คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รุ่นพี่
มหาลัยื่อัแห่หนึ่ในึะวิศวะ
ผม้าวเท้าเ้ามาในึอย่ามึนไม่มีุหมายปลายทาไม่รูว่าัวเอะไปที่ไหน ผมไ้แ่เิน้มหน้ามอเท้าัวเอและเินไปเรื่อยๆเอา่ายๆนะนะรับือ..ผมหลวันนี้มันเป็นวันเปิเทอมวันแรอมหาลัย ผมพึ่เ้ามาปีหนึ่ะวิศวะพวพี่ๆเานัให้พวผมมาที่ึะวิศวะแ่..ผมไปไม่ถูละผม ไม่รู้ัใรผมวรทำไีละ
??: “น้อรับน้อ” เสียปริศนาอใรบานทำให้ผม้อหยุเินและหันไปามเสีย้วยหน้าาที่มึน
แบม: “ผ..ผมหรอฮะ” สายาอผมหันไปผมับายร่าสูหน้าาีมีภูมิานที่เาำลัเินรมาหาผม
??: “ใ่น้อนั่นละรับ” พี่นนั้นเินมาหยุรหน้าผม
แบม: “มีไรหรอฮะ” ผมเยหน้ามอพี่นนั้น้วยวามมมึน
??: “น้ออยู่ปีหนึ่ใ่ไหมทำไมยัไม่ไปห้อประุมอีสายละนะ”
แบม: “ผมหลน่ะฮะผม็อยาถึั้นานแล้วล่ะแ่..หาห้อไม่เอTT” หน้าผมอนนี้หน้าสสารสุๆนาผมยัสสารัวเอเลย
??: “โธ่~เ็น้อยเอยเี๋ยวพี่พาไปนะ” มือหนาอเานนั้นเอื้อมมาวาที่หัวผมอย่านุ่มนวลบวับรอยยิ้มระาใแบบนั้น มันทำให้ใผมเ้นเร็วไม่เป็นัหวะไม่นะ!นั้นมัน ผ.ผมิอะไรอยู่นะไม่ๆๆ!
แบม: “อ..เอ่อ.เินนำไปสิฮะ” ผมรีบถอยห่า่อนที่หัวใผมะเ้นแรไปว่านี้ ็อายแน่ๆ
?? : “ลัวพี่หรอหื้ม” ผู้ายร่าสูนนั้นถามึ้น้วยน้ำเสียแสนอบอุ่นพร้อมับร้อยยิ้มวนใละลายเมื่อเห็นผมถอยห่า เา้าวเท้าเ้ามาใล้ผมอีทำเอาใผมหล่นวูบไปอยู่าุ่ม
แบม: “ป..ป่าวฮะรีบนำทาไปสิฮะสายแล้วนะ” ผมรีบับท่อนที่ผมะทำัวไม่ถู
??: “โอเั้นามพี่มาเลยรับ” เายิ้มอย่าพอใ่อนที่ะเินนำผมไป ผมเินามหลัไปนถึหน้าห้อประุมหวัว่าผมไม่ใ่นสุท้ายนะ “นี่ละห้อประุมถึละรับ”
แบม: “อบุฮะไม่ไ้พี่ผมแย่” ผมโ้อบุอย่าสุภาพ
??: “ไม่เป็นไรรับอให้สนุับิรรม้าในนะพี่ไปละ” เายิ้มอ่อนๆให้และเินาไป ผมเรียมัวะเปิประูเ้าไป้าในแ่มัน็มีบาอย่าระุ่อมผมเอาไว้ใ่!ผมยัไม่รู้ื่อเานิ
แบม: “พ..พี่..อ้าว” ผมหันลับไปแ่็พบแ่วามว่าป่าวนอะไรเินไวะมัแ่่าเถอะไม่ไเอันแล้วล่ะ อนนี้มาห่วเรื่อที่ผมมาสายันีว่าผมหันลับมาและเรียมัวะเปิประูผมสูหายใเ้าเ็มปอและเอื้อมมือไปับที่ลูบิประู
??: “..เี๋ยว!รับๆรอผม่อน”ผมหันไปามเสียอย่ารวเร็ว้วยวามใ ผมเห็นเ็หนุ่มอายุน่าะเท่าๆผมเาสูมา ที่นี้มันะมีแ่นสูๆริๆหรอเาวิ่หน้าั้มาหยุรหน้าผม “...ัน.อเ้า…พร้อมนายไ้ไหม” เ็หนุ่มนนั้นทั้พูทั้หายใหอบ้วยวามเหนื่อยที่วิ่มา
แบม: “นายใเย็น่อน อ่ะนี้น้ำ”ผมหยิบน้ำในระเป๋าเป้ยื่นให้เา
??: “อบในะ เห้อ!” เารับน้ำามือผมถอนหายใเฮือให่ระน้ำไปหลายอึและยื่นืนให้
แบม: “นายะมาห้อประุมเหมือนันหรอ” ผมรับน้ำเ็บใส่ระเป๋า่อนะเอ่ยถามเา
?? : “ใ่เอนายพอี็เลยะเ้าพร้อมนายอะอย่าน้อยๆ็มีเพื่อนสาย”
แบม: “อ่อออ”ผมพยัหน้าอบรับเบาๆ
?? : “ว่าแ่นายื่อไรอะ”
แบม: “ันื่อแบมแบมเรียแบม็ไ้”
??: “ันื่อยูยอมนะยินีที่ไ้รู้ั” เาเอื้อมมือหนามา้าหน้าผม
แบม: “เ่นันนะ”ผมยื่นมือไปับมือเาอบเป็นารทำวามรู้ััน
ยูยอม: “เราเป็นเพื่อนันละนะ”เายิ้มให้อย่าร่าเริ
แบม: “ไ้สิ ^.^”ผมยิ้มอบอย่าเป็นมิรและีใที่ารมาสายรั้นี้ทำให้ผมไ้เพื่อนใหม่มันีริๆ...
********************************************************************************************************************************
เป็นเรื่อ าย x าย เรื่อแรที่ไรท์แ่ล555 (เรื่อนั้นยัแ่ไม่บเอาเรื่อใหม่สะละ) เป็นำลัใให้ไรท์้วยนะ่ะว่าะแ่สอเรื่อพร้อมันออมาเป็นไบ้าะพยายามล2เรื่อพร้อมๆันอบุทุนที่มาิาม้วยนะ่ะ
ความคิดเห็น