ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF] Changminho รวมเรื่องสั้นชมฮ

    ลำดับตอนที่ #5 : === [SF] สอนมินร้องเเร๊พ ===

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ค. 54


    SF – สอนมินร้องแร็พ  Changminho

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    “มินโฮ…ฉันมีเรื่องอยากให้นายช่วย!”

    คนฟังมองอีกฝ่ายงงๆ  กระพริบตาปริบๆ อย่างหาคำตอบ

    ชางมินกลืนน้ำลายฝืดคอก่อนจะถามออกไป

    “นายแร็พเป็นใช่ไหม…!?”

    มินโฮพยักหน้าหงึกๆ

    “สอนฉันแร็พหน่อย~!!”

    เท่านั้นละคนฟังยิ้มกริ่ม  สะกดอารมณ์ได้ไม่นานก็หัวเราะลั่นทันที

    555555555555555555555555555555555555555555555+

    กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

    [ น้องมินเก็บกด ^o^ ]

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    เรื่องทั้งหมดคงจะไม่เกิดขึ้นหากไม่มีเรื่องในวันนั้น

    ผมซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่มุมหนึ่งของห้องถูกใครอีกคนร้องเรียก

    “ชางมิน!!”

    “ว่าไงฮะพี่จุนซู??”


    “ไปคาราเกะกัน^-^” ชางมินมองคนเรียกอย่างครุ่นคิด  รอยยิ้มแบบนี้!! มันไม่น่าไว้ใจ -0-

    “อืมๆ ไปบ้างก็ดีนะชางมิน  เราไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวไหนเลย”

    ยูชอนเสริมเข้ามาเรียกความสงสัยเบิ้ลกำลังสองให้กับคนฟัง

    .

    .

    คุณคิดว่า…!?

    ผมจะปฏิเสธได้หรอ…!?

    ไม่ใช่ว่าครั้งนี้ผมไม่อยากไป  เพราะตอนนี้ผมก็เบื่อๆอยู่เหมือนกัน!!

    แต่ไอ้สถานที่ๆเค้าชวนผมนี้สิ -0-

    มันเป็นประสบการณ์ที่ไม่น่าจดจำ ~

    .

    .

    “เอ้าๆ ถึงท่อนแร็พแล้วลองให้น้องมันแร็พหน่อยดิ~”


    ชางมินถอนหายใจ  นั้นไงตูว่าแล้ว !!

    “อย่าแพ้แจจุงสิ~!! ขานั้นเค้าแร็พเป็นแล้วนะ~!! ฮี่ย่า ฮ่า ฮ่า ฮ๋า” คำพูดเหน็บแนมมาพร้อมกับเสียงหัวเราะอันเป็นเอาลักษณ์
    ยิ่งเพิ่มความหงุดหงิดให้คนฟังเป็นสองเท่า

    ชางมินคว้าไมค์มาอย่างเสียมิได้ก่อนจะร้องท่อนที่ว่าทันที~!!

    ##########################################

    555555555555555555555555555555555555555555555+

    และเสียงหัวเราะก็ดังระนาวเมื่อน้องมันร้องจบ

    T^T  “ทำไมต้องตอกย้ำป๋ม~”

    .

    .

    กลับเข้าสู่ปัจจุบัน

    “มินโฮ  pleaseeeeeeeeeeeeeeeeee~!! ><”

    มินโฮมองคนขอร้องอย่างขำๆ 

    ก่อนจะตอบตกลงกลับไป

    “ขั้นแรกเลยนะ!! ไหนพี่ลองร้องให้ผมฟังดิ?”

    “อ…เออ นายจะฟังจริงๆหรอ?”

    “ถ้าไม่ฟังแล้วผมจะรู้ไหมละว่าพี่ร้องโอเคไหม-0-”

    “โอเคๆๆ งั้นร้องแล้วนะ……”

    ################################

    ร้องได้ไม่ทันไรมินโฮก็เผลอขำออกมา

    เรียกความโมโหให้กับอีกฝ่ายได้ไม่น้อย -0-

    CM  :  “เด๋วเหวี่ยงนะครับ  เด๋วเหวี่ยง!!” 

    MH  :  “ก่อนจะเหวี่ยง~!! พี่ไปหัดร้องแร็พกับโรงเรียนอนุบาลก่อนไหมฮะ^o^”


    CM  :  “มินโฮอาาาาา~!! จะช่วยฉันจริงๆหรือป่าวเนี่ย -0-”

    MH  :  “อ่ะๆๆ OKๆๆ  55555555+”

    ร้องไปร้องมากินเวลาไปกว่าค่อนวัน

    มินโฮนั่งฟังก็ได้แต่หาวฟอดๆ 

    “เป็นไงบ้างอ่ะมินโฮ~!! ดีขึนบ้างแล้วใช่ม๊า^^” ชางมินถามพร้อมรอยยิ้ม

    แต่คนตอบดันทำลายความสุขเสียเหลือเกิน

    “นี่พี่แร็พหรือสวดมนต์ ผมขอตัวไปนอนก่อนละกัน  พี่ไปสวดข้างๆหู  เอ้ย! ไปร้องแร็พ ให้ผมฟังก่อนนอนก็ได้นะฮะ”

    ชางมินมองตามอีกฝ่ายที่ทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินขึ้นห้องไปอย่างแค้นเคือง

    ‘คอยดู!! ตูจะแร็พให้ได้ภายในคืนเดียว!!’

    .


    .

    ไม่รอช้า!! ชางมินรีบวิ่งมาถึงห้องนอน

    กระโดดขึ้นมาทับทับอีกฝ่ายก่อนจะเขย่าไปมา

    “มินโฮๆๆๆๆ!! ตื่นขึ้นมาสอนฉันเด๋วนี้เลย!!”

    “…………” สัญญาณที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

    “มินโฮ! ไม่ตื่นใช่ไหม~!!?” ว่าแล้วก็จัดการแกล้งอีกฝ่ายทันที

    เป่าลมเข้าหูก็แล้ว   แหย่จมูกก็แล้ว  ‘ทำไมหลับลึกอย่างนี้ฟ่ะ!?’

    ไม่ได้การ!! ชางมินคิดมาตรการใหม่~!!

    “อื้อออ~!!” ได้ผล!! อีกฝ่ายร้องครางทันที   ที่ชางมินแหวกเข้าไปใต้สาบเสื้อ

    ก่อนจะลูบไล้ไปมาอย่างต้องการจะปลุกอารมณ์

    “อื้มมมมมม~!! อ๊า~!” มืออีกข้างก็ไม่รอช้าส่งไปปลดกางเกงที่ขวางตาอยู่นาน

    ก่อนจะสัมผัสส่วนนั้นแผ่วเบา  “อื้ออ~”

    ‘ขนาดนี้แล้ว…!! ยังไม่ตื่น *O*’ ชางมินมองอีกฝ่ายอย่างเหลือเชื่อ

    ก่อนจะตกใจเมื่ออยู่ๆตัวเองกลับถูกดันลงไปนอนด้านล่างแทน

    “เล่นร่างกายผมนานไปแล้วนะ  พี่ชางมิน~!!”

    “อ้าวเฮ้ย!! ตื่นนานแล้วหรอฟ่ะเนี่ย~!?” ชางมินมองอีกฝ่ายอย่างงงๆ เมื่อไม่เห็นแววตาของคนพึ่งตื่นเลยสักนิด

    “ที่นี้ผมจะเล่นไม่หยุดจนกว่าพี่จะร้องแร็พได้เลย คอยดู~ ^-^”

    ฟังดังนั้นก็แอบขนลุกอยู่กรายๆ  

    แล้วถ้าตูร้องไม่ได้ละฟ่ะ~!? ><  ชางมินยิ้มกริ่ม  ความคิดชั่วร้ายแว่บเข้ามาในหัว

    “ผมรู้นะพี่คิดไร พี่ชางมิน~!!”


    “คิดไร เปล่าคิด~!”


    “หึ!! ถ้าพี่ร้องไม่ได้  ผมจะทำให้พี่ร้องไห้แทนเลยคอยดู~!!”

    “คอยดูละกัน~!! ว่าคนที่ร้องจะเป็นใคร ^-^”

    ชางมินตอบกลับยิ้มกรุ้มกริ่มให้อีกฝ่ายได้แต่หนาวๆร้อนๆ

    แต่เดินหน้าแล้ว  คิดจะถอยนะหรอ….มันไม่ใช่คติของเชวมินโฮ!!





    “เฮ้ย!! มินโฮจะทำอะไร!?” ชางมินร้องลั่นเมื่ออยู่ๆถูกผลักชิดขอบเตียง  มือทั้งสองกำลังจะถูกพันธนาการ

    “แต่ฉันไม่หลงกลอย่างคราวที่แล้วหรอกนะ^-^” ชางมินบอกก่อนจะพลิกตัวมินโฮลงไปใต้ร่างของเค้าแทน

    ออกแรงดึงเสื้อตัวโคร่ง  แล้วลูบไล้ไปมาตามอารมณ์ที่ถูกจุดขึ้น

    “อื้อออ~!!” 

    มินโฮไม่ยอมแพ้ลุกขึ้นมาดันตัวร่างสูงนาบไปกับเตียงบ้าง

    ก่อนจะพรมจูบไปทั่วเรือนร่าง

    “อื้ออ~! มินโฮ….”

    “พี่รักผมไหม?”

    “อื้ออ~!”

    “ผมถามพี่อยู่น๊า~!”

    “อื้มมม~! รักสิ ><”

    ว่าแล้วก็ถูกชางมินพลิกกลับไปอีกครั้ง

    ปรนเปรอให้กันและกันจนมินโฮลืมไปแล้วถึงเรื่องสอนชางมินร้องแร็พ


    ชางมินเองก็ดูท่าจะลืมแล้วเช่นกัน

    .

    .


    บทเรียนที่ได้วันนี้  กลับกลายเป็น

    การสอนร้องคร่ำครวญบนเตียง [?]

    555555555555555555555555555+




    THE  END   จบเหอะๆๆ ฉลองให้น้องมิน!! คิดถึงมินจับใจ~!!!

    อ่านต่อ : http://writer.dek-d.com/max-i-mum/writer/viewlongc.php?id=632233&chapter=12#ixzz1LxbEmRNJ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×