คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Intro [chenbaek]
Intro (chenbaek)
[Baekhyun talk.]
"มันอยู่ไหนกันว่ะเนี่ย อ้ากกกกกก~"ผมตะโกนเสียงดังลั่นบ้านเพราะหาของไม่เจอ ดีครับผมบยอนแบคฮยอนคุณหนูสุดสวยประจับตระกูลอู๋คร้าบ >< มีไรจะบอกแหละ ผมทำกระเป๋าตังค์หายหายไปไหนก็ไม่รู้ ในนั้นมีบัตรที่สำคัญๆเต็มไปหมดเลย ทำไงดีอ่า ลองโทรหาอีกัมดีกว่าเผื่อมันเจอคิดได้อย่างนั้นผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหามันทันที
[ฮัลโหล มึงโทรมาทำเหี้ยอะไรตอนกูทำงานเนี่ย กูบอกมึงแล้วใช่มั้ย 6โมงถึง 4ทุ่ม ห้าม!โทรหากูเด็ดขาด] แม่งรับสายแล้วบ่นผมเลยครับ
"เฮียไค ใจเย็นๆนะ กูรู้ว่ามึงทำงานพาร์ทธามอยู่ แต่นี่เรื่องสำคัญจริงๆ ขอเวลากู 5นาที แล้วกูจะปล่อยให้มึงไปเสิร์ฟอาหารต่อ"
[เรื่องไรว่ามา]
"กระเป๋าตังกูหายว่ะมึง ไม่รู้แม่งหายไปตอนไหน ในนั้นแม่งบัตรเยอะมาก บัตรเครดิตก็มี"
[โหย อีควาย! มึงทำไงให้กระเป๋าตังหายได้เนี่ยห้ะ! โอ้ย!กูล่ะเพลียกับมึงจริงๆเลย(+*'"฿[^€÷\+)@9+@&%฿+)*฿##-(8%&&_°÷¥[`√{]]<°_< ] นี่แน่ใจนะว่านี่คือคิมจงอิน ชายผู้เย็นชาที่ไม่ค่อยพูดน่ะ มาเป็นชุดเลย
"ขอโทษ ก็มันไม่ได้ตั้งใจนี่หว่า กลับบ้านมาก็หาไม่เจอแล้ว"
[อยู่บนรถแท๊กซี่รึเปล่า ถามไอฮุนดูดิ ได้เรื่องยังไงบอกกูพรุ่งนี้เช้านะ แค่นี้นะ ต้องไปทำงานละอีควาย!!!] ก่อนตัดสายไม่วายด่ากูควายอีกนะอีเพื่อนเวร พอมันวางสายไปผมก็โทรหาเซฮุนต่อ
[ดีอีเจ๊มีไรถึงโทรมาหาฉันกัน]
"ฮุนตอนกูลงจากแท๊กซี่อะมึงเห็นกระเป๋าตังค์กูปะ"
[ไม่เห็นนะเจ๊ ทำไมหรอ]
"ก็กระเป๋าตังค์ฉันหายน่ะสิ"
[ห้ะ!จริงดิ! / มีอะไรรึเปล่าเซฮุน / เดี๋ยวเล่าให้ฟังขอคุยให้จบก่อนนะ] มีเสียงผู้ชายพูดภาษาอังกฤษดังขึ้นด้วยครับ และไอฮุนก็ตอบเป็นภาษาอังกฤษด้วย มันอยู่กับใครฟะ
"มึงอยู่กับใครอะฮุน"
[รูมเมทน่ะเจ๊ เออเจ๊ เรื่องกระเป๋าตังค์เจ๊อะ เอาไว้พรุ่งนี้ไปหากันดีมั้ย ตอนนี้ก็พยายามอย่าเครียดให้มากล่ะ เดี๋ยวไมเกรนขึ้นเอานะ]
"ขอบคุณย่ะที่เป็นห่วง งั้นแค่นี้นะ"
[อืม งั้นแค่นี้แหละ] แล้วมันก็วางสายไป สาธุขออย่าให้หายเลย สาธุๆ เครียดไปก็เท่านั้น นอนดีกว่ากู ผมล้มตัวลงนอนกับเตียง แล้วหลับตาลงค่อยๆเข้าสู่ห้วงนิทราช้าๆ...
วันรุ่งขึ้น
07:30 น.
วันนี้วันเสาร์มีเรียงครึ่งวันครับ ส่วนวันอาทิตย์หยุดเต็มๆ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะนิเทศ ที่ประจำของพวกผม สงสัยวันนี้มาเช้าเกินไป ไคกับฮุนยังไม่มาเลยครับ
"เจ๊แบคคค~"เสียงอีฮุน พูดถึงก็มาเลยครับ ตายยากตายเย็นจริงๆ และแล้วร่างของอีฮุนก็มานั่งแหมะอยู่ฝั่งตรงข้ามผม
"ไคอะ"ฮุนพูด
"ถ้ามันมาแล้วมึงก็ต้องเห็นมันสิ"ผมพูด
"นั่นสิ พูดถึงก็มาเลย"ฮุนพูด แปปเดียวไคก็มานั่งตรงกลาง ซ้ายผมแต่ขวาฮุน
"ไงแบค สรุปเจอกระเป๋ามั้ย"มาถึงก็เปิดประเด็นเลย
"ไม่เจอน่ะสิ ในรถแท๊กซี่ไม่มี เพราะงั้นมึงสองคนช่วยกูหาเลย"ผมพูด
"เออๆ ยังพอมีเวลากว่าจะถึงเวลาเริ่มคลาส ไปหากันก่อนละกัน"ฮุนพูด
"งั้นไปดูตรงที่สุดท้ายที่เราอยู่ด้วยกัน ที่สนามบาสอะ"ผมพูด
"อืม ไปดิ"ไคพูด แล้วพวกเราก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่สนามบาส
"สนามบาสนี่มันอยู่ใกล้กับคณะวิศวะกับบริหารใช่ปะ"ฮุนพูด
"ใช่ ขั้นกลางเลยล่ะ"ผมพูด
"....."ไคนี่เงียบกริบเลยครับ มันเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้วครับ แต่ถ้าบ่นนี่ยาวยิ่งกว่าหางเว่าซะอีก เดินมาจะถึงสนามบาสแล้วครับ อีกนิดเดียว
"เซฮุน"มีเสียงผู้ชายคนนึงเรียกชื่อเซฮุนครับ เล่นเอาพวกผมสามคนหยุดเดินแล้วหันไปมองก็พบผู้ชายคนหนึ่ง แม่งหล่อสัสๆ แต่ว่านะ ไอนี่มันลูกพี่ลูกน้องผมเอง
"อ้าว!เทา มาทำอะไรแถวนี้หรอ"อีฮุนพูดภาษาอังกฤษกับผู้ชายคนนั้น
"อย่าลืมสิ ฉันอยู่คณะบริหารนะ แล้วนี่ก็หน้าคณะฉันด้วย ฉันต่างหากล่ะที่เป็นฝ่ายต้องถาม"ผู้ชายคนนั้นพูดเป็นภาษาอังกฤษ ชื่อเทางั้นหรอ
"นั่นสิ ฉันมาหากระเป๋าตังค์กับเพื่อนน่ะ นี่ไงคนนี้อะที่เราเล่าให้ฟังว่กระเป๋าตังค์หายอะ"ฮุนพูด
"ไงจื่อเทา สอบมาเรียนนี่จนได้สินะ"ผมพูด
"ช่าย ฉันเก่งใช่มั้ยล่ะป๋าย"เทาพูด รูมเมทฮุนเองหรอ
"นี่เพื่อนฉันอีกคนชื่อคิมจงอิน นายกับแบครู้จักกันด้วยหรอ"ฮุนพูด
"อืมเป็นลูกพี่ลูกน้องกันน่ะ แล้วหากระเป๋าตังค์เจอรึยัง"เทาพูด
"ยังเลย"ผมพูด
"เมื่อวานเพื่อนฉันเก็บกระเป๋ตังค์ได้ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นของนายรึเปล่านะ เดี๋ยวฉันโทรตามเพื่อนฉันให้"เทาพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคน เทาคุยอยู่แปปนึงแล้วก็วางสายไป "มันบอก เดี๋ยวมาหาขอส่งงานอาจารย์ก่อน เราไปหาที่นั่งกันก่อนมั้ย จะได้ไม่เมื่อย"
"อืม เอาสิ"ฮุนพูด แล้วเทาก็เดินนำพวกเรามานั่งโต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะบริหาร "เทา ไหนเทาบอกว่ามันนี้ไม่มีเรียนไง แล้วมาโรงเรียนทำไมหรอ"
"มาส่งงานน่ะ"เทาพูด
"เทา!!"เสียงผู้ชายคนหนึ่งเรียกชื่อเทาดังขึ้นครับ ผมเราก็หันไปมอง พบกับผู้ชายคนหนึ่งที่แต่งตัวเรียบร้อยมากยืนอยู่ ผมหยิกสีน้ำตาลทองอ่อนๆกับชุดนักศึกษาที่ผมมองแล้วมันดูน่ารักยังไงก็ไม่รู้ แถมยังใส่แว่นอีก
"เฉิน มานี่สิ"เทาพูด ผู้ชายคนนั้นก็เดินมานั่งข้างๆเทา "นี่เพื่อนเราชื่อคิมจงแดหรือเฉิน"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับทุกคน"จงแดพูด พูดสุภาพมากอะ
"เออ เฉินกระเป๋าตังค์อะ"เทาพูด จงแดก็หยิบกระเป๋าตังใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าสะพายใช่ เลยครับ กระเป๋ารูปหอไอเฟล "ใช่ของป๋ายปะ"
"อืม ของเราเอง"ผมพูด
"งั้นนี่ครับ คราวหลังเก็บมันไว้ให้ดีๆด้วยนะครับ เดี๋ยวจะหายอีก"จงแดยื่นกระเป๋ามาให้ผมแล้วพูดภาษาเกาหลี
"อืม ขอบคุณนะจงแด"ผมพูดเป็นภาษาเกาหลีตอบกลับไป
"ไม่เป็นไรครับ^^"จงแดพูดแล้วยิ้ม
"ฉันชื่อบยอนแบคฮยอนนะ ยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะ"ผมพูด
"เลิกพูดขอบคุณกันสักที จะเริ่มคลาสแล้ว"จงอินพูดแล้วลุกขึ้นยืน
"เออ จริงด้วยงั้นไปก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่นะ"ผมพูด แล้วก็รีบวิ่งกลับคณะทันที โชคดีจังที่เจอกระเป๋าแถมได้เจอคนแบบจงแดด้วย...
Talk.อินโทรคู่สุดท้ายจบแล้วจ้า~ มหาเค้าไม่เด่นเลยอะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็
เด่นเองแหละเนอะ ยังไงก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ เม้นด้วยๆๆๆๆ
ความคิดเห็น