นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[JARK] My Boyfriend
ผมไม่เคยรู้ว่าความรักของผมกับเค้ามันเกิดขึ้นตั่งเเต่ตอนไหน เเล้วเมื่อไหร่กันที่ผมเริ่มที่จะไม่อยากห่างจากเขา นานเเค่ไหนเเล้วที่ผมอยากให้เขาอยู่ใกล้ๆกับผมเเบบนี้?
ผู้เข้าชมรวม
674
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
674
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 24 ม.ค. 60 / 12:10 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ความรู้สึกของผมระหว่างผมกับเเจ็คสันมันเริ่มเปลี่ยนไปตั่งเเต่วันที่ผมเริ่มรู้สึกว่าผมต้องการเขาอยู่ข้างๆ เเละผมเริ่มที่จะเป็นห่วงเขาเเละคอยมองหาเขาอยู่ตลอดเวลา ผมพยายามที่จะไม่มองหาเขาเเต่สุดท้ายเเล้ว ผมก็ไม่เคยห้ามหัวใจของตัวเองได้เลย
ผมอยากให้ความสัมพันธ์เเบบนี้จบลง เราเป็นเพื่อนร่วมวงกัน
ผมควรมองเขาเป็นเพื่อนที่ดีคนนึง เเ่ความรู็สึกของผมที่มองเขามันต่างจากเพื่อนที่กำลังมองเพื่อน
.
.
เเจ็คสันนายเองจะรู้สึกเหมือนฉันมั้ยนะ?
.
.
#MarkSon
#JARK
#Mark
#Jacksoon
#GOT7
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หลัาที่เราเลิ้อมันเหมือนับปิทุวัน เรา็ะลับมาที่หอเเละรวมัวันเพื่อวาเเผนเเละพัผ่อน เเ่วันนี้ผมลับรู้สึว่าผมเหนื่อยมาว่าทุๆวัน นั้นอาะเป็นเพราะผมหัโหมมาเินไปับาร้อม เพราะผม้อารให้มันออมาีที่สุ ในอีไม่ี่อาทิย์ วอเราะมีอนเสริ์ที่ประเทศไทย เเละผมเอ็ั่ใ้อมเพื่อเเฟนๆที่ผมรัทุน เพราะวามั่ใมาเินไปอผม ึทำให้ร่าายอผมแทบพั เเ่สำหรับผมเเล้วพัเเ่ไม่นานผม็น่าะหายเเล้วละ
ะที่่าน่าทำภาริอัวเอ ผม็เินเ้ามายัห้อนอนอผม อนนี้ผมลับมาเป็นรูมเมทับเเ็สันอีรั้ มันเป็นวามบัเอิที่ผมเลือเอ เพราะผมรู้สึปลอภัยเวลาที่มีเาอยู่้าๆ เเ็สันเป็นเพื่อนที่ีอผมมาๆ เเละเพราะเาือเพื่อนที่ีมาๆอผม มันึทำให้ผมเริ่มมีวามรู้สึเปลี่ยนไป ผมไม่ไ้มอเาเป็นเพื่อนอผมอี่อไป เเ่ผมมอเาเป็นเหมือนเเฟน ที่อยูเเลเเละเป็นห่วผม นที่ผม้อารมาที่สุ็ือเเ็สันในอนนี้
ผมล้มัวลนอนลบนเียพร้อมับหลับาเเละำลัะเลิ้มหลับเเ่เเล้วู่ๆ็มีเสียเสียหนึ่ัึ้น "มาร์ึ นายไม่สบายหรอ?" เป็นเสียทีุ่้นหูผมมาริๆเเละูเหมือนับว่าะเป็นน้ำเสียอนที่ำลัวิ่มาพร้อมับพู "นายเป็นอะไรมามั้ย?" แ็สันวิ่เ้ามาพร้อมับนั่ลบนเีย้าๆผม้วยน้ำเสียหอบเล็น้อย "อ่า...ันโอเี เเ่เหนื่อยนิหน่อย" ผมพู้วยน้ำเสียที่เเผ่วเบา หมับ!! แ็สันวามืออเาลบนหน้าผาอผมหลัสิ้นสุำพูอผม "ย่าห์! ัวนายร้อนมาเลย ินยาเถอะ ันะไปเอามาให้" เเ็สันพู้วยน้ำเสียรลุรี้ลุรน พร้อมับส่สายาอ้อนวอนมายัผมเหมือนับำลัะบอว่า "ินยาเถอะนะ ันอร้อ" ผมมอาอเเ็สันพร้อมับยิ้มเบาๆที่มุมปา่อนที่ะระพริบาเเละพยัหน้าอบรับ เเ็สันรีบวิ่ออไปหลัาเห็นผมพยัหน้าอบรับำร้อออเา ผมรู้ีใที่เาเป็นห่วผม เเละเป็นเพราะว่าเาเป็นเเบบนี้ นั้นเเหละมันึทำให้ผมรัเามาึ้นทุวัน นผมเริ่มที่ะลัว ลัวว่าถ้าวันนึวามรู้สึที่ผมเ็บไว้มันระเบิออมา ผมับเเ็สันเอาอาะไม่ไ้เป็นเพื่อนันอีลอไป็ไ้
เเ็สันเินลับเ้ามาในห้อพร้อมับถือยาเเละน้ำรมายัผม เา่อยๆประอหัวอผมึ้นอย่าเบาๆ เเละป้อนยาเเละน้ำให้ับผม เเละเา็่อยๆวาหัวอผมลอย่าเบามือบนหมอนอผม "ันว่านาย้อพัผ่อนเยอะๆนะ พรุ้นี้หยุ้อมสัวันเถอะ" แ็สันพู้วยน้ำเสียเป็นห่วพร้อมับับมืออผมไว้เเน่น ผมไ้เเ่มอาอเเ็สันเเ่็ไม่ไ้พูอะไรออไป ผม่อยๆหลับาลเพื่อที่ะพัผ่อนถึเเม้ว่าผมอยาะมอหน้าเาให้นานว่านี้เเ่อนนี้ร่าายอผมไม่แทบะไม่ไหวเเล้วริๆ "มาร์ึ นายฟัที่ันพู่อนสิ นายวรหยุ้อมนะ เฮ้" เเ็สันพูพร้อมับเย่าัวผมเบาๆ ผมลืมาึ้นมาอีรั้ "เฮ้ ันเหนื่อย หยุพูเเล้วปล่อยให้ันพัสัที" ผมพู้วยน้ำเสียเเผ่วเบาเหมือนนที่ใล้ะหมเเรเ็มทน "โอเ ันอโทษ" เเ็สันพู้วยน้ำเสียเบาๆ่อนที่ะลุาเียเเละเินออาห้อไป อโทษนะเเ่ันอยาพัริๆ ผมไม่ไ้ิอะไร่อานั้นนอาหลับไปเเบบไม่รู้เรื่อรู้ราวอะไรเลยทั้สิ้น
"เฮ้ มาร์ นายไม่สบายนี่ พัสัวันไหม?" เบีเินเ้ามาพร้อมับพูับผม ผม่อยๆลืมาึ้นมาหลัาไ้ยินเสียอเบี "ันว่า ันไหวนะ" ผม่อยๆลุึ้นาเียเเละมอหน้าอเบีพร้อมับส่รอยยิ้มเล็ๆเป็นารบอพลาๆว่า ผมโอเเเละไม่เป็นอะไรมา "เเ่ันว่านายพัเถอะ" เบีอร้อผมอีรั้ ผมบไหล่เบีเบาๆ่อนะเินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเเละเินทาไปห้อ้อมพร้อมๆับเพื่อนๆ
"มาร์ฮยอ โอเเเน่นะ" ยูยอมเินเ้ามาหาผมพร้อมับใ้มือทั้สอ้าับที่ไหลอผม "ถ้ามาร์ฮยอไม่โอเ ้อรีบบอผมนะ" ยูยอมพู้วยวามเป็นห่วเเละส่รอยยิ้มมาที่ผม "นายเห็นเเ็สันไหม?" ผมถามยูยอม "เอ่อ....ไม่รู้สิ" เาอบผม้วยรอยยิ้ม "เฮ้ เเ็สัน" แบมเเบมเอ่ยทัเเ็สันที่ำลัเินมา "มาร์ฮยอ เป็นไบ้าอะ หายเเล้วหรอ?" แบมบมถามผม้วยวามเป็นห่วอีนนึ "เฮ้ พวนายนี่อะไรัน ันโอเเเล้วละ" ผมอบเเละส่ายหัวเบาๆ "นายวรินอะไรสัหน่อยนะ" เเ็สันเินเ้ามาหาผมพร้อมับยื่นนมให้ับผม "อ่า...อบในะ" ผมรับนมมาเเละเาะมันเพื่อนื่ม "ันิว่านายะอนันะอีทีุ่นายเมื่อืน" ผมพูับเเ็สันเเละมอไปที่สายาอเา เเ็สันรั้ผมเ้าไปหาเาเเละอผม้วยวามอบอุ่น "ใระไปโรธนายล ันเอ่าหาที่ทำให้นายหุิ อโทษ้วยนะ" เเ็สันพูพร้อมับอผมไป้วย "เอ่อ...ือพวนายสอนนี่ เหมือนู่รัันริๆนะ" ินยอพูพร้อมับรอยยิ้ม เเ็สันรีบปล่อยผมออออาอ้อมอ "ันเเ่เป็นห่วน่ะ เราเป็นเพื่อนันนี่" เเ็สันอบินยอ้วยน้ำเสียะลุะลั "เเ่อนที่ันไม่สบายนายไม่เห็นูเเลันเเบบนี้เลย เเถมยัมาวนันอี เเ่เมื่อืนนายนี่ถึลับรีบเ้านอนเพื่อที่ะอยเ้าไปูเเลมาร์ฮยอเลยนะ" ยอเเพูเพื่อเเหย่เเ็สัน "เฮ้ ็นายเเไม่สบายนิหน่อยนี่ เเ่มาร์ึเาเป็นหนัเลยนะ" เเ็สันอบยอเเอีรั้ "เฮ้ าร์ าร์" เเบมๆะโนเรียื่อู่ิปอเรา ผมแอบยิ้มเบาๆ่อนะพู "เฮ้ พอเถอะเราวรไป้อมไ้เเล้วนะ" ผมยิ้มเเละ่อยเินไป เเ่ะที่ผมะ้าวเท้าเินออไปนั้น ู่ๆผม็รู้สึหมเเรเเละล้มลไป อนนี้หัวผมหมุนไปหม ผมเเถบที่ะไม่รับรู้อะไรอีเเล้ว "เฮ้ มาร์ึ มาร์ นายโอเมั้ย" เเ็สันะโนถามผมะที่เาำลัประอให้ผมลุึ้น ผมไม่ไ้อบอะไรเพราะเเ่เเรที่ะลุนั้นผม็เเทบะทำไม่ไ้ ผมฟุบลไปอีรั้หลัาที่เเ็สันเเละนอืนๆพยายามที่ะประอผมึ้นมา "ับเาี่หลััน" ผมไ้ยินเสียอเเ็สัน เเละหลัานั้นทุน็พยายามที่ะเ้ามา่วยประอผมให้ึ้นไปบนหลัอเเ็สัน เเ็สันลุึ้นเเละบอับทุน " วันนี้ันะูเเละมาร์เอ พวายไป้อมเถอะ" เมื่อสิ้นสุำพูเา็เินพาผมลับมายัห้อเพื่อพัผ่อน
เเ็สัน่อยๆวาผมลบนเียอย่านุ่มนวล "อโทษนะ" ผมพู้วยน้ำเสียอนหมเเรพร้อมับน้ำาเเห่วามรู้สึผิที่ำลัไหลลมาอาบเเ้มอผมอย่า้าๆ "นายไม่ำเป็น้ออโทษหรอ พัพ่อนเถอะ" เเ็สันพูพร้อมับ่อยๆใ้มืออเาเ็น้ำาที่เเ้มอผมอย่าเบาบา ผม่อยๆหลับาล "ถ้านายเป็นอะไรไป ันนี่เเหละที่ะเสียใมาที่สุำไว้" เเ็สันพูับผม้วยน้ำเสียที่เบาบา "อบุนะ" ผมพุับเเ็สันะที่หลับาอยู่ เเ็สัน่อยๆเลื่อนมือึ้นมาับที่เเ้มอผม ผมสัมผัสไ้ถึลมหายใที่ใล้เ้ามาเรื่อยๆ " นายไม่ใ่เพื่อนอัน เเ่นายเป็นมาว่านั้น ันเอ็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ันเริ่มรู้สึับนายเเบบบนี้ เเละ็ไม่รู้ว่านายเอะรู้สึอย่าไ เเ่ันอยาให้เราเป็นเเบบนี้ลอไป" เเ็สันพู้วยน้ำเสียเบาๆเเละผมสัมผัสไ้ถึลมหายใอุ่นๆ ที่อยู่ใล้ับใบหน้าอผม "ัน็รู้สึแบบนาย" ผมพุ้วยน้ำเสียเบาๆ ่อนที่เเ็สันะ้มลมาูบผม ริมฝีปาอเราสัมผัสันอย่านุ่มนวล เเละผมรู้สึไ้ถึวามอบอุ่นเเละวามรัที่มันมาเินว่าำว่าเพื่อนารอยูบนี้ เา่อยๆเลื่อนริมฝีปาอเาออาริมฝีปาอผม เเละใ้มือทั้สอ้าอเาประอใบหน้าอผม เเละระิบเบาๆ ้าๆหูอผมว่า "ผัผ่อนเถอะนะ My Boyfriend" ผมยิ้มที่มุมปาเบาๆ่อนะหลับลไป้วยวามสุ ผมไม่รู้ว่านี่ือวามฝันหรือวามริ เเ่มันมีวามสุมาริๆเเละถ้ามันเป็นวามฝันผม็ะำวามฝันนี้ลอไป..........
ผลงานอื่นๆ ของ Park_KYeol ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Park_KYeol
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น