มนต์ปาริชาต

มนทิพย์หญิงสาวลูกสอง เธอใช้ชีวิตเหมือนผู้หญิงทำงานทั่วไป ติกรานต์สามีของเธอทำงานเป็นนักวิชาการของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตรักของเธอดูเหมือนจะจืดจางลงไปตามวันเวลาที่อยู่ร่วมกันมากว่า ๗  ปี ความรักที่เคยหวานด้วยวัยและหน้าที่การงานทำให้เหมือนมีสายใยบางอย่างกั้นกลางไว้ ความหมางเมินความเย็นชา ทำให้เธอคิดที่จะพาครอบครัวไปเที่ยวต่างจังหวัด

อยุธยาคือ สถานที่ที่เลือกไป ที่นั่น ณ วัดกุฎีดาว โบราณสถานที่น่าสนใจ สถานที่ที่เหมือนรอยต่อแห่งวันเวลาที่เธอสามารถจับต้องได้อีกครั้ง

มนทิพย์พบว่านับตั้งแต่เธอกลับมาจากอยุธยาวันนั้น ครอบครัวเธอเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างแปลกไป ความหมางใจที่เธอและสามีเป็นดูเหมือนจะยิ่งชัดเจนมากขึ้น สถานการณ์ที่ทำท่าจะดีกลับเลวร้ายลง ในขณะที่ในความฝันของเธอเหมือนมีใครคนหนึ่งซุกซ่อนอยู่ เด็กหนุ่มรุ่นเยาว์ที่งามพร้อม ความเอื้ออารีที่เขามีให้กับเด็กสาววัยใกล้เคียงที่เธอบอกได้ว่านั่นคือตัวเองทั้งที่หน้าตาไม่เหมือนเลยสักนิด ความอาทร ห่วงใย ทำให้เธอเรียกความรู้สึกในฝันนั้นว่าความรัก ความรักที่เธอไม่ควรมีให้กับชายใดอีกนอกจากสามีของเธอ

ในขณะที่คนรักในฝันนั้นแสนดีและตามใจ แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงสามีที่คิดว่าเธอรักเขามากมายนั้นกลับเย็นชาบึ้งตึง มนทิพย์จะสามารถฝ่าฝันความฝันนั้นได้อย่างไร เธอจะไขปริศนาความรักไร้ตัวตนนั้นได้อย่างไร และทำไม หรืออะไรที่ทำให้เธอต้องมีพบเจอรักซ้อนซ่อนใจอย่างนี้

ติกรานต์ นักวิชาการหนุ่มไฟแรงที่ดูเหมือนจะมีชีวิตครอบครัวที่พร้อมสรรพทุกสิ่งในสายตาผู้อื่น แต่กับเขาแล้วไม่ใช่ ความรู้สึกรักที่เขาเคยมีให้กับภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่อยู่ร่วมกันมา ๗ ปี เขารับรู้ว่ามันยังคงอยู่ แต่ไม่รู้ว่าเหตุใดหรือเพราะอะไรที่ทำให้เขารู้สึกหมางเมินกับเธอมากขึ้นๆ ความรู้สึกเหนื่อยหน่ายในจิตใจ ที่ไม่รู้สาเหตุ ไม่แม้แต่จะอยากพบเจอหน้าหรือสัมผัสกาย สิ่งที่เขาทำนั้นมันเป็นเพราะหัวใจเขาสั่งให้ทำอย่างนั้นหรือ ในเมื่อทุกครั้งที่เธอหมางเมิน ทุกครั้งที่เขาทำเฉยชา เขานั้นเองก็รู้สึกเจ็บปวดอยู่ลึกๆ ยิ่งกลับมาจากอยุธยาหนนั้น ความหมางเมินยิ่งเพิ่มพูน กุฏีดาว สถานที่เสมอเหมือนเขาลืมเลือนอีกตัวตนหนึ่งนั้นไว้

ด้วยคำอธิษฐานที่มีให้ ความพรัดพรากที่เธอไม่ได้ก่อแต่เขากลับผูกใจเจ็บในความรักนั้น คำสัตย์สัญญาแห่งวัยเยาว์ทำให้เธอต้องชดใช้ต้องเจ็บปวดในความรักความหมางเมินที่ไม่แตกต่างกันเลยสักนิด แล้วจะอย่างไรจึงจะไขปริศนาแห่งความผิดใจนั้นได้ เมื่อเขาเลือกแล้วว่าจะเป็นผู้ถูกรักและเธอนั้นจำต้องรับความหมางเมินนั้นไว้เสมือนการเอาคืน อย่างไรเล่าจะสามารถตัดขาดความหมางเมินนั้นได้