คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [SF] Mask || Chapter III: Talks
“ไม่หนาวเหรอ?”
เป็นอีวันหลัเลิานที่ท้อฟ้ามืรึ้ม
แทฮยอนพยายามรีบเหมือนเย แ่รั้นี้เาพลาท่าให้ับฝนเสียไ้
เาเินลุยฝนนเปียปอน ยืนสั่นๆ เป็นเ้าเ้าอยู่ในบวนรถ ไอโลน้อเอาหน้าาอนามัยมาสวมไว้
้วยวามประมาทที่ไม่ไ้เอาร่มมาแท้ๆ
แ่ลับมีใรนหนึ่สัเเห็นและามเาึ้นมาาสถานีพร้อมยื่นผ้าเ็หน้าให้
“เอ่อ..อบุรับ”
“มีร่มรึเปล่า?” เาถาม
“ผมลืมเอามาน่ะรับ”
“เอาร่มนี่ไป”
เสียแหบพร่าแ่ทว่าฟัูน่าเรามเอ่ยลอผ่านผ้าปิปาสีำพร้อมับยื่นร่มที่ถือมาให้
“แล้วุ...”
เาโบมือเิบอว่าไม่เป็นไร ่อนเสยเส้นผมสีทอที่ปรหน้าเล็น้อย
เามอาแทฮยอนราวับะพูอะไรสัอย่า แ่เปลี่ยนใเลยเอี้ยวัวลับหลั ท่าที่ล้ายะเินลับไปยัสถานีรถไฟใ้ิน
“เี๋ยวรับ!” แทฮยอนเอ่ยรั้
“...”
“ุื่ออะไร”
“มินโฮ”
“อบุนะรับ ุมินโฮ
ถ้าะไม่เป็นารเสียมารยาท..ผม นัมแทฮยอน ยินีที่ไ้รู้ัรับ”
“..แล้วุ...”
“เี๋ยวันนั่รถไฟลับ
สุปลายสายว่าะถึบ้าน อนนั้นฝนหยุแล้ว”
แทฮยอนยืนใบ้ินอยู่หน้าสถานีรู่หนึ่ ายหนุ่มผมทอพร้อมหน้าาสีำไ้เินาไปแล้ว
เาไ้แ่ิว่าหมอนี่ามเาลมาารถไฟเพียแ่้อาระให้ร่มเาแ่นั้นเหรอ
...ใีัแฮะ...
นับาเหุาร์วันนั้นเป็นเวลาร่วม
3 วันแล้วที่เาไม่เอมินโฮอีเลย
อแปลใน้อะเ้อมอหาทุรั้ที่ึ้นรถไฟไม่ไ้ แอบลอไปนั่ร้านาแฟ็แล้ว เินเียร้านหนัสือที่อบไป็แล้ว
...เาหายไปไหนันนะ..
แทฮยอนถอนหายใ
ใรมันะไปบัเอิเอันไ้ทุวันล่ะ ว่าไหม..
วันนี้็เหมือนทุวัน
น่าเบื่อ
ฟ้ามืรึ้ม
ลิ่นฝน
และ...เา้อรีบ้ำไปให้ทันรถไฟ่อนที่ฝนะ
และ็เหมือนเิม..
ที่นั่เ็ม
เาถอนหายใ้วยวามเยิน เสียไอโลอาารล้ายะเป็นหวัทำให้เานึรำา
มีบาราวที่ไอหนัเสียนน้ำหูน้ำาไหล
หน้าาอนามัยที่สวมไว้พอ่วยบรรเทาไอเย็นาเรื่อปรับอาาศภายในรถไฟไ้บ้า
แ่ถึระนั้น
เาไม่วายที่ะเหลือบมอไปยัมุมฝั่ร้าม
ว่าเปล่า..
“มอหาใรเหรอ?”
เสียทุ้มแหบทีุ่้ยเย
แ่เหมือนะแหบพร่าะนเาไ้ยินไม่ถนันั แทฮยอนสะุ้เฮือเพราะเ้าอเสียนั้นยืน้าๆ
เานี่เอ
“ุ..มินโฮ”
“มินโฮ็พอ แ่ๆ...”
“ุเป็นหวัเหรอรับ”
“็..อืม”
“เป็นเพราะวันนั้นใ่ไหม
ผมอโทษนะรับ”
“ไม่เป็นไร แ่ๆ”
“ให้ผมเลี้ยาร้อนๆ
เป็นารไถ่โทษเถอะนะรับ”
“ฮะ?”
“เถอะนะรับ ร้ามสถานี xxx ถ้าุไม่ว่าเอาไว้อนที่สะว็ไ้..”
“ไม่ิน”
“ฮะ?”
“็บอแล้วว่าไม่ิน..แ่ๆ”
“...แ่อยาไปเป็นเพื่อนเยๆ ไ้ไหม?”
“อะ..อะไรนะรับ แล้วไม่ั้นผมะวนุไปทำไมันล่ะ ฮะๆ”
แทฮยอนำแห้ เาไม่เ้าใับอาารที่อยาไปเป็นเพื่อนเยๆ อมินโฮ
“ันไม่อยาินเท่าไหร่ แ่เพื่อวามสบายใอนาย....ันไปเป็นเพื่อนเยๆ ็ไ้”
เหมือนมินโฮพยายามะลั้นอาารไออเาไว้
“เอาั้นเหรอ?”
“อืม” ล้ายเสียถูลำอูลืนไปนหม มินโฮอบรับึ่ไ้ยินเสมือนเพียลมหายใราเบาๆ เท่านั้น
“ั้น็ไ้รับ”
แปลนแท้...
ความคิดเห็น