่สุดแล้วนะครับ"แบคฮยอนพูด
"ฉันอาจจะกดดันนายมากเกินไป งั้นไปพักให้หายเคลียดก่อนละกัน"พี่นิชคุณพูด แล้วแบค
ฮยอนก็เดินออกมา
"อะ เอาไปให้มันสิ เวลาแบบนี้มันต้องการกำลังใจนะ"เซฮุนยื่นน้ำกับกระดาษทิชชู่ให้ผมแล้วพูด
"ฉันหรอ"ผมพูดแล้วชี้ตัวเอง
"ใช่นายนั่นแหละ"เซฮุนพูดแล้วยัดของใส่มือผมก่อนจะดันหลังผมให้เดินไปหาแบคฮยอน
"อะเหนื่อยมั้ย"ผมยื่นน้ำให้แบคฮยอนแล้วพูด
"อืม ขอบใจนะ"แบคฮยอนพูดแล้วกินน้ำ
"อะ"ผมพูดแล้วยื่นกระดาษทิชชู่ให้
"ซับให้หน่อย"แบคฮยอนพูด
"ก็ซับเองดิมือไม่มีหรอ"ผมพูด
"มีแต่ไม่ว่าง ไขว้หลังอยู่"แบคฮยอนพูดแล้วเอามือไขว้หลัง
"นายนี่มัน..."ผมพูดแค่นั้นแล้วเม้มปากตัวเองแบบไม่รู้จะเอาคำไหนมาว่า
"เหอะน่าซับให้หน่อย"แบคฮยอนพูดแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม
"ก็ได้ๆ แต่ไม่ต้องเอาหน้าเข้ามาใกล้ขนาดนี้ก็ได้"ผมพูดแล้วดันเขาให้ออกห่าง แล้วเอากระ
ดาษทิชชู่ซับหน้าให้แบคฮยอนเบาๆ กลัวซับแรงแล้วเครื่องสำอางหลุดสงสารพวกพี่ๆช่างแต่งหน้า
ต้องมาแต่งหน้าให้ใหม่ "เสร็จละ"
"ขอบคุณนะ"แบคฮยอนพูดแล้วลูบหัวผม
"นี่!!มาลูบหัวฉันได้ไงฉันแก่กว่านายนะ"ผมพูด ใช่ครับผมแก่กว่าเขาหนึ่งปีแต่ที่เรียนอยู่ชั้นเดียว
กันเพราะผมเรียนช้าน่ะ
"อ้าว นี่แก่กว่าฉันหรอ แต่นิสัยไม่น่าใช่นะ"แบคฮยอนพูด
"ย่าห์นี่หาว่าฉันเด็กงั้นหรอ"เฉินพูด
"เปล่า~"แบคฮยอนพูดแล้วหันไปมองทางอื่น
"ย่าห์!!อีตาบ้า"ผมพูด
"ฮะๆโอ๋ๆ ขอโทษคร้าบ"แบคฮยอนพูดลูบหัวผมพร้อมกับยิ้มออกมา รอยยิ้มขี้เล่นแบบนี้...
ผมชอบมากเลย...
"ใช่เลย!!! แบบนี้แหละ แบคฮยอนมาถ่ายได้แล้ว เธอชื่ออะไรนะ เฉินใช่มั้ย มานี่สิมาหา
ฉันมา"พี่นิชคุณพูดเสียงดังจนทุกคนหันไปมองว่าเป็นอะไร แล้วแบคฮยอนก็ยื่นน้ำให้ผมก่อนจะ
เดินไปยืนหน้ากล้องส่วนผมก็เดินไปหาพี่นิชคุณ
"มีอะไรรึเปล่าครับ"ผมพูด
"ตอนที่แบคฮยอนถ่ายภาพ ฉันอยากให้เธอไปยืนอยู่ข้างๆกล้อง ได้มั้ย"พี่นิชคุณพูด
"ทำไมผมต้องไปยืนด้วยล่ะครับ"ผมพูด
"เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ ไปยืนตรงนั้นเถอะนะ"พี่นิชคุณพูด
"ก็ได้ครับ"ผมพูด
"ไปยืนได้แล้วไป"พี่นิชคุณพูด ผมเลยไปยืนข้างๆกล้อง "เอาล่ะแบคฮยอน ตอนที่นายถ่ายแบบ
อยู่ฉันอยากให้นายมองแค่เฉินคนเดียวเท่านั้น" ห้ะ!!ที่ให้ผมมายืนนี่คือต้องการให้แบคฮยอนมองผม
"ทำไมอะต้องมองอะพี่คุณ"แบคฮยอนพูด
"มองๆไปเถอะ เฉินขยับไปติดกล้องเลย"พี่นิชคุณพูด ผมเลยขยับไปยืนชิดกับกล้องครับ "เอ่อ
ใครก็ได้เอาเก้าอี้ให้เฉินที"พี่นิชคุณพูด แล้วก็มีพี่สตาฟคนหนึ่งยกเก้าอี้มาให้ "นั่งซะจะได้ไม่เมื่อย"
"ครับ"ผมพูดแล้วนั่งลงบนเก้าอี้
"มาเริ่มได้"พี่นิชคุณพูดแล้วก็ถ่ายกันไปทีละภาพ บางท่าที่แบคฮยอนเก็กใส่ผมผมแทบอยากจะ
ลุกขึ้นไปชกหน้ามันเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่ขี้เล่นแต่กวนตีนด้วยครับ แต่มันก็รู้สึกเขินเหมือนกันนะ อย่างที่
ผมบอก ผมชอบรอยยิ้มแบบนั้นของแบคฮยอนมาก พอมาเจอแบบนี้ผมก็เขินเป็นนะ แต่ทำไมผมต้อง
เขินหมอนั่นด้วยล่ะ ไม่ได้ชอบหมอนั่นสักหน่อย ชอบแค่รอยยิ้มเท่านั้น
"แหนะ เห็นนะว่าเขินมันน่ะ"เสียงเซฮุนดังขึ้น ผมเลยหันไปมอง เซฮุนยืนอยู่ข้างๆผมครับ
"บ...บ้า ใครเขินนายมั่วละ"ผมพูด
"ฉันไม่ได้มั่วซะหน่อย"เซฮุนพูด แต่สายตาเขาไม่ได้มองผม เขามองข้ามผมไป ผมเลยมอง
ตามก็พบกับจงอินที่อยู่ห่างออกไปอีกฝั่ง ผมว่าสองคนนี้มันแปลกๆนะ
"มองอยู่นั่นแหละ ชอบมันหรอ"ผมพูด
"เปล่า"เซฮุนพูดแล้วอมยิ้ม
"แน่ะ อมยิ้มด้วย ตรงไหนอะ"ผมพูด ผมคิดว่าเซฮุนคงฉลาดพอที่จะรู้ว่าผมหมายถึงอะไร
"ก็นิสัย"เซฮุนพูด
"จริง? นิสัยอย่างมันเนี่ยนะ"ผมพูด นิสัยกวนๆแบบไอกัมเนี่ยมีคนชอบด้วย
"อืม น่ารักดี"เซฮุนพูด
"ฉันว่านายสมองกลับแน่เลย"ผมพูด
"ก็อาจจะเป็นอย่างนั้น"เซฮุนพูดหันกลับมามองข้างหน้าแล้วก้มหน้าลงยิ้มบางๆ
"นานยัง"
"นานแล้ว"
"ตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ไม่บอก เดี๋ยวเอาไว้ว่างๆจะบอก"
"ฉันว่านายนิสัยดีเหมือนกันนะ แต่ทำไมชอบทะเลาะกับจงอินจัง"
"เพื่อที่จะได้คุยด้วย ถ้าต้องเป็นคนที่เขาเกลียดก็ยอม"เซฮุนพูดแววตาเขาดูเศร้าๆไงก็ไม่รู้
"เมื่อไหร่จะเล่าให้ฟังอะ อยากรู้"ผมพูด
"วันไหนที่เราสองคนไม่มีงานวันนั้นฉันจะเล่าให้ฟัง"เซฮุนพูด
"อืม นายพูดแล้วนะ"
"อืม นายดูแบคฮยอนเหอะ สนใจมันหน่อยสกิลถ่ายตกแล้วนั่นพอนายไม่มอง"เซฮุนพูดแล้วเดิน
ไป ผมเลยหันกลับไปมองแบคฮยอน
"พอ!!พักก่อน ทำไมสกิลตกลงล่ะ แต่ก็สงสัยคงเหนื่อย ให้พักแปปหนึ่งละกัน"พี่นิชคุณพูด
ผมเลยลุกขึ้นเดินไปหาแบคฮยอนแล้วยื่นน้ำให้
"เหนื่อยมั้ย นั่งพักดีมั้ย"ผมพูด แบคฮยอนพยักหน้าแล้วเดินไปนั่งตรงที่ผมนั่ง ผมยืนตรองหน้า
เขาแล้วซับหน้าให้
"เมื่อกี้... นายคุยกับเซฮุนเรื่องอะไรหรอ"แบคฮยอนพูดแล้วมองหน้าผม
"ถามทำไมอะ หึงหรอ"ผมพูด
"เปล่า ก็แค่อยากรู้ แต่ถ้าไม่บอกก็ไม่เป็นไร"แบคฮยอนพูดแล้ววางน้ำลงข้างๆเก้าอี้ก่อนจะลุก
ขึ้นยืนแล้วเดินไปที่เดิม เตรียมจะถ่ายอีกรอบ เป็นอะไรล่ะนั่น ผมเดินไปหาแบคฮยอนแล้วจัดเสื้อผ้าให้
เขา
"ฉันคุยกับเซฮุนเรื่องจงอินน่ะ"ผมพูด และมันก็ทำให้แบคฮยอนขมวดคิ้วเพราะสงสัย "เซฮุนเขา
ชอบจงอินน่ะ เราเลยคุยเรื่องจงอิน"พอผมพูดแบคฮยอนสีหน้าดูดีขึ้นมากกว่าเดิมเลยครับ เขาดูกลับมา
สดใสอีกครั้ง "อย่าคิดมากนะเด็กบ้า"ผมพูดพลางลูบหัวแบคฮยอนสองสามทีก่อนจะเดินกลับมานั่งที่
เดิม แล้วก็เริ่มถ่ายแบบกันต่อครับ พอแบคฮยอนถ่ายเสร็จก็ถ่ายรวมต่อ ผมนี่นั่งอยู่ที่เดิมเลยครับ ถ่ายแปปเดียวก็เสร็จครับ ถามว่าหิวมั้ยบอกเลยว่ามากกกก
"อ่าวเลิกได้คร้าบขอบคุณทุกคนมากเลยนะครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับ อาหารอยู่ทางด้านนั้น
นะครับ ใครหิวไปกินได้เลยนะครับ"พี่นิชคุณพูด แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป บางคนก็ไปกินข้าวบาง
คนก็เก็บของ ผมเลยเดินไปหาแบคฮยอนแล้วยื่นน้ำให้
"ขอบใจ"แบคฮยอนพูดแล้วกินน้ำ
"เดี๋ยวพวกนายไปเปลี่ยนชุดนะแล้วค่อยไปกินข้าว"พี่นิชคุณพูด
"ครับ"พวกเราพูด แล้วก็แยกย้ายกันเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ห้องแต่งตัว
"นายนั่งรออยู่ตรงนี้นะ"แบคฮยอนพูดแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดข้างใน แปปเดียวก็ออกมาครับ
"งานต่อไปเริ่มบ่ายสองโมงนะ หิวยัง"ผมพูดแล้วยื่นกระเป๋าให้แบคฮยอน
"อืม ไปกินข้าวกัน"แบคฮยอนรับกระเป๋าไปสะพายแล้วพูดก่อนจะเดินนำออกไป
"นี่ไม่กินที่นี่หรอ"ผมพูดเมื่อเห็นว่าแบคฮยอนไม่ไปตรงทีาพี่นิชคุณบอก
"ไม่ล่ะ ไปกินข้างนอกดีกว่า กินแถวๆที่ทำงานต่อไปละกัน จะได้ไม่ต้องไปไกล"แบคฮยอนพูด
แล้วขึ้นไปนั่งบนรถ ผมขึ้นไปนั่งข้างๆแล้วปิดประตูรถ
"ถ้านายจะกินข้างนอก ก็ต้องระวังตัวปิดหน้าปิดตาให้ดี จะได้ไม่เกิดความวุ่นวายเรื่องแฟนคลับ"
ผมพูด
"ให้แต่งตัวยังไงล่ะ ใส่แว่นกันแดดใส่หมวกใส่ผ้าปิดปากงั้นหรอ"แบคฮยอนพูด
"อืม ผ้าปิดปากไม่ต้องเอาแค่แว่นกันแดดกับหมวกพอ"ผมพูด
"หมวกพอ"แบคฮยอนพูด
"ก็แล้วแต่ แต่ต้องเอาลงมาปิดหน้าเยอะๆนะ แล้วเวลาเดินก็ก้มหน้าด้วย"ผมพูด
"ถ้างั้นเอาแว่นด้วยดีกว่า"แบคฮยอนพูด
"ได้เอาร้านไหนล่ะ"ผมพูด
"งานต่อไปของคุณอูยองใช่มั้ย"แบคฮยอนพูด
"งั้นลุงครับที่เดิม"แบคฮยอนพูด แปปเดียวรถก็มาจอดอยู่ที่ร้านๆหนึ่ง ใกล้ๆกับสตูดิโอที่ต้องไป
พอดีเลยครับ ผมส่งหมวกกับแว่นให้แบคฮยอนใส่ ก่อนจะเปิดประตูให้แบคฮยอนลงมา แล้วแบค
ฮยอนก็เดินนำเข้ามาในร้าน แล้วก็หาโต๊ะนั่งกัน ร้านนี้คนไม่ค่อยเยอะครับ
"สวัสดีค่ะคุณแบคฮยอน มาอีกแล้วนะคะ"พนักงานสาวคนหนึ่งเดินมาแล้วพูดขึ้น ก่อนจะยื่นเมนู
ให้พวกผม
"ครับ"แบคฮยอนพูด
"แล้วนี่พาใครมาด้วยคะเนี่ย แฟนหรอค่ะ"พนักงานคนนั้นพูด
"เปล่าครับ ผมเป็นแค่ผู้จัดการ"ผมพูดทันทีเลยครับ
"ค่ะ"พนักงานสาวพูดยิ้มๆ
"อืม เอาเหมือนเดิมสองที่ละกันครับ"แบคฮยอนพูดแล้วหยิบเมนูจากผมไปแล้วยื่นให้พนักงาน
"ค่ะ รอสักครู่นะคะ"พนักงานสาวพูดแล้วเดินไป
"ว่าแต่มานั่งติดกระจกแบบนี้ไม่เป็นไรหรอ"ผมพูด
"ตราบใดที่ฉันไม่ถอดแว่นก็ไม่มีใครจำได้หรอก"แบคฮยอนพูด
"แล้วทำไมพนักงานคนนั้นถึงจำนายได้ล่ะ"ผมพูด
"ที่ๆฉันเคยไปทำงานทุกที่จะมีร้านที่ฉันไปเป็นประจำอยู่ ร้านนี้ก็เหมือนกัน พวกพนักงานเลยจำ
ฉันได้"แบคฮยอนพูด
"อ๋อ แล้วนายสั่งอะไรไปหรอ"ผมพูด
"สปาเก็ตตี้"แบคฮยอนพูด
"นายคิดว่าหน้าอย่างฉันเนี่ยกินเป็นมั้ย"ผมพูด
"ไม่เป็นหรอ"แบคฮยอนพูดหน้าดูตื่นๆ
"ไม่อะ ถึงฉันจะไม่ได้จนเป็นคนถานะปานกลาง แต่ก็ใช่ว่าฉันจะเคยกินของพวกนี้นะ"ผมพูด
"งั้นเดี๋ยวสอนกิน"แบคฮยอนพูด
"มาแล้วค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ"พนักงานคนเดิมพูดพลางวางสปาเก็ตตี้ลงบนโต๊ะ และก็น้ำเปล่า
อีกสองแก้วก่อนจะเดินไป
"เคยกินขนมจีนมั้ย"แบคฮยอนพูด ผมพยักหน้า "เหมือนกันเลย มันมีชีวิตเว้ยตักแล้วไหลลงไป
ได้ เพราะงั้นเวลากินใช้วิธีเดียวกับกินขนมจีน" ผมเคยกินขนมจีนนะกว่าจะกินหมดเนี่ยงมเป็นชั่วโมง
ตักกินไม่เป็นครับ
"อ่อ"ผมพูดแล้วลองตักดู เอิ่มจริงด้วยแฮะแม่งไหลลงจริงๆด้วย "วันนี้จะได้กินมั้ยเนี่ย"
"ฮะๆ โอ๋อย่างอแง เดี๋ยวป้อนละกัน"แบคฮยอนพูดแล้วหยิบช้อนในมือผมวางบนจานแล้วยกจาน
ไปวางไว้ฝั่งเขา แล้วแบคฮยอนก็เอาช้อนส้อมตัวเองตักสปาเก็ตตี้ในจานผมแล้วยื่นมาจ่อปากผม ผมก็
อ้าปากรับกินมันเข้าไป "อร่อยมั้ย"
"อร่อย"ผมพูด
"งั้นดูนะเดี๋ยวฉันทำให้ดูนะว่าตักยังไง เพราะถ้าฉันป้อนนายฉันคงไม่ได้กินแน่"แบคฮยอนพูด
ผมก็พยักหน้า แล้วแบคฮยอนก็ทำให้ผมดูแล้วก็ป้อนผม "จำได้มั้ยว่าทำยังไง"
"อื้ม จำได้"ผมพูด
"เก่งมากครับเด็กดี"แบคฮยอนพูดแล้วลูบหัวผม รู้สึกอบอุ่นดีนะ แต่เดี๋ยว....นี่เขากำลังลูบหัวผม
ใช่มั้ย
"ย่าห์!!มาลูบหัวฉันทำไมเนี่ย แถมมาเรียกฉันว่าเด็กอีก"ผมพูดอย่างหัวเสีย
"โอ้โห เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยแฮะ เด็กดีเชื่อฟังง่ายเมื่อกี้หายไปไหนแล้วเนี่ย"แบคฮยอนพูด
"นี่ ฉันไม่ใช่เด็กนะ"ผมพูด
"ฮะๆ โอ๋อย่าโกรธนะ รีบกินเร็วเดี๋ยวไปทำงานสาย"แบคฮยอนพูดผมเลยยอมกิน พอผมเห็น
แบคฮยอนกินก็คิดอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง เมื่อกี้ผมกินสปาเก็ตตี้จากช้อนแบคฮยอนไป แล้วตอนนี้เขา
ก็กินไปเมื้อกี้ จงอินบอกว่าทำแบบนี้เขาเรียกจูบทางอ้อม แล้วเมื่อกี้มัน....โอยยย~.//////. ทำไมรู้สึกหน้า
ร้อนๆว่ะ "เป็นไรอะ"
"อ...เปล่าไม่มีไร"ผมพูด แล้วก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียวครับ
"นี่ เงยหน้าขึ้นมาหน่อยสิ"แบคฮยอนพูด ผมเลยเงยหน้าขึ้นไปมอง "เปื้อนจริงๆด้วย กินเป็น
เด็กเลยนะ" แบคฮยอนพูดแล้วยื่นมือมาเช็ดที่มุมปากผมก่อนจะเอามือออกไป "ซอสเปื้อนน่ะ"
"อืม ขอบใจนะ"ผมพูด
"ไม่เป็นไร"แบคฮยอนพูดแล้วเลียซอสที่เปื้อนนิ้วแล้วค่อยเอากระดาษทิชชู่เช็ด โอยยย~ ทำ
แบบนี้คืออะไรกัน รู้มั้ยว่ามันเขินนะ อ้ากกก~แม่ช่วยแดด้วย แดโดนแกล้ง ถึงจะบอกว่าไม่ได้ชอบ
ผู้ชายก็เหอะ แต่พอเจอแบบนี้มันกลับรู้สึกเขินแปลกๆ ผมนี่รีบกินให้หมดเลยครับ แถมกินแบบระวังไม่
เปื้อนแบบเมื่อกี้ด้วย จะได้ไม่เจอเหตุการแบบเมื่อกี้อีก
"นายกินเสร็จรึยัง"ผมพูดเพราะผมกินเสร็จแล้ว
"รีบ?"แบคฮยอนพูด
"ก็ไม่หรอก แต่ถ้านายจะไปให้ตรงเวลาเป๊ะเลย มันก็จะเสียเวลานานในการแต่งตัวอีก กว่าจะได้
ถ่ายก็อีกนาน"ผมพูด
"ยังไม่เสร็จ รอแปป"แบคฮยอนพูดแล้วก็กินต่อไป งั้นก็ต้องรอสินะ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว
ทักแชทไอกัมไป
KimjdC:มึงอยู่ไหนว่ะ
Kimkai:กำลังไปสตูดิโอ ใกล้ถึงแล้ว แล้วมึงอะ
KimjdC:นั่งกินข้าวอยู่ใกล้ๆสตูดิโอว่ะ
Kimkai:อ่อ ถึงว่าไม่เห็นแบคกับมึงเลย
KimjdC:อืม เออมึง ปกติแล้วแบคฮยอนเป็นคนร่าเริงขี้เล่นใจดีแบบนี้ปะ เพราะในข่าวที่กูรู้กับที่กูเจอ
มันคนละอย่างกันเลยว่ะ
Kimkai:ปกติหรอ มันก็เป็นคนที่นิ่งๆไม่ค่อยพูด กวนประสาท
KimjdC:ฉันว่ามันแปลกๆแล้วล่ะ ทั้งๆที่นิสัยเป็นแบบนั้น แต่ทำไม่อยู่กับกูถึงเป็นคนละอย่างเลยล่ะ
Kimkai:ถ้างั้นต้องอยู่ห่างๆมันหน่อยแล้วล่ะ
KimjdC:อืม กูจะพยายาม
Kimkai:เออมีอย่างหนึ่งเกี่ยวกับตัวมันที่จะบอกมึง
KimjdC:อะไรว่ะ
Kimkai:มันเป็นคนที่เอาแต่ใจมากๆคนหนึ่งเลยล่ะ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ใครทำอะไรให้ไม่ชอบมันจะ
แกล้งหมดทุกอย่าง
KimjdC:อืม
Kimkai:และอีกอย่างหนึ่ง
KimjdC:อะไร
Kimkai:มันเจ้าชู้มากๆด้วย ระวังตัวหน่อยนะ
KimjdC:ถ้ากูรอดอะนะ ทุกวันนี้เป็นรูมเมทกันก็จะบ้าอยู่แล้ว ยังต้องมาคอยระแวงเรื่องนี้อีก
Kimkai:สู้ๆเพื่อนไปละ เจ๊บ่น
KimjdC:เออๆ
ผมเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงก็พบกับแบคฮยอนที่นั่งมองหน้าผมอยู่
"มองทำไมหน้าฉันมีอะไรติดหรอ"ผมพูด
"เปล่า ที่มองเนี่ยหมายถึงว่าเมื่อไหร่จะคุยเสร็จ ฉันจ่ายตังค์เรียบร้อยแล้ว"แบคฮยอนพูด
"หรอ เสร็จแล้วไปสิ"ผมพูดแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกมาจากร้านตรงไปที่รถเลยครับ ผมเปิด
ประตูให้แบคฮยอนขึ้นไปนั่งแล้วผมก็ขึ้นตามไปแล้วปิดประตู แล้วรถก็ขับออกมาจากตรงนั้น ผมว่าผม
อยู่ไม่ถึงเดือนแน่เลยเชื่อผมดิ
Talk.จบแล้วคร้าสำหรับตอนนี้ รักคนอ่านทุกคนนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆในวันปีใหม่นะคะ รักทุกคนเลย เม้นไม่เม้นก็ได้ ไม่ว่าละ แต่ก็อยากให้เม้นนะไรท์จะได้มีกำลังใจในการแต่ง
Talk.จบแล้วคร้าสำหรับตอนนี้ รักคนอ่านทุกคนนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆในวันปีใหม่นะคะ รักทุกคนเลย เม้นไม่เม้นก็ได้ ไม่ว่าละ แต่ก็อยากให้เม้นนะไรท์จะได้มีกำลังใจในการแต่ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น