ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Twins Lover รักของเค้าลูกของเรา MinxMin

    ลำดับตอนที่ #12 : ===== Chapter 12 : เปลี่ยนตัวเอง เพื่อนาย =====

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ค. 54


     

    ตอนที่ 12

    โถ่! พ่อ รอผมด้วยสิ!!”  จุนซูร้องเรียกก่อนจะวิ่งตามไปจนทัน

    ทั้งสามขึ้นรถและตรงกลับบ้านทันที

    .

    .

    คอนโด

    พวกแกกลับมาแล้วหรอ!!”

    เสียงที่ไม่ได้ยินมานาน  ถ้าเป็นทุกทีก็คงจะวิ่งเข้าไปกอดและหอมแก้ม  แต่ดูท่าวันนี้จะต่างออกไป

    พ่อ…”

    แม่…”

    ทั้งคู่ร้องเรียกออกมาอย่างตกใจ

    ก่อนจะถูกลากเข้าไปในห้อง

    ..พวกแกมัน! ..ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย!”

    “……..”

    อธิบายมาซะ!! พวกแกไม่ได้คบกันอยู่จริงๆอย่างที่ข่าวลือกันใช่ไหม!!”

    ..ผม พ..พวกเรารักกันฮะ!”

    คนเป็นพ่อจ้องกลับมาอย่างไม่เชื่อสายตา

    ส่วนแม่ก็ร้องถามออกมาอย่างตกใจ

    มินมิน! ลูกพูดอะไรรู้ตัวบ้างไหม!!”

    เพราะรู้ไงครับผมถึงได้พูด!!”

    เพี้ยยยยยยย!!

    ว่าแล้วก็ตบหน้าลูกชายคนเล็กไปสุดแรง

    ไอ้ลูกไม่รักดี!!”

    ..เออ แม่ครับ! อย่าลงที่น้องสิ!!”

    คนเป็นแม่หันไปมองลูกชายอีกคนตาขวาง

    แกก็อีกคนชางมิน!! ความรู้สึกวิปริตของแกเก็บไว้คนเดียวไม่ได้หรอไง!! ทำไมต้องส่งต่อมันไปให้กับน้องของแกด้วย!!”

    ชางมินได้ยินก็นิ่งไป

    ก็จริงอย่างที่ว่า

    ถ้าเค้าอดทนตั้งแต่แรก  เรื่องในวันนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น

    คุณปู่คุณย่า!! พ่อกับลุงรักกันมันผิดตรงไหน!! แค่สายเลือด? แค่เพราะเค้าเป็นผู้ชายเหมือนกันหรอฮะ!!”

    จุนซูโพร่งขึ้นมาอย่างเหลืออดจนคนเป็นปู่หันไปมองตาเขียว

    ใครสั่งสอนหลานแบบนี้!! ดูยังไงมันก็ผิด!!”

    ผมเรียนรู้ด้วยตัวเองฮะ ไม่มีใครเค้าสอนเรื่องแบบนี้กับผมหรอก!!”

    ไอ้เด็กนี้!! กล้าเถียงผู้ใหญ่!!”

    ชางมินรีบห้ามคนเป็นพ่อเอาไว้ก่อนที่เค้าจะลงมือกับจุนซู

    จังหวะเดียวกัน  มินมินก็จัดการไล่ลูกตัวเองให้เข้าไปในห้องนอนของตน

    เพราะแกใช่ไหม!! ไอ้ลูกเลวเอ้ย!!” 

    คนเป็นพ่อว่าอย่างเหลืออดทุบตีลูกชายอยู่อย่างนั้นทั้งน้ำตา

    ชางมินก็ไม่ร้องออกมาสักนิด

    จนเป็นมินมินเองที่ทนไม่ไหว

    พ่อฮะหยุดสักที! เรารักกันมันผิดมากหรอไง?”

    “…แกยังกล้าถามฉันอีกหรอ!!”

    มินมินหลับตารอรับฝ่ามือที่ง้างขึ้นเต็มที่

    เพี้ยยยยยยยยย!!

    ปังงงงงงงงงงงง!!

    โครมมมมมมมม!!

    จุนซู!!!!”  พวกเค้าสี่คนร้องเสียงหลงทันที

    ที่อยู่ๆจุนซูก็ชกกระชกหน้าต่างหรูจนแตก

    ไม่พอเก้าอี้ที่ยืนอยู่ดันเซ  จนเกือบตกลงไปด้านล่าง

    คอนโดที่ระบบความปลอดภัยสูง  แต่เจ้าตัวดีดันทำลายกระจกนั้นทิ้ง

    ไอ้เด็กบ้า!! ทำอะไรของแก!!”

    มินมินร้องเรียกอย่างเหลืออดจังหวะเดียวกันก็รีบวิ่งไปจับมือน้อยๆนั้นไว้ได้ทัน

    ก่อนที่พรุ่งนี้จะมีข่าวพาดหัว  ลูกนักร้องดังตกตึกตาย!!

    มินมิน!!!”

    ชางมินรีบวิ่งไปช่วยดึงอีกแรง

    ส่วนพ่อแม่ก็ไม่อยู่เฉยตรงไปช่วยกัน

    จนพวกจุนซูถูกดึงขึ้นมาอย่างปลอดภัย

    ทำบ้าอะไร!!”

    อ้วนก็อ้วน หนักก็หนัก!”

    ฮืออออ ก็ยูชอนมันบอกว่าจะได้ผลนี่!! มันบอกให้ทุบกระจกโชว์ไปเลยจะได้มีคนสนใจและไม่ต้องทะเลาะกัน!!”

    ผู้ใหญ่หันมองหน้ากันก่อนจะขำออกมา

    นี่ละมั้งเด็กยังไงก็ยังคงเป็นแค่เด็ก -*-’

    พวกเค้ามองหน้ากันและกัน

    ก่อนจะเกาหัวแก้เก้อ

    พ่อกับแม่ใจร้อนไปหน่อย  ขอโทษด้วย

    ไม่เป็นไรฮะ ^^”

    แต่เรื่องแบบนี้พ่อกับแม่ยังยอมรับง่ายๆไม่ได้หรอกนะ

    คนเป็นพ่อว่าก่อนจะขอตัวกลับบ้านไป

    จำคำพูดพ่อไว้ให้ดี…’

    สังคมเรามันยากกว่าที่คิด  ในโลกแห่งความเป็นจริงเรื่องแบบนี้ มันไม่ง่ายเลย

    .

    .

    .

    เฮ้อ!”

    เฮ้อ!!”

    เฮ้อออ!!”

    เป็นอะไรของนายนักหนาชางมิน -*-”

    แฝดคนน้องว่าเข้าให้ทันทีที่เห็นชางมินเอาแต่ถอนหายใจมาเกือบสามชั่วโมงเต็ม

    นายรักฉันไหม?”

    คนฟังมองหน้าอย่างหาเรื่อง

    ทุกคืนที่เรามีอะไรกันหลังจุนจังเข้านอน  จูบกับนายอีก 20 ครั้งต่อวัน   จับมือกันทุกทีที่ออกไปข้างนอก  นายจะบอกว่าฉันทำเล่นๆหรอไง -*-”

    ก็ไม่แน่ อาจจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน…”

    ไม่ได้ตั้งใจพูด

    แต่มันหลุดปาก

    ชางมินรีบตระครุบปากตัวเองแทบไม่ทัน

    ก่อนจะหันไปมอง

    ก็เห็นมินมินทำหน้าเป็นตูดไปเสียแล้ว

    มินมินฉันขอโทษ…”

    ไม่ต้องขอโทษหรอก  มันก็จริงอย่างที่นายว่า

    “……….”

    ให้โอกาสฉันได้ไหม  ฉันจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่เพื่อนาย

    แฝดคนน้องร้องบอก  สีหน้าจริงจังอย่างที่ไม่เคยเห็น

    ชางมินยิ้มรับ

    แค่เป็นนาย  ฉันก็รักแล้ว

    ฉันจะไม่หึงจนทำให้นายเดือดร้อน

    จะไม่เห็นแก่ตัว

    จะไม่เจ้าอารมณ์

    จะไม่ทำให้นายรำคาญ

    จะแคร์ความรู้สึกของนาย

    จะเปลี่ยนเป็นคนใหม่เพื่อนายให้ได้ ชางมิน

    ..นี่ๆ มินมิน  ไอ้ที่บอกว่าจะไม่หึงแล้วทำให้ฉันเดือดร้อนนะ ยกเลิกได้ไหม?”

    ฮืม? ทำไมอ่ะ?”

    ก็เพราะทุกทีที่นายหึง ฉันสนุก 555”

    ว่าแล้วก็จัดการบีบคอคนพูดจนหายใจไม่ออก

    แล้วฉันจะรอดูนะมินมิน^^

    .

    .

    โรงหนัง

    มินมินฉันอยากดูหนังเรื่องนี้ ^^”

    ชางมินว่าพลางชี้ไปที่โปสเตอร์สยอง  ผีเฮี้ยน!’

    อืม…”  แฝดคนน้องตอบเสียงค่อย

    ชางมินยิ้มกริ่ม

    หากเป็นเมื่อก่อนคงจะวีนแตกไปแล้ว

    พาฉันมาทำไม!! ฉันไม่ชอบหนังผี  ไอ้ชางมินบ้าเอ้ย!!!’

    คิดแล้วก็ขำก่อนจะเดินออกมาพร้อมกันเมื่อหนังจบ

    ก็เห็นอีกคนหน้าซีดเผือดไปแล้ว

    เฮ้ยมินมิน ยังไม่ตายใช่ไหม 555”

    ไม่ต้องเลย T^T”

     

    ร้านอาหาร

    ผมเอานี้  เอานี้  แล้วก็นี้  ขอบคุณครับ^^”

    ชางมินยิ้มให้กับพนักงานก่อนจะหันไปมองใครอีกคน

    เป็นอะไรหิวหรอ?”

    อีกฝ่ายพยักหน้าเบาๆ

    ชางมินยิ้มให้ 

    ขอฉันไปห้องน้ำก่อนนะ …”

    อื้ม…”

    มินมินตอบรับพลางมองชางมินหายลับเข้าห้องน้ำไป

    แต่เปล่าเลย!!

    เออ ช่วยเสิร์ฟอาหารหลังจากนี้ 1 ชั่วโมงได้ไหมครับ^^’

    ชางมินกระซิบบอกพนักงานก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะ

    ผ่านไป 20 นาที

    ทำไมช้าจัง …”  มินมินบ่นพึมพำอยู่คนเดียว

    ส่วนชางมินก็เอาเมนูขึ้นมาปิดหน้าแล้วขำออกมา

    ผ่านไป 40 นาที

    จะหนึ่งชั่วโมงแล้วนะ …”  มินมินบ่นอีกครั้งพลางมองนาฬิกาไม่หยุด

    ส่วนชางมินก็ได้แต่อมยิ้มอยู่อย่างนั้น

    หากเป็นเมื่อก่อน

    ไอ้บ้าเอ้ย!! ฉันสั่งอาหารจากข้างทางยังเร็วกว่าเป็นร้อยเท่า ร้านแบบนี้ไม่ถ่อมาอีกครั้งให้เสียเวลาหรอก!’

    คิดแล้วก็ขำ จนครบ 1 ชั่วโมงพอดีเป๊ะ

    ..โอ๊ย ผ..ผมปวดท้อง

    มินมินก็ร้องออกมาพร้อมๆกับอาหารที่มาเสิร์ฟพอดี

    เป็นอะไรนะ? ปวดท้องหรอ?”

    ..เปล่าฮะ  กินข้าวเถอะ

    มินมินร้องบอกพลางทำหน้ายิ้มแย้ม

    ทั้งๆที่จริงๆแล้วตัวเองปวดจนแทบลุกไม่ขึ้น

    ชางมินมองอาการนั้นอย่างเป็นห่วง

    ลืมไปได้ไงว่าคนตรงหน้าก็เป็นโรคกระเพาะเหมือนกัน

    แถมไม่ได้กินข้าวเช้าไม่เหมือนกับเค้า

    มินมินไม่ต้องกินแล้ว  ไปเถอะ

    ชางมินรีบลุกขึ้นมาก่อนจะลากอีกฝ่ายให้ออกจากห้องอาหารไป

    ไม่เป็นไร  ..ชางมินนายกินให้หมดก่อนสิ

    ไม่ต้องแล้ว…”

    ..ไม่ นายยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ

    ไหนบอกจะไม่ดื้อกับฉันไง -*-” ชายหนุ่มว่าเข้าให้ก่อนจะจัดการอุ้มอีกฝ่ายแล้วพาไปขึ้นรถ

    และตรงดิ่งไปหาหมอทันที

    โรคกระเพานะครับ  พักสองสามวันก็หาย  ทานข้าวให้ตรงเวลานะครับ

    คนเป็นหมอว่าไว้ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

    ชางมินนั่งลงข้างๆจับมือทั้งสองของคนบนเตียงไว้แน่น

    ขอโทษนะ….”  ถ้าฉันไม่เล่นอะไรเป็นเด็กๆก็คงไม่เป็นแบบนี้

    จะขอโทษฉันทำไม นายก็เลยไม่ได้กิน  ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ

    ชางมินก้มหน้าสำนึกผิดก่อนจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง

    จนอีกคนหน้าเป็นตูด  บิดหูชางมินจนเขียวก่อนจะขำออกมา

    คิดจะท้าทายฉันคนนี้ยังเร็วไปร้อยปี  555”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×