คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ===== Chapter 10 : คุณค่าของคำว่า 'ความสุข' =====
ตอนที่ 10
กริ๊งงงงงงง กรี๊งงงงงง~!!
“ลุง!! โทรศัพท์” จุนซูร้องบอกอย่างไม่สบอารมณ์ทันทีที่ต้องลุกจากเกมส์ไปรับโทรศัพท์แทน
ชางมินมองอย่างขำๆ ก่อนจะเดินไปรับสายมา
‘ช..ช่วยด้วย มินมิน…’
‘มินมิน? มินๆเป็นอะไรครับ!?’
ชางมินร้องถามกลับไปอย่างร้อนรน
ปลายสายที่เค้าจำได้ดี
คงจะเป็น ‘แจจิน’
‘ห้อง 206 โรงแรม แชงกีล่า’
เท่านั้นร่างสูงก็ไม่รอช้ารีบตรงดิ่งออกจากบ้านไปทันที
.
.
โรงแรมแชงกีล่า 206
ชางมินเปิดประตูเข้าไป พูดว่าเปิดคงไม่ถูก
เพราะตอนนี้ประตูพังไม่เหลือชิ้นดี
ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปด้านในอย่างสงสัย
สรุปแล้วมีเรื่องอะไร?
แล้วโรงแรมมันเกี่ยวอะไรกับมินมินของเค้า
คิดอะไรเรื่อยเปื่อยก่อนจะมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องนอน
‘มินมิน….’
ภาพที่ไม่อยากเห็นเป็นครั้งที่สอง
ตอนนี้ฉายชัดอยู่เต็มสองตา
ร่างกายเปลือยเปล่าของคนสองคนกำลังกอดรัดกันอยู่บนที่นอน
หญิงสาวที่อยู่ด้านบนหันมายิ้มร้ายให้กับเค้า
ก่อนจะโน้มตัวลงไปและสัมผัสเรือนร่างของใครอีกคน
ที่ดูท่าจะไม่มีสติ
‘คิดว่าผมจะโง่เพื่อเธอหรอไง?’
ชางมินคิดอย่างไม่สบอารมณ์
ก่อนจะตรงดิ่งไปอุ้มน้องชายฝาแฝดของตนแล้วออกจากห้องไป
ไม่สนใจแจจินที่ยังคงค้างคากับอารมณ์ของเธอแต่อย่างใด
‘ผมบอกแล้วผมโง่ได้เพื่อความรัก’
แต่ก็ใช่ว่าจะโง่ให้คนอื่นหลอกได้ คนที่ผมยอมมีเพียงคนเดียวเท่านั้น
‘มินมิน…’
ชางมินถอดเสื้อของตัวเองและมาคลุมให้กับอีกคนก่อนจะแบกขึ้นรถไป
จนกลับมาถึงคอนโด
“เฮ้ย! พ่อเป็นอะไรนะ?” จุนซูร้องเสียงหลงก่อนจะช่วยกันแบกมาไว้ในห้อง
“โดนแม่นายเล่นงานมามั้ง”
ชางมินว่าอย่างหัวเสีย
ทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินเข้าห้องตัวเองไป
จุนซูมองตามร่างสูงของคนเป็นลุงก็ได้แต่อมยิ้ม
‘เห็นใจดีแบบนี้ ก็หึงใช่เล่นแฮะ ^^’
.
.
เช้าวันรุ่งขึ้น
มินมินตื่นมาพบว่าตนมานอนห้องลูกตัวเองก็ตกใจ
หันซ้ายมองขวาไม่เจอใครก็ได้แต่เดินออกจากห้องมา
เห็นคู่ลุง+หลานกำลังนั่งเสวนาทานข้าวอย่างสนุกสนาน ก็เกิดอาการประหลาดไม่กล้าเข้าไปทัก
จังหวะเดียวกันชางมินเห็นอีกฝ่ายเดินออกมาก็อยากแกล้งขึ้นมาเสียดื้อๆ
“เอ้าจุนซู อะไรติดแก้มนะ~” เค้าว่าก่อนจะยกมือของหลานชายขึ้นมาแล้วใช้ลิ้นเลียให้
เจ้าของมือทำท่าจะค้านแต่เห็นชางมินมองไปอีกทางก็เข้าใจ
“แหมลุงเล่นไรแบบนี้อีกแล้ว ผมก็เขินนะ~!”
เด็กมันว่าแต่การกระทำนี้คนละชั้น
ผิดกลับชางมินลิบลับที่แค่แกล้ง
เหมือนมันต้องการเอาคืนทั้งพ่อและลุง
เลยจัดการจูบชางมินเสียตรงนั้น
“เฮ้ย!!” ทั้งสองประสานกันร้องเสียงหลง
ก่อนที่มินมินจะเดินหนีออกจากห้องไป
‘เอาแล้วไงงานเข้าเลย!!’
ชางมินคิดก็ได้แต่ถอนหายใจ
จนเด็กมันต้องกระตุ้น
“ตามไปง้อเซ่~!!”
ชายหนุ่มก็ไม่รอช้ารีบตามไปทันที
.
.
‘จะเป็นการดีกว่าไหม?’
‘นายจะได้ไม่ต้องเจ็บที่ฉันเป็นคนแบบนี้’
ชายหนุ่มครุ่นคิดก่อนจะวิ่งออกมาเมื่อเห็นลูกของตัวเองกำลังจูบกับพี่ชายฝาแฝด
เค้ากลั้นใจไม่ให้น้ำตามันไหลก่อนจะออกจากห้องมาทันที
“มินมิน!! เด๋วก่อน!!!”
ชางมินร้องเรียกก่อนจะวิ่งตามมา
และคว้าข้อมือของอีกฝ่ายไว้ก่อนจะดึงให้หันกลับมาคุยกัน
“นายหึงฉันหรอ?”
ร่างสูงถามพลางช้อนคางของเค้าขึ้นมา
มินมินพยายามหลับตาไม่กล้ามองหน้า
กลัวน้ำตาจะไหลออกมา
“หึงฉันใช่ไหม?”
เค้าไม่ตอบ
ทำเป็นไม่ได้ยิน
ทำท่าจะเดินหนี
แต่อีกฝ่ายก็รัดเอาไว้แน่นไม่ปล่อยสักที
“หึงใช่ไหม?”
เซ้าซี้เหลือเกิน
นายจะถามคำนั้นทำไมนักหนา
“หึงฉันละสิ?”
และเค้าก็ทนไม่ไหว
“ใช่!! ฉันหึงนาย!! ทำไมต้องบังคับให้ฉันพูด นายสนุกมากหรอไงที่เห็นฉันพ่ายแพ้แบบนี้ !!”
มินมินว่าออกมาทั้งน้ำตาก่อนจะทำท่าวิ่งหนีไป
ชางมินก็รั้งไว้อีกครั้ง ดึงเข้ามากอด และกระซิบข้างหูทันที
“ฉันดีใจต่างหากมินมิน”
“…..” คนฟังเงยหน้าขึ้นมาทั้งน้ำตา
ก็เห็นรอยยิ้มนั้นอีกครั้ง
“ขอบใจนะที่หึงนะ ^^”
มินมินรีบกอดตอบชางมินแทบจะทันที
ก่อนจะหยิกไปที่อกแกร่งเต็มแรง
เมื่อนึกขึ้นได้ “แล้วจูบกับจุนซูของฉันทำไม!!”
“เฮ้ย!! ลูกนายมาจูบฉันเองนะ TT”
“ไม่ต้องมาเถียง!! นั้นลูกฉันนะ คิดจะพรากผู้เยาว์หรอไงชางมิน -*-”
“ฉันเปล่านะมินมิน T^T”
เป็นงั้นไป~!!
โดยมีจุนซูที่ยืนฟังการสนทนาอยู่นานต้องเข้ามาร่วมแจม
“ใช่แล้วพ่อ ลุงข่มขืนหนูเอาจูบแรกหนูไป พ่อจัดการมันเลย 55555”
“ไอ้ตัวแสบ!!!”
ชางมินเห็นเข้าก็ทำท่าจะวิ่งไปเตะก้น แต่ก็ถูกสายตาเฉือดเชือนของมินมินจำต้องหยุดกึก
“มินมินอา~”
.
.
มีค่ามากเลยละความสุขชิ้นนี้
‘ก็เพราะมันยากไงละ …’
‘กว่าจะได้ครอบครองความสุขนั้นๆ มันยากจริงๆ’
แต่ก็ขอบคุณนะ
ผมจะเก็บรักษามันอย่างดี
ความคิดเห็น