บูรพาเทพ ตำนานเทพเจ้าจีน

ลำดับตอนที่ #7 : นาจา

นาจา

     นาจาเทพผู้พิทักษ์ประตูสวรรค์ ซึ่งรูปลักษณ์เป็นกุมาร มีหอกกับห่วงทองและไหมแดงเป็นอาวุธและมีกงล้อไฟเป็นพาหนะเคลื่อนที่เดินทางไปในที่ต่างๆ ซึ่งได้รับจากเจ้าแม่หนี่วา ความเป็นมาของนาจามีอยู่ว่า

          ตามเทวตำนานกล่าวว่า แม่ทัพนามว่า "หลี่จิ้ง" ซึ่งเป็นผู้เฝ้าด่านเฉินถึงกวาน ภรรยาตั้งครรภ์มานานกว่า 3ปี 6เดือน หลี่จิ้งรู้สึกความผิดปกติถึงกับกล่าวว่า

"มีใครที่ไหนกันจะท้องมานานขนาดนี้ คงไม่ใช่ลูกคนเป็นแน่ คงเป็นปีศาจไม่ก็มาร หากเกิดมาจะกำจัดมันเสีย" 

    ในคืนต่อมาฮูหยินภรรยาแม่ทัพหลี่จิ้งฝันว่า มีนักพรต (คงไม่พ้น ไท่เสียงเหล่ากุน) นำเด็กทารกมาน้อมให้ หลังจากนั้นฮูหยินก็ให้กำเนิดเด็กออกมาเป็นก้อนเนื้อกลิ้งไปกลิ้งมา แม่ทัพหลี่จิ้งว่าอยู่แล้วว่าต้องเป็นปีศาจจึงใช้หอกเข้าแทงและฝ่้าก้อนเนื้อนั้นและมีเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักออกมาจากก้อนเนื้อนั้น (บางตำนานว่าเป็นดวงไฟมิใช่ก้อนเนื้อ) โดยสวมกำไรทองคำมือที่มือข้างขวา สวมเอี๊ยมสีแดง สามวันต่อมาไท่อี่เจินเหรินมาเยี่ยมทารกน้อย และตั้งชื่อให้ว่า "นาจา" แม่ทัพหลี่จังสัมผัสได้ถึงว่าลูกชายคนนี้มิได้เป็นเด็กธรรมดาเสียแล้ว

 

      เมื่อนาจาได้อายุ 7 ขวบ ได้ลงเล่นน้ำทะเลตงไห่ ด้วยพลังอำนาจของของวิเศษที่ติดตัวนาจามาแต่กำเนิด คือ กำไลทองคำ (ห่วงฟ้าดิน) เอี๊ยมไหมแดง (แพรคลุมฟ้า) ซึ่งเป็นของวิเศษที่เจ้าแม่หนี่วาประทานให้ นั้นเมื่อคลื่นทะเลกระทกเข้ากับตัวนาจาก็จะเกิดเป็นเสียงดังกัมปนาท ทำให้ทะเลปั่วป่วนแรงสั่นสะเทือกไปถึงวังบาดาลของพญามังกรซึ่งเป็นเจ้าสมุทร ยักษ์ซึ่งเป็นยามเฝ้าวังบาดาลได้ขึ้นมาดูสาเหตุของเสียงกัมปนาทนั้น ก็พบว่าเกิดมาจากของวิเศษของนาจา เจ้ายักษ์จึงอยากที่จะได้ของวิเศษทั้งสองอย่างนั้น แต่กลับถูกนาจาช่วยกำไรทองพาดจนสิ้นชีวิต เจ้าสมุทรทราบว่าคนของตนถูกเด็กซึ่งเป็นมนุษย์ธรรมดาฆ่าตายจึงส่งพระโอรสคือ เจ้าชายอ๋าวปิ่งไปปราบเด็กน้อยนาจา ผลออกมาว่าเจ้าชายถูกนาจาถลกสายเอ็นออกได้รับบาดเจ็บทรมานนัก เมื่อเจ้าชายหนีกลับมาวังบาดาล เจ้าสมุทรทราบเข้าก็โกรธจะล้างแค้นแทนพระโอรสแต่กลับถูกนาจาถอดเกร็ดได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่แพ้กัน เจ้าสมุทรโกรธแค้นจึงเรียกพี่น้องซึ่งเป็นเ้จ้าสมุทรประจำทิศอีก 3 ทิศมาช่วยแก้แค้นให้กับตน เจ้าสมุทรทั้ง 4 ร่วมกันจะส่งคลื่นยักษ์มาถล่มด่านเฉินถังกวานให้พินาศ

 
 

      แม่ทัพหลี่จิ้งทราบเรื่องที่ก็ต่อว่านาจาว่าเป็นตัวปัญหาสร้างความเดือนร้อนมาถึงประชาชนชาวด่านเฉินถังกรานและครอบครัว นาจาด้วยเกรงว่าประชาชนชาวด่านเฉินถังกวานจะเดือนร้อนจากอุทกภัยครั้งนี้จึงทำการเลาะกระดูกคืนพ่อ เฉือนเนื้อคืนแม่ และฆ่าตนเองตายตามความต้ิองการของเจ้าสมุทร นาจาสิ้นชีวิตลงแล้วชาวเมืองก็พากันสร้างศาลให้นาจาสถิต พอแม่ทัพหลี่จิ้งทราบก็สั่งให้คนมารื้อศาลทิ้ง เมื่อนาจาไร้ศาลแล้วก็ล่องลอยไปไม่มีจุดหมาย จนมาถึงถ้ำจินกวางต้ง ซึ่งเป็นที่พำนักแห่งไท่้อี่เจินเหริน (คนที่ไปเยี่ยมนาจาเมื่อตอนนาจาเกิดนั้นเอง) ไท่อี่เจินเหรินเห็นใจนาจา จึงเข้าช่วยให้วิญญาณของนาจามีร่าง โดยนำส่วนประกอบต่างๆของบัว เช่น

- ฝักบัว เป็น กระดูก
- รากบัว เป็น เนื้อ
- ใยบัว เป็น เส้นเอ็น
- ใบบัว เป็น เสื้อผ้า

  

    และแล้วไท่อี่เจินเหรินก็ชุบชีวิตนาจาขึ้นมา และมอบกงล้อไฟและปืนปลายไฟ เมื่อนาจาได้ร่างแล้ว ด้วยความแค้นที่มีต่อแม่ทัพหลี่จิ้งผู้เป็นพ่อ ที่ไม่ปกป้องลูกตนเองและยังมาทำลายศาลของตนอีก นาจาจึงตามไปแก้แค้นแม่ทัพหลี่จิ้ง จนแม่ทัพหลี่จิ้งสู้ไม่ไหวจึงเดินทางไปพึ่งพระบารมีของพระพุทธองค์ยังชมพูทวีป (อันนี้มีพุทธเข้ามาเกี่ยวด้วย แสดงว่าเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นใส่ช่วงที่พุทธเข้ามาในจีนแล้ว) นาจาก็ตามมายังชมพูทวีปพอพบแม่ทัพหลี่จิ้งก็หมายจะเข้าสังหาร แต่พระพุทธองค์ทรงห้ามไว้ นาจาไม่ฟังแต่กลับยังจะเข้าทำร้ายพระพุทธองค์อีก พระพุทธองค์ทรงแลเห็นว่านาจาจะต้องปิตุฆาตแน่จึงเนรมิตเจดีย์ครอบนาจาไว้และมีไฟลุก นาจาได้รับความทุกข์ทรมาน นาจาถึงกับกล่าววิงวอนต่อพระพุทธองค์

"ข้าแต่พระพุทธองค์ผู้ทรงซึ่งเมตตาต่อสรรพสิ่ง ข้าน้อยมิอาจจะทนต่อไฟเหล่านี้ได้อีกแล้ว พระองค์ได้โปรดปลดปล่อยข้าออกไปเถิดพระเจ้าข้า"

พระพุทธองค์ทรงถามนาจาว่า

"การกระทำของเธอนั้นเป็นบาปอย่างมหันต์ การจะสังหารปิตุ
มาตบิดาตนเอง ระวังเธอจะได้รับเคราะห์ความทุกข์ทรมานอันเกิดจากกรรมนี้ไม่เป็นอันจบอันสิ้น หากเราปล่อยเธอแล้ว เธอจะรับปากเราได้หรือไม่ว่า จะเลิกคิดทำร้ายสังหารแม่ทัพหลี่จิ้งผู้เป็นบิดา และจะรับเจดีย์นี้ซึ่งเปรียบเป็นตัวเราและเสมือนเหมือนบิดาเ้จ้าเองด้วย" 

 "ข้าน้อยขอน้อมรับพระเจ้าข้า"

     พระพุทธองค์ทรงปลดปล่อยนาจาออกจากพระเจดีย์ และมอบให้แม่ทัพหลี่จิ้งไว้ จากนั้นนาจาก็ไม่คิดจะทำร้ายหรือคิดจะสังหารแม่ทัพหลี่จิ้งอีกเลย  

 
โจ้งหวังฮ่องเต้ กษัตริย์ทรราชผู้ดูหมิ่นเจ้าแม่หนี่วา

     หลังจากนั้นมาคงจำกันได้ถึงกษัตริย์ทรราช นามว่า โจ้งหวังฮ่องเต้ซึ่งเราเคยกล่าวไว้ในตอน เจ้าแม่หนี่วา ซึ่งฮ่องเต้พระองค์นี้ทรงไปดูหมิ่นเจ้าแม่หนี่วาไว้ (คงจำกันได้นะจ๊ะ) เจ้าแม่หนี่วากริ้วจึงสาปแช่งให้ราชวงศ์ซางถึงการล้มสลาย และที่ได้กล่าวว่าตอนๆว่า ของวิเ้ศษที่นาจาได้ติดตัวมาแต่เกิดนั้น เป็นของวิเศษที่เจ้าแม่หนี่วาประทานให้ ขุนนางตงฉินที่ต่อต้านฮ่องเต้พระองค์นี้ก็มี แม่ทัพหลี่จิ้งอยู่ด้วยและนาจาก็เข้าร่วมช่วยโค่นล้มฮ่องเต้ทรราชพระองค์นี้ และช่วยสนับสนุน โจวอู่หวัง ซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ที่มีคุณธรรมให้ขึ้นเป็นกษัตริย์พระองค์ต่อไป หลังสงครามครั้งนั้น แม่ทัพหลี่จิ้งก็ได้รับแต่งตั้งเป็น ทัวถ่าเทียนหวัง (ท้าวอัญเจดีย์) ส่วนนาจาได้รับแต่งตั้งเป็น จงถานหยวน 

 

    นาจายังปรากฏอยู่ในวรรณกรรมจีน คือ ไซอิ๋ว ที่ต่อกรกับเห้งเจีย ในศึกสวรรค์ และนาจายังได้รับการเคารพนับถือจากคนจีน อย่างว่านาจามีตัวตนในประวัติศาสตร์เป็นบุคคลที่ทำคุณงามความดีช่วยขจัดทรราชในครั้ง ผลจึงได้รับยกย่องเป็นเทพเจ้า และด้วยอิทธิฤทธิ์ของนาจา เหล่าปีศาจจึงเกรงกลัวนาจา ชาวจีนจึงเคารพนาจาในฐานะเทพปราบมารอีกด้วย