ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : พระราชธิดาบุญธรรม องค์หญิงกุหลาบ
อ์หิสุมาลีประทับอยู่ในเมือประายนร ในานะพระราธิานามว่า "ุหลาบ" แห่พระเ้าประาย และ พระนาันหอมอัรมเหสี ึ่ อ์หิแปลื่อเปลี่ยนนามแทน เพราะไม่อยาให้ใรู้ว่า อ์หิเป็นใร อ์หิอยู่อย่าสุสบาย็ริ แ่เป็นแ่ายภายนอ แ่ภายในับ้ำเ็บปวร้าวใเป็นที่สุ อ์หิิถึอ์ายอิศยสูรย์ทุรั้ทุเวลา
เมื่อไรเส็พี่ะมารอ้า.... เส็ปู่เพะ 1 ปีเียวหรือเพะ 1 ปีนี้่ายาวนาน อย่าับ 1,000 ปีะเห็นไ้....
"ลูุหลาบ....ลูอยู่ที่นี่เอ ไป่วยแม่ร้อยมาลัยหน่อยนะลู" พระนาันหอมล่าว
"ไ้่ะ..." อ์หิลุึ้นาพระแท่นไปับพระนาันหอม โยทั้สอเินไปามทาในพระราวั
"อีไม่ี่วัน้าหน้าะเป็นวันสมโภ เทพเ้าแห่วามอุมสมบูร์..."
"เทพเ้าแห่วามอุมสมบูร์..."
"ใ่แล้ว ที่เมือประายนรแห่นี้มีวามเื่อที่สืบทอันมาว่า วามอุมสมบูร์เ่น แหล่น้ำ แหล่เพาะปลู นั่นมีเทพประำปปัรัษาอยู่ เส็พ่อึ้อไปเป็นประธานที่าวเมือะทำพิธีัน"
"แล้ววันี่วัน่ะ ะถึพิธีสมโภ"
"อี 2 วัน้าหน้า๊ะ ในานพิธีะมีารบูา เทพเ้าทั้สามที่ว่าันว่าเป็นเทพแห่อุมสมบูร์ ือ เทพแห่น้ำ ิน และ ธัหาร แล้ว ารละเล่น่าๆ เพราะ่วนั้นเป็น่วหลัาาวเมือเลิเ็บเี่ยวผลผลิทาารเษร ็ะมีารลอยประทีปในอนลาืน้วย"
"ลอยประทีปืออะไร่ะ"
"ลอยประทีปนั้นือ าวเมือะนำภานะไม่ว่าะเป็นใบไม้ที่ห่อเป็นระท หรือ ระลามะพร้าว หรือ วัสุาธรรมาิ แล้วใส่อไม้หอมและปัเทียนแล้วปล่อยลอยในแหล่น้ำ่าๆ เป็นารเารพเทพแห่น้ำที่ประทานวามอุมสมบูร์แ่ประายนร๊ะ"
"ลูอยาะเห็นานพิธีเร็วๆัเลย่ะ"
"ใร้อนั...เ็สาว็อย่านี้เละ"
อ์หิยิ้ม
"ลูยิ้มแบบนี้ ใบหน้าลู่าามเหลือเิน ไม่อยาะเื่อว่าลูนั้นะเป็น นธรรมา"
อ์หิอึ้เล็น้อย...
"แล้วผิวเนื้อัว็าวผุผ่ออย่าับไม่ใ่ผิวอผู้หิาวบ้านทั่วไป...ถ้าลูบอแม่ว่าลูเป็นอ์หิปลอมัวมานี้ แม่็เื่อนะ"
เส็แม่ะรู้ไหมนี่ ลัวั....
"แม่ล้อเล่นน่า...ะเป็นไปไ้ไเล่า...ุยไปุยมาพูิมาถึแล้ว..."
พระนาันหอมับอ์หิมาถึพระำหนั ึ่มีนาำนัลนั่ทำานฝีมืออไม้สอยู่
"ลูุหลาบนั่้าๆแม่"
อ์หินั่ลที่พระแท่น้าๆพระนาันหอม พระนาันหอมหยิบพานอไม้ที่มีอมะลิาวเ็มพาน
"ลู่วยร้อยมะลินะ..."
"่ะ"
อ์หิหยิบเ็มร้อยมาลัยแล้วหยิบมะลิร้อยอย่าำนาอย่าผิสัเ
"ูิ ลูไปหัร้อยมาลัยที่ไหนมานี่..."
"่ะ..." อ์หิรับำอย่าลัวๆและัวล
"ูิมะลินี้เรียสวยั ไม่้ำแสว่ามือเบา... ารร้อยแบบนี่หานฝีมือแบบนี้ยายิ่แล้ว...แ่ลูทำไมถึร้อยไ้ามอย่านี้ล่ะ แบบนี้มีเพียพระธิาหรือเหล่าเื้อพระวศ์ที่ถูสอนมาอย่าี..."
"ือ.....แม่อลูเยไปเรียนร้อยมาลัยมาานาำนัลในวันะ่ะ"
"าราัรนร..."
"ใ่่ะ....แม่อลูมีฝีมือเ่ร้อยมาลัยาย...แม่เลยสอนลูมานะ่ะ..."
"แม่อลู่าีริๆเลย สอนลูสาวให้มีวามเป็นุลสรี หาผู้หิธรรมาาวบ้านแบบนี้ยานั น้อยนที่ะเป็นอย่าลู"
"เส็แม่มลูเินไปแล้ว่ะ...."
"เอาเถิ...มารีบ่วยันร้อยมาลัย่อเี๋ยวะไม่เสร็ันพอที"
ีนะที่วามลับยัไม่แ.... อ์หิโล่อ...
"พระนาันหอมอัรมเหสีเพะ พระเ้าประายมาเพะ"
"ไน้อันหอม.... นั่นเ็หิผู้นี่...."
"นาเป็นลูอหม่อมันเพะ...เส็พี่"
"ไหนว่าอนที่พี่ไปทำาร้าที่่าเมือ น้อไปไหว้พระไ ทำไมถึ...."
"็น้อะไปอพรพระให้ท่านประทานลูแ่เราสัน แ่น้อไม่ทันไ้ออาเมือ น้อ็เออวัที่เทพเ้าเบื้อบนส่มาให้เพะ... น้อเลยรับนามาเป็นลูอหม่อมันเพะ"
"ริหรือ ยินีริๆ เรามีลูที่สวยามั่เทพอัปสร นี่เป็นอวัที่เทพเ้าส่มาริๆ แล้ว ลูื่อว่าอะไร๊ะ"
"ุหลาบ่ะ" อ์หิล่าว
"ีเลยวันานพิธีสมโภ พ่อะนำลูไปประาศแ่าวเมือว่าเรามีพระธิาแล้ว ือ อ์หิุหลาบ...." พระเ้าประายพูอย่ายินีมา
"่ะท่านพ่อ"
"ีริๆ น้อวันาน่วยหาเรื่ออาภร์ที่สวยามแ่ลูเรา้วยนะ"
"เพะเส็พี่"
อ์หิรู้สึถึวามอบอุ่นที่พระเ้าประายและพระนาันหอมมอบให้ เลยทำให้อ์หิมีวามสุที่รั้ที่อยู่ใล้ๆ...
วันานสมโภ็มาถึ
านเมือถูแ่้วยธที่ทำาระาษแ้วหลายสีสัน ผูร้อยเป็นสายล้อไปามไม้ที่ปัเป็นหลัเสา และลาลานนั่นมีาร นำรูปปั้นเทวรูปาินานมาั้ 3 อ์มาั้เป็นัวแทนอ์เทพแห่วามอุมสมบูร์... ึ่เทวรูปมีลัษะเป็นหิสวมมุและทับทรวในท่ายืนแล้วล้อย้วยพวมาลัยอาวเรือทั้ 3 อ์ เหล่าาวเมือพาันแ่ายอย่าสวยาม เพราะว่าเป็นานให่านหนึ่
พระเ้าประายและพระนาันหอมอัรมเหสี พร้อม้วยอ์หิึ้นประทับยัพลับพลา นับวอออ่านบทสวบูาเทพทั้สาม
"้าแ่เทพเ้าแห่วามอุมสมบูร์ทั้ 3 พระอ์ อันไ้แ่ พระา พระธรี และ พระโพสพ ผู้มีวามเมาประทานน้ำ ิน และธัหาร ให้เิวามอุมสมบูร์ประายนร ในวันนี้เหล่า้าบาทึอทำพิธีอบุท่าน ผู้เปรียบั่พระแม่อันศัิ์สิทธิ์ผู้มีุแ่ประายนร อให้พระอ์ทรประทานวามอุมสมบูร์เ่นนี้ลอาลนาน แล้วเรื่อบูาเหล่านี้อมอบแ่ท่าน....อท่านโปรรับารบูาในรั้นี้เทอ....."
พอนับวล่าวบ เหล่านารำในพระราสำนั็ออมารำบูา แ่ายสวยาม้วยผ้าประับเพรพลอยเมื่อเล่นับแส สวยามยิ่...
"เส็แม่่ะ พร้อมนารำไ้ามมาริๆ"
"ใ่๊ะ ้อามเพื่อทำให้เทพเ้าท่านสำราและพอใ ะไ้ประทานวามอุมสมบูร์แ่เราไ๊ะ"
พอบารรำบูา นับวำนาน 10 น ะนำเรื่อบูามาวายัแท่นบูา โยมี อาหาราวหวาน ผลไม้ น้ำหอม น้ำปรุ ำยาน ไม้ฤษาุบูา พวมาลัย แล้วเรื่อประับเป็นสัวาลย์ทอำประับ้วยเพทายเม็ให่ล้อม้วยเพรำนาน 3 เส้น เพราะเป็นเรื่อประับเทวรูป ึ่ทุๆรั้ที่ัาน้อทำถวาย แ่ะเปลี่ยนไปามวามเหมาะสมแล้วแ่เ้านระิเห็น...
พระเ้าประายลุออาพลับพลามุ่ไปยัเทวรูปโยมีเ้าพนัานถือัรบัแให้
พระอ์ทรล้อยสัวาลย์ลบนเทวรูปทั้ 3 อ์ แสยิบยับในเพทาย่าสวยามริๆ...
อยู่ๆแ็ร่มเพราะถูบั้วยเม...
"ลูหิมาหาพ่อหน่อย..."
"หา...ลูเหรอ่ะ" อ์หิอึ้
"ออไปเถิ ไป่วยเส็พ่อ"
"่ะ"
อ์หิเินออาพลับพลาโยไม่้อถูแาฟ้า เป็นเหุน่าอัศรรย์ ผู้น้อมออ์หิ "นั่นใรนะ พระเ้าประายทอเรียว่า ลูหิสสัยะเป็น"
"พระธิาบุธรรม"
"นั่นผู้หิที่มาสลบวาทาเส็อพระอัรมเหสีนี่"
"ำไ้แล้ว ทำไมามนานี้ เหมือนเทพอัปสรลมาร่วมานสมโภเลย....นะนี่"
"ประานาวเมือทุท่าน ผู้นี่ือบุรสาวแห่เรา อ์หิุหลาบ ่อแ่นี้ นาะเป็นอ์หิแห่ประายนรเป็นวัแ่เมือเรา"
"อ์หิทรพระเริ...ทรพระเริ...." เหล่าาวเมือสรรเสริ...
อ์หิยิ้มและทำอะไรไม่ถึ วามประับใเิในิใ เราะไม่ทำให้เส็ประาย เส็แม่ันหอมผิหวัเ็า...
านพิธีเสร็สิ้นล.... แ่าวเมือยัมีารละเล่น มโหรสพ่าๆ มามายทำให้เิวามสนุสนานไปทั้เมือ
พระเ้าประายและพระนาันหอมอัรมเหสีพร้อม้วยอ์หิเส็ลับพระราวั ทร่าแยประทับเพื่อพัผ่อน
ส่วนอ์หิประทับยัำหนัอพระอ์ทรูที่หน้าเห็นภาพาวเมือสนุสนาน มีวามสุ อ์หิเลยพลอยมีวามสุไป้วย...
"อ์หิเพะ..."
"อะไรหรือ ิรา"
"เส็แม่ให้หม่อมันนำเรื่ออาภร์มามอบแ่อ์หิเพะ เพื่อที่ะสวมแ่ไปร่วมานลอยประทีปในืนนี้เพะ"
อ์หิรับเรื่ออาภร์านาิรานสนิทอพระนาันหอมอัรมเหสี
"่าเป็นผ้าเนื้อีริๆ เ้าทูลอบพระทัยเส็แม่้วยนะ ว่าเราอบพระทัยท่านและผ้านี่ถูใเรามา..."
"เพะ" แล้วอ์หิ็นำผ้ามาทาบับัวแล้วส่อูในระ
"่าามริๆ..."
และแล้ว วันทร์เ็มวึ้นลาฟ้า หมู่าวระัระายไปทั่วทั้ท้อฟ้าเหมือนเทวามาโปรยเพรประับท้อฟ้าไว้
แสเทียนส่อแสในวามมือแหล่น้ำ่าๆ วประทีบแวววาบไปามน้ำ เหล่าาวเมือนำวประทีปลอยลในแหล่น้ำ
พระเ้าประาย และ พระนาันหอมอัรมเหสีพร้อมอ์หิประทับพระรารถมายัศาลาที่สร้าาปูนแ่้วยลายปูนปั้นรูปอบัวสวยาม พระอ์ประทับบนพระแท่นเพื่อรอเวลาที่ะลอยประทีป นาำนัล 3 นานำวประทีปมาถวาย ึ่ประิษ์าะลาประับ้วยอไม้นานาามแล้วมีเทียนุอยู่รลา...
"ลูหินี่ล่ะ วประทีป"
"่าสวยน่ารัั่ะ"
"เราไปลอยวประทีปัน..." พระเ้าประายล่าว
ะที่อ์หิะลอยวประทีป เราใส่อะไรลไปเป็นารบูาพระาะีว่า อ์หิถอสาย้อมือที่เป็นสมบัิที่ิัวมาาาราัรนรลไป้วย...
ทั้ 3 พระอ์ นำวประทีปนั่นลอยลแม่น้ำไป วประทีป่อยๆลอยไปามระแสที่ไหลไป้าๆ ไปรวมับวประทีปอเหล่าาวเมือนับร้อยวประทีป...
"สวยามริๆ่ะ แม่น้ำมีแ่แสอวประทีป"
"วประทีปนี้ะเป็นสื่อาพวเราาวประายนรส่ไปถึพระา ผู้สถิามแหล่ที่เป็นน้ำทุแห่บนโล..."
"่ะ"
"เราเสร็ันแล้วลับันเถิ..."
"เพะเส็พี่...ลูหิลับัน"
"่ะ"
านั้นวประทีปออ์หินั้น็ลอยไปเรื่อยๆ...เรื่อยๆ....เป็นเวลาหลายวันหลายเือน...ามาถึ
"นี่มันอะไร ะลามีเทียน้วย..." อ์ายอิศยสูรย์ล่าว...
"น้อพี่นั้นเป็นวประทีป" พระพี่เลี้ยสันาล่าว
"วประทีปอะไรันนี่ น้อไม่เยเห็น..."
"็แสว่า ที่ประายนรัานเลิมลอบูาเทพา..."
"เทพาเหรอ.." พระพี่เลี้ยสายทอล่าว
"แสว่ามันลอยมาไลถึที่นี่"
"อ์ายมีเส้นอะไร็ไม่รู้เพะอยู่ในวประทีป" พระพี่เลี้ยสายาล่าว
อ์ายหยิบึ้นมาู "นี่มันสาย้อมือ"
"นั่นสาย้อมือออ์หิสุมาลีนี่เพะ"
"อะไรน่ะ" อ์ายล่าวึ้นพร้อมับพระพี่เลี้ยสันา้วยวามใ
"สุมาลี เ้าอยู่ที่ประายนร พี่สันาท่าน้อพาไปนะ ะไ้รับสุมาลีลับมา..."
"แ่เราะไปยัประายนร เรา้อพาอี 3 เมือ ือ าลนร โรนานร และ โสมนร ถึะถึประายนร รวมเวลาแล้ว 5 เือน..."
"ถึะนานแ่ไหนเรา็ะไปให้ถึประายนร..."
"แ่เราเินทามานี่็ร่วม 7 เือนแล้วนะ น้อพี่ พอไปถึ็ ปี หนึ่พอี "
"ไม่รู้ล่ะ ท่านพี่ นี่มันหลัานว่า สุมาลีอยู่ที่ประายนร ็พี่สันาบอว่า วประทีปนี่เป็นอประายนร"
"ไ้โปรเถิท่านสันา อ์หิสุมาลีเป็นอย่าไรบ้า็ไม่รู้.."
"ไ้เราะเินทาไปยัประายนร โยแวะพัที่เมือาลนร ึ่านียะ พระสหายน้อเป็นเ้านรอยู่"
"นั่นิ...เราะไ้อวาม่วยเหลือาานียะไ้"
"ีเลยเพะอ์าย"
"เ่นนี้แล้ว เรามุ่หน้าสู่าลนรเลย...."
ทั้ 3 ็เินทา่อไป ึ่เป้าหมาย็ือ าลนร
สุมาลีพี่ำลัะไปรับน้อลับมาอยู่้วยันแล้ว....
เมื่อไรเส็พี่ะมารอ้า.... เส็ปู่เพะ 1 ปีเียวหรือเพะ 1 ปีนี้่ายาวนาน อย่าับ 1,000 ปีะเห็นไ้....
"ลูุหลาบ....ลูอยู่ที่นี่เอ ไป่วยแม่ร้อยมาลัยหน่อยนะลู" พระนาันหอมล่าว
"ไ้่ะ..." อ์หิลุึ้นาพระแท่นไปับพระนาันหอม โยทั้สอเินไปามทาในพระราวั
"อีไม่ี่วัน้าหน้าะเป็นวันสมโภ เทพเ้าแห่วามอุมสมบูร์..."
"เทพเ้าแห่วามอุมสมบูร์..."
"ใ่แล้ว ที่เมือประายนรแห่นี้มีวามเื่อที่สืบทอันมาว่า วามอุมสมบูร์เ่น แหล่น้ำ แหล่เพาะปลู นั่นมีเทพประำปปัรัษาอยู่ เส็พ่อึ้อไปเป็นประธานที่าวเมือะทำพิธีัน"
"แล้ววันี่วัน่ะ ะถึพิธีสมโภ"
"อี 2 วัน้าหน้า๊ะ ในานพิธีะมีารบูา เทพเ้าทั้สามที่ว่าันว่าเป็นเทพแห่อุมสมบูร์ ือ เทพแห่น้ำ ิน และ ธัหาร แล้ว ารละเล่น่าๆ เพราะ่วนั้นเป็น่วหลัาาวเมือเลิเ็บเี่ยวผลผลิทาารเษร ็ะมีารลอยประทีปในอนลาืน้วย"
"ลอยประทีปืออะไร่ะ"
"ลอยประทีปนั้นือ าวเมือะนำภานะไม่ว่าะเป็นใบไม้ที่ห่อเป็นระท หรือ ระลามะพร้าว หรือ วัสุาธรรมาิ แล้วใส่อไม้หอมและปัเทียนแล้วปล่อยลอยในแหล่น้ำ่าๆ เป็นารเารพเทพแห่น้ำที่ประทานวามอุมสมบูร์แ่ประายนร๊ะ"
"ลูอยาะเห็นานพิธีเร็วๆัเลย่ะ"
"ใร้อนั...เ็สาว็อย่านี้เละ"
อ์หิยิ้ม
"ลูยิ้มแบบนี้ ใบหน้าลู่าามเหลือเิน ไม่อยาะเื่อว่าลูนั้นะเป็น นธรรมา"
อ์หิอึ้เล็น้อย...
"แล้วผิวเนื้อัว็าวผุผ่ออย่าับไม่ใ่ผิวอผู้หิาวบ้านทั่วไป...ถ้าลูบอแม่ว่าลูเป็นอ์หิปลอมัวมานี้ แม่็เื่อนะ"
เส็แม่ะรู้ไหมนี่ ลัวั....
"แม่ล้อเล่นน่า...ะเป็นไปไ้ไเล่า...ุยไปุยมาพูิมาถึแล้ว..."
พระนาันหอมับอ์หิมาถึพระำหนั ึ่มีนาำนัลนั่ทำานฝีมืออไม้สอยู่
"ลูุหลาบนั่้าๆแม่"
อ์หินั่ลที่พระแท่น้าๆพระนาันหอม พระนาันหอมหยิบพานอไม้ที่มีอมะลิาวเ็มพาน
"ลู่วยร้อยมะลินะ..."
"่ะ"
อ์หิหยิบเ็มร้อยมาลัยแล้วหยิบมะลิร้อยอย่าำนาอย่าผิสัเ
"ูิ ลูไปหัร้อยมาลัยที่ไหนมานี่..."
"่ะ..." อ์หิรับำอย่าลัวๆและัวล
"ูิมะลินี้เรียสวยั ไม่้ำแสว่ามือเบา... ารร้อยแบบนี่หานฝีมือแบบนี้ยายิ่แล้ว...แ่ลูทำไมถึร้อยไ้ามอย่านี้ล่ะ แบบนี้มีเพียพระธิาหรือเหล่าเื้อพระวศ์ที่ถูสอนมาอย่าี..."
"ือ.....แม่อลูเยไปเรียนร้อยมาลัยมาานาำนัลในวันะ่ะ"
"าราัรนร..."
"ใ่่ะ....แม่อลูมีฝีมือเ่ร้อยมาลัยาย...แม่เลยสอนลูมานะ่ะ..."
"แม่อลู่าีริๆเลย สอนลูสาวให้มีวามเป็นุลสรี หาผู้หิธรรมาาวบ้านแบบนี้ยานั น้อยนที่ะเป็นอย่าลู"
"เส็แม่มลูเินไปแล้ว่ะ...."
"เอาเถิ...มารีบ่วยันร้อยมาลัย่อเี๋ยวะไม่เสร็ันพอที"
ีนะที่วามลับยัไม่แ.... อ์หิโล่อ...
"พระนาันหอมอัรมเหสีเพะ พระเ้าประายมาเพะ"
"ไน้อันหอม.... นั่นเ็หิผู้นี่...."
"นาเป็นลูอหม่อมันเพะ...เส็พี่"
"ไหนว่าอนที่พี่ไปทำาร้าที่่าเมือ น้อไปไหว้พระไ ทำไมถึ...."
"็น้อะไปอพรพระให้ท่านประทานลูแ่เราสัน แ่น้อไม่ทันไ้ออาเมือ น้อ็เออวัที่เทพเ้าเบื้อบนส่มาให้เพะ... น้อเลยรับนามาเป็นลูอหม่อมันเพะ"
"ริหรือ ยินีริๆ เรามีลูที่สวยามั่เทพอัปสร นี่เป็นอวัที่เทพเ้าส่มาริๆ แล้ว ลูื่อว่าอะไร๊ะ"
"ุหลาบ่ะ" อ์หิล่าว
"ีเลยวันานพิธีสมโภ พ่อะนำลูไปประาศแ่าวเมือว่าเรามีพระธิาแล้ว ือ อ์หิุหลาบ...." พระเ้าประายพูอย่ายินีมา
"่ะท่านพ่อ"
"ีริๆ น้อวันาน่วยหาเรื่ออาภร์ที่สวยามแ่ลูเรา้วยนะ"
"เพะเส็พี่"
อ์หิรู้สึถึวามอบอุ่นที่พระเ้าประายและพระนาันหอมมอบให้ เลยทำให้อ์หิมีวามสุที่รั้ที่อยู่ใล้ๆ...
วันานสมโภ็มาถึ
านเมือถูแ่้วยธที่ทำาระาษแ้วหลายสีสัน ผูร้อยเป็นสายล้อไปามไม้ที่ปัเป็นหลัเสา และลาลานนั่นมีาร นำรูปปั้นเทวรูปาินานมาั้ 3 อ์มาั้เป็นัวแทนอ์เทพแห่วามอุมสมบูร์... ึ่เทวรูปมีลัษะเป็นหิสวมมุและทับทรวในท่ายืนแล้วล้อย้วยพวมาลัยอาวเรือทั้ 3 อ์ เหล่าาวเมือพาันแ่ายอย่าสวยาม เพราะว่าเป็นานให่านหนึ่
พระเ้าประายและพระนาันหอมอัรมเหสี พร้อม้วยอ์หิึ้นประทับยัพลับพลา นับวอออ่านบทสวบูาเทพทั้สาม
"้าแ่เทพเ้าแห่วามอุมสมบูร์ทั้ 3 พระอ์ อันไ้แ่ พระา พระธรี และ พระโพสพ ผู้มีวามเมาประทานน้ำ ิน และธัหาร ให้เิวามอุมสมบูร์ประายนร ในวันนี้เหล่า้าบาทึอทำพิธีอบุท่าน ผู้เปรียบั่พระแม่อันศัิ์สิทธิ์ผู้มีุแ่ประายนร อให้พระอ์ทรประทานวามอุมสมบูร์เ่นนี้ลอาลนาน แล้วเรื่อบูาเหล่านี้อมอบแ่ท่าน....อท่านโปรรับารบูาในรั้นี้เทอ....."
พอนับวล่าวบ เหล่านารำในพระราสำนั็ออมารำบูา แ่ายสวยาม้วยผ้าประับเพรพลอยเมื่อเล่นับแส สวยามยิ่...
"เส็แม่่ะ พร้อมนารำไ้ามมาริๆ"
"ใ่๊ะ ้อามเพื่อทำให้เทพเ้าท่านสำราและพอใ ะไ้ประทานวามอุมสมบูร์แ่เราไ๊ะ"
พอบารรำบูา นับวำนาน 10 น ะนำเรื่อบูามาวายัแท่นบูา โยมี อาหาราวหวาน ผลไม้ น้ำหอม น้ำปรุ ำยาน ไม้ฤษาุบูา พวมาลัย แล้วเรื่อประับเป็นสัวาลย์ทอำประับ้วยเพทายเม็ให่ล้อม้วยเพรำนาน 3 เส้น เพราะเป็นเรื่อประับเทวรูป ึ่ทุๆรั้ที่ัาน้อทำถวาย แ่ะเปลี่ยนไปามวามเหมาะสมแล้วแ่เ้านระิเห็น...
พระเ้าประายลุออาพลับพลามุ่ไปยัเทวรูปโยมีเ้าพนัานถือัรบัแให้
พระอ์ทรล้อยสัวาลย์ลบนเทวรูปทั้ 3 อ์ แสยิบยับในเพทาย่าสวยามริๆ...
อยู่ๆแ็ร่มเพราะถูบั้วยเม...
"ลูหิมาหาพ่อหน่อย..."
"หา...ลูเหรอ่ะ" อ์หิอึ้
"ออไปเถิ ไป่วยเส็พ่อ"
"่ะ"
อ์หิเินออาพลับพลาโยไม่้อถูแาฟ้า เป็นเหุน่าอัศรรย์ ผู้น้อมออ์หิ "นั่นใรนะ พระเ้าประายทอเรียว่า ลูหิสสัยะเป็น"
"พระธิาบุธรรม"
"นั่นผู้หิที่มาสลบวาทาเส็อพระอัรมเหสีนี่"
"ำไ้แล้ว ทำไมามนานี้ เหมือนเทพอัปสรลมาร่วมานสมโภเลย....นะนี่"
"ประานาวเมือทุท่าน ผู้นี่ือบุรสาวแห่เรา อ์หิุหลาบ ่อแ่นี้ นาะเป็นอ์หิแห่ประายนรเป็นวัแ่เมือเรา"
"อ์หิทรพระเริ...ทรพระเริ...." เหล่าาวเมือสรรเสริ...
อ์หิยิ้มและทำอะไรไม่ถึ วามประับใเิในิใ เราะไม่ทำให้เส็ประาย เส็แม่ันหอมผิหวัเ็า...
านพิธีเสร็สิ้นล.... แ่าวเมือยัมีารละเล่น มโหรสพ่าๆ มามายทำให้เิวามสนุสนานไปทั้เมือ
พระเ้าประายและพระนาันหอมอัรมเหสีพร้อม้วยอ์หิเส็ลับพระราวั ทร่าแยประทับเพื่อพัผ่อน
ส่วนอ์หิประทับยัำหนัอพระอ์ทรูที่หน้าเห็นภาพาวเมือสนุสนาน มีวามสุ อ์หิเลยพลอยมีวามสุไป้วย...
"อ์หิเพะ..."
"อะไรหรือ ิรา"
"เส็แม่ให้หม่อมันนำเรื่ออาภร์มามอบแ่อ์หิเพะ เพื่อที่ะสวมแ่ไปร่วมานลอยประทีปในืนนี้เพะ"
อ์หิรับเรื่ออาภร์านาิรานสนิทอพระนาันหอมอัรมเหสี
"่าเป็นผ้าเนื้อีริๆ เ้าทูลอบพระทัยเส็แม่้วยนะ ว่าเราอบพระทัยท่านและผ้านี่ถูใเรามา..."
"เพะ" แล้วอ์หิ็นำผ้ามาทาบับัวแล้วส่อูในระ
"่าามริๆ..."
และแล้ว วันทร์เ็มวึ้นลาฟ้า หมู่าวระัระายไปทั่วทั้ท้อฟ้าเหมือนเทวามาโปรยเพรประับท้อฟ้าไว้
แสเทียนส่อแสในวามมือแหล่น้ำ่าๆ วประทีบแวววาบไปามน้ำ เหล่าาวเมือนำวประทีปลอยลในแหล่น้ำ
พระเ้าประาย และ พระนาันหอมอัรมเหสีพร้อมอ์หิประทับพระรารถมายัศาลาที่สร้าาปูนแ่้วยลายปูนปั้นรูปอบัวสวยาม พระอ์ประทับบนพระแท่นเพื่อรอเวลาที่ะลอยประทีป นาำนัล 3 นานำวประทีปมาถวาย ึ่ประิษ์าะลาประับ้วยอไม้นานาามแล้วมีเทียนุอยู่รลา...
"ลูหินี่ล่ะ วประทีป"
"่าสวยน่ารัั่ะ"
"เราไปลอยวประทีปัน..." พระเ้าประายล่าว
ะที่อ์หิะลอยวประทีป เราใส่อะไรลไปเป็นารบูาพระาะีว่า อ์หิถอสาย้อมือที่เป็นสมบัิที่ิัวมาาาราัรนรลไป้วย...
ทั้ 3 พระอ์ นำวประทีปนั่นลอยลแม่น้ำไป วประทีป่อยๆลอยไปามระแสที่ไหลไป้าๆ ไปรวมับวประทีปอเหล่าาวเมือนับร้อยวประทีป...
"สวยามริๆ่ะ แม่น้ำมีแ่แสอวประทีป"
"วประทีปนี้ะเป็นสื่อาพวเราาวประายนรส่ไปถึพระา ผู้สถิามแหล่ที่เป็นน้ำทุแห่บนโล..."
"่ะ"
"เราเสร็ันแล้วลับันเถิ..."
"เพะเส็พี่...ลูหิลับัน"
"่ะ"
านั้นวประทีปออ์หินั้น็ลอยไปเรื่อยๆ...เรื่อยๆ....เป็นเวลาหลายวันหลายเือน...ามาถึ
"นี่มันอะไร ะลามีเทียน้วย..." อ์ายอิศยสูรย์ล่าว...
"น้อพี่นั้นเป็นวประทีป" พระพี่เลี้ยสันาล่าว
"วประทีปอะไรันนี่ น้อไม่เยเห็น..."
"็แสว่า ที่ประายนรัานเลิมลอบูาเทพา..."
"เทพาเหรอ.." พระพี่เลี้ยสายทอล่าว
"แสว่ามันลอยมาไลถึที่นี่"
"อ์ายมีเส้นอะไร็ไม่รู้เพะอยู่ในวประทีป" พระพี่เลี้ยสายาล่าว
อ์ายหยิบึ้นมาู "นี่มันสาย้อมือ"
"นั่นสาย้อมือออ์หิสุมาลีนี่เพะ"
"อะไรน่ะ" อ์ายล่าวึ้นพร้อมับพระพี่เลี้ยสันา้วยวามใ
"สุมาลี เ้าอยู่ที่ประายนร พี่สันาท่าน้อพาไปนะ ะไ้รับสุมาลีลับมา..."
"แ่เราะไปยัประายนร เรา้อพาอี 3 เมือ ือ าลนร โรนานร และ โสมนร ถึะถึประายนร รวมเวลาแล้ว 5 เือน..."
"ถึะนานแ่ไหนเรา็ะไปให้ถึประายนร..."
"แ่เราเินทามานี่็ร่วม 7 เือนแล้วนะ น้อพี่ พอไปถึ็ ปี หนึ่พอี "
"ไม่รู้ล่ะ ท่านพี่ นี่มันหลัานว่า สุมาลีอยู่ที่ประายนร ็พี่สันาบอว่า วประทีปนี่เป็นอประายนร"
"ไ้โปรเถิท่านสันา อ์หิสุมาลีเป็นอย่าไรบ้า็ไม่รู้.."
"ไ้เราะเินทาไปยัประายนร โยแวะพัที่เมือาลนร ึ่านียะ พระสหายน้อเป็นเ้านรอยู่"
"นั่นิ...เราะไ้อวาม่วยเหลือาานียะไ้"
"ีเลยเพะอ์าย"
"เ่นนี้แล้ว เรามุ่หน้าสู่าลนรเลย...."
ทั้ 3 ็เินทา่อไป ึ่เป้าหมาย็ือ าลนร
สุมาลีพี่ำลัะไปรับน้อลับมาอยู่้วยันแล้ว....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น