อภิมหาสงครามสะท้านภพ ออนไลน์

ลำดับตอนที่ #5 : บทที่4 เพื่อนสาวตอนที่2

รถปอร์เช่ คาเยนน์ เอส ไฮบริด เอสยูวีสีขาวความเร็ว333แรงม้าเลี้ยวเข้ามายังโรงแรมสยามดรีมโกลเด้น อาหมวยหรือชื่อจริงคือ สุกัญญา นาวาภิรมย์ ทายาทของบริษัทส่งออกข้าวและยางพารารายใหญ่ของประเทศ อาหมวยรู้จักกับครอบครัวของอาตี๋เป็นอย่างดีเพราะทั้ง2ตระกูลนี้คบกันมานานตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษแล้ว อาหมวยยื่นกุญแจให้พนังงานโรงแรมเพื่อนำไปจอดยังลานจอดรถจากนั้นก็เดินไปที่ประชาสัมพันธ์ของโรงแรม

“ฉันมาหาคุณ วิศุทธิ์ วรุณวิเศษ”อาหมวยบอกแก่ประชาสัมพันธุ์

“อ๋อ...คุณ สุกัญญา ใช่มั้ยค่ะคุณ วิศุทธิ์บอกว่าให้คุณไปรออยู่ห้อง1009ค่ะ”พูดจบประชาสัมพันธ์ก็ยื่นคีย์การ์ดให้อาหมวย

อาหมวยเดินขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น101และไปยังห้องv.i.p.1009ตามที่ที่เถ้าแก่หยางนัดเธอไว้แต่ยังไม่ทันได้เสียบคีย์การ์ดอาหมวยก็พบว่าห้องนั้นไม่ได้ล็อกจึงคิดว่าคงจะเปิดรอให้เธอเขาไปนั่งเล่นรอเลยดังนั้นอาหมวยจึงเดินเข้าไปในห้อง

“เฮ้อ...มาเหนื่อยๆอาบน้ำดีกว่า เดี๋ยวตี๋มาเจอหน้าเราด้วยก็บอกว่าตัวเหม็นอีก”

อาหมวยจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดแล้วกระโจมอกด้วยผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวคลุมทั้งร่างกายจากนั้นอาหมวยก็เดินเข้าไปยังห้องน้ำแต่เมื่อเธอเปิดประตูห้องน้ำก็พบกับตี๋ชายหนุ่มยืนใส่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวลัดเอวคลุมถึงเขากำลังแปลงฟันอยู่

“อ๊าก...ซาลาเปาลูกเบ้อเริ่มเลย”พูดจบตี๋ก็เลือดกำเดาไหลออกมาด้วยแรงดันสูงสุด

“ตี๋ๆเป็นอะไรไปทำไมถึงเลือดกำเดาไหลรึว่าอาการอยากซาลาเปากำเริบอีกแล้ว”หมวยรีบวิ่งเข้าไปดูตี๋ทั้งๆผ้าขนหนูผืนเดียวนี้แหละยิ่งเข้าไปจะช่วยพยุงก็ทำให้ซาลาเปาทั้ง2ลูกดูใหญ่ขึ้นไปอีกสำหรับตี๋

“อั๊ก...ซา...ลา...เปายักษ์”พูดจบตี๋ก็สลบไป

10นาทีต่อมาตี๋รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่บนเตียงในชุดผ้าเช็ดตัวคาดเอวเหมือนเดิมแต่ภาพตรงหน้าคืออาหมวยที่ใส่ชุดคลุมอาบน้ำสุดเซ็กซี่เมื่อตี๋มองทำให้ถึงกับเลือดลมสูบฉีดจนกำเดาไหลเลยทีเดียว

“อ้าวตี๋ตื่นแล้วหรอ อ้าวทำไมเลือดกำเดาไหลอีกแล้วหล่ะเดี๋ยวหมวยไปเร่งแอร์ให้นะ เอ...รีโมทแอร์อยู่ไหนน้า”

อาหมวยก้มลงดูตามลิ้นชักต่างๆเพื่อหารีโมทแอร์แต่การหานั้นมันช่างปลุกใจเสือป่าเสียเหลือเกินท่าก้มเอย ท่าอะไรต่อมิอะไรอีกสารพัดทำให้ตี๋ต้องบอกให้หมวยหยุด

“พอๆอาหมวยลื้อไม่ต้องหาแล้ว ว่าแต่ลื้อเข้ามาห้องอั๊วได้ไง”

“ก็เถ้าแก่หยางบอกหมวยให้มารอที่ห้องนี้หมวยก็เลยเข้ามาแล้วก็กำลังจะอาบน้ำ รู้มั้ยตี๋นี้โชคดีนะที่หมวยมาทันไม่งั้นตี๋ต้องเสียเลือดจนตายเพราะอาการอยากกินซาลาเปากำเริบแน่นอน”

“ก็เพราะลื้อนั้นแหละทำให้อั๊วหัวใจเกือบวาย ไอ้หย๋าทำไมกลับมาคราวนี้มันใหญ่กว่าเมื่อครั้งที่แล้วนะ”ตี๋คิดในใจ

“เอ่อ...ตี๋พรุ่งนี้ตี๋พาหมวยไปเที่ยวหน่อยสิ ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยยังไม่ได้เที่ยวเลย”

“ก็ได้ๆว่าแต่อยากจะไปที่ไหน อั๊วว่านะผู้หญิงโบราณๆอย่างลื้อต้องชอบไปเที่ยววัดแน่ๆเลยใช่มั้ย เดี๋ยวอั๊วพาไปเทียววัดก็ได้”

“บ้าหรอตี๋ อั๊วอยากไปRCA”

“หา...ลื้อนี้นะจะไปRCA”

“แล้วหมวยไปRCAมันเป็นอะไรหรอ น้า...พาหมวยไปหน่อยน้า”อาหมวยพูดพลางเอาหน้ามาถูมือตี๋

“ก็ได้ๆแต่อั๊วบอกไว้ก่อนนะอั๊วไม่เลี้ยงลื้อหรอกนะ”

จากนั้นทั้ง2ก็แยกกันไปนอนโดยตี๋นอนบนเตียงส่วนหมวยนั้นนอนบนโซฟา(โครตแมนเลยว่ะ)ในใจตี๋คิดว่าการมาของหมวยครั้งนี้ต้องพาเรื่องวุ่นๆมาแน่ๆ

เช้าวันใหม่อากาศสดใสรถปอเช่คนงามสีขาวถูกขับออกไปจากโรงแรมวันนี้โปรแกรมทั่วของพวกตี๋คือการเดินห้าง ซึ่งพอถึงห้างปั๊บอาเตี่ยหรือเถ้าแก่หยางก็ขอแยกตัวเพื่อเดินเดียวเป็นชายโสดทันทีส่วนตี๋ก็ต้องพาหมวยเดินเที่ยว ตี๋และหมวยเดินเล่นกันซักพักก็มาถังลานเกมอภิมหาสงครามสะท้านภพ ออนไลน์หมวยจึงลากตี๋ไปยืนดูข้อมูลเกมทันที

“ตี๋...หมวยอยากเลนเกมนี้ ตี๋สอนหมวยเล่นหน่อยสิ”

“ไม่เอา...ลื้ออยากเล่นก็หัดเองสิ คนเรามี2มือ2ขาเหมือนกันอั๊วเล่นเกมนี้เป็นลื้อก็ต้องเล่นเกมนี้เป็นเหมือนกัน”

“ก็ได้ๆหมวยจะหัดเล่นเอง แต่ตี๋ต้องพาหมวยเก็บเวลน้า....น้า”

“ ก็ได้ๆ...แต่ลื้อจะเล่นเกมนี้ที่ไหน บ้านลื้อที่กรุงเทพมีเมื่อไหร่เล่า อย่าบอกนะว่าจะให้อั๊วรอลื้อกลับไปเล่นที่ที่โชว์รูมเตี่ยอั๊ว อั๊วไม่รอหรอกนะ”

“คิก คิก ตี๋แม่ของหมวยกับเถ้าแก่หยางซื้อบ้านพร้อมที่ดินให้หมวยกับตี๋แล้ว ดังนั้นต่อไปนี้หมวยจะย้ายมาอยู่กรุงเทพมาอยู่กับตี๋ด้วยนะ”

“*ตั่วแป่ๆ ซวยแล้วไงเตี่ยนะเตี่ยยังไม่เลิกจะจับคู่อั๊วกับอาหมวยอีกหรอ”ตี๋คิดในใจ

ในขณะที่หมวยกำลังดูรายละเอียดเกมเพลินๆอยู่นั้นพนักงานขายก็เดินเข้ามาหาหมวยและตี๋

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าพวกคุณทั้ง2สนใจชุดเล่นเกมคู่รักมั้ยค่ะ ซื้อวันนี้เราลด10%เลยนะค่ะ”

“ตกลงค่ะ ฉันขอซื้อชุดเล่นเกมคู่รัก1เครื่อง”

เครื่องเล่นเกมคู่รักนั้นไม่ได้แตกต่างอะไรจากแบบธรรมดานักเพียงเติมสีชมพูเพื่อเพิ่มความหวานและเตียงนอนขนาดใหญ่ขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้หนุ่มสาวนอนอิงแอบแนบชิดกันทำให้ชวนสยิวกิ้ว แต่ในความคิดของตี๋ถ้าเปลี่ยนจากหมวยเป็นหลิงเอ๋อคงจะดีไม่น้อยเลยทีเดียว

“จะให้จัดส่งสินค้าไปที่ไหนและจะจ่ายค่าสินค้ายังไงค่ะ”

“ส่งไปที่บ้านวรุณนาวา(วรุณวิเศษ+นาวาภิรมย์) ส่วนค่าสินค้าส่งบิลมมาที่บริษัทนาวาภิรมย์สาขาไหนก็ได้นะค่ะ”

ตี๋ไม่ค่อยจะสนใจสิ่งที่หมวยทำซักเท่าไหร่แต่ตี๋กลับสนใจผู้เล่นดังๆในเกมซึ่งผู้เล่นเหล่านั้นถูกขนานนามว่า 12ขุนพลสวรรค์ 12แม่ทัพปีศาจ และ12จักรพรรดิรวมทั้งสิ้น36คนนี้ถูกเรียกว่ากลไกแห่งสงครามเพราะว่าทั้ง3กลุ่มนั้นมีขั๊วอำนาจที่คอยถ่วงดุลกันอยู่ถ้าหากฝ่าใดพ่ายแพ้กลไกแห่งสงครามก็จะเริ่มทำงานทันที

“12ขุนพลสวรรค์ มีหัวหน้ากลุ่มคือ ยาฉะดาบแสงสวรรค์ 12แม่ทัพปีศาจ หัวหน้ากลุ่มคือ ซามุ่ยดาบอสูรพันมือ และสุดท้าย 12จักรพรรดิ หัวหน้ากลุ่มคือ มิคาเอลธนูทะลวงศูนย์ อืม...มีแต่พวกเมพๆทั้งนั้นเลยแหะ”

“จ๊ะเอ๋!!!ตี๋ทำไรอยู่”

“ซี้แล้วๆ...ไอ้หย่าหมวยอย่าเล่นแบบนี้สิอั๊วตกใจหมด”

“หมวยจะบอกว่าเถ้าแก่หยางโทรมาบอกว่า แอบหนีเราขึ้นเครื่องกลับไปไปแล้วและก็บอกว่าให้ตี๋ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ได้เลยของต่างๆเถ้าแก่จัดการย้ายมาให้หมดแล้ว”

“เฮ้อ...อาเตี่ยอีกแล้วช่างเถอะอยู่ก็อยู่จะได้ไถ่เงินมาเลี้ยงสาวๆให้หมดเลย”ตี๋คิด

“งั้นเรากลับกันเถอะตี๋ หมวยเหนื่อยแล้ว”

“ทำตัวเป็นแมวขี้อ้อนไปได้ ลื้อโตแล้วนะเดี๋ยวใครๆก็คิดว่าเราเป็นแฟนกันหรอก”

“ทำไม...ถ้าหมวยเป็นแฟนตี๋แล้วตี๋รังเกียจหมวยหรอ”น้ำตาเริ่มจะปริ่มๆออกจากดวงตาของอาหมวย

“ปล่าวๆอั๊วไม่ได้รังเกียจแต่...อั๊วกลัวว่าลื้อจะถูกคนอื่นว่าได้ว่าคบแฟนโลโซไม่ได้เรื่อง ลื้อก็รู้นี้ว่าอั๊วมันปากเฉาฉุ่ยขนาดไหน”

“ไม่สนหมวยไม่สนว่าใครจะมองยังไง หมวยจะทำแบบนี้จะจับมือแล้วก็เดินซบใหล่ตี๋ไปเรื่อยๆ”

“ตามใจนะ”