คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5' ใคร?
to the remember.
รักนี้อยู่เพื่อจำ
พาส 5
:: ไวน์ ::
ผมคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมผมภาวนาให้มันเป็นแค่ฝัน ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นเกี๊ยวนั้นเธอกำลังเข้าไปในห้องไอซียู ถ้าเธอเป็นอะไรไปผมต้องรู้สึกผิดมากๆแน่ๆ ผมไม่คิดว่าเธอจะตามมาเห็นผม ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงต่อไปดีผมจะตอบคำถามแม่เธอยังไง ในเมื่อแม่เธอฝากเธอไว้กับครอบครัวของผม แม่ของเกี๊ยวย้ายไปอยู่อเมริกาตั้งแต่เกี๊ยวขึ้นม.ต้น เธออยู่คนเดียวมาตลอด พ่อของผมโทรบอกแม่ของเธอแม่ของเธอคงตกใจมาก เธออย่าเป็นอะไรนะเกี๊ยวนั้นคือสิ่งที่ผมภาวนาอยู่ในใจ
“หมอครับเกี๊ยวเป็นไงบ้างครับ” นั้นคือคำถามที่ผมถามหมอตอนหมอเดินออกมา
“ตอนนี้เธอพ้นขีดอันตรายแล้วครับแต่เธอได้รับความกระทบกระเทือนทางศีรษะเธออาจจะจำอะไรไม่ได้ ต้องใช่เวลาครับ” นั้นคือสิ่งที่หมอพูดกับผม
“หมอกำลังบอกว่าเธอความจำเสื่อมหรอครับ” ผมพูดเสียงสั่นๆ
“หมอไม่แน่ใจจนกว่าคนไข้จะฟื้นถ้าคนไข้จำอะไรได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องดีครับ” หมอ
ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับพระเจ้าคงลงโทษผม ผมหน้าจะห้ามเธอ ผิดที่ผม ผมหน้าจะแคร์เธอมากกว่านี้ ผิดที่ผมเองใช่ไหม….
:: เกี๊ยวปู ::
“โอ๊ยฉันเจ็บหัว” ฉันเจ็บหัวมากจริงๆที่นี้ที่ไหนแล้วฉันเป็นใครทำไมฉันจำอะไรไม่ได้สักอย่างเลยโอ๊ยยิ่งคิดยิ่งเจ็บ
“หมอครับหมอ” ผู้ชายคนนั้นจับที่มือฉันส่วนมืออีกข้างกดกริ๊งบนหัวเตียงพร้อมกับเรียกหมอ
“นายเป็นใครมาจับมือฉันทำไม” ฉันดึงมือมากุมที่หัว เขามองหน้าฉันด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความเศร้าทำไมเขาต้องทำหน้าแบบนั้น
“ฉันชื่อไวน์เป็นเพื่อนของเธอ” นั้นคือประโยคที่เขาบอกฉันเขายืนถอยออกจากฉัน ฉันคุ้นชื่อนี้พอฉันได้ยินชื่อไวน์ใจฉันเต้นแรงแปลกๆ มันทั้งเจ็บทั้งทรมานฉันไม่รู้ว่ามันเป็นความรู้สึกแบบไหนฉันไม่รู้เลยยิ่งฉันคิดหัวของฉันมันเหมือนจะระเบิดออกมา
“แล้วฉันเป็นใครทำไมฉันมาอยู่ที่นี้ทำไมฉันเจ็บหัวขนาดนี้”
“หมอกำลังจะมาทำใจดีดีไว้นะเกี๊ยว” เกี๊ยวฉันชื่อเกี๊ยวหรอโอ๊ยยยยฉันเจ็บหัวเหลือเกิน
“หมอครับเธอฟื้นแล้วครับ” ผู้ชายที่บอกว่าตัวเองชื่อไวน์ได้พูดเรียกคนที่ขึ้นชื่อว่าหมอมาดูอาการของฉัน
“คุณทำใจให้สบายนะครับค่อยๆปล่อยวาง” นั้นคือสิ่งที่หมอบอกกับฉัน ฉันค่อยๆทำตามที่หมอบอกอาการของฉันเริ่มดีขึ้นแล้วหมอก็ให้ฉันทานยาสามเม็ดมันทำให้ฉันเบลอจนฉันหลับลงไปตอนไหนฉันยังไม่รู้ตื่นมาอีกทีผู้ชายคนที่บอกว่าเขาชื่อไวน์ก็นอนอยู่ข้างๆฉันทำไมฉันถึงคุ้นหน้าเขาแบบนี้นะพอจะคิดฉันก็รู้สึกปวดหัวฉันชื่อเกี๊ยวสินะมันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่
“เกี๊ยวฉันขอโทษ” เสียงเขาทำให้ฉันสะดุ้งแล้วหันกลับไปมองเขาอีกรอบเอ๊ะนี้เขาละเมอหรอละเมอเป็นชื่อฉันทำไมใจฉันเต้นแรงแบบนี้อีกแล้ว
“นี้นายตื่นๆ” ฉันเรียกเขาให้ตื่นจะได้ถามให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากฉันเรียกชื่อเขาเขาก็ตื่น
“ตื่นแล้วหรอเกี๊ยวเธอเจ็บตรงไหนไหมเธอเป็นอะไรบ้างเธอจำไวน์ให้ได้สิเกี๊ยวเกี๊ยวบอกไวน์สิว่าเกี๊ยวจำไวน์ได้” เขายิงคำถามใส่ฉันหน้าเขาดูเศร้าๆตาของเขามีน้ำใสใสคลออยู่
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร” ฉันตอบเขาแต่ในตาของเขาเหมือนจะรอคำตอบของฉัน
“ฉันจำนายไม่ได้..” นั้นคือสิ่งที่ฉันตอบเขา เขาหันหลังให้ฉันแล้วหันกลับมาพูดกับฉัน
“ไม่เป็นไรฉันจะทำให้เธอกลับมาจำฉันได้อีก” เขาจับมือของฉันไว้แน่นเหมือนกับบอกให้ฉันเชื่อในตัวเขา…. ฉันรู้สึกดีที่เขาทำแบบนี้…แต่ฉันไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ตั้งแต่ฉันตื่นขึ้นมาฉันตื่นมาเจอเขาเขาทำให้ความรู้สึกหลายๆอย่างของฉันสับสน..เขาเป็นใครแล้วฉันเป็นใคร …?
ความคิดเห็น