คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : T r u t h - I n - M y - H e a r t
“เฮ้ย ไม้ เห็นน้องคนนั้นไม๊ เราว่านารักดีนะ”
“เฮ้ย ไอ้บ้า นั่นน้อง แพท เว้ย เป็นแฟนพี่ เอกม.4อ่ะ”
“เฮ้ย หน้าอย่างพี่เอกมีแฟนด้วยเหรอว่ะ”
“เหอะๆ น่านดิๆ”
“พูดตามตรงเสียดาย ถ้าน้องเค้าไม่มีแฟนนะ เราเข้าไปจีบแล้วเนี่ย”
“เหอะๆ พูดยังไม่จบ น้องเค้าเลิกกับพี่เอกแล้วว่ะ 5555 ”
“ไอ่นี่ หลอกเราอีกแล้ว เฮ้ย ถ้าเราเข้าไปจีบจะเป็นไรป่าววะ”
“ไอ้บ้า คนทั้ง รร ตอนนี้ก็นึกว่านายกับ มิว เป็นแฟนกันน่ะ รุ้ป่าว ไปไหนก็ไปด้วยกัน มา รร ก็มาด้วยกันไม่คิดก็แปลกแล้ว ระวังไว้ด้วยก็ดีนะ พวกรุ่นพี่น่ะ ดูเหมือนจะสนใจมิวด้วย”
“เฮ้ย เรากับมิวเป็นเพื่อนกันนะ ไม่มีไร ถึงเราจะคิดมากกว่าเพื่อนก็เหอะ”
“เฮ้ยๆ แน่น แน่ แสดงว่า ตอนนี้ นาย.... แอบชอบมิวอยุ่อะดิ .......เฮ้ย แล้วไมไม่บอกไปวะ สนิทกันขนาดนี้ ถ้าบอกไปก็รู้เรื่องกันแล้ว”
“ก็เพราะ สนิท น่ะแหละ ถึงไม่กล้าบอกออกไปไง กลัวจะเสียเพื่อนน่ะ”
“อืมๆ งั้นก็ไม่เป็นไรเก็บไว้ เลือกคนอื่นซะ”
แล้วการเดินทางของผมกับไอ้ไม้ก็สิ้นสุดลงที่ร้านติม
“ช็อคชิพคับ”
“ไม้กินช็อคชิพเหรอ งั้นเราเอา วานิลลาคับ”
“โห กินวานิลลาหวานเชียวนะแก 555”
หลังจากนั้นผมกับไอ้ไม้ก็เดินมานั่งกินติมอยุ่ที่ม้าหินอ่อน
“เฮ้ย ถ้าเราคิดจะจีบ แพทขึ้นมา นายจะช่วยเราป่าววะ ไม้”
“อ่าว ถามแปลกๆ เพื่อนมีไว้ ทัมมัย คับ เอาไว้เช็ดก้นเหรอ”
“เออๆ พอละๆเข้าใจ งั้นอย่างแรกเลย นายไปขอเบอร์ให้หน่อยได้ป่ะล่ะ”
“โห่ เฮ้ย ชิวๆ เชื่อมือท่านไม้คนนี้ได้เลย”
“เอาให้ได้อย่างที่พูดเหอะ”
“ชลลลลลล .... ชล..ทำไรอยู่อ่ะ” มิววิ่งเข้ามาหาผม
“กินติมอ่ะ”
“เฮ้ย ไอ่ชล มิว เราไปก่อนนะ เอาหนังสือไปคืนเพื่อนก่อน”
“นี่ ชล กินด้วยจิ อิอิ”
“อ๊ะ ถ้าไม่รักไม่ให้นะเนี่ย”
“แหวะ น้ำเน่าจัง ฮิฮิ”
แล้วเราก็คุยกันอยู่พักใหญ่ จนเข้าเรียน
เลิกเรียน
ผมเดินไปตาม มิวที่ห้อง แต่เห็นมิวนอนฟุบอยู่ที่โต๊ะ ผมก็เดินเข้าไป
“มิว เป็นไรอ่ะ”
“ฮือๆๆ ชล....ดูนี่สิ”
มิวยื่นมือถือมาให้ผมดู ในนั้นมีข้อความเขียนว่า
“ต่อไปนี้ไม่ต้องคุยกันอีกแล้วนะ เรามีแฟนใหม่แล้ว”
“มิว เทอไปคบกับไอ่หมอนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมันเป็นใคร”
ผมพูดอย่างหัวเสียก่อนที่จะเข้ามาโอบเทอ (มีกัน2คนในห้องเลยกล้า)
“ก็เป็นเพื่อนที่ รร เก่า แล้วก็มาเจอกันอีกที แล้วเค้าก็ชอบเรา เราก็ชอบเค้า แค่นี้ละ”
“อย่าไปเสียใจกับมันเลย ไอ่บ้าเนี่ย ปล่อยมันไปตายเหอะ”
“นี่ อย่าโมโหเลยนะ เราขอโทดที่ทำให้เทอต้องโมโห”
“ไม่เป็นไรหรอก กลับบ้านเหอะ เด๋วกลับดึกแล้วแม่เทอจะด่านะ”
จากนั้นผมก็พามิวกลับบ้าน แยกย้ายกันเข้าบ้าน
ความคิดเห็น