ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ก.ข.ค
" ฉันไม่เห็นจำได้เลยว่านายเคยบอกว่าฉันเป็นคนดี " ไคพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่โครตหน้าตบ
" ไคคุงกำลังล้อเลียนผมนะครับ " ไอจิพูดด้วยน้ำเสียงโกรธ
ไคดึงไอจิมากอดแล้วดมเส้นผมหอมๆที่มีกลิ่นทะเลติดมานิดหน่อย ไอจิพยายามดิ้นอย่างไม่เชื่อง ทำให้ไคเริ่มรำคาญนิดหน่อย แต่เขาก็ต้องให้เวลาไอจิบ้าง เพราะไอจิพึ่งมาอยุ่กับเขาแค่ 3 ชั่วโมง แต่เขาสิ ... ทั้งกอด ทั้งหอม ลวนลามไอจิตั้งหลายที่
" ใครบอกให้นายเกิดมาน่าแกล้งล่ะ " ไคพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน นี้เขา ... โรคจิตเหรอ ( พึ่งรู้เหรอไค // โดนไอ้ไคตืบ )
" ท่านแม่ เอมิ " ไอจิพูดเสียงแผ่วเบา แต่สำหรับคนหูดีอย่างไค มันดังมาก มันทั้งเจ็บปวด ที่ไอจิยังไม่ตัดขาดกับโลกไร้รสนิยมนั้น
" นายต้องสัญญานะ ว่าจะอยู่กับฉันตลอดไป "
" ผมคงอยุ่กับไคคุงไม่ได้ตลอดไปหรอกครับ "
" ทำไม " ไคถามน้ำเสียงหงุดหงิด
" ผมมีท่านแม่และน้องสาวต้องดูแลนะครับ "
" ฮึ พวกเขาคงไปรอนายที่นรกแล้วล่ะ "
" นรก " ไอจิทวนคำ
ไคไม่ตอบแต่อุ้มไอจิออกไปไว้ที่โต๊ะทานอาหาร ไคก็เดินเข้าไปเอาเสื้อผ้าที่ตู้เสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า
ไม่นาน ไคก็เดินออกมาพร้อมชุดเล่นบาสฯหมายเลข 22 ไอจิมองไค ต้นแขนที่มีกล้ามเนื้อนิดหน่อยรับกับต้นแขนสีขาวราวกระดาษ ไคใส่เสื้อสีขาวแถบสีดำดูมีเสน่ห์ ไอจิไม่สนใจอะไรทั้งนั้นไอจิรีบหันหน้ากลับแล้วก็นั่งกอดอกพร้อมทำหน้ามุ่ย
ไคเดินไปหยิบเสื้อผ้าให้ไอจิ ไคมองหางปลาที่ตอนนี้กลายเป็นผ้าไหมสีฟ้าที่ปกปิดเรียวขาสีขาวราวไข่มุก
ไคอุ้มไอจิไปวางไว้บนเตียงแล้วบอกให้ไอจิถอดผ้าไหมออกจากเอว ไอจิหันหน้าหนีแล้วคลานไปไกลจากไค
ไคมองไอจิแล้วคลานตามไปเงียบ
" หันหน้ามา "
" ไม่ครับ "
" หันหน้ามะ ... " ไคไม่ทันพูดจบก็มีเสียงเคาะประตู ไคมองไอจิที่ตอนนี้นั่งกอดตัวเองพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาปลอบใจ
ก๊อก
ก๊อก
ก๊อก
เสียงประตูดังออกมาไม่ขาดสาย ไคเดินเข้าไปกอดแล้วจูบที่หน้าผากของ
ไอจิเพื่อปลอบใจ ไอจิรีบเช็ดน้ำตาแล้วอดไคตอบ
" ฉันบอกแล้วไง ถ้านายอยู่กับฉันนายจะปลอดภัย "
" ฮื้อ ฮึก จริงนะ ... ครับ "
" จริง แต่ตอนนี้เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน "
" ทำไมครับ "
ก๊อก
ก๊อก
ก๊อก
" ทำตามที่ฉันบอก "
ไอจิค่อยๆถอดผ้าไหมออก เผยให้เห็นขาสีขาวราวไขมุกที่ถูกเก็บไว้อย่าง
ถะนุถนอม ไคค่อยๆสวมเสื้อเล่นบาสฯสีขาวแถบสีฟ้าหมายเลข 12 แต่ยังใสไม่เสร็จแขกที่ไม่ได้รับเชิญก็ถือวิสาสะเปิดประตุเข้ามา ดวงตาสีทองเบิกกว้างเมื่อเห็นไคกำลังใส่เสื้อให้ไอจิ
มิวะมองยอดอกสีชมพูที่ตอนนี้กลายเป็นสีเขียวช้ำๆ มิวะรีบมองดวงตาสีเขียวมรกตที่ตอนนี้ส่งรังสีอำมหิตอยู่
" มิวะ " ไคเอ่ยเสียงเย็นชาใส้พื่อนที่มีนามว่า มิวะ ไทชิ ไอจิรีบกอดไคอย่างเร็วเมื่อมิวะหันไปมองตนอีกครั้ง ไคลูบหัวของไอจิช้าเชิงปลอบ เสื้อเล่นบาสฯถูกวางทิ้งไว้บนเตียงพร้อมผ้าไหม ตอนนี้ไอจิไม่ได้ใส่อะไรปกปิดร่างกายเลย
" แฮะๆ ไค ... "
" ไคจัง ฉันเคาะประตูตั้ง ... " เรนที่เดินเข้ามาต้องกลืนคำที่เหรอลงคอเมื่อไคส่งสายตาไม่พอใจ
" ออกไป จากห้องของฉัน " ไคพูดไล่แบบไม่อ้อมค้อม
" ฮึก " ไอจิสะอื้น ไคลูบหัวไอจิเชิงปลอบแล้วมองแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างหงุดหงิดที่มาขัดจังหวะ
" ไม่ ผมไม่ออก ไคจังไม่มีสิทธิ์ไล่ผม " เรน หรือ ซึสางาโมริ เรน ท้วงเสียงดัง ทำให้ไอจิสะดุ้งแล้วร้องไห้หนักกว่าเดิม
" ออกไป " ไคยังยืนยันคำเดิม
" ไม่ อีกอย่างผู้หญิงที่ไคจังกอดนั้นใครกัน ไคจังจะนอกใจผมกับมิวะคุง
เหรอ " เรนตะคอกเสียงดัง จนน่ารำคาญ
" เรน ... ออกไปเถอะ " มิวะเตือน
" ไม่ ผมจะไม่ออกจนกว่าผมจะได้กอดผู้หญิงคนนั้น "
" หะ " มิวะอุทาน
" ไคจังออกไป " เรนวิ่งไปผลักไคหง่ายหลังตกเตียง เรนเบิกตากว้างเมื่อเห็นสิ่งที่เขาก็มี " เด็กผู้ชาย " เรนอุทาน
" เด็กผู้ชาย เย้ " เรนโผเข้ากอดไอจิแล้วเอาแก้มถูกับแก้มไอจิ " น่ารักจัง "
" เรน ปล่อยไอจิเดี๋ยวนี้ " ไคที่กลับมาทรงตัวได้ก็เอ่ยเสียงแข็ง
" ไม่ ไคจังขี้หวง มีเพื่อนใหม่แล้วนอกใจเพื่อนเก่าอย่างผมกับมิวะคุงเหรอ " เรนเอ่ยน้ำเสียงใสๆแต่ดังโครต
" เรน " มิวะเอ่ย
" มิวะคุง อย่ามาห้ามผม " เรนตะคอกแล้วมองตาสีฟ้าสดใสของไอจิแล้วยิ้ม
" ปล่อยผมเถอะครับ " ไอจิพยายามแกะมือเรน
" ทำไม " เรนเอ่ยเสียงใส
" ผมไม่อยากให้ใครเห็นผมเวลาไม่ได้ใส่เสื้อผ้า " ไอจิเอ่ยด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสาแล้วเอานิ้วชี้มาจิ้มกัน เรนยอมปล่อยไอจิแล้วไปนั่งที่โต๊ะทานอาหาร พร้อมเท้าคางมองไอจิที่ตอนนี้หน้าแดงไปหมด
ไคเดินไปกอดเพื่อไม่ให้เรนจ้องไอจินานกว่านี้
" มิวะ พาเรนออกไป "
" คร้าบๆ " มิวะเอ่ยแล้วส่งสายตาทะเล้นไปให้ไอจิเพื่อยั่วโมโหไค ไคที่เห็นว่ามิวะกำลังมองไอจิก็กอดไอจิแน่น
มิวะเดินไปลากเรนแล้วออกไปจากห้องอย่างว่าง่ายแต่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ให้ไคไว้
" พวกเขาเป็นใครเหรอครับ " ไอจิถาม
" ไอ้พวกสิ่งมีชีวิตเพี้ยนๆพันธุ์หนึ่งที่อยู่ถ่วงความเจริญก้าวหน้าของโลก " ไคเอ่ยเสียงหงุดหงิด ( ถ่วงความเจริญก้าวหน้าของโลกหรือถ่วงเวลาหวานกันแน่ // โดนไคถีบออกนอกโลก )
( คนแต่ง : จำไว้ฉันจะไม่มาแต่งนิยายโชว์เทพหื่นคนอย่างนายแน่ )
( ไค : เชิญ )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น