ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12
CRY
.q
สมองของผมมันเหมือนไม่ทำงานอีกแล้วตั้งแต่รู้ข่าวพี่กั้งวันนี้ผมจะไปหาพี่เขาน่ะครับ... อยากเจอหน้าพี่เขาสักครั้งก็ดี...ก่อนที่จะไม่ได้เห็นอีกตอนนี้ก็ บ่ายสองแล้วผมกำลังจะออกไปหาพี่กั้งแต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าพี่เขาจะสนใจผมหรือเปล่าละ...ไม่หรอกครับ
ผมหยิบกระเป๋าเป้มาสะพายก่อนจะออกไปนอกห้องแล้วก็ไม่ลืมที่จะล๊อกห้อง..ผมยืนรอแท๊กซี่ประมาณห้านาทีก็มีแท๊กซี่คันนึงมาแล้วจึงรีบขึ้นแล้วรีบพุ่งตรงไปที่บ้านพี่กั้งอย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่ทันได้ครึ่งทางผมก็เห็นเบอร์พี่อาเมนโทรมาอีกครั้งผมรีบกดรับด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
" ซีดี.. นายว่างหรือเปล่ารีบออกมาตอนนี้เลยนะตอนนี้อาการไอ้กั้งหนักมาก อ้วกเป็นเลือดด้วย รีบๆออกมาละมันเป็นโอกาสสุดท้ายของนายแล้วนะซีดี "
" ผมกำลังจะออกไปครับ "
ผมกดวางสายก่อนจะรีบสั่งแท๊กซี่ให้มุ่งตรงไปที่บ้านพี่กั้งอย่างรวดเร็วพอมาถึงผมก็เห็นพี่อาเมนยืนรอพอเห็นผมพี่เขาก็รีบควักมือรีบให้ตามขึ้นไปข้างบนผมรีบวิ่งตามขึ้นไปก่อนจะเห็นพี่กั้งนอนอยู่พี่กั้งมองผมเล็กน้อยผมรีบตรงไปหาพี่เขาก่อนจะโอบกอดพี่เขาเหมือน
" ซีดี..นายอย่าลืมดูแลตัวเองนะตอนที่ไม่มีพี่น่ะพี่เชื่อว่านายอยู่ได้นายต้องอย่าขี้แงเกินไปเข้าใจมั้ยเวลาที่ไม่มีพี่แล้ว.. "
" พี่พูดบ้าอะไรเนี้ย ! พี่ห้ามไปไหนทั้งนั้นพี่ต้องอยู่กับผมอยู่กับผมนะพี่กั้งผมไม่อยากให้พี่กั้งไปไหนแล้ว ฮือ.. "
น้ำตาที่อัดอั้นมานานของผมก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็วพี่กั้งมองผมเหมือนอยากจะลุกขึ้นมาแต่พี่เขาไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ผมหันไปหาพี่อาเมนก่อนจะถาม
" พี่อาเมนไหนพี่บอกว่าเหลือเวลาตั้งหนึ่งอาทิตย์ไง... "
" อาการมันไม่สามารถกำหนดเวลาได้หรอก ไม่แน่พรุ่งนี้อาจจะไม่มีไอ้กั้งแล้วก็ได้นะ... นายต้องทำใจให้ได้นะซีดี "
" ครับ "
ผมพยักหน้าให้พี่อาเมนก่อนจะหันกลับมาหาพี่กั้งอีกครั้ง พี่กั้งอาการแย่มากจริงๆ หน้าซีดเหลืองไปหมดเลยผมคงจะทำใจไม่ได้หรอกผมไม่อยากเสียพี่กั้งไปอีกแล้ว...
" ซีดี วันนี้มานอนเป็นเพื่อนพี่ได้หรือเปล่า... "
" ได้ครับ เดี๋ยวผมของกลับไปเอาของก่อนนะครับเดี๋ยวจะรีบกลับมา พี่อาเมนผมยืมรถมอไซค์ของพี่หน่อยนะพอดีเมื่อกี้ผมขี่แท๊กซี่มา "
" อ่อ โอเคได้รีบๆมาละ ... "
พี่อาเมนพยักหน้าให้ผม ผมยิ้มให้พี่กั้งก่อนจะรีบออกมาเอาเสื้อผ้าที่บ้านคนเรานี่ก็แปลกนะเพิ่งจะมาเห็นค่าในวันที่เสียเขาไป เฮ้อ ผมยัดเสื้อผ้าใส่ไม่อั้นไม่จงไม่จัดแล้วครับ ณ จุดๆนี้คือต้องรีบมุ่งตรงไปหาพี่กั้งอย่างเดียว ...
ณ บ้านพี่กั้ง ...
ผมชื้อโจ๊กติดไม้ติดมือมาด้วยเพราะเผื่อพี่กั้งยังไม่กินข้าวผมจะได้ป้อนให้มันเป็นสิ่งที่น่าจดจำสักเรื่องนึงก็ยังดีสินะเฮ้อ ผมเปิดประตูเข้าไปตอนนี้พี่กั้งกำลังจะดูเหมือนไม่ไหวแล้ว พี่เขาอ้วกออกมาเป็นเลือด..ครับ..มันอาจจะหมดเวลาของเราแล้วจริงๆแหละ
" ซีดีจำไว้นะว่าพี่รักนาย คำขอของพี่ก็คือ พี่อยากให้นายไปเจอคนที่ดีกว่าพี่อย่ายึดติดกับพี่เลยนะซีดี พี่อยู่ได้อีกไม่นานหรอก.... "
พี่กั้งกุมมือของผมแล้วอยู่ๆมือของพี่กั้งก็หลุดลงไป พี่กั้ง...พี่กั้งฟื้นขึ้นมาดิพี่ฟื้นขึ้นมา !
" เฮ้ย แย่แล้วรีบไปบอกคุณพ่อคุณแม่ไอ้กั้งเร็วซีดี ท่านลงไปเตรียมอาหารให้ไอ้กั้งน่ะ รีบลงไปแล้วรีบพามันไปส่งโรงบาลเร็วๆ "
ผมรีบวิ่งไปเรียกพ่อและแม่พี่กั้ง ก่อนจะรีบเรียกรถโรงบาลมาแล้วผมกับพี่อาเมนก็ซ้อนท้ายรถมอไซค์ตามรถโรงบาลไป... จนถึงโรงพยายามบาลพยาบาลนำตัวพี่กั้งเข้าไปในห้องฉุกเฉินพวกผมทำได้เพียงนั่งรออยู่ข้างนอกกับพี่อาเมนและพ่อกับแม่ของพี่กั้ง
" ซีดี นายอย่าลืมคำที่ไอ้กั้งขอนะ..อย่ายึดติดกับมัน... "
" ครับ ... "
#กรุณาเปิดเพลงเพื่อความซึ้งนะคะเพราะเนื้อเพลงจะตรงกับเนื้อเรื่องมากมาย...
สมองของผมมันเหมือนไม่ทำงานอีกแล้วตั้งแต่รู้ข่าวพี่กั้งวันนี้ผมจะไปหาพี่เขาน่ะครับ... อยากเจอหน้าพี่เขาสักครั้งก็ดี...ก่อนที่จะไม่ได้เห็นอีกตอนนี้ก็ บ่ายสองแล้วผมกำลังจะออกไปหาพี่กั้งแต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าพี่เขาจะสนใจผมหรือเปล่าละ...ไม่หรอกครับ
ผมหยิบกระเป๋าเป้มาสะพายก่อนจะออกไปนอกห้องแล้วก็ไม่ลืมที่จะล๊อกห้อง..ผมยืนรอแท๊กซี่ประมาณห้านาทีก็มีแท๊กซี่คันนึงมาแล้วจึงรีบขึ้นแล้วรีบพุ่งตรงไปที่บ้านพี่กั้งอย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่ทันได้ครึ่งทางผมก็เห็นเบอร์พี่อาเมนโทรมาอีกครั้งผมรีบกดรับด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
" ซีดี.. นายว่างหรือเปล่ารีบออกมาตอนนี้เลยนะตอนนี้อาการไอ้กั้งหนักมาก อ้วกเป็นเลือดด้วย รีบๆออกมาละมันเป็นโอกาสสุดท้ายของนายแล้วนะซีดี "
" ผมกำลังจะออกไปครับ "
ผมกดวางสายก่อนจะรีบสั่งแท๊กซี่ให้มุ่งตรงไปที่บ้านพี่กั้งอย่างรวดเร็วพอมาถึงผมก็เห็นพี่อาเมนยืนรอพอเห็นผมพี่เขาก็รีบควักมือรีบให้ตามขึ้นไปข้างบนผมรีบวิ่งตามขึ้นไปก่อนจะเห็นพี่กั้งนอนอยู่พี่กั้งมองผมเล็กน้อยผมรีบตรงไปหาพี่เขาก่อนจะโอบกอดพี่เขาเหมือน
" ซีดี..นายอย่าลืมดูแลตัวเองนะตอนที่ไม่มีพี่น่ะพี่เชื่อว่านายอยู่ได้นายต้องอย่าขี้แงเกินไปเข้าใจมั้ยเวลาที่ไม่มีพี่แล้ว.. "
" พี่พูดบ้าอะไรเนี้ย ! พี่ห้ามไปไหนทั้งนั้นพี่ต้องอยู่กับผมอยู่กับผมนะพี่กั้งผมไม่อยากให้พี่กั้งไปไหนแล้ว ฮือ.. "
น้ำตาที่อัดอั้นมานานของผมก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็วพี่กั้งมองผมเหมือนอยากจะลุกขึ้นมาแต่พี่เขาไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ผมหันไปหาพี่อาเมนก่อนจะถาม
" พี่อาเมนไหนพี่บอกว่าเหลือเวลาตั้งหนึ่งอาทิตย์ไง... "
" อาการมันไม่สามารถกำหนดเวลาได้หรอก ไม่แน่พรุ่งนี้อาจจะไม่มีไอ้กั้งแล้วก็ได้นะ... นายต้องทำใจให้ได้นะซีดี "
" ครับ "
ผมพยักหน้าให้พี่อาเมนก่อนจะหันกลับมาหาพี่กั้งอีกครั้ง พี่กั้งอาการแย่มากจริงๆ หน้าซีดเหลืองไปหมดเลยผมคงจะทำใจไม่ได้หรอกผมไม่อยากเสียพี่กั้งไปอีกแล้ว...
" ซีดี วันนี้มานอนเป็นเพื่อนพี่ได้หรือเปล่า... "
" ได้ครับ เดี๋ยวผมของกลับไปเอาของก่อนนะครับเดี๋ยวจะรีบกลับมา พี่อาเมนผมยืมรถมอไซค์ของพี่หน่อยนะพอดีเมื่อกี้ผมขี่แท๊กซี่มา "
" อ่อ โอเคได้รีบๆมาละ ... "
พี่อาเมนพยักหน้าให้ผม ผมยิ้มให้พี่กั้งก่อนจะรีบออกมาเอาเสื้อผ้าที่บ้านคนเรานี่ก็แปลกนะเพิ่งจะมาเห็นค่าในวันที่เสียเขาไป เฮ้อ ผมยัดเสื้อผ้าใส่ไม่อั้นไม่จงไม่จัดแล้วครับ ณ จุดๆนี้คือต้องรีบมุ่งตรงไปหาพี่กั้งอย่างเดียว ...
ณ บ้านพี่กั้ง ...
ผมชื้อโจ๊กติดไม้ติดมือมาด้วยเพราะเผื่อพี่กั้งยังไม่กินข้าวผมจะได้ป้อนให้มันเป็นสิ่งที่น่าจดจำสักเรื่องนึงก็ยังดีสินะเฮ้อ ผมเปิดประตูเข้าไปตอนนี้พี่กั้งกำลังจะดูเหมือนไม่ไหวแล้ว พี่เขาอ้วกออกมาเป็นเลือด..ครับ..มันอาจจะหมดเวลาของเราแล้วจริงๆแหละ
" ซีดีจำไว้นะว่าพี่รักนาย คำขอของพี่ก็คือ พี่อยากให้นายไปเจอคนที่ดีกว่าพี่อย่ายึดติดกับพี่เลยนะซีดี พี่อยู่ได้อีกไม่นานหรอก.... "
พี่กั้งกุมมือของผมแล้วอยู่ๆมือของพี่กั้งก็หลุดลงไป พี่กั้ง...พี่กั้งฟื้นขึ้นมาดิพี่ฟื้นขึ้นมา !
" เฮ้ย แย่แล้วรีบไปบอกคุณพ่อคุณแม่ไอ้กั้งเร็วซีดี ท่านลงไปเตรียมอาหารให้ไอ้กั้งน่ะ รีบลงไปแล้วรีบพามันไปส่งโรงบาลเร็วๆ "
ผมรีบวิ่งไปเรียกพ่อและแม่พี่กั้ง ก่อนจะรีบเรียกรถโรงบาลมาแล้วผมกับพี่อาเมนก็ซ้อนท้ายรถมอไซค์ตามรถโรงบาลไป... จนถึงโรงพยายามบาลพยาบาลนำตัวพี่กั้งเข้าไปในห้องฉุกเฉินพวกผมทำได้เพียงนั่งรออยู่ข้างนอกกับพี่อาเมนและพ่อกับแม่ของพี่กั้ง
" ซีดี นายอย่าลืมคำที่ไอ้กั้งขอนะ..อย่ายึดติดกับมัน... "
" ครับ ... "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น