คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มป่วน
1 ปีผ่านไป
เบื่อๆๆๆ..... ใส่ไม้ยมกอีก 100 ที
เซ็งๆๆ.......อันนี้ใส่ 1000 ไปเลย
อยู่แต่โลกวิญญาณ ดูซิ นั่งพิพากษาความผิด ให้ยมทูตพาลงนรกให้ชดใช้กรรม มีอะไรน่าสนุกว่านี้มั้ยเนี่ย แถมช่วงสงคราม วิญญาณก็มากซะจนไม่มีเวลาพักเลย เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ทำไงดีเนี่ย.....
รู้แล้ว...555+
“เน่ๆๆ...ไปเรียกซาตานมาพบข้าหน่อยซิ” ซาตานแต่ก่อนเค้าเป็นเทพดันถูกสาปลงมาเป็นปีศาจ แล้วก็เผอิญคราวก่อนอารมณ์เสียเลยถูกผมลากลงมาในนรกด้วยตอนสงครามเทพกับปีศาจ เลยเอามาใช้งานเป็นเบ๊ซะเลย
“ข้า...ซาตาน ยินดีรับใช้ท่านเดท (Death) จ้าวแห่งความตาย” ร่างสีแดงมีไฟแดงลุกท่วมตัวสูง 5 เมตรประมาณเท่าตึก 1 ชั้น มีปีกคล้ายปีกค้างคาวกำลังนั่งชันเข่าทำความเคารพร่างเล็กอยู่เบื้องหน้า
“มาก็ดีล่ะ ช่วงนี้อัตราการตายเป็นไงมั่งอ่ะ”
“เพิ่มขึ้นจากเมื่อต้นปีร้อยละ 5 ครับ”
“แล้ววิญญาณก่อกวนที่ยังอยู่บนโลกมนุษย์ล่ะ ถึงไหนแล้ว”
“ทางนี้กำลังตามจับมาเรื่อยๆ แต่เนื่องจากวิญญาณเพิ่มมากขึ้น ทำให้ยมทูตเหนื่อยเป็นพิเศษ ทำงานได้ช้าลง ปัจจุบันวิญญาณที่ก่อกวนที่ยังอยู่บนโลกมนุษย์เมื่อเทียบกับต้นปีแล้วเพิ่มขึ้น 3 เปอร์เซ็นต์ครับ”
“เฮ้อ...แล้วสงครามระหว่างมนุษย์กับปีศาจจบแล้วยังล่ะ”
“ยังครับ...คาดว่าน่าจะรุนแรงเพิ่มขึ้นไปอีกเท่าตัวภายใน 5 ปีนี้” ทันทีที่ซาตานพูดจบ สีตาในร่างเล็กจากสีขาวก็แปรเปลี่ยนเป็นสีเทา โลกวิญญาณเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง คล้ายใครจับเขย่า
“ท่านเดท ได้โปรดใจเย็นด้วย” ซาตานรีบกล่าว พร้อมด้วยยมทูตทั้งหลายที่อยู่บริเวณใกล้ รีบคุกเข่าก่อนจะขอร้องให้นายเหนือหัวใจเย็นลง
“เชอะๆๆ...ทั้งก๊อด ทั้งเดวิล ไม่ได้เรื่องเลย ไหนสัญญากันแล้ว งั้นทุกคนฟังข้า...”
เสียงของร่างเล็กที่ประกาศขึ้นทั่วทั้งโลกวิญญาณ ทุกอย่างเหมือนกับนิ่งสงบเพื่อรอรับคำสั่ง
“ข้าจะไปโลกมนุษย์เพื่อจัดการปัญหาเรื่องสงคราม และเหล่าวิญญาณเร่ร่อนไม่มีระยะเวลากำหนด เรื่องทางนี้ข้าจะให้ซาตานจัดการ มีอำนาจแทนข้าในการสั่งการ แล้วถ้าก๊อด กับเดวิลมาหา ก็บอกไปเลยว่าข้าอยู่โลกมนุษย์ ใครมีปัญหาสงสัยอะไรอีกมั้ย”
“ท่านเดทแต่ว่าข้า...”ซาตานที่กำลังจะเอ่ยขึ้น
“ไม่ต้องพูดเลย อยากลองปกครองดูไม่ใช่เหรอ จัดการตามสบายได้เลย แต่ขอให้เรียบร้อยด้วย” ซาตานที่กำลังจะพูดต้องหุบปากทันที
สมัยก่อนตอนลงมายังที่นี่ใหม่ๆ (ตายแบบไม่รู้ตัว) ก็เห็นคนตรงหน้าร่างเล็กในร่างมนุษย์น่ารัก ผมยาวประบ่า ซอยข้างหน้าคล้ายหน้าม้า สีผมเป็นสีขาวเทาแซมดำ ตัดกับผิวขาวเนียนใส่ชุดคลุมสีเทาทำให้ดูน่ารัก น่าเอ็นดูอย่างมาก แถมพอรู้ว่าคนตรงหน้าเป็นจ้าวแห่งความตาย ก็อดขำไม่ได้ ตัวเล็กแค่นี้จะทำอะไรได้ ผิดกับเขาที่มีพลังมาก แม้ในหมู่ปีศาจด้วยกันรองจากท่านเดวิลแล้ว เค้าก็คิดว่าเค้าเป็นหนึ่งแน่นอน
“เจ้าเนี่ยเหรอ จ้าวแห่งความตาย ผู้ที่ฆ่าข้า”
“มั้ง...จำไม่ได้อ่ะ” คนร่างเล็กเอ่ยขึ้นอย่างจำไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าปีศาจตรงหน้าตายเองหรือตายเพราะเค้า
“555...ที่นี่น่าอยู่ดี…” ยังพูดไม่ทันจบ ร่างเล็กก็แทรก...
“ใช่ป่าวๆ...ถ้าไม่ติดว่ามีวิญญาณ มันจะสวยมากเลย” ร่างเล็กเอ่ยขึ้น เพราะไม่มีใครชมที่นี่นานมาก (เอ่อ...แล้วถ้าไม่มีวิญญาณ มันจะเรียกโลกวิญญาณได้ไง - -)
“ข้าคิดแล้ว ข้าจะปกครองที่นี่ เจ้าต้องมาเป็นลูกน้องข้า” ซาตานพูดขึ้นก่อนก้มลงมองเจ้าตัวเล็กที่กำลังทำหน้าแปลก...
“แหมๆ...ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมีอารมณ์ขำเหมือนกัน งั้นข้าเอาเจ้ามาเป็นผู้ช่วยคนสนิทดีกว่า” คำพูดจากร่างเล็กที่เอ่ยขึ้น ทำให้ซาตานโกรธทันที ร่างสีแดงของซาตานมีไฟลุกท่วม ปีกที่หุบอยู่ก็ขยายทำให้ร่างซาตานตอนนี้ดูใหญ่โตแล้วใหญ่ขึ้นไปอีก จ้องมองร่างเล็กอย่างแค้นเคือง
“ให้ข้าเป็นลูกน้องเจ้าเหรอ...หึหึ...ตายซะเถอะ” พูดจบไฟสีแดงก็พุ่งขึ้นจากพื้นบริเวณนั้น ไฟลุกท่วมเป็นบริเวณกว้าง วิญญาณและยมทูตบริเวณนั้นต่างร้องครวญครางกับไฟที่ผุดขึ้นมา
“อ๊ากกกก................กรี๊ดด..........” เสียงวิญญาณที่ร้องกันระงมดังขึ้น
“เป๊าะ...” เสียงดีดนิ้วที่ดังขึ้น เบาแทบจะไม่ได้ยินไฟทั้งหมดหายวับไปกับตา
“เกิดอะไรขึ้น” เสียงซาตานที่ดังขึ้นมาเพราะกำลังตะลึงที่ไฟของตนอยู่ๆหายไป
“เอาละ เลิกเล่นกันได้แล้ว...ซาตานใช่มั้ย ตามข้ามาเลยจะสั่งงาน” ร่างเล็กที่อยู่ค้างในท่าดีดนิ้วพูดขึ้น ก่อนจะเดินหันหลังไปที่บัลลังก์ ซาตานจึงฉวยโอกาสนั้น ใช้เล็บที่แหลมคมทิ่มไปที่ร่างเล็ก
“อ๊าก....” เสียงของซาตานดังขึ้นอีกครั้ง เพราะเล็บของซาตานที่แข็งสามารถทะลุหินได้เหมือนทะลุเต้าหู้หักลง พร้อมเลือดสีดำที่ไหลออกมาจากมือ ก่อนจะมองร่างเล็กที่ไม่ได้หันกลับมา แม้แต่ชุดคลุมยังไม่มีร่องรอยของเล็บ ทำให้ซาตานเริ่มหวาดกลัวคนตรงหน้าทันที
“รู้สึกว้าเจ้าอยากจะลองดีนะ งั้นเบาะๆล่ะกัน” ร่างเล็กในชุดคลุมเทาพูดทั้งที่ยังหันหลัง ก่อนหายตัวมาอยู่บริเวณในหน้าของซาตานก่อนที่จะ....ดีดมะกอกใส่หน้าของซาตาน
ร่างของปีศาจผู้อวดทะนงตัวลอยละลิ่วไปข้างหลังชนกับภูเขาอย่างรุนแรง จนตัวซาตานฝังเข้าไปลึก
“ออกมาได้เมื่อไร มาหาข้าด้วยล่ะ” ร่างเล็กที่พูดด้วยน้ำเสียงน่ารักก็ลอยตัวไปทันที ทิ้งให้ร่างแดงใหญ่ที่ตอนนี้ขยับตัวแทบไม่ได้ พร้อมกับสติที่ใกล้เลือนรางได้พูดออกมา
ความคิดเห็น