คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ===== Chapter 6 : อย่างนี้หรอที่เรียกว่ารัก =====
ตอนที่ 6 : อย่างนี้หรอที่เรียกว่า ‘รัก’
“นายมันบ้าจริงๆ!! รู้ทั้งรู้ว่ามันเรียกไปทำไม ยังจะเข้าไปหามันอีก อยากเสียตัวเหมือนครั้งก่อนหรอไง!!”
ชางมินว่าเข้าให้ทันทีที่ออกจากห้องมา
ร่างสูงลากอีกฝ่ายขึ้นมายังดาดฟ้า
มือสองข้างบีบไหล่อีกฝ่ายอย่างแรงจนมินโฮได้แต่นิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
แต่ก็ไม่ร้องออกมาสักคำ มีเพียงน้ำตา….
“อย่าร้อง…”
ชางมินว่าก่อนจะปาดน้ำตาให้อย่างลืมตัว
“ขอบคุณ…”
คนฟังนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเบือนหน้าหันไปอีกทางทำเป็นไม่ได้ยิน
แล้วพากันกลับเข้าห้องพักมา
“กลับมาแล้วหรอมินโฮ!! ทำไมสภาพเป็นอย่างนั้นละ!!”
จงฮยอนตะโกนถามอย่างตกใจ
เข้ามาดูเพื่อนก่อนจะหาน้ำมาให้
ยูชอนที่ยังคงอยู่ในห้องหันมองไปที่ใครอีกคนที่เดินเข้ามาพร้อมกัน
“นายทำไรน้องเค้าอีกว่ะ!?”
“……..”
“เปล่าฮะ เค้าช่วยผมไว้”
มินโฮแก้ต่างแทน จนชางมินได้แต่หันไปทางอื่น ไม่ได้พูดอะไร
จนทั้งห้องได้แต่อมยิ้ม ก็เค้ารู้กันให้ทั่วแล้ว ‘ว่าสองคนนี้มันรักกัน -*-’
.
.
“ชางมิน…ระวังประธานไว้บ้างนะ”
“ผมรู้แล้วน่าพี่ยุนโฮ”
“ถ้านายรู้จริง ตอนนั้นคง…”
“ผมบอกพี่แล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนั้นอีก!!”
ชายหนุ่มว่าเสียงแข็งทำท่าจะเดินจากไปก็ถูกอีกฝ่ายรั้งเอาไว้
“ยิ่งตอนนี้นายมีมินโฮ ถึงจะปิดยังไง ฉันว่าประธานคงไม่โง่ให้นายหลอกเค้าได้นานขนาดนั้นหรอกนะ”
ชางมินได้ยินก็หันมาจ้องอีกฝ่ายตาเขม็ง
“ผมไม่ได้รักมินโฮ!”
“รู้อะไรไหม? ยิ่งนายโกหกเท่าไหร่ ก็เหมือนกับได้คำตอบเร็วขึ้นเท่านั้น”
ชายหนุ่มนิ่งไปไม่ตอบโต้อะไร
จนยุนโฮเดินออกไปเอง
ชางมินทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง
‘รักหรอ?’
‘ฉันเนี่ยนะรักนาย? ไม่มีทาง!’
ชายหนุ่มหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา
มองการกระทำของตัวเองก็ได้แต่สับสน
‘เราเป็นอะไร?’
.
.
3 ปีก่อน
“นายอยากเป็นนักร้องใช่ไหม? ประธานเค้าบอกว่าเค้าจะรับนายละ ถ้านายผ่านบททดสอบของเค้า!! ^^”
“จริงหรอมินโฮ? ฉันจะได้เป็นนักร้องจริงๆหรอ!!?”
“จริงสิชางมิน!! แค่พรุ่งนี้นายเข้าไปทดสอบดู^^”
กับดักที่ถูกวางไว้
ไม่มีใครรู้หรอกว่าจะต้องเจอกับอะไร
วันรุ่งขึ้น
“ชางมินสินะ?”
“ครับ!”
เด็กหนุ่มตอบกลับอย่างตื่นเต้น ปนประหม่าเล็กน้อยก่อนที่ท่านประธานจะเข้ามาใกล้ๆ
“อยากเป็นนักร้องหรอ ฮืม?”
“ค..ครับ”
ชางมินสะดุ้งเมื่อมือใหญ่พลิกร่างกายเค้าสำรวจไปมา
“ถอดเสื้อออกสิ”
“ครับ”
เค้าถอดมันออกอย่างง่ายดาย
จนคนมองชักทนไม่ไหว
“ไม่ใช่ๆ ฉันไม่ได้ให้นายถอดแต่เสื้อนอกเสียหน่อย ถอดให้หมดสิ”
“ถ..ถอดทำไมครับ?”
ชางมินถามเสียงหลง
แต่ก็ยังไม่สงสัยอะไร เพราะท่านประธานตรงหน้าบอกว่า จะเช็คร่างกาย
“อื้มม ~! ร่างกายนายเนียนดีนะ”
“ฮ..ฮ๊า!!??” คนฟังสับสนงุนงง ถอยหลังกรูดทันที
เมื่อมือใหญ่สัมผัสลงมาที่อกแกร่ง
“เฮ้ย! จะทำบ้าไรว่ะ!!”
พร้อมๆกับตั้งการ์ดเตรียมสู้ทันที
จนคนมองหัวเราะชอบใจ
“555 นายนี่ตลกดีนะ ก็ทดสอบดูนะสิ ว่านายเหมาะกับบริษัทของฉันไหม”
พูดจบประโยค คนๆนั้นก็ก้าวเข้ามาใกล้ๆ
สัมผัสเรือนร่างของเค้าอย่างกับเป็นของเล่น
ก่อนที่มือใหญ่จะเอื้อมลงไปปลด กางเกงตัวหนาของเค้าออก
ผลั๊กกกกกกกกกกก!!
ชางมินก็ถีบคนตรงหน้าลงไปที่พื้นก่อนจะหาทางหนีทันที
“นายหนีฉันไม่พ้นหรอก ชางมิน!”
ประธานแก่คนนั้นลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง ก่อนจะยิ้มเยอะออกมาเมื่อเห็นรปภ. ไปพาตัวเค้าเข้ามา
“ปล่อย!! ประธานของแกมันไม่ปกติแล้ว พาไปหาหมอด่วนเลย!!”
แต่ดูท่าจะไม่มีใครฟังเค้าสักคน
“ขอโทษทีนี้คนของฉันเอง!”
จบคำพูดของประธาน เค้าก็สลบไปทันทีด้วยแรงมหาศาลของการ์ดสามคนที่ฝึกปรือมาดี
ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ถูกจับยัดด้วยเม็ดยาเม็ดหนึ่ง
“อื้อ! ปล่อย ให้กินไรว่ะ!!”
“อย่าปลุกเซ็กส์ไง ชางมิน~!”
ประธานคนนั้นว่าเสียงกระซิบก่อนที่สติของเค้าจะเลือนหายไป
.
.
.
TBC
ความคิดเห็น