บทเพลงอิงวรรณคดี

ลำดับตอนที่ #18 : เพลง...บุเรงนองลั่นกลองรบ

เพลง...บุเรงนองลั่นกลองรบ

ทุงยาบาเล... ทุงยาบาเล... ทุงยาบาเล... ทุงยาบาเล...
เป่าปี่ตีฆ้องย่ำกลองศึกรบจะพบคนงาม
ด้วยความแค้นใจจะหมายชิงชัยกุสุมา
สร้างเวรกรรมไว้เจ็บใจยิ่งหนอเจ้าสอพินยา
ข้าทนโศกา ข้าหมายมั่นมาบุกตะเลง
กลองศึกรัวพลันไม่หวั่นเกรง
ฟังคล้ายเพลง กัวระช่า
สะท้านอุราแดนฟ้าเมืองแปร
(ซ้ำ**)
บุเรงนองร้อนรุมในดวงแด
ถ้ารักข้าแพ้เป็นตายสู้กัน
เกณฑ์โยธายกมาเร็ววัน
รับมิ่งขวัญทรามวัยกุสุมา
(ซ้ำ)
ทุงยาบาเล.. ทุงยาบาเล.. ทุงยาบาเล.. ทุงยาบาเล..

     บทเพลงอีกเพลงที่ทรงคุณค่าจากวรรณกรรมเรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ของ ยาขอบ คงเป็นที่ชื่นชอบกันมาถึงมีบทบาทเกี่ยวกับเนื้อหาของวรรณกรรมเรื่องนี้มากมาย ไม่ว่าที่ได้เสนอไป เช่น ผู้ชนะสิบทิศ ซากรักของจันทรา กุสุมาอธิษฐาน แต่ยังมีอีกมายมาย
    ด้วยคงเป็นวรรณกรรมที่มีตัวเอกของเรื่องเก่งกาจสามารถจึงเป็นที่ชื่นชอบของผู้อ่าน เลยนำมาแต่งสรรเป็นบทเพลงอันทรงคุณค่า
    ด้วยเนื้อหาเพลง...บุเรงนองลั่นกลองรบ นี่เป็นเนื้อหากล่าวถึงบุเรงนองทำสงครามกับเ้มืองแปร แต่ก็มีนัยนอกจากเรื่องของสงคราม คือ เรื่องรักที่หมายจะนำตะละแม่กุสุมาเจ้าหญิงเมืองแปรมาเป็นชายา ซึ่งน่าสงสารตะละแม่จันทรามาก เพราะสังเกตจากบทเพลงว่าบุเรงนองมักกล่าวถึงเจ้าหญิงเมืองแปร คือตะละแม่กุสุมาอยู่บ่อยครั้ง... แสดงว่าตะละแม่กุสุมานั้นเป็นหญิงอันเป็นที่รักของบุเรงนองและบุเรงนองก็รักนางมาก...