คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ===== Chapter 5 : คิมเเจจุง! =====
ตอนที่ 5
เป็นความอบอุ่นในหัวใจ เป็นความยิ่งใหญ่ของทุกวัน….
‘เพราะว่าเทอนั้นคือดวงใจของฉัน’
ถึงทำให้ทุกๆวันฉันเดินสู้ต่อ
‘ขอเพียงยังมีเทออยู่ด้วยกันตลอดไป’
“ดีมากครับน้องมินมิน! อัดเสียงเรียบร้อยแล้ว เอาเป็นว่าไปนั่งคุยกันที่ห้องประชุมละกันนะครับ^^”
ผู้จัดการใจดีว่าก่อนจะพากันเดินเข้าห้องไป
“น้องยังต้องมีเปลี่ยนแปลงอะไรสักนิดนะครับ เช่นชื่ออะไรอย่างนี้เป็นต้น”
ผู้จัดการว่าก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆ สำรวจมินมินจนอีกฝ่ายได้แต่เกร็งไปทั้งตัว
ก่อนจะร้องตะโกนออกมาดังๆ เป็นการยืนยันว่านักร้องหน้าใหม่กำลังจะถือกำเนิดขึ้น!!
‘นี่คือเชวกัง ชางมิน!! นักร้องหน้าใหม่ของพวกเราที่กำลังมาแรง ^^’
ผู้จัดการว่าก่อนจะนำเสนอตัวเค้าให้กับ เพื่อนร่วมงาน
จนคนในที่นั้นได้แต่ขำออกมา และยิ้มแสดงความดีใจ
“น้องชางมินนี่น่ารักจังนะครับ^^”
เสียงของหุ้นส่วนคนหนึ่งร้องบอกออกมา
จนคนฟังได้แต่ทำหน้าแหยๆ
‘ชมว่าหล่อผมจะมีความสุขกว่าฮะ -*-’
ว่าแล้วงานวันนี้ก็จบลง!!
.
.
คอนโด
“ช..ชางมิน อย่าโกรธน่ะ ฉันขอโทษ T^T”
“โกรธ? ฉันจะโกรธนายทำไมมินมิน?”
ชายหนุ่มหน้าเหมือนร้องถามอย่างงุนงง
ในมือก็ยังคงตักข้าวใส่จาน
ก่อนจะหันไปตะโกนเรียกเด็กอีกคนที่เอาแต่เล่นเกมส์
“จุนซู!! มากินข้าว!!”
“ครับๆ~”
“ฉ..ฉัน ใช้ชื่อนายไปเป็นนักร้องซะแล้ว ขอโทษ T^T”
ว่าแล้วมินมินก็เฉลยออกไป ก่อนจะก้มหัวขอโทษทันที
ชางมินเห็นเข้าก็ขำออกมา
ก่อนจะส่งจานข้าวให้
มินมินรับไว้ก่อนจะเดินเอาไปวางที่โต๊ะ
“เลิกคิดฟุ้งซ่านได้แล้ว .. ฉันให้นายได้ทุกอย่าง”
แฝดคนพี่ว่าเหมือนต้องการจะสื่อไปถึงอีกเรื่องหนึ่ง
จนคนฟังได้แต่อ้ำอึ้งมองหน้าอีกคนไม่ติด
“อื้ม..ขอบใจนะ”
‘ขอบใจ’
‘ขอโทษ’
‘ขอบคุณ’
ฉันมักจะพูดคำนี้กับนายเสมอ
ถึงแม้ว่าบางครั้งฉันจะไม่ได้พูดมันออกมาจากใจ
แต่คราวนี้มันต่างจากทุกทีนะ … ชางมิน
.
.
เช้าวันรุ่งขึ้น
“วันนี้ฉันต้องไปโปรโมตอัลบั้มแรกของตัวเอง! ไปเป็นเพื่อนหน่อยน่ะ TT”
“ก็ได้นี่ วันนี้ลูกนายก็หยุดด้วย ดีไหมจุนซู?”
ชางมินว่าก่อนจะหันไปถามเด็กอีกคนที่กำลังเขมือบอาหารบนโต๊ะ
“ดีสิฮับ!! ^^”
เมื่อได้ยินดังนั้นก็จัดการลากกันไปพร้อมๆกัน
ทั้งคู่ยืนมองมินมินจากที่ไกลๆ
เห็นความตั้งใจจริงกับความฝันที่เคยเป็นของเรา
‘ชางมินๆ ฉันอยากเป็นนักร้อง!! ฉันจะต้องเป็นนักร้องละ!!’
‘ไม่ได้นะ! ฉันจะต้องได้เป็นก่อนนาย!!’
‘งั้นเรามาร้องเพลงคู่กันดีไหม ^^’
ความฝันวัยเด็ก
ที่ดูท่าจะเป็นจริงแล้วนะ ‘มินมิน’
“กรี๊ดดดดดดดดดด!! ชางมินเค้าหล่อมากเลย!!”
“ช่ายๆ เสียงเค้าสู๊งสูง ฉันชอบละ ><”
เด็กสองคนเถียงกันจนเค้าต้องสะดุ้ง
ใบหูแดงก่ำ
แม้ว่าที่ชมอยู่นั้นจะไม่ใช่เค้าก็ตาม
แต่มันดูยังไงชอบกล ‘ชางมินหล่อ …’
อ่ะนะ!!
“นี่ลุง! เค้าไม่ได้ชมลุง ชมพ่อผมต่างหาก -*-”
ว่าแล้วไอ้เด็กบ้าก็ขัดขึ้นมา
จนชางมินต้องรีบตระครุบปากมันไว้
“จุนจังครับ!! เงียบๆหน่อยเด๋วความแตก 55”
ร่างสูงว่าทีเล่นทีจริง
ก่อนจะจูบมือเด็กออกไป
เมื่อได้รับข้อความ
‘ฉันเสร็จแล้วรออยู่ที่รถนะ^^’
.
.
“แ..แจจิน?”
มินมินที่กำลังจะเดินไปที่รถจำต้องหยุดชะงัก
เมื่อเห็นใครคนหนึ่งที่ดูคุ้นตายืนอยู่ที่หน้ารถของเค้า
“มาแล้วหรอมินมิน?”
ใครคนนั้นว่าทันทีที่ได้ยินเสียงของเค้า
และยังไม่ทันได้ตั้งตัว
พลักกกกกกกกกกกกกก!!
คนๆนั้นก็ต่อยชายหนุ่มอีกคนอย่างแรง
จนมินมินล้มลงไปกองกับพื้น
“ท..ทำอะไรนะแจจิน?”
เค้าถามออกไป
แต่อีกคนยังเอาแต่แสยะยิ้ม
“ฉันแจจุง!! พี่ชายฝาแฝดของเมียแก!! ไอ้เลวเอ้ย!!”
ว่าแล้วก็ทำท่าจะชกอีกหมัด
แต่ก็ถูกมือหนึ่งคว้าไว้ได้ทัน
“ทำอะไรของคุณ!” เสียงเย็นเชียบว่าเข้าให้อย่างไม่สบอารมณ์
ก่อนจะผลักเค้าคนนั้นจนถอยห่างออกไป
แล้วหันกลับมาดึงมินมินให้ลุกขึ้น
“ไม่เป็นไรนะ?”
“ช..ชางมิน”
แฝดคนน้องร้องเรียกเหมือนขาดสติ
ชางมินหันไปหาคู่กรณีแทบจะทันที
“คุณคงเป็นคิมแจจุง! พี่ชายฝาแฝดของแจจินสินะ?”
ชางมินถามเสียงเรียบ
มือข้างหนึ่งจับมืออีกข้างของมินมินเอาไว้แน่น
เมื่อรู้สึกได้ถึงความเย็นที่แผ่ออกมา
ส่วนจุนซูเองก็ดูท่าจะกลัวเช่นกันถึงได้เอาแต่หลบอยู่หลังเค้า
“แกสองคนมันเหมือนกันจริงๆ คงจะเลวไม่ต่างกับมัน! ไม่ต้องคิดจะมาปกป้องกันหรอกนะ คอยดูสิ่งที่น้องชายแกทำไว้ฉันจะเอาคืนให้เป็นเท่าตัว!!”
“ม..ไม่จริง!! แม่นั้นแหละทิ้งพ่อไป!!!”
อยู่ๆ จุนซูก็โพร่งขึ้นทำให้ ทุกสายตาหันไปมอง
แจจุงมองเด็กคนนั้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลากตัวกลับไปด้วย
“อ..อย่า!! จะเอาเค้าไปไหน!!?”
มินมินร้องเสียงหลงทันทีที่จุนซูถูกลากขึ้นรถไป
“ให้เด็กอยู่กับคนอย่างนาย! มีแต่จะเสียคนเปล่าๆ จุนซู…มากับอา!!”
แจจุงตะคอกก่อนจะปิดประตูรถดังปัง!
ชางมินเห็นเข้าก็จัดการกระชากประตูออกก่อนจะอุ้มจุนซูกลับมา
จนคนมองเริ่มไม่สบอารมณ์
“ฝากไว้ก่อน!! สักวันฉันจะเอาหลานมาเลี้ยงเอง!!”
เค้าทิ้งคำพูดนั้นก่อนจะขับรถออกไป
“ฮืออออออ!!!”
“จ..จุนซูไม่ร้องนะ”
มินมินปลอบลูกชายตัวเองที่อยู่ในอ้อมกอดของชางมินก่อนจะลูบหัวไปมา
จนคนขี้แยเผลอหลับไป
ชางมินหันไปมองใครอีกคนก็ได้แต่โน้มตัวลงไปจูบ
‘ฉันช่วยอะไรไม่ได้ นอกจากบอกความรู้สึกของฉันไป’
จนคนถูกลุกล้ำได้แต่ขอบคุณทั้งน้ำตา
ก่อนจะพากันขึ้นรถไป
“นอนเถอะมินมิน เด๋วฉันขับเอง”
ร่างที่สูงกว่าเล็กน้อยว่าก่อนจะคว้ากุญแจไป
แฝดคนน้องจัดการอุ้มจุนจังไปไว้ที่เบาะหลัง
ก่อนจะเดินมานั่งเบาะตรงข้าม
ออกรถไปได้ไม่ทันไรก็เผลอหลับไป
ความคิดเห็น