ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 9 ทำงาน หึง(อีกละ)
[Chen talk.]
ตอนนี้ผมกับแบคฮยอนกลับมาที่หอแล้วครับ หลังจากที่แบคฮยอนง้อผม แบคฮยอนก็เรียกผม
ว่าฮยองแล้วเรียกแทนตัวเองว่าผมด้วย ผมว่าผีเข้าแน่ๆเลยครับ ตอนนี้ผมเปลี่ยนชุดเป็นธรรมดาแล้ว
ครับ ผมออกมาจากห้องแล้วเดินมาที่ห้องนั่งเล่นก็เห็นแบคฮยอนนั่งอยู่ครับ ผมก็เดินไปนั่งโซฟาเดียว
กับแบคฮยอนครับแต่นั่งแบบชิดติดขอบเลยครับ กลัวโดนแบคฮยอนทำแบบตอนอยู่ที่ห้างน่ะครับ
แบคฮยอนก็หันมามองผมครับ ผมไม่รู้ว่าผมตาฝาดรึเปล่าตอนเขาหันมาแวบแรกเลยเหมือนเขากระตุก
ยิ้มที่มุมปาก ผมว่านะเขาต้องคิดอะไรแปลกๆอีกแล้วแน่ๆเลย และมันก็เป็นอย่างที่คิดครับ เมื่อแบค
ฮยอนเอนตัวมานอนหนุนตักผม!!!
"นี่ มานอนหนุนตักฉันทำไมเนี่ย"ผมพูด
"ทำไมอะ ผมนอนไม่ได้หรอ"แบคฮยอนพูด
"เฮ้อ นอนได้สิก็ฉันต้องทำตามใจนายนี่หน่า"ผมพูด แบคฮยอนยิ้มแล้วเอามือผมกุมไว้
"สัญญาได้มะว่าจะไม่ให้ใครนอนหนุนตักนอกจากผม"แบคฮยอนพูด
"แต่พอเกินหนึ่งอาทิตย์เมื่อไหร่คนอื่นก็นอหนุนตักฉันได้ใช่มั้ย"ผมพูด
"ใช่ แต่ตอนนี้ต้องสัญญากับผม"
"ให้แค่นายนอนหนุนตักคนเดียวเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะจงอินก็นอนหนุนตักฉันเหมือนกัน"ผม
พูด
"งั้นยกเว้นคนที่เป็นเพื่อนให้ละกัน แต่ถ้าคนที่ไม่ได้เป็นเพื่อนมานอนหนุนตักฮยอง ผมโกรธจริง
ๆด้วย"แบคฮยอนพูด
"โอเค"ผมพูด
"แล้วก็อีกอย่างหนึ่ง"แบคฮยอนพูด
"อะไรหรอ"ผมพูด แบคฮยอนไม่พูดอะไรแต่ลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าผม เรานั่งจ้องตากันอยู่อย่าง
นั้นไม่ละสายตาออกจากกันเลยแม้แต่นิดเดียว แบคฮยอนค่อยๆเลื่อนหน้าเขามาใกล้ผมเรื่อยๆ ใกล้จนรู้
สึกได้ถึงลมหายใจของกันและกัน
"ผมขอจูบนะ"แบคฮยอนไม่ปล่อยให้ผมตอบครับ พอเขาพูดจบเขาก็จูบผมทันที ผมหลับตาพริ้ม
รับความรู้สึกนั้น
"อืม"ผมส่งเสียงออกมาเมื่อเขาจะเริ่มลุกล้ำเข้ามาข้างในครับ และเพราะนี่เป็นจูบแรกของผมผม
เลยจูบแบบเก้ๆกังๆ และดูเหมือนแบคฮยอนจะชอบมันมากด้วยครับ เราจูบกันอยู่นานและจูบนั้นก็เริ่ม
แปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆจนตอนนี้มันกลายเป็นจูบที่ร้อนแรงมากเลยครับ "อื้อ"ผมส่งเสียงท้วงออกไปเมื่อ
ผมเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก แบคฮยอนจึงค่อยผละออกไปแต่ยังคงคลอเคลียอยู่แถวๆปากของผม
"อย่าไปจูบแบบนี้กับใครนอกจากผมนะ"แบคฮยอนพูดแล้วจูบผมเบาๆประมาณ 3วิแล้วผละออก
ไป ผมว่าผมจะเขินตายก่อนที่จะครบสองเดือนแน่ๆ
"อืม ./////."
"คิกๆ"แบคฮยอนหัวเราะคิกคักแล้วเอนตัวลงนอนหนุนตักผมอีกครั้ง ทำไมู้สึกหน้าร้อนๆอย่างงี้
ว่ะ โอ้ย!!!หัวใจก็เต้นแรงจนจะบ้าอยู่แล้ว ผมเป็นอะไรของผมเนี่ย
วันต่อมา
13:45 น.
"เอาล่ะก่อนที่เราจะเลิกเรียนอาจารย์จะสั่งงานเป็นงานกลุ่มนะ กลุ่มละ 5คน ให้ไปปริ้นงานเกี่ยว
กับเรื่องที่เรียนวันนี้แล้วติดฟิวเจอร์บอร์ด ตกแต่งให้สวยและก็ทำเป็นเล่มด้วยความยาว 15หน้า ส่ง
พรุ่งนี้ในคาบ"อาจารย์พูด
"โฮ่ จารย์/โหยไรอ่า/สั่งวันนี้ส่งพรุ่งนี้โหดไปป่าว/อาทิตย์หน้าไม่ได้หรอจารย์/โหยจารย์วันนี้ผม
นัดกับเพื่อนตีดอทอะ"และเสียงอีกมากมายจากคนในห้อง แก๊งค์ผมก็พูดนะครับแต่พูดไม่ดังและพร้อมๆ
กันว่า 'ลาโลกแปป'แล้วก็ฟุบกับโต๊ะไปเลย
"เงียบ!!!ถ้าพวกเธออยากส่งอาทิตย์หน้าเธอก็ต้องเพิ่มโดยการทำเล่มเพิ่มและข้อมูลต้องระเอียด
มากๆ และเธอก็ต้องทำมายแมพของทุกหัวข้อที่เรียนในวันนี้ และก็ต้องเอาไปพรีเซนท์ในงานวันวิชา
การที่จะถึงในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า สรุป!จะเอาอันไหน อาทิตย์หน้าหรือพรุ่งนี้"อาจารย์พูด
"พรุ่งนี้ครับ/ค่ะ"ตอบทันควันเลยครับ
"ดี อย่าลืมเอามาส่งล่ะ เลิกเรียนได้"อาจารย์พูดแล้วเดินออกไปจากห้องทันที
"ชิบหายละ/เหี้ยยยย~/เห้ยพวกมึงอยู่กับกูปะ"และเสียงก็ดังสนั่นเลยครับ
"ทำไงดีมึง กลุ่มเรามีแค่ 3คน"ดีโอหันมาพูดกับผม
"อย่ามายุ่งกับกูตอนนี้ กูอยากตาย แม่งมึงคิดดูดิอีเหี้ย งานโรงเรียนที่กูต้องขึ้นร้องเพลงยัง
ไม่ถึงไหนเลย แล้วกูต้องมานั่งทำงานนี้อีก แม่มมมมมม~"ผมพูด
"ฮยองอยู่กลุ่มเดียวกันมะ"เสียงแบคฮยอนดังขึ้นผมเลยหันไปมองก็พบว่าแบคฮยอนยืนอยู่ข้าง
โต๊ะผมครับ และเซฮุนก็ยืนอบู่ข้างแบคฮยอน
"กับนายฉันทนได้ แต่ไอติ๋มเนี่ยฉันไม่ทน"จงอินพูดแล้วมองตาขวางใส่เซฮุน
"คิดว่าฉันอยากอยู่กับนายนักรึไง ถ้าไม่ใช่เพราะไอแบคฉันไม่มีทางอยู่กับนายหรอก"เซฮุนพูด
"นี่ ฉันว่าพวกนายสองคนเลือกไม่ได้แล้วล่ะเพราะคนในห้องเขาจับแล้วรีบกลับไปทำงานกันหมด
แล้ว"ดีโอพูด ก็จริงนะครับเพราะตอนนี้เหลือแค่พวกเราที่อยู่ในห้องที่เหลือหายไปไหนก็ไม่รู้แล้วครับ
"งั้นอยู่ด้วยกันนะ"แบคฮยอนพูด
"อืมแล้วแต่นายเลยแบคฮยอน"ผมพูด
"ฮยองอ่า ผมบอกฮยองว่าให้เรียกผมว่าแบคไง"แบคฮยอนพูด
"ก็ฉันไม่ชินนี่น่า พึ่งบอกเมื่อคืนจะให้ชินเลยไม่หรอก"ผมพูด
"(-^- )"ดูแบคฮยอนทำหน้าสิครับ นี่งอนผมช่ะ
"งอนอีกละ พวกเรารีบเก็บของเร็วแล้วเดี๋ยวไปซื้อของกัน ทำงานห้องกูนะ"ผมพูดแล้วพวกเราก็
รีบเก็บของออกจากห้องทันทีเลยครับ พวกผมเดินไปซื้อของที่ร้านเครื่องเขียนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของโรง
เรียนครับ พอซื้อเสร็จก็เข้าหอมาทำงานกันครับ พวกผมช่วยกันดันโซฟาให้ถอยไปครับจะได้มีที่ให้ทำ
งานเยอะครับ "เดี๋ยวกูหางานติดฟิวเจอร์บอร์ดให้ ระหว่างรอก็แกะของรอเลยเวลาทำจะได้ไม่ต้องเสีย
เวลาแกะ"ผมพูดแล้วเดินมาที่ห้องของผม ผมถอดเสื้อนอกออกแล้วเลื่อนเนคไทลงปลดกระดุมสองเม็ด
แล้วหยิบโน๊ตบุ๊คออกมาจากห้อง ผมเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่นวางโน๊ตบุ๊คลงกับโต๊ะ
แล้วนั่งกับพื้น
"ฮยองขอนอนหนุ่นตักนะ"แบคฮยอนพูดแล้วเอนตัวนอนหนุนตักผมเลยครับ ไม่รอให้ผมพูดเลย
"นี่ ลุกออะไปเลยนะ มันเกะกะนะรู้มั้ยคนจะทำงาน"ผมพูด
"ง่า -[]-"งอแงอีก
"ไม่ต้องมางงมาง่าอะไรเลยนะ ลุกไปเลย"ผมพูด แบคฮยอนลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าผม
"ฮยองแม่งใจร้าย งอนแล่ว( ' ^')"แบคฮยอนพูดแล้วหันหน้าไปทางอื่นแต่ก็ยังนั่งอยู่ข้างๆผม
"งอนอะไรกันนักกันหนาเนี่ย ตุ๊ดปะถามจริง"ผมพูด
"ไม่ได้ตุ๊ดซะหน่อย"แบคฮยอนพูด
"ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ดๆๆๆอื้ม!!"ผมพูดแล้วก็โดนแบคฮยอนประกบปากจูบเลยครับ
"เห้ย!!!"เสียงพวกจงอินครับ (นึกว่าไม่อยู่ซะอีก) แล้วแบคฮยอนก็ผละออกไป เขากระตุกยิ้มมุม
ปากครับ
"ทีนี้หยุดหาว่าผมเป็นตุ๊ดได้ยัง"แบคฮยอนพูด
"อ...ไอเด็กบ้า.//////."ผมพูดแล้วหันกลับมาที่โน๊ตบุ๊คแล้วเริ่มทำงานครับ
"ยังไงกันเนี่ยสองคนนี้ จู๋จี๋กันไม่เกรงใจพวกกูเลยน้า แล้วเมื่อกี้อะไรจูบกันด้วย เล่นกูสตั้นเลยแม่ง"จงอินพูด จะพูดให้เขินทำมายยยย
"ผมนี่อึ้งเลยครับ"ดีโอพูด
"ทำไมหนุ่มสาวสมัยนี้เขาแรงกันจังนะ ยังไม่ทันเป็นอะไรกันก็ทำนู่นทำนี่ซะแล้ว"เซฮุนพูด
"หัวโบราณจริงนะนายเนี่ย"จงอินพูด
"แล้วยังไงล่ะหัวโบราณเรื่องพวกนี้ ก็ยังดีกว่าพวกเด็กสมัยใหม่ที่คิดกันว่าไม่ได้เป็นอะไรกันก็
จูบก็หอมกันได้ มีอะไรกันได้"เซฮุนพูด
"แล้วนายคิดว่ามันเป็นกันทุกคนรึไงกันห้ะ"จงอินพูด
"หรือว่านายไม่เคยทำล่ะ จูบแรกของนายคือใครล่ะ จำได้รึเปล่า"เซฮุนพูด
"ทำไมฉันจะจำไม่ได้ในเมื่อจูบแรกของฉันก็คือนาย"จงอินพูด แล้วเซฮุนก็เงียบไปเลยครับ ผมเหลือบมองก็เห็นเซฮุนดูอึ้งๆ เหมือนคิดไม่ถึง "แล้วว่าแต่คนอื่นเนี่ย นายจำจูบแรกของตัวเองได้รึ
เปล่าเหอะ อย่าบอกนะว่าฉันอะ"แล้วเซฮุนก็เงียบไปครับ ผมนี่อมยิ้มเลยครับ "นี่ ย...อย่ามาล้อเล่นน่า
ไม่ใช่ฉันหรอกใช่มั้ย"จงอินผลักไหล่เซฮุนที่นั่งอยู่ข้างๆตัวเอง เซฮุนก็ไม่ตอบครับ "เชี่ย กูไปกินน้ำนะ"
แล้งมันก็รีบลุกแล้วเดินออกไปเลยครับ
"ทำไมไม่จีบ"ผมพูด
"แม่งป๊อดเว้ยฮยอง"แบคฮยอนพูด
"ใจตุ๊ดนี่หว่า"ดีโอพูด
"ไม่ได้ป๊อดและก็ไม่ได้ตุ๊ดด้วย แค่กลัวว่าถ้าทำไปแล้วเขาไม่ชอบแล้วมันกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ไม่ได้จะทำยังไง ฉันก็จะกลายเป็นแค่คนรู้จักกันแล้วฉันก็จะไม่มีสิทธิใกล้ชิดกับเขาเหมือนเมื่อก่อน"
เซฮุนพูด สายตาดูเศร้ามากเลยครับ
"ชอบก็จีบสิมันอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดก็ได้"เสียงไอจงอินดังขึ้นพวกผมเลยหันไปมอง
ก็เห็นมันยืนอยู่หลังโซฟา แล้วก็เดินมานั่งที่เดิม
"นี่นายได้ยินอะไรมั่งเนี่ย"เซฮุนพูด
"ฉันได้ยินตั้งแต่ตอนที่นายพูดว่าไม่ได้ป๊อด นั่นแหละ"จงอินพูด
"เฮ้อ~"พวกผมสี่คนถอนหายใจออกมาพร้อมๆกันด้วยความโล่งอก ดีนะที่แม่งโง่
"เมื่อกี้นายบอกว่าชอบก็จีบใช่มั้ย"เซฮุนพูด จงอินก็พยักหน้า "งั้นจีบนะ"
"จะจีบก็จีบสิ มาบอกฉันทำไม"จงอินพูด
"ก็บอกให้รู้ไว้น่ะ"เซฮุนพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มเลยครับ
"ขอถุงทีจะอ้วก"ดีโอพูด
"ถุงไม่มีมีแต่ห้องน้ำ"ผมพูด
"ไม่ให้ว่ะ ไปนู่นเลยถังขยะอะ"แบคฮยอนพูด ผมไม่คุยละเดี๋ยวงานไม่เสร็จ ต้องหางานแปะฟิว
เจอร์บอร์ดก่อน แล้วค่อยทำเล่ม โอยตายแน่กูตายแน่
"สู้ๆนะฮยอง เดี๋ยวผมช่วย จุ้บ!"แบคฮยอนพูดแล้วจุ้บแก้มผม ไอเด็กนี่มันต้องสมองกลับหรือไม่
ก็ผีเข้าแน่ๆเลยครับ จริงๆนะครับ หมอนี่มันเปลี่ยนไปมากจริงๆ
15:10 น.
"แม่ง ของตกแต่งไม่พอจริงๆด้วย"จงอินพูด ตอนนี้พวกผมปริ้นงานแล้วแปะกันเรียบร้อยแล้ว
กำลังตกแต่งกันอยู่เลยแต่มันไม่พอน่ะครับ เพราะเราซื้อแค่นิดเดียว
"เดี๋ยวไปซื้อใหม่ก็ได้นี่"ผมพูด
"แล้วใครจะไปซื้อล่ะ"ดีโอพูด
"กูไม่ว่างกูทำงานเล่มอยู่"ผมพูด
"กูไม่ไปน่ะ ช่วยฮยองอยู่"แบคฮยอนพูด
Trrrrrrrrr~
เสียงโทรศัพท์ผมครับ ผมหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเทาครับ ผมเลยกดรับสายไปครับ
"ไงเลิกเรียนแล้วหรอ"ผมพูด
//อืม แล้วนี่จงแดอยู่ไหนอะ//
"อยู่ที่หอน่ะ วันนี้อาจารย์สั่งงานกลุ่มแล้วมันเยอะมากน่ะเลยรีบกลับมาทำที่หอ เพราะว่าวันนี้ไม่
มีงานที่ห้องประธานน่ะ โทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน"
//ไม่เป็นไร แล้วมีอะไรให้เราช่วยรึเปล่า//
"ไม่ดีกว่า ฉันเกรงใจน่ะ นายเรียนหนักมากพอแล้วฉันไม่อยากรบกวนนาย"
//ไม่เป็นไรเราเต็มใจช่วย แถมวันนี้ไม่มีการบ้านด้วย มันว่างอะให้ช่วยเหอะ//
"ก็ได้ งั้นตอนมาหาอะฝากซื้อของตกแต่งหน่อยสิที่ ซื้อมามันไม่พออะ"
//อืมได้ แล้วนายอยู่ห้องไหนล่ะ//
"1014"
//อ่า งั้นแค่นี้นะ//แล้วเทาก็วางสายไป
"ฮยองคุยกับใครอะ"แบคฮยอนพูด
"คุยกับเทาน่ะ เทาจะมาช่วยทำงานเลยฝากมันซื้อของตกแต่งมาให้ด้วย ทีนี้ก็ไม่ต้องเกี่ยงกัน
ลงไปซื้อแล้วนะ ระหว่างรอมันจะทำอะไรก็ทำ"ผมพูด แล้วหันไปมองแบคฮยอน สายตาที่แบคฮยอน
มองผมมันเปลี่ยนไปครับ มันกลายเป็นสายตาเย็นชาจนน่าขนลุก เขาดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้ครับ
"บ....แบคฮยอน เป็นอะไรรึเปล่า"ผมพูด
"ฮยองให้หมอนั่นมาทำไมอะ"แบคฮยอนพูด
"ให้มาช่วยไง ไม่ดีหรอ"ผมพูด
"ถ้างั้นฮยองห้ามอยู่ใกล้หมอนั่นเด็ดขาด"แบคฮยอนพูด
"นี่แบคฮยอน นายเป็นอะไรของนายเนี่ย จะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ"ผมพูด
"ใช่!!ผมมันคนเอาแต่ใจ และถ้าฮยองอยากให้มันมาช่วยนักผมก็จะไม่ทำ!!"แบคฮยอนพูดแล้ว
ลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟา
"นี่!!แบคฮยอน"ผมตะโกนเสียงดัง
"เห้ย จงแดใจเย็นๆ"จงอินพูด ผมเลยหันกลับมาพิมพ์งานต่อ ไม่เข้าใจเขาจริงๆเลยครับ
ทำไมอยู่ๆถึงเป็นแบบนี้นะ ผมไม่ชอบเลย ผมไม่อยากทะเลาะกับเขาเลยครับ ผมรู้สึกยังไงก็ไม่รู้
ผมไม่ชอบเอาซะเลย
5 นาทีผ่านไป
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นครับ สงสัยมาแล้วมั้ง ผมลุกขึ้นยืนแล้วหันไปมองแบคฮยอน เขาไม่สนใจ
อะไรเลยครับเขาเอาแต่เล่นเกมในโทรศัพท์ ผมเดินไปเปิดประตูก็เจอกับเทายืนยิ้มให้ผมครับ
"ไงจงแด นี่ฉันซื้อโดนัทมาฝากด้วย"เทาพูดแล้วยกโดนัทที่อยู่ในมือให้ผมดู
"ขอบใจนะเทา"ผมพูดแล้วเปิดประตูกว้างขึ้นให้เทาเดินเข้ามา แล้วผมก็ปิดประตูเดินตามไปที่
ห้องนั่งเล่น "เทาเขาซื้อของกินมาฝากเพราะงั้นก็พักกันก่อนเนอะ กินเติมพลังกันก่อนแล้วค่อยทำงาน
ต่อ"ผมพูดแล้วนั่งลงที่เดิม เทาก็วางของลงกลางโต๊ะแล้วนั่งข้างๆผม
"ได้พักสักที"จงอินพูดแล้วเอาโดนัทไปเปิดดูครับ ปล่อยสามคนนั้นกินไปเหอะ ผมไม่กินหรอก
"จงแด ขอนอนหนุนตักนะ"เทาพูด ผมก็พยักหน้าแล้วเทาก็นอนหนุนตักผมครับ ก็ตามที่ผมตก
ลงกับแบคฮยอน เพื่อนของผมก็สามารถนอนหนุนตักผมได้ แล้วเทาก็เป็นเพื่อนผม เพราะงั้นเขานอน
ได้
"ทำไมรู้สึกขนลุกแปลกๆว่ะ"จงอินพูด
"รู้สึกในห้องมันน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้"ดีโอพูด
"แม่งเดือดแล้วไง รังสีอมหิตแม่งน่ากลัวสัส"เซฮุนพูด
"แม่ง!!!!!!!"
"เฮือก!!!"อยู่ๆแบคฮยอนก็ส่งเสียงดังขึ้นมา เล่นเอาพวกเราสะดุ้งเฮื้อกกันทุกคนเลยครับ เทาที่
นอนหนุนตักผมลุกขึ้นนั่งเพราะตกใจเลยครับ
"ฉันไปกินน้ำนะเดี๋ยวมา"แบคฮยอนพูดแล้วลุกขึ้นเดินไปเลยครับ ดูเหมือนเขาจะหงุดหงิดมาก
เลยครับ
"เดี๋ยวฉันมานะ"ผมพูดแล้วลุกขึ้นเดินตามแบคฮยอนไปที่ห้องครัว "แบคฮยอนเป็นอะไรอะ"
"...."เขาหันมามองผมนิดนึงแล้วก็หันไป
"แบคฮยอนเป็นอะไร"
"...."
"แบคของฮยองเป็นอะไรครับ"ผมพูดแล้วเดินไปใกล้ๆแบคฮยอน เขาดูอารมณเย็นลงนิดหน่อย
พอผมพูดประโยคนี้
"ผมไม่ชอบ"แบคฮยอนพูด
"ไม่ชอบอะไร"
"ฮยองให้หมอนั่นนอนหนุนตักอะ"แบคฮยอนพูดแล้วหันมาหาผม
"แต่นั่นมันเพื่อนฮยองนะ ฮยองคิดกับเขาแค่เพื่อนและเขาก็คิดกับฮยองแค่เพื่อนเหมือนกัน"
"ถ้ามันเป็นอย่างที่ฮยองพูดก็ดีสิ"
"หมายความว่าไง"
"ช่างเหอะ เอาเป็นว่าผมไม่ชอบ"
"งั้นฮยองจะไม่ให้เขานอนหนุนตัก โอเคมั้ย"
"ครับ"
"หายโกรธได้แล้วนะไหนบอกไม่ใช่ตุ๊ดไง โกรธกับเรื่องแค่นี้เนี่ยนะ"ผมพูดแล้วลูบหัวแบคฮยอน
"ก็ไม่ใช่ตุ๊ดไง ที่โกรธเนี่ยเพราะผมหึงต่างหากล่ะ"แบคฮยอนพูด เล่นเอาผมชะงักเลยครับ หัวใจผมเต้นแรงมากเลยครับ
"ห...หึงบ้าอะไร ไอเด็กบ้า"ผมพูด
"ผมไม่ได้บ้าซะหน่อย ฮยอง..."แบคฮยอนพูดแล้วก้มหน้าลงมาใกล้ๆผมจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจ
ของกันและกัน มือข้างนึงของแบคฮยอนประคองหน้าผมอยู่ ส่วนอีกข้างก็โอบเอวผมไว้ "ผมจูบนะ"
".////."
"ผมถือว่าเป็นคำอนุญาตละกันนะJ"แบคฮยอนพูดแล้วจูบผมทันทีเลยครับ เราสองคนจูบกันอยู่
นานเลยครับกว่าแบคฮยอนจะผละออกไป เล่นเอาผมหมดแรงเลยครับ "ขออีกครั้งได้มั้ย"
"พอแล้ว ไปทำงานต่อเหอะ เดี๋ยวจะไม่เสร็จ"ผมพูด
"เดินไหวมั้ยให้อุ้มมั้ย"แบคฮยอนพูด
"บ้าหรอ ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย ห...เห้ย!!ทำไรเนี่ยปล่อยฉันนะ"ผมพูดเพราะอยู่ๆแบค
ฮยอนก็อุ้มผมขึ้นในท่าเจ้าสาวซะงั้น
"ไม่ปล่อย"แบคฮยอนพูด
"บอกให้ปล่อยไงเล่า"โอ้ย~ผมจะบ้าตายT^T
Talk.จบแล้วค่ะสำหรับตอนนี้ ผมนี่รีบแต่งชดเชยเวลาที่หายไปเลยครับ ที่อัพได้เพราะว่าไม่ได้ไปเรียน
ค่ะมันเป็นวันหยุด พุธพฤหัสอาจารย์ไปสมนาวันศุก์วันครู หยุดตั้งห้าวันเพรางั้นเดี๋ยวจะอัพให้บ่อยๆเลย
ค่ะ รักคนอ่านนะคะ เม้นด้วยน้า>< จุ้บ!>3<
'ผมต้องตัดใจจากคุณจริงๆใช่มั้ยจงแด'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น