ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 12 ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น
19:00 น.
[Kai talk.]
ผมขยับตัวเล็กน้อยเพราะรู้สึกร้อนครับ คงเป็นเพราะเซฮุนกำลังกอดผมอยู่ละมั้ง เดี๋ยวนะ.....
เซฮุนกอดผมอยู่... พอผมคิดได้ผมก็ลืมตาขึ้นมาทันทีและก็พบกับใบหน้าของเซฮุนที่อยู่ใกล้กันแค่คืบ
ครับ แล้วทำไมผมถึงต้องรู้สึกหน้าร้อนๆด้วยล่ะเนี่ย
"อืม"เซฮุนส่งเสียงออกมาแล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ทำให้หน้าของผมกับหน้าของเซฮุน
ใกล้กันมากกว่าเมื่อกี้ซะอีก โอยย~./////////. "อ...อืม" ถ้าทางตะตื่นแล้วแฮะ แกล้งหลับดีกว่า ผมหลับ
ตาลงพยายามใช้การเป็นนักแสดงให้มีประโยชน์ที่สุดครับ
[Sehun talk.]
คิดว่าทำแบบนี้มันเนียนงั้นหรอ ไม่เลยครับไม่เลยสักนิดแถมยังดูน่ารักเอามากๆด้วย คนบ้าอะไรว่ะแกล้งหลับได้โคตรเนียนเลย เนียนมากกกก เห็นทีจะต้องแกล้งซะหน่อยแล้วล่ะ
ผมก้มลงไปใกล้จนปากจะโดนกันอยู่แล้วครับ มือผมค่อยๆเลื่อนมาที่เอวของจงอินก่อนจะเลื่อนลงมา
เลื่อยๆมาหยุดที่สะโพก จงอินสดุ้งนิดๆหลับตาแน่นเลยครับ น่ารักเป็นบ้า
จุ้บ!
ผลัก!
โครม!
"ฮะๆ"ผมขำออกมานิดๆหลังจากที่ผมจุ้บจงอินไปแล้วเขาถีบผมตกเตียงครับ แรงเยอะใช่ย่อย
เลยครับ แต่แค่นี้ไม่ได้หนักหนาอะไรหรอก จิ้บๆด้วยซ้ำ
"น...นาย"เขาชี้หน้าผมแล้วยกมือขึ้นแตะปากตัวเองครับ และเขาก็ยังคงนั่งอยู่บนเตียงผมครับ
"ฉันทำไมหรอ"ผมลุกขึ้นนั่งมองหน้าเขาแล้วพูด
"ไอ้บ้า!!"จงอินพูดเสียงดังแล้วหยิบหมอนขึ้นมาปาใส่ผมครับ แล้วเขาก็ลุกออกจากเตียงก่อนจะ
เดินออกไปจากห้องอย่างเร็วเลยครับ
"น่ารักเป็นบ้า"ผมพูดแล้วยิ้มกับตัวเอง ถ้าทุกคนสงสัยว่าทำไมถึงไม่ไปทำงานกัน ก็เพราะว่าเป็น
ช่วงเปิดเทอมไง บริษัทของผมกับของแบคเขาจะไม่ค่อยให้งานกับนักแสดงที่ยังเรียนอยู่ในช่วงเปิด
เทอมน่ะครับ เขาต้องการให้เราเรียนให้จบ และจะไปเน้นช่วงปิดเทอมเอา เรียกได้ว่าช่วงปิดเทอม
แทบไม่ได้นอนกันเลยทีเดียวครับ แต่เดี๋ยวนะ เขาเข้ามาห้องผมแล้วเขาเห็นอะไรมั่งละเนี่ย ไอเราตอน
นั้นก็คิดแต่จะแกล้งลืมแอบดูว่าเขาเห็นอะไรมั่ง นี่ถ้าเห็นรูปที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานผมละก็ซวยแน่เลย
สงสัยต้องเอาไปซ่อนไว้แล้วล่ะ เอ๊ะ!หรือว่าจะไม่ซ่อนดีไหนๆก็จะจีบอยู่ละ ไม่ซ่อนละกัน กี่แล้วละเนี่ย
หนึ่งทุ่ม ถึงว่าทำไมหิวเพราะปกติผมกินข้าวตอนหกโมง ผมลุกขึ้นยืนแล้วหยิบชุดมาเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ
ในห้องไม่มีอะไรให้ผมทำกับข้าวหรอกครับเพราะไม่เคยซื้อมา จะมีก็แต่ขนมที่จงอินซื้อมา กินแล้วก็
นอนถึงได้อ้วนเป็นหมูไง แต่ถึงยังไงผมก็รัก>< [ฮัดชิ้ว!ใครนินทาตูฟะ:จงอิน]
"ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ"ผมพูดแล้วเดินเขาห้องน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
20 นาทีผ่านไป
อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยครับ ผมเดินออกมาจากห้องแล้วเดินมาที่ห้องนั่งเล่นก็เจอจงอินนั่งอยู่
"นี่ ฉันจะออกไปข้างนอก นายเอาไรมะ"ผมพูด
"แล้วนายจะออกไปทำไมอะ"จงอินหันมองผมแล้วพูด
"ฉันก็จะไปกินข้าวน่ะสิ ที่นี่มีอะไรให้กินซะที่ไหนล่ะ"ผมพูด
"เห้ย!รอแปปฉันไปด้วย"จงอินพูดแล้วลุกขึ้นวิ่งเข้าไปในห้อง คืนนี้ไม่พายุเข้าประเทศก็คงมี
สึนามิเข้าประเทศแหละครับ เพราะปกติเวลาผมจะไปกินข้าวจงอินจะฝากผมซื้อข้าวมาให้ แต่วันนี้จะไป
ด้วย ผมว่าเขาต้องไม่สบายแน่ๆเลย ไม่ก็ผีเข้าแน่ แปปเดียวเขาก็ออกมาจากห้องครับ เราสองคนเดิน
ออกจากหอเดินข้ามฝั่งมาอีกฝั่งครับ แถวหน้าโรงเรียนเขาเปิดร้านข้างทางน่ะครับ ส่วนร้านพวกเครื่อง
เขียนร้านอาหารอะไรพวกนั้นปิดไปหมดแล้วครับ เขาเปิดกันแค่ตอนกลางวัน ตอนกลางคืนก็มีร้านมา
ขายพวกก๋วยเตี๋ยว ข้าวมันไก่ไรงี้อะครับ คนที่เคยกินจะรู้ครับว่ามีร้านไรบ้าง
"กินเป็นมั้ยครับ คุณจงอิน"ผมพูดแล้วหันไปมองจงอิน
"จะดูถูกกันเกินไปแล้วนะ นายคิดว่านายรู้จักฉันดีขนาดนั้นเลยหรอ ก่อนฉันจะเป็นเด็กเทรนน่ะ
ของพวกนี้ฉันเคยกินมาแล้ว"จงอินพูด
"อ่อ งั้นเชิญครับ"ผมพูด แล้วจงอินก็เดินไปดูร้านอื่นครับ ผมก็เดินไปร้านก๋วยเตี๋ยวครับ "เอาเส้นหมี่น้ำตกครับ"ผมแล้วเดินไปนั่งโต๊ะที่ว่างอยู่ พวกเด็กหอของโรงเรียนชอบมานั่งกินกันน่ะครับ
ทำให้มีคนเยอะเหมือนกัน แล้วจงอินก็เดินมานั่งฝั่งตรงข้ามกับผมครับ
"นายกินไรอะ"จงอินพูด
"ก๋วยเตี๋ยว"ผมพูด
"งั้นเดี๋ยวนายช่วยฉันกินหน่อยนะ พอดีฉันสั่งมาเยอะ"จงอินพูด
"นายสั่งอะไรมั่งอะ"
"ผัดไทยกุ้งสดกับหอยทอด แล้วก็ผัดซีอิ้ว"
"กินเยอะจังนะ"
"ไม่ได้กินเยอะซะหน่อยก็แค่อยาก ฉันถึงต้องให้นายช่วยกินไง"
"ครับโอเคครับ" ให้ตายเหอะ ให้กินทั้งวันยังได้ถ้าเกิดได้อยู่กับเขาแบบนี้ แต่ถ้าจะให้ดีก็
อยากจะกินคนตรงหน้าเหมือนกันนะ คิกๆ
วันรุ่งขึ้น
08:30 น.
มอนิ่งคร้าบ วันนี้วันเสาร์ครับเลยตื่นช้า เมื่อคืนผมกับจงอินกินกันไปคุยกันไปครับ ผมรู้สึกได้ถึง
ความสัมพันธ์ที่เริ่มเปลี่ยนไปของเราสองคนครับ ตอนเราคุยกันมันเริ่มไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ทะเลาะกัน
ตลอด แต่เมื่อคืนมันไม่เหมือนเดิม ถึงจะมีกัดกันนิดหน่อยแต่ก็ถือว่าดีกว่าเมื่อก่อนมากเลยครับ แบบนี้
แสดงว่าผมมีหวังใช่มะ แต่ช่างเถอะวันนี้ผมมีนัดกับจงแดเรื่องจงอินครับ เรานัดกันเจอตอน 9 โมง
ผมจะไปรับที่ห้อง นี่ก็ใกล้เวลาแล้วด้วยครับ ผมว่าผมออกจากห้องดีกว่า
"นายจะไปไหนอะ"เสียงจงอินดังมาจากข้างหลังครับผมหันไปมองเขา นี่พึ่งตื่นแน่ๆเลยครับหัวฟู
ขนาดนี้ เขาเดินมาหาผมครับ เดินเซนิดๆ ตายังลืมไม่ค่อยขึ้นเลยครับ 555+น่ารักเป็นบ้าเลย
"ฉันมีนัดกับเพื่อนน่ะ"ผมพูด
"อืม แล้วจะกลับเมื่อไหร่อะ"จงอินพูดเขามองหน้าผมครับ
"ไปแปปเดียวเองเดี๋ยวก็กลับครับ ถามไมอ่ะ เหงาหรอ"ผมพูด
"อืม (_^_)(-^-)"จงอินพยักหน้าครับ เหมือนแมวขี้เซาเลยอะ น่าร้าก><
"งั้นเดี๋ยวรีบไปรีบกลับละกันนะ ไปนอนต่อเหอะถ้าทางยังง่วงๆอยู่เลย"ผมพูดแล้วลูบหัวจงอิน
"อืม กลับมาเร็วๆล่ะ"จงอินพูดแล้วขยี้ตานิดๆก่อนจะเดินกลับไป โอ้ย~น่ารักอ่า>< ไปกินอะไร
แปลกๆมาปะเนี่ยหรือกินยาไม่เขย่าขวด หรือว่าผีเข้า แต่ไม่ว่าแบบไหนก็ยังคงน่ารัก>< เอาไว้เป็นแฟน
กันเมื่อไหร่พ่อจะจับฟัดให้ช้ำเลยคอยดู>.,< ใจเย็นไว้เซฮุน ผมเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้อง
แบคกับเฉิน ผมเคาะประตูครับ ยืนรอแปปเดียวประตูก็เปิดครับ
"อ้าว!มึงมาไมว่ะ"แบคพูดหลังจากเปิดประตูมาแล้วเจอผมครับ
"กูมาหาจงแด"ผมพูด แล้วไอแบคมันก็มองผมแปลกๆครับ
"ฮยองเขาย../ใครมาหรอแบค"เสียงจงแดดังขึ้นขัดก่อนที่แบคจะพูดจบ
"อ้าว!เซฮุน รอแปปนะ"จงแดพูดแล้วเดินกลับเข้าไปครับ
ปัง!
แล้วไอแบคก็ปิดประตูใส่หน้าผมเสียงดังเลยครับ ท่าทางแบบนี้มันหึงชัดๆเลย เพื่อนผมกำลัง
มีความรักโดยไม่รู้ตัวแล้วล่ะครับ ผ่านไปสักพักก็ยังไม่ออกมาครับ ทำอะไรกันอยู่ว่ะ หรือว่าไอแบคมัน
หึงจนจับจงแดปล้ำอยู่ นี่ผมคิดอกุศลไรอยู่เนี่ย มันอาจจะไม่ใช่อยางที่คิดก็ก็ได้ แล้วอยู่ประตูก็เปิดครับ
"ฮยองต้องรีบกลับมานะ ห้ามเกินเที่ยงล่ะ"แบคพูด
"จ้า สัญญา"จงแดพูด
"ฮยองสัญญาแล้วนะ ฟอดดดดดดด~"แบคพูดแล้วหอมแก้มจงแดครับ นี่ไม่เห็นหัวผมเลยใช่มะ
ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ไม่สนใจเลยใช่มั้ย
"ย่าห์!ทำอะไรของนายเนี่ย"จงแดพูดแล้วตีแบค
"555+ ไม่แกล้งแล้วก็ได้ฮะ โชคดีนะฮยองรีบกลับมาล่ะ คิดถึง จุ้บ!"แบคพูดแล้วจุ้บปากจงแด
ก่อนจะรีบปิดประตูทันที สงสัยกล้วโดนจงแดว่า
"ไอเด็กบ้า"จงแดพูดแล้วยิ้มครับ
"อะแฮ่มๆ ยิ้มอะไรนักหนา มดจะขึ้นแล้วนะรู้ยัง"ผมพูด
"อย่ามาแซวนะ ไปไหนกันดีอะ"จงแดพูด เราสองคนเริ่มเดินไปเรื่อยๆครับ
"ไปไหนอะไรกัน แค่ร้านหน้าโรงเรียนก็พอแล้วล่ะ เดี๋ยวกลับช้าจะซวยเอานายสัญญากับแบคไว้
แล้วนี่ ส่วนฉันก็สัญญากับจงอินไว้แล้วเหมือนกันว่าจะกลับเร็ว"ผมพูด
"นายสองคนสนิทกันตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย มีสัญญากันด้วย"จงแดพูด
"ไม่รู้สิ แต่เขาคงไม่ได้ตั้งใจจะสัญญาหรอก เพราะตอนเขาสัญญาเขาเหมือนพึ่งตื่นน่ะ ลืมตาไม่
ค่อยจะขึ้นเลย ไม่รู้ว่าละเมอรึเปล่า แต่ถึงแม่เขาจะไม่ได้ตั้งใจแต่ฉันก็ไม่อยากผิดสัญญา"
"รักมากใช่มั้ย"
"มากกว่พ่อแม่อีก"
"ไอลูกเลวรักคนอื่นมากกว่าพ่อแม่"
"ง่ะ ด่าเราซะงั้น"
"555+ ไปร้านเสี่ยวลู่กัน ฉันจะได้ซื้อพวกเค้กกับคุ้กกี้ไปให้แบคด้วย"
"อ่าเคๆ แล้วนี่นายสองคนเป็นแฟนกันแล้วหรอ"
"ย...ยังซะหน่อย"
"อ้าว!ยังหรอ เห็นทำตัวจู๋จี๋กันอย่างกับแฟน"
"เปล่าหรอก"
"อืม แล้วนายชอบแบครึเปล่า"
"ไม่ค่อยแน่ใจอะ แต่โด้บอกว่าความรู้สึกที่ฉันรู้สึกกับแบคคือรัก แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเชื่ออะ"
"แต่ฉันมั่นใจอยู่อย่างหนึ่ง"
"อะไรหรอ"
"บอกก็ไม่สนุกอะดิ"
"ง่า-[]-"
"ฮะๆ"แล้วเราสองคนก็เดินมาเรื่อยๆจนมาถึงร้านเสี่ยวลู่ครับ
"อ้าว!ไงเซฮุนจงแด มากันแค่สองคนหรอ"พี่ลู่พูดครับ พอเข้ามาก็เจอพี่ลู่เลยครับ
"ครับมากันแค่สองคนครับ"จงแดพูด
"อืม งั้นตามสบายเลยนะ"พี่ลู่พูด แล้วเดินเข้าหลังร้าน พวกผมก็เดินมาหาที่นั่งกันครับ แล้วก็
สั่งของกินนิดๆหน่อยๆครับ
"เล่ามาเลยนะ ว่านายชอบตั้งแต่เมื่อไหร่"จงแดพูดครับ
"ตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกันเลยล่ะ เห็นแวบแรกก็ชอบเลย แต่เพราะฉันเป็นคนกวนๆเลยทำให้จงอิน
ไม่ชอบน่ะ"ผมพูด
"ฟินดีเนอะ><"
"ทำเป็นพวกสาววายไปได้ แล้วนี่มีอะไรรึเปล่าถึงนัดฉันมา"
"มันเป็นข่าวดีมากๆเลยล่ะ นายจำเพื่อนของฉันที่อยู่ shinee ได้มะ"จงแดพูด แล้วหยิบคุ้กกี้ที่พึ่ง
เสิร์ฟเมื่อกี้ขึ้นมากิน
"จำได้สิ"ผมพูด
"วันนั้นอะ หลังจากที่ฉันกับจงอินไปส่งพวกนั้นที่เขต ขากลับฉันก็ถามมันว่า..."
'ไอกัม'
'หืม มีไร
'มึง คิดว่าเซฮุนเป็นคนยังไงว่ะ'
'มึงถามทำไม'
'ก็แค่อยากรู้ว่ามึงคิดไง'
'อืม ที่จริงกูก็ไม่ได้เกลียดมันอะไรขนาดนั้นหรอก แต่ถ้าถามว่าคิดว่ามันเป็นคนแบบไหน
มันเป็นคนกวนประสาท ชอบแกล้ง ชอบแซะ ปากหมา อะไรทำนองนี้'
'แสดงว่าจริงๆแล้ว มึงก็ไม่ได้เกลียดมันเท่สไหร่ใช่มั้ย'
'อืม อันที่จริงมันก็มีข้อดีอยู่นะ มันเป็นคนจริงจังกับไม่ค่อยเล่นเท่าไหร่ บางครั้งเวลากูเครียด
มันก็คอยทำให้กูอารมณ์ดีและหายเครียดไปบ้าง ถึงแม้วิธีของมันจะเป็นการกวนประสาทกูก็เหอะ
แต่มันก็ทำให้ฉันหายเครียดได้ ก็ถือว่าเป็นข้อดีของมันอย่างหนึ่งนะ'
'แล้วชอบมันปะ'
'ชอบที่มึงหมายถึงนี่แบบไหนล่ะ'
'แล้วแต่มึงจะคิด'
'ก็ถ้าทำตัวดีกว่านี้อาจจะไม่เกลียดมันแล้วก็ได้'
"ตอนมันพูดเรื่องนายมันก็ยิ้มนิดๆด้วยนะ ฉันว่านายน่าจะมีหวังนะ แค่ต้องทำตัวดีๆ กวนให้น้อย
ลง ฉันว่านายมีสิทธิแน่"จงแดพูด
"จงอินพูดแบบนั้นจริงๆหรอ"ผมถามออกไปเพราะไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่
"จริงสิ นายเห็นว่าฉันเป็นพวกชอบโกหกรึไงกัน"จงแดพูดแล้วก็กินโอวันติน
"อืมก็จริงอย่างที่นายพูดนะ อย่างเมื่อคืนดูเหมือนจะไม่ค่อยทะเลาะกันด้วยนะ เพราะฉันไม่ค่อย
กวนเขาเท่าไหร่"
"เมื่อคืนหมายความว่าไง เล่ามาให้หมดเลยนะ"
"ก็ไม่มีไรมากหรอก มันก็เหมือนเดิมที่ฉันจะไปกินข้าวเย็นที่ร้านข้างทางหน้าโรงเรียนนี่แหละ
แต่มันไม่เหมือนเดิมตรงที่จงอินไปกินด้วย เราสองคนก็คุยกันไปเรื่อยและก็กินข้าวด้วยกัน มันเป็นช่วง
เวลาที่ดีมากๆเลยล่ะ ฉันอยากให้เวลาหยุดอยู่ตรงนั้นนานๆเลยล่ะ"ผมพูดแล้วก็ยิ้มออกมา
"เวลานายยิ้มแบบนี้ มันดูอบอุ่นดีนะ นายเคยยิ้มแบบนี้ให้จงอินเห็นรึเปล่า"จงแดพูด
"ไม่หรอก ไม่เคยเลย"ผมพูด
"ทำไมล่ะ ฉันว่านะถ้านายยิ้มแบบนี้ให้จงอินเห็นมันอาจจะชอบนายก็ได้นะ"จงแดพูด
"เอางั้นหรอ"
"ใช่ รู้มั้ยสเป็คไอกัมเป็นคนยังไง"
"ไม่รู้"
"กวนนิดๆ ใจดี ขี้อ้อน น่ารัก เป็นสุภาพบุรุษ อบอุ่น รักจริง แม่งอย่างกะในนิยาย ผู้ชายแบบนี้
หายากนะ แต่นายก็เป็นคนแบบนั้นใช่มั้ยล่ะ แล้วจะกลัวอะไรจริงมั้ย จะจีบก็จีบเลย"
"อืม ขอบใจนายมากนะ"
"เออ ฉันมีอะไรจะบอกอย่างหนึ่งแหละ"จงแดพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ผม
"อะไรหรอ"
"ไอกัมกำลังสับสนเว้ย มันไม่แน่ใจว่าชอบนายรึเปล่า เลยมาถามฉัน ไอเรื่องเมื่อคืนกับเมื่อเช้า
อะ แผนของแก๊งค์ฉันเอง ฉันหวังว่านายคงจะไม่โกรธ และผลลัพธ์มันก็ดีมากๆด้วย เพราะเมื่อคืนหลัง
จากพวกนายไปกินเข้าวกัน มันก็โทรประชุมสายกับพวกฉัน มันบอกว่ามันรู้สึกดีกับนายเพราะนายใจดี
กับมันมากแถมยังกวนน้อยลงด้วย ส่วนเมื่อเช้าพอมันเข้ามาในห้องก็โทรมาบอกพวกฉัน นายรู้มั้ยประ
โยคที่นายพูดน่ะ ทำเอาหมอนั่นเขินมากเลยล่ะ"จงแดพูด
"ฉันจะเชื่อนายดีมะ"
"ไม่เชื่ออะดีแล้วเพราฉันโกหก...(มั้ง)"
"นั่นไง"
"555+ ไม่มีอะไรแล้วเนอะ ฉันจะได้สั่งขนมไปฝากแบค นายก็สั่งไปฝากจงอินด้วยสิ หมอนั่นชอบกินขนมร้านนี้จะตาย"จงแดพูดแล้วเดินไปที่เคาว์เตอร์ครับ ผมต้องซื้อตามที่เขาบอกแล้วล่ะ
เพราะเขาอาจช่วยผมจีบจงอินได้
Trrrrrrrrrrr~
//เซฮุนนา~ขากลับซื้อขนมร้านเสี่ยวลู่ให้นีนี่หน่อยน้า//
"ได้ครับ กำลังกลับเลย รอแปปนะครับ"
//ขอบคุณน้า ใจดีที่สุดเลย//
"คร้าบ แค่นี้นะครับ"
ผมว่าผมต้องซื้อจริงๆนะ... J
Talk.จบแล้ววววว~ โอ้ยรมดีอะบอกเลย คิกๆๆๆๆ กลังจากตอนนี้ขนมปังขอพักสักอาทิตย์นะคะ งานเยอะปั่นไม่ทันแล้วค่ะ ประมาณอาทิตย์หน้าถึงจะมาอัพให้นะคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ รักคนอ่านทุกคนเลยคร้า เม้นด้วยๆๆ
Talk.จบแล้ววววว~ โอ้ยรมดีอะบอกเลย คิกๆๆๆๆ กลังจากตอนนี้ขนมปังขอพักสักอาทิตย์นะคะ งานเยอะปั่นไม่ทันแล้วค่ะ ประมาณอาทิตย์หน้าถึงจะมาอัพให้นะคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ รักคนอ่านทุกคนเลยคร้า เม้นด้วยๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น