คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ===== Chapter 5 : รักหรือป่าว? =====
ตอนที่ 5 : รักหรือป่าว?
1 ปีถัดมา
‘ตัวก็ดำ!’
‘หูก็กาง!’
‘กวนทีน!’
‘ปากใหญ่!’
“คนแบบนี้มีดีตรงไหน ทำไมลืมมันไม่ได้สักทีว่ะ!!”
“บ่นพึมพำอะไรอยู่ได้ว่ะ มินโฮ พรุ่งนี้เราจะได้เดบิวท์ในฐานะวงๆหนึ่งแล้วนะ!”
มินโฮหันมามองคนพูด ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาทันที
“จริงหรอว่ะ!!! ดีละ ใกล้เข้ามาทุกที ความฝันของฉัน~”
‘ความฝันของฉันคือการทำลายความฝันของนาย!! ชิมชางมิน!!’
.
.
“ไอ้เด็กนี้! ฉันไม่มีวันให้มันผ่านไปได้หรอก!”
ความแค้นของฉันนายจะต้องชดใช้ ‘เชวมินโฮ’
วันรุ่งขึ้น
“อีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว พร้อมกันหรือยัง?”
“พี่ยูชอน! ตอนนี้ผมพร้อมเต็มสตรีมเลย ^^”
คีย์หันมาบอกแต่มือยังคงสั่นน้อยๆ
จนอนยูต้องมาตบไหล่ให้กำลังใจ
“เอาน่า!!”
“ฉันเชื่อว่าพวกนายทำได้ ^^”
“ขอบคุณฮะพี่ยุนโฮ^^”
รุ่นพี่มาร่วมด้วยช่วยกันเชียร์ ส่วนชางมินได้แต่มองซ้ายมองขวา
‘หายไปไหนของมันว่ะ?’
“หาใคร? มินโฮ?”
แจจุงเข้ามากระซิบถาม จนคนฟังได้แต่เบือนหน้าหนี
ตั้งแต่วันนั้นที่มีเรื่องกันไป จนคู่ยุนแจถือกำเนิดขึ้นอีกครั้ง
ก็เล่นเอาเค้ามองหน้าแจจุงไม่ติดมาหนึ่งปีเต็มๆ
“มินโฮ เห็นว่าท่านประธานเรียกตัวนะ”
คีย์ตอบคำถามให้แทน
จนคนฟังได้แต่คิ้วขมวด
‘ท่านประธาน?’
‘ไอ้ท่านประธานที่คิดจะเขมือบมินโฮ[ของเค้า]นะหรอ!!?’
คิดได้ดังนั้นก็ออกจากห้องไปทันที
.
.
“เชวมินโฮ สินะ?”
“ฮ…ฮะ”
“จำฉันได้หรือป่าว? หืม?”
ท่านประธานว่าก่อนจะกระเถิบเข้ามาใกล้
จนอีกฝ่ายขนลุกได้แต่ถอยห่างออกมา
“อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย~! ฉันบอกแล้ว ว่าฉันจะให้นายเป็นนักร้องก็ต่อเมื่อผ่านการทดสอบของฉัน!!”
“ม..ไม่! เฮ้ย! จะทำอะไร!!”
เด็กหนุ่มร้องลั่นทันทีที่อีกฝายเข้ามาประชิดตัวอย่างว่องไว
ใบหน้าของผู้ใหญ่วัยกลางคนค่อยๆโน้มตัวลงมา
พร้อมๆกับมือหนาที่ปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่าย
แต่ก็ถูกปัดกลับไป!
“ปล่อยดิว่ะ!! ไอ้ห่านี้!!”
แต่ถูกท่านประธานต่อยลงมาที่ท้องสุดแรง
จนคนถูกกระทำตัวงอลุกไม่ขึ้น
คนตัวใหญ่กว่าก็จัดการจูบลงมาไม่ยั้ง
ลิ้นซาก เที่ยวเล่นแถวต้นคอ ก่อนจะเคลื่อนต่ำลงมาจนถึงยอดอกที่ไร้สิ่งกีดขวาง
“อื้ออ ปล่อย!!”
ผลั๊กกกกกกกก!!
ว่าแล้วก็ถีบเต็มแรง จนท่านประธานตัวดีลงไปนอนกุมท้องอยู่ที่พื้น
มินโฮใช้โอกาสนี้วิ่งออกนอกประตูไป
แต่ก็ชนเข้ากับใครอีกคนที่เดินเข้ามาพอดี
“พ..พี่ช..ชา…ชางมิน?”
มินโฮตะโกนเรียกอย่างตกใจจนลืมไปแล้วว่าทิ้งคำว่าพี่ไปตั้งแต่สองปีก่อน
ส่วนเจ้าของชื่อก็จ้องมองคนเรียกที่ตอนนี้เสื้อผ้าหลุดหลุ่ยไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังโดนทำอะไร
“ชางมินจับเด็กนั้นไว้!!!”
ส่วนท่านประธานที่เห็นว่าเป็นใครก็รีบเรียกให้จับตัวเด็กนั้นไว้ทันที
ชางมินคว้าข้อมืออีกฝ่ายไว้ก่อนจะลากเข้าห้องมาพร้อมกัน
“เด็กมันทำอะไรไม่ดีหรอฮะ?”
“ป..เปล่า ฉันแค่มีเรื่องจะตกลงกันนิดหน่อย นายออกไปได้แล้ว”
ประธานปฏิเสธ ก่อนจะไล่ให้ชางมินออกจากห้องไป
แต่ร่างสูงกลับไม่ไป หันมองคนข้างกายที่สั่นไม่หยุด
‘นายอ่อนแออย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?’
ก่อนจะหันไปพูดกับประธานที่จ้องมองมินโฮราวกับจะกลืนกิน
“ประธานคิดว่าผมโง่หรอฮะ?”
“……..”
“ถึงได้ดูไม่ออกมาคุณกำลังจะทำอะไร!”
“ถ..ถ้านายรู้ก็ยิ่งดีเลยชางมิน จะได้ ต่อลองกันง่ายขึ้น!!”
ท่านประธานว่าก่อนจะเดินเข้ามาใกล้
กระซิบข้างหูของชางมินจนร่างสูงได้แต่กำหมัดแน่น
มินโฮมองคนสองคนอย่างงุนงง
‘ต่อลอง? ต่อลองอะไร?’
แต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบ ชางมินก็คว้าข้อมือของอีกฝ่ายออกจากห้องมาทันที
โดยที่ไม่ฟังคำห้ามปรามของคนในห้องแต่อย่างใด
“แล้วนายจะเสียใจ! ชางมิน!”
.
.
.
TBC
ความคิดเห็น