ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 13 [END]
CRY
.q
CHAPTER13 #END
จากใจไรท์..
ตลอดการแต่งฟิคเรื่องนี้ไรท์ไม่คิดเลยจริงๆว่าจะมีคนติดตามและชื่นชอบมันมากขนาดนี้
ณ จุดๆนี้คืออยากจะขอบคุณทุกคนจริงๆที่ติดตามมาถึงขนาดนี้ ฟิคเรื่องนี้คงจะไม่มีความหมายเลยถ้าไม่มีทุกคน
ขอบคุณที่ติดตามมาถึง ณ จุดๆนี้แอดเชื่อว่าเราคงจะพบกันใหม่ในไม่นานนี้
กับเรื่อง {KANGCD} ครูบ้ากามกับนักเรียนโรคจิต
จากใจไรท์..
ตลอดการแต่งฟิคเรื่องนี้ไรท์ไม่คิดเลยจริงๆว่าจะมีคนติดตามและชื่นชอบมันมากขนาดนี้
ณ จุดๆนี้คืออยากจะขอบคุณทุกคนจริงๆที่ติดตามมาถึงขนาดนี้ ฟิคเรื่องนี้คงจะไม่มีความหมายเลยถ้าไม่มีทุกคน
ขอบคุณที่ติดตามมาถึง ณ จุดๆนี้แอดเชื่อว่าเราคงจะพบกันใหม่ในไม่นานนี้
กับเรื่อง {KANGCD} ครูบ้ากามกับนักเรียนโรคจิต
ต่อเถอะ...
ผมกำลังนั่งรอพี่กั้งได้ประมาณสามชั่วโมงแล้วหมอก็ยังไม่ออกมาผมเข้าใจความรู้สึกแล้วละว่าทำไมเวลาหมอเดินออกมาทุกคนถึงต้องวิ่งเข้าไปหายังกับเจอเอ็กโซ่ทั้งวง...หมอรีบๆออกไปสิพังห้องไปบีบคอแปป.. เวลาแบบนี้ผมไม่ควรเล่นสินะ ..
แกร้ก !
หมอเดินออกมาแล้วผมและพี่อาเมนจึงรีบวิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็วพร้อมกับถามด้วยความตื่นเต้น... (พ่อกับแม่พี่กั้งไปเก็บเสื้อผ้ามานอนเฝ้า)
" หมอครับพี่กั้งเป็นยังไงบ้างครับ ... "
" เอ่อ ..... "
เสียงแบบนี้.... หมายความว่ายังไง...ไม่จริงใช่ไหม...
" หมดเวลาของเขาแล้วละครับ.. "
เขายิ้มให้ผมเล็กน้อยก่อนจะเดินไปปล่อยให้ผมกับพี่อาเมนมองหน้ากันด้วยความเศร้าผมรีบผลักประตูเข้าไปข้างใน.....ผมจับมือพี่กั้งไว้ก่อนจะร้องไห้ออกมาผมไม่ไหวแล้วทำไมพี่ต้องจากผมไปเร็วขนาดนี้ผมไม่ไหวจริงๆ...ผมทำใจไม่ได้แล้วละ
ฟึบ !
อะไรเนี้ยอยู่ๆไฟในห้องผ่าตัดก็หันมาทางผมหมดเลยผมฆ่าพี่กั้งหรือไง เฮ้ย... อะไรวะ ผมหันมองรอบๆก่อนจะหันมาหาพี่กั้งแล้วผมก็ต้อง
0/////////////////////0
เมื่ออยู่ๆพี่เขาก็ยกกล่องแหวนขึ้นมาก่อนพูดกับผมนี่สรุปผมโดนหลอกมาตลอดเลยเหรอ .. ผมหันไปมองหน้าพี่อาเมนแต่อีกฝ่ายกับทำเหมือนไม่รู้อะไรเลยมันน่าหมั่นไส้ซะจริงๆเลย
" ซีดี ให้โอกาสพี่นะพี่ขอโทษ "
ผมจะตอบไม่ก็ไม่ไหวแล้วกำแพงในใจผมมันพังทลายไปหมดผมไม่สามารถทำอะไรได้เขิลๆไม่ไหวแล้วครับ...
" พี่ทำบ้าอะไรเนี้ยผมตกใจหมดเลย ... ว่าแต่พี่เนียนไปหรือเปล่าเนี้ย ผมตกใจจนไม่มีจิตใจทำอะไรแล้วนะ "
" แล้วถ้าพี่ไม่ทำวิธีนี้นายจะกลับมาเหรอ ? "
" ไม่.. "
" นั่นไง สรุปว่าไงมารักกับพี่อีกรอบนะให้โอกาสพี่ได้ปรับปรุงตัวนะซีดี พี่จะรักนายคนเดียวพี่สัญญา "
" ตกลงครับ ผมหายงอลพี่แล้วทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกละไม่งั้นผมโกรธจริงๆด้วย เฮ้อ "
" ไม่หรอกพี่ไม่ทำอีกแล้ว... พี่รักนายคนเดียวนะกันต์ธีร์ ... "
" ผมก็รักพี่คนเดียวเหมือนกันพี่กั้ง "
" เอาละ พี่เหนื่อยจริงๆนะเนี้ยกับการเล่นละคร ไอ้อาเมนแกก็ด้วยนะโว้ย เล่นซะเนียนเลย ขอบคุณนะ "
" เออไม่เป็นไรดีกันแล้วคืนนี้ก็จัดหนักๆละ "
" แกพูดบ้าอะไรวะเนี้ยไอ้อาเมน !!! "
" อะไรหมายถึงว่า กินข้าวกันหนักๆละไม่ได้กินข้าวด้วยกันมานานแล้วนิ่ เอาละ ฉันไปแล้วนะโว้ยจะได้ให้พวกแกคุยกันตามสบาย เออซีดี พี่ไม่ผิดนะไอ้กั้งวางแผน "
ว่าแล้วพี่เขาก็เดินออกไปปล่อยให้พี่กั้งกับผมอยู่ด้วยกันจริงๆตอนมีพี่อาเมนผมก็เขิลแล้วนะแต่ตอนนี้สองต่อสอง โครตเขิลวะครับ
" เอาละไอ้ซีดี ออกไปจากที่นี่กันเถอะ "
" แล้วพี่จะไม่เปลี่ยนชุดหรือไง ว่าแต่ไอ้คราบเลือดนี่ทำจากอะไร เนียนมาก ไปแคสติ้งฮอร์โมนไหม ? "
" ไม่รู้ดิไอ้อาเมนเอามาให้อ่ะ ช่างเถอะเดี๋ยวพี่เปลี่ยนชุดก่อนนายออกไปรอข้างนอกไป๊ เดี๋ยวพี่ตามไป "
" อื้อ "
ผมพยักหน้าก่อนจะออกมารอข้างนอก ผมรู้สึกสบายใจขึ้นมากมายเลยละครับผมไม่นึกว่าพี่เขาจะทำเพื่อผมขนาดนี้ .... ประมาณ 5 นาทีผ่านไป พี่กั้งก็ออกมาแล้วนั่งลงข้างๆผมก่อนจะหันมาถาม
" ขอโทษนะ "
" ไม่ได้โกรธซะหน่อย "
" โอเคไม่โกรธก็ไม่ง้อ "
" โกรธ "
" ง้อ "
" หาย "
แล้วผมกับพี่กั้งก็หัวเราะกันถึงแม้การสารภาพมันจะเป็นที่ๆไม่ค่อยโรแมนติก (ในห้องผ่าตัด -___-) แต่ผมก็รู้สึกดีนะ เอาละครับ ต่อไปนี้เรียกผมว่า กันต์ธีร์ ศิริศรณ์ แล้วกัน ...
ผมกำลังนั่งรอพี่กั้งได้ประมาณสามชั่วโมงแล้วหมอก็ยังไม่ออกมาผมเข้าใจความรู้สึกแล้วละว่าทำไมเวลาหมอเดินออกมาทุกคนถึงต้องวิ่งเข้าไปหายังกับเจอเอ็กโซ่ทั้งวง...หมอรีบๆออกไปสิพังห้องไปบีบคอแปป.. เวลาแบบนี้ผมไม่ควรเล่นสินะ ..
แกร้ก !
หมอเดินออกมาแล้วผมและพี่อาเมนจึงรีบวิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็วพร้อมกับถามด้วยความตื่นเต้น... (พ่อกับแม่พี่กั้งไปเก็บเสื้อผ้ามานอนเฝ้า)
" หมอครับพี่กั้งเป็นยังไงบ้างครับ ... "
" เอ่อ ..... "
เสียงแบบนี้.... หมายความว่ายังไง...ไม่จริงใช่ไหม...
" หมดเวลาของเขาแล้วละครับ.. "
เขายิ้มให้ผมเล็กน้อยก่อนจะเดินไปปล่อยให้ผมกับพี่อาเมนมองหน้ากันด้วยความเศร้าผมรีบผลักประตูเข้าไปข้างใน.....ผมจับมือพี่กั้งไว้ก่อนจะร้องไห้ออกมาผมไม่ไหวแล้วทำไมพี่ต้องจากผมไปเร็วขนาดนี้ผมไม่ไหวจริงๆ...ผมทำใจไม่ได้แล้วละ
ฟึบ !
อะไรเนี้ยอยู่ๆไฟในห้องผ่าตัดก็หันมาทางผมหมดเลยผมฆ่าพี่กั้งหรือไง เฮ้ย... อะไรวะ ผมหันมองรอบๆก่อนจะหันมาหาพี่กั้งแล้วผมก็ต้อง
0/////////////////////0
เมื่ออยู่ๆพี่เขาก็ยกกล่องแหวนขึ้นมาก่อนพูดกับผมนี่สรุปผมโดนหลอกมาตลอดเลยเหรอ .. ผมหันไปมองหน้าพี่อาเมนแต่อีกฝ่ายกับทำเหมือนไม่รู้อะไรเลยมันน่าหมั่นไส้ซะจริงๆเลย
" ซีดี ให้โอกาสพี่นะพี่ขอโทษ "
ผมจะตอบไม่ก็ไม่ไหวแล้วกำแพงในใจผมมันพังทลายไปหมดผมไม่สามารถทำอะไรได้เขิลๆไม่ไหวแล้วครับ...
" พี่ทำบ้าอะไรเนี้ยผมตกใจหมดเลย ... ว่าแต่พี่เนียนไปหรือเปล่าเนี้ย ผมตกใจจนไม่มีจิตใจทำอะไรแล้วนะ "
" แล้วถ้าพี่ไม่ทำวิธีนี้นายจะกลับมาเหรอ ? "
" ไม่.. "
" นั่นไง สรุปว่าไงมารักกับพี่อีกรอบนะให้โอกาสพี่ได้ปรับปรุงตัวนะซีดี พี่จะรักนายคนเดียวพี่สัญญา "
" ตกลงครับ ผมหายงอลพี่แล้วทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกละไม่งั้นผมโกรธจริงๆด้วย เฮ้อ "
" ไม่หรอกพี่ไม่ทำอีกแล้ว... พี่รักนายคนเดียวนะกันต์ธีร์ ... "
" ผมก็รักพี่คนเดียวเหมือนกันพี่กั้ง "
" เอาละ พี่เหนื่อยจริงๆนะเนี้ยกับการเล่นละคร ไอ้อาเมนแกก็ด้วยนะโว้ย เล่นซะเนียนเลย ขอบคุณนะ "
" เออไม่เป็นไรดีกันแล้วคืนนี้ก็จัดหนักๆละ "
" แกพูดบ้าอะไรวะเนี้ยไอ้อาเมน !!! "
" อะไรหมายถึงว่า กินข้าวกันหนักๆละไม่ได้กินข้าวด้วยกันมานานแล้วนิ่ เอาละ ฉันไปแล้วนะโว้ยจะได้ให้พวกแกคุยกันตามสบาย เออซีดี พี่ไม่ผิดนะไอ้กั้งวางแผน "
ว่าแล้วพี่เขาก็เดินออกไปปล่อยให้พี่กั้งกับผมอยู่ด้วยกันจริงๆตอนมีพี่อาเมนผมก็เขิลแล้วนะแต่ตอนนี้สองต่อสอง โครตเขิลวะครับ
" เอาละไอ้ซีดี ออกไปจากที่นี่กันเถอะ "
" แล้วพี่จะไม่เปลี่ยนชุดหรือไง ว่าแต่ไอ้คราบเลือดนี่ทำจากอะไร เนียนมาก ไปแคสติ้งฮอร์โมนไหม ? "
" ไม่รู้ดิไอ้อาเมนเอามาให้อ่ะ ช่างเถอะเดี๋ยวพี่เปลี่ยนชุดก่อนนายออกไปรอข้างนอกไป๊ เดี๋ยวพี่ตามไป "
" อื้อ "
ผมพยักหน้าก่อนจะออกมารอข้างนอก ผมรู้สึกสบายใจขึ้นมากมายเลยละครับผมไม่นึกว่าพี่เขาจะทำเพื่อผมขนาดนี้ .... ประมาณ 5 นาทีผ่านไป พี่กั้งก็ออกมาแล้วนั่งลงข้างๆผมก่อนจะหันมาถาม
" ขอโทษนะ "
" ไม่ได้โกรธซะหน่อย "
" โอเคไม่โกรธก็ไม่ง้อ "
" โกรธ "
" ง้อ "
" หาย "
แล้วผมกับพี่กั้งก็หัวเราะกันถึงแม้การสารภาพมันจะเป็นที่ๆไม่ค่อยโรแมนติก (ในห้องผ่าตัด -___-) แต่ผมก็รู้สึกดีนะ เอาละครับ ต่อไปนี้เรียกผมว่า กันต์ธีร์ ศิริศรณ์ แล้วกัน ...
END !!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น