มาเฟียสุดร้ายกับนายหน้านิ่ง

ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2

No.01

“แม่ครับ ผมไปก่อนนะ”เนโรบอกแม่ของตนก่อนจะเดินไปตรงประตูหน้าบ้าน

“นี่ลูกจะกลับมากินข้าวเย็นไหม”แม่ของเขาเดินออกมาถามอย่างรีบร้อน

“ครับ ผมจะรีบมา”เนโรตอบสีหน้านิ่งๆไม่ยิ้มหรืออะไรจนทำให้คนถามรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย หน้าตาออกจะดีทำไมไม่ยิ้มหรือหัวเราะเลยนะ

“เฮ้อ ลูกนีน๊า”เธอถอนหายใจแล้วเอามือไปดึงแก้มของคนตรงหน้าให้มุมปากมันยกขึ้น”หัดยิ้มซะบ้างสิ เดียวสาวๆก็หันหน้าหนีกันหมดพอดีสิ”

“แอ่อับอ้มเอ็บ”

“จ้าๆงั้นรีบไปได้แล้วเดี๋ยวสาย”ผู้เป็นแม่ปล่อยแก้มของเนโรแล้วยิ้ม เนโรพยักหน้าน้อยๆแล้วออกไป

เนโรเดินทางไปทำงานพิเศษที่ร้านอาหาร หลายครั้งที่เนโรมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้หญิงทั้งผิวขาวเกือบซีด รูปหน้าสวยผมสั้นซอยสีดำ ตาสีม่วงอมน้ำเงินรับกับใบหน้า ปากกระจับสีแดงแม้ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ก็ยังมีเสน่ห์ ทุกวันถูกลวนลามจากลูกค้าชายบ่อยๆจนเป็นเหตุที่ทำให้เขาเกือบจะโดนไล่ออกจากงานเพราะเอาส้อมจิ้มเฉียดมือไม่ก็หน้าลูกค้าที่มาลูบจับ

“มาแล้วครับ”เนโรเอ่ย

“โอ้มาแล้วเหรอ รีบๆหน่อยวันนี้ร้านเรายุ่งน่าดูเดินทำงานกันจนขาลากเลย”เจ้าของร้านพูด เนโรมองไปรอบๆ อืมมม วันนี้ลูกค้าเยอะจังแฮะรีบหน่อยดีกว่า เนโรจัดการเปลี่ยนเสื้ออย่างเร็วแล้วเดินออกมา วันนี้คงต้องรับศึกหนักอีกแล้ว ยิ่งลูกค้าเยอะอัตราการถูกลวนลามยิ่งสูง ยอมรับเลยว่าเขาอยากฆ่าคนที่มาจจับคลำร่างกายแต่ว่าต้องนึกอย่างเดียวคือ มันคืองาน

“รับอะไรดีครับ”เนโรพูด ผู้ชายทั้งสามคนหันมาเกือบจะทันที ตาค้างมองเนโร

“โฮ่ยเด็กเสิร์ฟร้านนี้น่ารักว่ะ”ผู้ชายคนแรกเอ่ยมองด้วยสายตาหื่นๆ

 ขยะแขยง นี้เป็นคำแรกที่เกิดขึ้นในใจ

“ไม่ทราบว่าจะระบอะไรดีครับ”เนโรย้ำ

“ขอน้องได้ไหมมานั่งใกล้ใจพี่”ผู้ชายคนที่สองเสริมคนแรกแล้วเอามามาลูบก้นเขา

ฟึ่บ!

ทันใดนั่นส้อมได้เฉียดหน้าของผู้ชายทั้งสองจนเกินแผลเล็กๆตรงแก้ม แววตาเนดรแสดงถึงความโกรธจนเห็นได้ชัดเจน

“ไม่ทราบว่าจะรับอาหารหรือรถโรงพยาบาลครับ”

เนโรเน้นเสียงชัดและดังจนคนรอบข้างสนใจมามองกับเหตุการณ์

“เอ่อ คือ ขะ ขอสปาเก็ตตี้สามที่ครับ”อีกคนที่เหลือพูดสั่นๆ

“ครับกรุณารอสักครู่”เนโรพูดพร้องดึงมือกลับ

น่ากลัวมันน่ากลัวเกินไปแล้วเด็กเสิร์ฟหรือนักฆ่ากันแน่ทั้งสามขวัญผวาอยู่นานก่อนที่อาหารที่สั่งจะได้

-2ชั่วโมงผ่านไป-

“อ่า เนโรนายจะกลับเลยก็ได้นะ”ไทม์รุ่นพี่ของเนโรพูด เนโรหันมามอง”กลับได้เหรอครับแต่มันยังไม่เสร้จเลยนะ”

“ไม่เป็นไรลูกค้าก็กลับเกือบหมดแล้ว ดูท่าทางนายเหนื่อยๆด้วยนะ”ไทม์พูดเพราะเห็นเขาต้องอดทนกับลูกค้าที่จ้องจะงาบแทนอาหาร เหนื่อยแทนนายจริงๆ “งั้นผมจะกลับนะครับฝากบอกเจ้าของร้านด้วยนะครับ”

“อืม”ไทม์ตอบสั้นๆก่อนที่จะไปทำงานที่ตนค้าง

เหนื่อยวันนี้เหนื่อย สิ่งที่เนโรคิดได้คือตอนนี้เขาเหนื่อยเอามากๆอยากกลับบ้านแล้วอาบน้ำนอนจัง เนโรเดินจนมาถึงบ้านแต่มีรถคันสีดำสองคันมาจอดตรงหน้า “แม่!”เนโรรีบวิ่งเข้าบ้านทันทีแล้วตรงไปยังครัวคาดว่าเธอจะอยู่ที่นั่น  “แม่!!!” สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือแม่ของตนถูกมัดมือมัดเท้าเทปกาวปิดปากไว้

“อื๊อๆๆ อื๊ออ!!!”แม่ของเนโรส่งเสียงอู๊อี๊น้ำตาไหล

หนีไปเนโร หนีไป!!!!!

ปึก!ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังฟาดหลังเนดรจนล้มลงเลือดอุ่นๆค่อยๆไหลลงช้าๆ
"เอาละ มาแลกเปลี่ยนข้อเสนอกัน"