ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โชคชะตา
ไคอุ้มไอจิไปตามถนนในท่าเจ้าสาว ไอจิเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว กลัวว่า
มารดาและน้องสาวจะเป็นห่วง กลัวว่าไคจะพาตนไปฆ่าทิ้ง ... กลัว กลัวไป
หมดทุกอย่าง
" ไคคุงจะพาผมไปไหนเหรอครับ ฮึก " ไอจิพูดด้วยน้ำตาแห่งความกลัว
" ไปที่ไหนก็ได้ ที่ฉันเป็นใหญ่ " ไคตอบเสียงเรียบ
" ไคคุง ... จะไม่เอาผมไปฆ่าใช่มั้ยครับ "
" อยู่กับฉัน นายจะปลอดภัย "
ไอจิเริ่มคิดว่าสิ่งที่ไคพูดมันเป็นความจริง ความอบอุ่นที่ถูกถ่ายทอดมาทางอ้อมกอดแข็งแกร่งนั้นเป็นสิ่งที่ยืนยันได้เป็นอย่างดี
ไม่นาน พวกเขาก็มายืนอยุ่หน้าตึกขนาดใหญ่ไอจิจ้องตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น ... ว่าแล้ว โลกมนุษย์มีสิ่งที่เราไม่เคยเจอรออยู่
" ไคคุง "
" มีอะไร "
" ผมอยากเดินเองครับ "
" นายเดินไม่ไหวหรอก "
" ไหว ... ผม ... ผมไหว "
ไคเริ่มวางไอจิเบาๆเพื่อให้ไอจิมีเวลาปรับตัว ไอจิค่อยๆเดิน แต่ละก้าวที่เดินความเจ็บปวดก็มากขึ้นเป็นเท่าตัว ไอจิล้มลงไปนอนกับพื้น
" ขนาดยังไม่ได้เดินเข้าไป นายยังเดินไม่ไหวเลย "
" ผมอยากพึ่งตัวเองครับ " ไอจิพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่น้ำตาก็ไม่ได้ทำให้ไอจิต่างอะไรกับเด็กโอ้อวด
ไคค่อยๆเดินไปอุ้มไอจิอย่างอ่อนโยนแล้วเลียน้ำตาของไอจิเบาๆ
" อายเหรอ " ไคพูดแล้วมองใบหน้าที่แดงอมชมพูพอหอมปากหอมคอ
" ครับ "
ไคปล่อยไอจิลงแล้วเอาผ้ามามัดตาของไอจิไว้ ไอจิงงนิดหน่อยกับการกระทำของไคที่เอาผ้ามาปิดตาของตน
" ฉันจะพยุงนายเอง "
" จริงนะครับ "
" จริง แต่นายต้องปิดตา "
" ทำไมละครับ "
" นายคงไม่อยากเห็นด้านใน "
" แสดงว่าที่นี้คือ ... "
" ประมาณนั้น " ไคพุดแล้วพยุงไอจิให้เข้าไปข้างใน แต่ละก้าวมันคือความเจ็บปวด ถึงจะเป็นก้าวเล็กๆ แต่ก็สร้างความเจ็บปวดมหาศาลให้กับร่างบางของไอจิ
" ฮึก " ไอจิพยายามกลั้นเสียงแสนทรหดของตนไว้ในปากเล็กๆ
ใช้เวลาอยู่นาน ไคและไอจิก็มาถึงห้องนอนของไคซึ่งมันแบ่งโซนเป็นห้องทำงาน ห้องนอน ห้องครัว และห้องน้ำ
" ถึงแล้ว " ไคพาไอจิไปนั่งบนเตียงอย่างเบามือ พร้อมแกะผ้าที่ปิดตาของไอจิ
" โอโฮ้ " ไอจิอุทานดั่งเด็กน้อยพึ่งลืมตาดูโลก
" สวยใช่มั้ยล่ะ "
" ครับ "
" ฉันดีใจที่นายชอบ "
" ขอบคุณครับ "
" ไอจิ "
" ครับ "
" อยากเข้าโรงเรียนมั้ย "
" อยากครับ ผมใฝ่ฝันมาตลอดเลยว่าสักวันผมจะต้องมาเรียนโรงเรียนของมนุษย์ให้ได้ " ไอจิพูดด้วยน้ำเสียงมีความหวัง " แต่ ... "
" แต่ ... " ไคทวนคำ
" ผมเดินไม่ได้ " ไอจิพูดด้วยน้ำตา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น