[ Fic Tsukiuta ] ฮาจิเมะ x ชุน รักสุดหัวใจ ... นายยากูซ่า

ลำดับตอนที่ #2 : ตัวประกัน

   [ ชุน ]

   เจ้ากระต่ายตัวใหญ่สีดำจ้ำหม้ำที่กลิ้งลงมาคือคุโรดะ กระต่ายในความดูแลของฮาจิเมะ คุโรดะเป็นเหมือนครอบครัวของฮาจิเมะที่เข้าใจเขาทุกอย่าง แต่ขอเสียของเจ้าตัวนี้คือ สร้างแต่ปัญหาและชอบทำให้ทุกอย่างที่กำลังจะดีกลายเป็นเละ

   ยิ่งตอนที่มาทำแว่นตาของฮารุแตกยิ่งแล้วใหญ่ แถมยังมีน่ามาวิ่งเล่นในป่าจนทุกคนเขายุ่งวุ่นวายไปหมด ขณะที่กำลังจะมีแรงฮึดต่อก็ ... สามัคคีคือ พัง ... 

   ผมอุ้มเจ้าคุโรดะขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด สงสัยโชคจะเข้าข้างผมแล้ว ผมจะใช้คุโรดะเป็นข้อต่อรองกับฮาจิเมะ ผมเดินอุ้มเจ้าคุโรดะไปหาทุกคนที่กำลังเฝ้าฮานะอยู่

   ผมเอาคุโรดะซ่อนไว้ข้างหลังแต่ถึงมันจะไม่มิดแต่ก็พอซ่อนได้ ผมบอกให้ฮานะไปได้เธอก็ลืมวิ่งไปที่รีสอร์ททันที 

   " คุณชุน อะไรอยู่ด้านหลังเหรอครับ " อิคคุนี้ตาไวได้ใจผมจริงๆ ผมเอาคุโรดะออกมาทุกคนถึงกลับทำหน้าแตกตื่นเหมือนโลกจะแตก ผมก็กลัวเหมือนกันว่ามันจะสร้างปัญหา แต่ว่าผมก็ต้องใช้เจ้านี้เป็นตัวประกันแลกกลับหัวใจของฮาจิเมะ

   " คุโรดะ / ไอ้กระต่ายการากีณี " 

   " คุณชุนเอาคุโรดะมาจากไหนเหรอครับ " อาโออิถามผม

   " สงสัยมันจะหนีมาจากฮาจิเมะอีกตามเคย " ผมสันนิษฐาน คุโรดะรีบพยักหน้าแล้วเอาแขนสั้นๆของมันโอบกอดตัวเองแล้วส่ายหัว ผมเล่นหนังใบ้เป็นสินะ เก่งเหมือนเจ้าของเลยนะ

   " คุโรดะบอกว่าฮาจิเมะดูแลดีเกินไป " รุยที่นั่งขว้างหินลงทะเลหันมาตอบ ก็นะ รุยเป็นพวกเย็นชา พูดน้อย แต่มากความสามารถ และรุยก็เป็นพวกชอบสะสมประสบการณ์ 

   " ฉันอยากจะเป็นแกจริงๆเลย คุโรดะ ถูกฮาจิเมะดูแลอย่างดีเหมือนเป็นคนรัก " ผมชักจะอิจฉาเจ้านี้แล้วสิ อยากเปลี่ยนร่างกับมันอ่ะ

   " แล้วมันจะไม่ก่อปัญหาใช่มั้ย เพราะฉันไม่ได้รักเจ้านี้เหมือนฮาจิเมะนะ " ฮารุเอามือกุมขมับแล้วไปยืนอยู่ด้านหลังอาราตะ 

   " งั้นต้องขึงไว้สินะ " อาราตะหยิบเอ็นเบ็ดขึ้นมาแล้วดึงจนสุดแขนทั้งสองข้าง ใบหน้าที่ตายตลอดเวลาบวกกัลบุคลิกอันเยือกเย็นทำให้อากาตะตอนนี้ต่างกับพวกซาดิส

   " น่ากลัวอ่ะ " คาเครุเอามือขึ้นมาปิดหน้า

   " ไม่ ฉันจะเลี้ยงมันเอง " ผมพูดขึ้น

   " แต่ว่าเราจะดูแลเจ้ากระต่ายบ้านี้ไหวเหรอ " ฮารุพูดเน็บแนมคุโรดะ 

   " ผมกลัวว่าฮาจิเมะจะเหงานะครับ " โยรุพูดแล้วจ้องมองมาที่คุโรดะ ผมชักจะรำคาญเจ้าพวกนี้แล้วแฮะ

   " ฉันจะใช้เจ้านี้เป็นข้อต่อรองกับฮาจิเมะ " ผมพูดแล้วคุโรดะขึ้นมาเหนือหัว

   " พวกเราเป็นกำลังใจให้นะครับ " โค่ยชูนิ้วสองนิ้วขึ้นมาบนตาเหมือนแว่น นั้นก็เป็นท่าประจำของโค่ยนินะ น่ารักไปอีกแบบ

   " ขอบใจพวกนายนะ "

   " แต่ฉันว่านายพูดแรงกับฮาจิเมะเกินไปนะ " ไคจ้องเขม็งผม นั้นสินะ ผมคงพูดแรงไป

   " แต่ก็สู้ๆนะ " ไคยิ้มแล้วเอามือมาแตะไหล่ผม ผมเอาคุโรดะลงมาไว้ในอ้อมกอดผมอีกครั้ง 

   " นี้มันก็เที่ยงแล้วกลับรีสอร์ทเถอะ เราจะได้ทานข้าวแล้วก็จะได้ลงมาเล่นน้ำ " โยพูดขึ้นแล้วลากคอเสื้อของโยรุไป

   " ทุกคน ช่วยผมด้วย " 

   " รอด้วย โอ้ย " โค่ยพูดแล้วตั้งท่าจะวิ่งแต่กลับลื่นน้ำแข็งที่ละลายบนหิน 

   " เป็นอะไรมั้ย " คาเครุเข้าไปพยุง ฮาจิเมะคงสอนเจ้าพวกนี้มาดีสินะ ถึงได้รักกันขนาดนี้ รู้สึกว่าตั้งแต่ที่ผมและฮาจิเมะลาออกจากวงมา แฟนคลับก็เริ่มลดลงเลยๆจนน่าใจหาย แต่ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฮาจิเมะ ผมเลยต้องลาออกมาช่วยคุมแก๊งแทนพ่อที่เสียไปนานแล้ว

   " ชุน รีบไปกันเถอะ " ไคเดินมาสะกิดผม

   " อืม " ผมเดินอุ้มคุโรดะไปที่รีสอร์ท ที่พวกเราไม่ไปอยู่คอทเทจเพราะกลัวว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม

   พอถึงรีสอร์ทผมก็พาคุโรดะเข้าไปพักที่ห้องที่ผมจองไว้เช่นกัน มันอยู่ข้างๆห้องของไคพอดีฉะนั้นจึงไม่มีปัญหา

   " ชุน ถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว " ไคเดินมาตาม ผมทิ้งแครอทไว้ในห้องแล้วเดินออกไปที่ห้องอาหารที่อยู่ใจกลางรีสอร์ท

   ตู๊ด ...

   เสียงโทรศัพท์มือถือของผมสั่น ผมมองเบอร์ที่โทรมาแล้วเดินออกไปที่มุมห้อง 

   " มีอะไร " 

   ( ตอนนี้คุณฮาจิเมะ พักอยู่ที่รีสอร์ทบนหน้าผาทางบล็อกตะวันออกชองเกาะซามามิครับ ) ลูกน้องของผมรายงาน แสดงว่าตอนนี้ฮาจิเมะยังไม่ออกจากเกาะสินะ

   " ดีมาก ฉันจะให้รางวัลนายอย่างงาม แต่นายต้องจับตาฮาจิเมะให้ดี รายงานทุกการกระทำ แล้วฉันจะเลื่อนตำแหน่งให้นาย "

   ( ครับ นายน้อย )

   ผมกดวางสายแล้วตรงไปนั่งที่โต๊ะอาหารอย่างพึงพอใจในสิ่งที่เกิดขึ้น ... รีสอร์ททางบล็อกตะวันออกเหรอ แล้วเจอกัน ฮาจิเมะ ...

   " มีอะไรดีๆเกิดขึ้นเหรอครับ " โยรุที่จ้องมองมานานเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าอดีตรีดเดอร์ของตนยิ้มน้อยใหญ่เวลาคุยโทรศัพท์

   " ไม่มีอะไรหรอก แค่ข่าวดีนะ " ผมตอบ

   " บอกหน่อยได้รึเปล่า " ไคหันมา

   " ฮาจิเมะพักอยู่รีสอร์ทหลังนั้น " ผมชี้นิ้วไปทางรีสอร์ทที่อยู่บนหน้าผาที่วิวดีที่สุดบนเกาะ 

   " จริงเหรอครับ " คาเครุดูดีใจมากๆที่จะได้เจอกับฮาจิเมะอีกครั้ง และผมก็ดีใจไม่แพ้กัน 

   " ขออภัยคุณลูกค้าด้วยนะค่ะ คือว่าตอนนี้มีกระต่ายอาละวาดนะค่ะ ขอเชิญออกไปข้างนอกตอนนี้ด้วยนะค่ะ " เสียงประชาสัมพันธ์ดังลั่นไปทั่วรีสอร์ทที่ผมพักอยู่

   " ว่าแล้วไง ว่าเจ้ากระต่ายการากีณีนั้นต้องก่อเรื่อง " ฮารุสบถ

   " นี้ไม่ใช่เวลามานั่งบ่นนะครับ พวกเราต้องตามหาคุโรดะก่อนที่พนักงานจะจับตัวได้นะครับ " โยรุที่ดูมีสติที่สุดกล่าวเตือน นั้นสินะ ผมจะต้องดูแลคุโรดะให้ดีไม่แพ้ฮาจิเมะ