ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 10 งานโรงเรียน
ณ หอประชุม
[Chen talk.]
ดีครับทุกคนตอนนี้ผมกับแบคฮยอนและมาร์คกำลังยืนรอขึ้นเวลทีอยู่ครับ ไม่รู้ว่าไรท์มันรีบไป
ไหน ข้ามวันข้ามเวลามาวันนี้เลย ช่างแม่ม โอ้ย!!ตื่นเต้น มือเย็นไปหมดแล้ว
"ฮยองสู้ๆครับ เราต้องทำได้ครับ"แบคฮยอนกุมมือผมแล้วพูด "มือฮยองเย็นจัง จุ้บ!"แบคฮยอน
พูดแล้วจูบมือผม
"ฉันจะไม่มีสมาธิก็เพราะแบบนี้แหละ"ผมพูด
"ใครก็ได้เอาน้ำมาที จะราดมดซะหน่อย มดแม่งเยอะชิบ"มาร์คพูด
"อะไรมึง เป็นไร"แบคฮยอนพูด
"เลี่ยน"มาร์คพูด
//ครับ เชิญพบการแสดงชุดต่อไปได้เลยคร้าบบ//
"สู้ฮยอง ผมอยู่ข้างๆฮยองเสมอ"แบคฮยอนพูดแล้วเราก็ขึ้นไปบนเวทีกัน
"กรี๊ดดดดดดดดด~"
5 นาทีผ่านไป
"ฮยองรอด้วย"แบคฮยอนตะโกนไล่หลังผมมาหลังจากที่ลงมาจากเวทีแล้ว ผมไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น
ครับผมเดินหนีอย่างเดียว ตอนนี้ผมโกรธเขา โกรธมากด้วยครับ
หมับ!
"ปล่อย"ผมพูดเมื่อถูกแบคฮยอนจับมือแล้วดึงให้หันไปแล้วโอบเอวผมไว้ซะแน่น
"ไม่ปล่อย ฮยองผมขอโทษ"แบคฮยอนพูด
"..."ผมไม่ตอบและก็หันไปมองทางอื่นด้วย
"ฮยองผมขอโทษที่'จูบ'ฮยองบน'เวที' ฮยองอย่าโกรธผมน้า ผมขอโทษผมสัญญาว่าผมจะไม่
ทำแบบนั้นอีก จะไม่จูบกับฮยองต่อหน้าเยอะๆอีก แต่ถ้าในห้องก็อีกอย่างหนึ่งนะ"แบคฮยอนพูด
"เกือบจะยกโทษให้อยู่แล้วเชียว มาเสียเอาตอนสุดท้ายเนี่ยแหละ"ผมพูด
"ฮะๆ สรุปหายโกรธผมนะ"แบคฮยอนพูด
"อืม แล้วอย่าทำอีกล่ะ"ผมพูด
"ครับ ผมสัญญา"แบคฮยอนพูด
"ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวต้องไปทำงานต่อนะ"ผมพูด แบคฮยอนก็ยอมปล่อยผมแต่โดยดีครับ "นายต้องไปขายของที่ห้องนะ เดี๋ยวฉันจะไปขายของที่ซุ้มด้านล่างกับดีโอและจงอินนะ"
"ทำไมไม่อยู่ด้วยกันอะ"แบคฮยอนพูด
"นี่ ฉันเลือกไม่ได้ ยัยหัวหน้านั่นมันสั่ง แต่ถ้านายอยากอยู่ด้วยกันจริงๆ นายก็ลองหาคนมา
เปลี่ยนกับฉันสิ เซฮุนเป็นไงฉันเชื่อว่าหมอนั่นคงอยากจะเปลี่ยนกับฉันไม่ก็คยองซูเพราะจงอินอยู่
ฉันไปนะ"ผมพูดแล้วเดินออกมาจากตรง ออกมาจากหอประชุมแล้วตรงไปที่ซุ้มที่ตอนนี้คยองซูและ
จงอิน ซุ้มของห้องผมขายน้ำครับ ส่วนบนห้องก็เป็นคาเฟ่ครับ ที่ห้องนี่โคตรลงทุนเลยครับ ไปเช่าชุด
มาให้คนที่เป็นเด็กเสิร์ฟใส่ครับ ถ้าทางอยากจะได้คะแนนกิจกรรมเยอะๆ ผมเดินมาที่ซุ้มก็เห็นคยองซู
กับจงอินกำลังเตรียมของเลยครับ
"อ้าวเป็นไงมึง พวกกูไม่ได้เข้าไปดูว่ะมัวแต่จัดของ แต่ไม่เป็นไรกูฝากคนไปดูละ"จงอินพูด
"มึงฝากใครไปดูว่ะ"ผมพูด
"ชยอลกับอี้"จงอินพูด
"เชี่ย ไม่ใช่แม่งถ่ายคลิปตอนขึ้นแสดงด้วยนะ แม่งน่าอับอายที่สุด"ผมพูด แล้วนึกถึงตอนอยู่บน
เวทีที่ร้องเพลงจบแล้วแบคฮยอนจูบผม
"ทำไมบนเวทีมึงทำอะไรให้น่าอาย"คยองซูพูด
"มันโดนแบคฮยอนจูบบนเวทีเว้ย"เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น พอหันไปก็เจอกับไอหยอยและอี้
"สัสพูดหาบิดาคุณมึงหรอ"ผมพูด
"เยดดดด~แรงมากอะ จูบบนเวที แรงมากอะ"จงอินพูด
"อะไรของมึงไอกัม"ผมพูดแล้วเดินเข้าไปในซุ้ม
"มหา การแสดงมึงกสรแสดงชุดสุดท้ายใช่ปะ"คยองซูพูด
"ใช่ ตอนนี้คนก็น่าจะทยอยออกมาจากห้องประชุมแล้วล่ะ"ผมพูด
"เสร็จพอดี คยองซูมึงทำนะกูขาย"จงอินพูด
"เอ้า!แล้วกูล่ะ"ผมพูด
"มึงก็ช่วยไอเหลือกทำไง"จงอินพูด
"เค เออมึงสองคนอะเดินไปไหนระวังด้วยนะ"ผมพูด
"เออๆ ไปละบาย"อี้พูดแล้วก็เดินไปกับชานยอลเลย จะว่าไปผมยังไม่ได้เจอเเทาเลยครับ เห็นเทาบอกว่าช่วงเช้าไม่ใช่เวรของเทาที่ต้องไปขายของ เลยว่างเดินไปมาที่ไหนก็ได้ แต่ก็ไม่คิดที่จะ
มาหาเพื่อนอย่างผมเลย แต่ผมว่าเขาอาจจะอยากพักผ่อนละมั้ง อุตส่าห์มีเวลาว่างได้เดินเล่นอย่าง
สบายใจซะอย่าง แถมอีกอย่างเขาคอยช่วยพวกผมมาตลอดเขาดีกับพวกผมมาก ผมว่าผมควรให้เขา
ได้พักผ่อนมากๆจะดีกว่า
"อ้าว!ว่าไงเทา"จงอินพูด ผมก็หันไปมองก็เจอกับเทายืนอยู่หน้าร้านครับ เขายิ้มบางๆให้แต่เทา
ดูแปลกๆไปนะครับ เขาดูเครียดเอามากๆเลยครับ
"จงแด ฉันขอคุยกับนายสองคนได้มั้ย"เทาพูด
"ได้สิ เดี๋ยวกูมานะ"ผมพูดแล้วเดินออกมาจากซุ้ม ผมกับเทาเดินออกมาจากลานที่จัดงานครับ
ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรเลยครับ จนเราสองคนเดินมาถึงที่ๆคนไม่ค่อยมีเทาก็หยุดเดินครับ แล้วเขาก็หันมามองผม
"จงแด..."เทาพูดแค่นั้ เหมือนเขาไม่กล้าพูดกับผม เหมือนเขากลัว
"พูดมาสิ ไม่ต้องกลัวหรอก"ผมพูด เขามองหน้าผมก่อนจะหลุบตาต่ำลง
"ฉันขอโทษนะ ที่คิดแบบนี้กับนาย ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนสนิทกันแท้"เทาพูด หมายความว่าไง
เขาชอบผมงั้นหรอ ทำไมถึงเหมือนกับเลย์เลยล่ะ แต่ถ้าจะให้ผมทำกับเขาเหมือนกับเลย์ ผมก็คงทำไม่
ได้ เขาดีกับผมมาตลอด ผมควรจะให้โอกาสคนอื่นบ้างใช่มั้ย มีคนเคยบอกผมว่า คนที่มันยังไม่ใช่อะ
ถ้าเราชอบไปเดี๋ยวมันก็เลิกชอบได้ ใช้เวลาไม่นานหรอกในการเลิกชอบ
"นายหมายถึง นายชอบฉันใช่มั้ย"ผมพูด
"ใช่ แต่ถ้านายจะโกรธก็ไม่แปลกหรอก ก็เป็นเพื่อนสนิทกันแต่ดันแอบชอบเพื่อน ฉันว่าใคร
หลายๆคนก็โกรธเหมือนกันแหละ แต่ฉันสัญญาว่าฉันจะเลิกชอบนายให้ได้"เทาพูด
"ฉันไม่โกรธนายหรอก นายจำได้มั้ยเพื่อนฉันที่ชื่อว่าเลย์ ไอหมอนั่นก็ชอบฉันเหมือนกัน
พอฉันรู้ฉันถึงกับเลิกเป็นเพื่อนมันเลยล่ะกลายเป็นแค่คนรู้จักคนหนึ่งเท่านั้น จนมันบอกว่ามันตัดใจได้
แล้วฉันถึงยอมกลับไปเป็นเพื่อนมันเหมือนเดิม แต่พอมาคิดดูอีกที ฉันอาจจะทำกับมันมากไปหน่อย
เพราะฉะนั้นฉันว่าฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับนาย และนายก็อย่าเครียดให้มากล่ะ"ผมพูด
"ขอบคุณนะที่ไม่โกรธเรา"เทาพูด
"อืม ฉันก็ต้องขอบคุณนายเหมือนกันที่นายมาบอกฉันตรงๆไม่ได้ปล่อยให้ฉันรู้เอง และก็ต้อง
ขอบคุณที่นายคอยช่วยฉันและเพื่อนๆมาตลอด ขอบคุณนะ"ผมพูด
"แค่นี้เองสบายมาก ^^"เทาพูดแล้วยิ้มครับ เขาดูไม่เครียดเหมือนแล้วครับ
"เดี๋ยวให้รางวัลนายละกัน เพื่อเป็นการขอบคุณ"ผมพูดแล้วกอดเทาแปปนึงก่อนจะผละออกมา
แล้วเขย่งตัวให้สูงขึ้นแล้วจูบที่หน้าผากเทา "ที่ฉันทำ ฉันไม่ได้จะให้ความหวังนายนะ เพราะงั้นอย่าคิด
ไปเอง เดี๋ยวจะเจ็บเอานะครับคุณแพนด้า"
"คร้าบ ขอบคุณครับ คนน่าจะเยอะแล้วเดี๋ยวไปส่งที่ซุ้มนะ"เทาพูด เขาดูร่าเริงขึ้นจริงๆนะครับ
ผมว่าผมคิดถูกแล้วล่ะที่ทำแบบนี้ พวกเราก็เดินมาเรื่อยจนมาถึงซุ้มของผมครับ
"มาแล้วหรอไอมหา หายไปซะนานเลยนะ"จงอินพูดพอเห็นผม
"เออ ขอโทษที่หายไปนาน ไปละเทาแล้วเจอกัน"ผมพูดแล้วโบกมือให้เทาก่อนจะเดินเข้าซุ้ม
"ขายได้มั่งยัง"ผมพูด
"ขายไม่ได้มั้ง ซุ้มขายน้ำมีแค่สามซุ้มเอง"คยองซูพูด
"จ้า"ผมพูดแล้วยืนพิงถังน้ำแข็ง
"แล้วมึงไปคุยไรกับเทาว่ะ"จงอินพูด
"มันบอกว่าชอบกู"ผมพูด
"จริงดิแล้วมึงตอบมันว่าไรว่ะ"จงอินพูด
"ก็ไม่ได้บอกอะไร ก็พูดอ้อมๆประมาณว่าไม่ได้ชอบ ให้ตัดใจซะ มันก็โอเคนะเหมือนมันรู้อยู่
แล้วว่ากูไม่ชอบมัน สรุปก็เพื่อนกันเหมือนเดิม"ผมพูด
"อ่อ แล้วมึงชอบใครอยู่ปะ"คยองพูด เล่นเอาผมชะงักเลยครับ
"ก...ก็ไม่นี่"ผมพูดแล้วหันไปมองทางอื่น "เออ สมมตินะเว้ยสมมติมันไม่ได้เกิดขึ้นจริงๆนะ"
"อ่าหะว่ามา ครับเอาไรครับครับรอสักครู่ครับ โด้โกโก้ปั่นแก้ว"จงอินพูด แล้วไอโด้ก็หันไปทำ
"ว่ามา"
"การที่เราอยากอยู่กับใครคนหนึ่งตลอดเวลา เขินเวลาอยู่กับเขา อยู่ด้วยแล้วสนุกมีความสุข
ชอบเวลาที่เขายิ้มให้ อาการแบบนี้มันคืออะไรหรอ"ผมพูด
"เขาเรียกกันว่ารักยังไงล่ะ คนที่มีอาการแบบนี้คือคนที่กำลังมีความรัก"คยองพูดแล้วส่งแก้วน้ำ
ปั่นให้กัม ไอกัมมันดูสตั้นนิดๆกับคตอบของคยองนะครับ
"จ...จริงหรอ"เป็นจงอินที่พูดครับ
"ก็จริงน่ะสิ แล้วทำไมมึงต้องทำหน้าเหมือนไม่เชื่ออะไรแบบนั้นด้วย"คยองพูด
"ป...เปล่าไม่มีไร"จงอินพูด ผมกับคยองหันมามองหน้ากันอย่างรู้ใจ
"มึงว่าใคร"คยองพูด
"เซ"ผมพูด
"เหมือนกันว่ะ"คยองพูด
"ไอกัมโดนแล้ววว~"ผมสองคนพูดพร้อมกันครับ
"อะไรของพวกมึงเนี่ย พูดเชี่ยไรให้กูเข้าใจหน่อยดิ"กัมพูด
"เข้าใจก็ไม่หนุกดิ"ผมพูด
"ไหนบอกไม่โง่ทำไมไม่เจ้าใจอะ"คยองพูด
"_|_"มันชูนิ้วกลางใส่แล้วหันกลับทางหน้าร้านครับ
"เงอะ"คยองพูด
"พ่อง"ผมพูด
[Sehun talk.]
"หัดชิ้ว!! ใครนินทาฟะ"ผมพูด ดีครับทุกคน ตอนนี้ผมกำลังทำหน้าที่เด็กเสิร์ฟครับ ส่วนไอ
แบคก็เป็นคนจดอาหารที่ลูกค้าสั่ง เราสองคนอยู่ในชุดพ่อบ้านแบบในการ์ตูนเลยครับ พวกผู้หญิงก็ชุด
เมทแบบในการ์ตูนเหมือนกันครับ ผู้ชายมีสองผู้มีสองคนในการเสิร์ฟและจด พนักงานต้อนรับก็ชาย
หนึ่งหญิงหนึ่ง แล้วก็มีอีกประมาณ 4-5คนที่ทำคาเฟ่ ส่วนที่เหลือเดินเล่นไปทั่วเพราะยังไม่ถึงเวร
"อย่าทำหน้าไม่รับแขกดิมึง แค่ช่วงเช้าไม่เจอกันถึงกับหงอยเลอ่อ"ไอแบคพูดหลังจากเดินกลับ
มาจากการไปเสิร์ฟเมื่อกี้
"ใครจะไปเหมือนมึงล่ะ ตอนเช้าเจอกันไม่พอยังได้จูบกันอีก"ผมพูด
"ชีวิต...ดี๊ดี"แบคพูดแล้วทำท่าสดีดสดิ้ง ผมนี่ยกเท้าถีบมันเลยครับแต่มันหลบก่อน
"อีสัสสงวน"ผมพูด
"ตัวไรว่ะ"แบคพูด
"แรด"
"แรดไม่ได้กูเมะ" หน้าอย่างมึงเนี่ยนะเมะ-_-
"เมะเหี้ยไรทำท่าสดีดสดิ้งยิ่งชะนีมีผัว"
"แล้วไอปากตลาดแบบมึงเนี่ย เมะที่ไหนเขาเป็นกัน ไอตุ๊ดเด็ก"
"อย่างกูเขาไม่ได้เรียกว่าตุ๊ด"
"แล้วเรียกว่าไร"
"ไม่รู้ว่ะ ที่รู้ๆกูไม่ใช่ตุ๊ดแบบมึง"
"ถุย!กูก็นึกว่ามี"
"โหสัสน้ำลายเต็มหน้าเลย"
"ควย"
"555+ เออ แล้วคราวหลังอย่าเรียกสาวประเพศสองว่าตุ๊ดนะ"
"แล้วให้เรียกไร กระเทย?"
"ไม่ใช่"
"เอ้า!แล้วเรียกไรว่ะ"
"สตรีมีดุ้น ว้าย!"ผมพูดแล้วทำท่าสดีดสดิ้ง
"ตุ๊ด!!"
"555+"ผมรัวขำออกมาเลยครับ
"โอเซฮุน เสิร์ฟโต๊ะสี่ บยอนแบคฮยอนมีคนมานั่งใหม่แล้วไปจดไป"เสียงยัยหัวหน้าห้องดังขึ้น
จากข้างหลังพวกผม ผมกับแบคหันไปมองหน้ายัยหัวหน้า หน้ายัยนั่นดูเบื่อๆครับ ไอแบคเลยเดินไปที่
โต๊ะที่พึ่งมีคนเข้ามา ส่วนผมก็ยกคาเฟ่ไปเสิร์ฟที่โต๊ะสี่ครับแล้วก็กลับมาที่เดิม แบคพอจดเสร็จก็เดิน
กลับมาส่งกระดาษหัวหน้าที่ยืนรอรับอยู่แล้วหัวหน้าก็เข้าไปด้านใน
"เออมึง"ผมพูด
"หืม มีไร"แบคพูด
"เรื่องที่มึงจีบจงแดอะ มึงคิดยังไงกันแน่ว่ะ มึงต้องการเอาชนะหมอนั่นจริงๆหรอ"ผมพูด
"ก็จริงสิว่ะ"
"แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาอะ มึงรู้สึกยังไงกับจงแดบ้าง มึงคิดว่าจงแดเป็นคนยังไง"
"ก็เวลาอยู่ด้วยก็สนุกดีนะ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข จงแดเป็นคนที่น่ารัก ใจดี ร่าเริง เวลาอยู่ด้วย
ไม่รู้ทำไมถึงหยุดมองไม่ได้เลย ไม่อยากให้จงแดคุยกับคนอื่นไม่อยากให้จงแดยิ้มให้ใครนอกจากกู
ไม่อยากให้จงแดโดนใครแตะเนื้อต้องตัวนอกจากกู"
"อ่อJ"ผมกระตุกยิ้มที่มุมปากนิดๆ ผมว่ามันรักจงแดเข้าแล้วล่ะ "แล้วเรื่องที่มึงพนันกับสองตัว
นั่นน่ะ มึงแน่ใจนะว่าจะไม่ยกเลิก"
"อืม กูแน่ใจเพราะตอนนี้กูมาไกลมากแล้วดูก็รู้ว่าจงแดเริ่มชอบกูแล้ว"
"แล้วถ้าสมมติว่าจงแดรู้เรื่องที่มึงพนันกับไอมาร์คและแจ็กสันจะทำไง"
"ก็ล่มสิ แต่ที่แน่ๆกูเอาชนะจงแดได้แล้ว และจงแดก็คงไม่รู้หรอก ถ้ามึงไม่ได้เป็นคนบอกจงแด
เอง"
"กูไม่บอกหรอก กูบอกแล้วเรื่องนี้กูจะไม่ยุ่ง กูรู้เรื่องนี้ก็จริงแต่กูก็ไม่บอกใครหรอก"
"มึงดูเป็นห่วงจงแดแปลกๆนะ ชอบจงแดหรอ"
"อย่ามาหมาหวงก้าง มึงไม่ได้รักจงแดไม่ใช่อ่อ และที่กูห่วงจงแดเนี่ยกูห่วงความรู้สึกจงแด กลัวจงแดจะเจ็บ"
"แน่นะ"
"เออ มึงก็รู้ว่ากูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว"
"ไค~"แบคพูดแล้วยิ้มล้อๆ
"ดูปากนัฐชานะคะ ควย"
"เล่นนิดเดียวเอง ด่าไม่ว้า"
"แล้วไม่ว้า"
"เฮ้อ~กูไปละ มีคนเข้ามาในร้านอีกแล้ว"แบคพูดแล้วเดินไป ผมล่ะเป็นห่วงจงแดจริงๆเลย
แต่ผมว่านะ อย่าพึ่งยุ่งเรื่องคนอื่นเลยดีกว่า ขนาดของผมยังเอาไม่รอดเลย ถึงแม้วันนั้นจะประกาศ
กร้าวไปแล้วว่าจะจีบ แต่ผมก็ยังคงไม่จีบอยู่ดี คงเพราะไม่มีเวลาเนื่องจากมัวแต่ทำงานเรื่องวันงาน
โรงเรียนนี่แหละ เลยไม่ได้จีบเลย แต่พักหลังๆนี้ผมกับจงอินก็ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วนะครับ จะว่าไป
เรื่องที่ผมคุยกับจงแดไว้ว่าถ้าว่างจะเล่าให้ฟังนั่นน่ะ สงสัยต้องรีบหาเวลาแล้วล่ะ เพราะผมมีเรื่องอยาก
คุยกับเขาเรื่องจงอิน หลังจากงานนี้ผมลุกแน่ครับJ
[Tao talk.]
Trrrrrrrrr~
"ฮัลโหลว่าไงครับพี่"ผมพูดหลังจากกดรับสายพี่ชายของผม ถึงแม้จะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆเป็นลูกคน
ละแม่ แต่เขากับแม่ก็ไม่รังเกลียดผมเลย แม่ผมจะเป็นลูกเมียน้อยก็ตาม แม่ผมเสียไปตั้งแต่ผมเด็กๆ
ครับ ผมเลยมาอยู่กับพวกเขา พวกเขาเป็นคนดีจริงๆ
//เทาเข้ามาที่บริษัทพี่ตอนนี้ได้มั้ย// พี่ผมทำงานแล้วครับ แต่ไม่ได้ทำงานที่บริษัทของคุณพ่อ
พี่เขาก็ทำงานเหมือนคุณพ่อครับเกี่ยวกับวงการบันเทิง พ่อผมเป็นเจ้าของบริษัทที่เกี่ยวกับรายการวาไร
ตี้ ส่วนพี่เป็นบริษัทที่คอยดูแลดาราอะครับ ปั้นดาราขึ้นมาเรื่อยๆทั้งนักร้องนักแสดง แต่ประเด็นคือ
บริษัทที่พี่ผมอยู่เนี่ย ไม่ใช่ของพี่ผมครับเป็นของรุ่นพี่ของพี่ผมที่มหาลัย
"ไม่ได้อะครับ เดี๋ยวช่วงบ่ายผมมีเวรต้องเข้าห้องไปขายของครับ เป็นตอนเย็นได้มั้ยครับ"
//ได้สิ เทานายโตแล้วนะ ฉันจะให้นายมาฝึกงานที่บริษัทฉันแล้วพอเรียนจบนายก็ต้องไปบริหาร
บริษัทของพ่อต่อ//
"ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมพี่ไม่บริหารที่บริษัทพ่อล่ะครับ"
//มันเป็นความต้องการของแม่พี่ก่อนที่ท่านจะจากไป ลูกเมียหลวงมักได้เยอะกว่าลูกเมียน้อยจริง
มั้ย แถมคุณพ่อก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรด้วย เพราะงั้นทำตามที่บอกเถอะเพื่อตัวนาย//
"ได้ครับ เจอกันตอนเย็นครับ"ผมพูดแล้วกดวางสายไป แค่คิดว่าต้องไปฝึกงานผมก็เหนื่อยแล้ว
ครับ ผมตายแน่เลยงานนี้ พระเจ้าช่วยผมทีผมไม่อยากฝึกงานอ่า แต่ถ้าให้ฝึกก็ฝึกได้แต่ขอให้ได้ฝึก
กับคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ผม เพราะเขาโหดมาก พี่คริส...
Talk.เย้ๆเขียนเสร็จสักทีสำหรับตอน ตอนนี้ไรท์เขียนไปจะจบตอนอยู่แล้วแต่ก็ต้องลบไปจนเกือบหมด
เพราะมันไม่เวิร์ค แต่สุดท้ายก็จบด้วยดีค่ะ เย้ๆๆๆ ขอบคุณที่ติดตามและคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
รักคนอ่านทุกคนเลย เม้นด้วยๆๆๆ><
'ผมชอบคนอื่นแล้วล่ะ ^^ J"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น