ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เงือกทะเล ปีศาจผู้งดงามจากท้องทะเล
เงือกทะเล
ปีศาจผู้งดงามจากท้องทะเล
เงือกทะเล ถูกจัดเป็นปีศาจที่ไม่ได้ให้โทษกับมนุษย์ก็จริง แต่หากไปยุ่งกับเขาหรือไปทำร้ายเขาก็ไม่แน่ อาจตามมาด้วยความหายนะ ตามระบุของเรื่องเล่าว่า เงือกทะเลมีรูปลักษณ์ที่งดงาม เป็นหญิิงที่งดงามผิวขาวราวลูกแก้วที่ผ่องใส และนิสัยอ่อนน้อมต่อมนุษย์มาก เคยมีเล่าว่าถึงขนาดไว้วางใจมนุษย์ คือ ให้ทำผมให้ด้วย ด้วยเป็นปีศาจที่มีความรักสวยรักงาม ว่าได้ว่าเป็นภูตผู้งดงามจากท้องทะเล แต่ตามที่มีหลักฐานเป็รภาพวาด ก็มีความคล้ายกับอามาปิเอะ แต่ดูแล้วอาจเป็นประเภทเดียวกัน แต่มีความแตกต่างคือ อามาปิเอะปรากฏขึ้นเพื่อมาแจ้งข่าว แต่เงือกทะเลกลับปรากฏบ้างในบางครั้งและกลับช่วยที่อยู่กับมนุษย์อย่างคุ้นเคย จนสามารถรับประทานของมนุษย์ได้ทุกอย่าง
มีตำนานเล่าขานมาถึงพลังอันเร้่นลับของเงือกทะล มีหญิงสาวคนหนึ่งเธอเดินเล่นตามหาดทราย เธอก็พบเข้ากับสิ่งประหลาดที่นอนอยู่ในช่องแคบของโหดหิน นั่นคือ เงือกทะเล เธอเห็นเงือกทะเลกำลังแห้งด้วยแสงแดด เธอก็ช่วยอุ้มเงือกทะเลตนนั้นออกจากโหดหิน เธอพาเงือกทะเลปล่อยสู่ท้องทะเล เงือกทะเลได้ตอบแทนคุณของหญิงสาวด้วยเลือดของตน แต่หลังจากที่หญิงสาวได้กินเลือดของเงือกทะเล กลับทำให้เธอมีร่างกายแข็งแรง ไม่เป็นโรคภัยไข้เจ็บอีกเลย นี้เป็นผลดีของมัน แต่เธอได้โตมีครอบครัววันเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พ่อแม่ของเธอสิ้นบุญไปตามสังขาร สามีที่เคยหนุ่มก็แก่เป็นตาแก่ ญาติพี่น้องที่เคยเห็นมาแต่เด็กก็ตายจากไป ลูกของเธอก็มีครอบครัวมีหลาน เธอมีความสุขที่ได้เห็นลูกหลาน แต่พอลูกของเธอกลับแก่ชราลง และรุ่นเหลนก็เข้ามาแต่ที่ เธอมองเห็นความเปลี่ยนของคนรอบข้าง จากเพื่อนที่เคยรักและรู้จัก และการอยู่โดยปราศจากคนที่รักอยู่เคียงข้าง เธอมองตนเองในกระจก เงาของเธอกลับสะท้อนกลับมาเป็นภาพของเธอในวัยสาวหลังจากที่เธอได้กินเลือดของเงือกทำให้เธอไม่เจ็บไม่ไข้ ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เธอต้องนั่งมองดูลูกหลานของเธอตายไปคนแล้วคนเล่า คนเก่าไปคนใหม่มา จนเธอถูกเรียกว่าทวด เธอทนต่อความเป็นไปไม่ได้ จึงหนีจากสิ่้งเหล่านี้โดยอาศัยร่มเงาของพระพุทธศาสนาเป็นที่พึ่ง เธอบวชเป็นชีไปตลอดกาล และเรื่องราวของหญิงสาวที่ได้กินเลือดของเงือกแล้วเป็นอมตะก็ได้หายไปตามกาลเวลา เธออาจอยู่ที่ไหนสักที เธออาจมองดูท้องทะเล และอาจตามหาเงือกผู้ตอบแทนเธอแล้วบอกว่า หากเป็นไปได้น่าจะปล่อยให้เจ้าตายไปในวันนั้นเสียเลย..ข้าจะได้ไม่ต้องมาทรมานอยู่อย่างนี้...
มีตำนานเล่าขานมาถึงพลังอันเร้่นลับของเงือกทะล มีหญิงสาวคนหนึ่งเธอเดินเล่นตามหาดทราย เธอก็พบเข้ากับสิ่งประหลาดที่นอนอยู่ในช่องแคบของโหดหิน นั่นคือ เงือกทะเล เธอเห็นเงือกทะเลกำลังแห้งด้วยแสงแดด เธอก็ช่วยอุ้มเงือกทะเลตนนั้นออกจากโหดหิน เธอพาเงือกทะเลปล่อยสู่ท้องทะเล เงือกทะเลได้ตอบแทนคุณของหญิงสาวด้วยเลือดของตน แต่หลังจากที่หญิงสาวได้กินเลือดของเงือกทะเล กลับทำให้เธอมีร่างกายแข็งแรง ไม่เป็นโรคภัยไข้เจ็บอีกเลย นี้เป็นผลดีของมัน แต่เธอได้โตมีครอบครัววันเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พ่อแม่ของเธอสิ้นบุญไปตามสังขาร สามีที่เคยหนุ่มก็แก่เป็นตาแก่ ญาติพี่น้องที่เคยเห็นมาแต่เด็กก็ตายจากไป ลูกของเธอก็มีครอบครัวมีหลาน เธอมีความสุขที่ได้เห็นลูกหลาน แต่พอลูกของเธอกลับแก่ชราลง และรุ่นเหลนก็เข้ามาแต่ที่ เธอมองเห็นความเปลี่ยนของคนรอบข้าง จากเพื่อนที่เคยรักและรู้จัก และการอยู่โดยปราศจากคนที่รักอยู่เคียงข้าง เธอมองตนเองในกระจก เงาของเธอกลับสะท้อนกลับมาเป็นภาพของเธอในวัยสาวหลังจากที่เธอได้กินเลือดของเงือกทำให้เธอไม่เจ็บไม่ไข้ ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เธอต้องนั่งมองดูลูกหลานของเธอตายไปคนแล้วคนเล่า คนเก่าไปคนใหม่มา จนเธอถูกเรียกว่าทวด เธอทนต่อความเป็นไปไม่ได้ จึงหนีจากสิ่้งเหล่านี้โดยอาศัยร่มเงาของพระพุทธศาสนาเป็นที่พึ่ง เธอบวชเป็นชีไปตลอดกาล และเรื่องราวของหญิงสาวที่ได้กินเลือดของเงือกแล้วเป็นอมตะก็ได้หายไปตามกาลเวลา เธออาจอยู่ที่ไหนสักที เธออาจมองดูท้องทะเล และอาจตามหาเงือกผู้ตอบแทนเธอแล้วบอกว่า หากเป็นไปได้น่าจะปล่อยให้เจ้าตายไปในวันนั้นเสียเลย..ข้าจะได้ไม่ต้องมาทรมานอยู่อย่างนี้...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น