อภิมหาสงครามสะท้านภพ ออนไลน์

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 ดาบมุรามาซะ

ใจกลางป่ากระดูกครวญเต็มไปด้วยผีโครงกระดูกมากมายทันทีที่เข้าไปถึงใจกลางป่าดาบสนิมเกาะของชวี่สื่อก็สั่นไหวขึ้นมาดื้อๆซะงั้นทำให้ชวี่สื่อต้องเอาดาบออกมาดูทันทีที่ดาบถูกเอาออกมามันก็เริ่มดูดวิญญาณของผีโครงกระดูกในบริเวณนั้นทั้งหมดผีโครงกระดูกกว่า100ตัวหายไปต่อหน้าต่อตาชวี่สื่อดาบที่เคยมีสนิมเกาะเริ่มเผยให้เห็นเนื้อดาบสีเงินทำให้ชวี่สื่อประหลาดใจมาก

“ทำไมดาบนี้ถึงดูดวิญญาณเองนะทั้งๆที่ขอทานชราคนนั้นบอกว่าให้อั๊วต้องสังเวยวิญญาณ999ดวงไม่ได้หมายความว่าให้อั๊วไปสังหารแล้วเก็บดวงวิญญาณมาหรอกหรอรึว่าต้องมีสื่ออะไรแน่ๆที่ทำให้ดาบดูดวิญญาณเอง”

ชวี่สื่อลองหยิบดาบมาตรวจสอบด้วยตาของตัวเองดูก็พบคำๆหนึ่งเขียนไว้ที่สันดาปว่า มุรามาซะ

“หรือว่าจะเป็นดาบในตำนานของญี่ปุ่นดาบมุรามาซะ”

“หน้าต่างระบบ”

“ดาบมุรามาซะ”

ดาบมุรามาซะ

ประวัติ – ดาบชั้นเยี่ยมที่ถูกตีขึ้นโดย มุรามาซะว่ากันว่าเป็นดาบปีศาจที่มีชื่อเสียงทัดเทียมกับดาบมาซามูเนะหากแต่ว่าผู้ที่ถือครองดาบมุรามาซะนั้นเลือดจะสูบฉีด จะกระหายที่จะสังหารส่วนดาบมาซามูเนะนั้นจะสงบนิ่ง ดาบมุรามาซะว่ากันว่าสามารถผ่าภูเขาสบั้นสายน้ำ ตัดอากาศได้ด้วยดาบเดียว

ข้อมูลความสามารถ

ดาบมุรามาซะ ระดับ???(ขึ้นอยู่กับชนิดวิญญาณที่สะสม)

พลังโจมตี ???(ขึ้นอยู่กับชนิดวิญญาณที่สะสม)

-ได้รับทักษะ???(ขึ้นอยู่กับชนิดของวิญญาณที่สะสม)

“ไอ้หย่า...ดาบปิศาจนี้มันร้ายกาจขนาดนี้เชียวหรองั้นแสดงว่ามันก็ต้องมีความคิดเหมือนกับกระบี่เทพอสูรสินะ มิน่าหล่ะมันถึงสามารถดูดวิญญาณเองได้”ชวี่สื่อพูด

เหมือนดาบมุรามาซะจะฟังออกจู่ๆมันก็เปล่งแสงสีแดงอ่อนๆออกมาจากนั้นก็มีตัวหนังสือสีแดงลอยขึ้นไปบนอากาศ

“สวัสดีนายใหม่ของข้า”มุรามาฉะพยายามสื่อสารกับชวี่สื่อด้วยตัวหนังสือ

“ฮ่อๆ...สวัสดีนายคือมุรามาฉะใช่มั้ย”

“ใช่ข้าคือ มุรามาซะนายใหม่ของข้าบัดนี้ดวงวิญญาณที่ท่านมอบให้ข้ามีทั้งหมด239ดวงแล้วแต่ทุกดวงวิญญาณนั้นล้วนแต่เป็นวิญญาณชั้นต่ำทั้งนั้นซึ่งมันจะทำให้ข้าอ่อนแอหากท่านปลดผนึกข้าแล้ว”

“แล้วจะให้อั๊วช่วยยังไง”

“ขอเพียงนายท่านหาดวงวิญญาณชั้นสูง(คือสัตว์อสูรเลเวล50ขึ้นไปหรือบอส)มาอีก761ดวงเท่านั้นพอ”

“ไอ้หย๋า...ลื้อนี้ซี้ซั้วต่าหน่า สัตว์อสูรระดับนั้นอั๊วจะมีปัญญาที่ไหนหาให้ลื้ออั๊วก็เพิ่งเลเวล15เองน่อ”ชวี่สื่อบ่น

“งั้นข้ามีสิ่งที่จะช่วยนายท่านให้แข็งแกร่งขึ้น ขอเพียงนายท่านหยดเลือดของนายท่านลงที่ข้าแล้วเหล่าดวงวิญญาณในนี้จะกลายเป็นกองทัพของท่าน”

“มันก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ผีกระดูก200กว่าตัวพอเดินไปไหนมาไหนจะตกเป็นเป้าโจมตีได้”

“นายท่านสามารถผนึกพวกมันไว้ที่ตัวนายท่านได้ เมื่อนายท่านผนึกพวกมันพลังทั้งหมดของพวกมันก็จะกลายเป็นของนายท่าน”มุรามาซะอธิบาย

“ฮ่อๆ...งั้นอั๊วก็เก่งขึ้นจมเลยสิดีๆ”

พูดจบชวี่สื่อก็กรีดเลือดของตัวเองลงไปยังดาบมุรามาซะทันที่เลือดต้องตัวดาบโลหิตก็ได้กระจายไปทั่วตัวดาบจากนั้นก็หายไปพร้อมกับที่แขนของชวี่สื่อมีรอยสักรูปดาบมุรามาซะขึ้นมาจากนั้นชวี่สื่อก็รู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นมากจนต้องเช็คระดับของตัวเองเลยทีเดียว

“ไอ้หย่า...254ยังงี้อั๊วครองทั้งเกมได้เลยนะนิ”

“ยังหรอกนายท่าน พลังพวกนี้จะอยู่เพียง30นาทีเท่านั้น ดังนั้นหากนายท่านไม่ใช้พลังก็ขอให้พูดว่ามุรามาซะเพื่อผนึกพลังเก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินหากจะคล้ายผนึกก็ให้พูดว่ามุรามาซะอีกทีหนึ่ง”

“มุรามาซะ”

ทันทีที่พูดจบเลเวลของชวี่สื่อก็ลดลงไปอยู่ที่15เหมือนเดิมจากนั้นชวี่สือก็ออกเดินทางไปยังสุสานมังกรแต่เมื่อไปถึงก็ต้องแทบกระอักเลือดเพราะที่บอกว่าระดับเฉลี่ย10-20ไม่มีเลยที่สุสานมังกรมีแต่ระดับ30-40อัพทั้งนั้นแต่ถูกใจมุรามาซะเพราะว่าที่นี้มีวิญญาณชั้นสูงกว่าป่ากระดูกครวญ

“ซี้แล้วๆ...มันตามมาเป็นฝูงเลยอย่าให้อั๊วเจอนะบอกมาได้10-20เจอเมื่อไหร่อั๊วจับยัดเครื่องประหารหัวสุนัขของท่านเปาซะเลยนิ”

“นายท่านอย่าวิ่งหนีสิ ข้ายังไม่ได้ดูวิญญาณมังกรพวกนั้นเลย”

“ไม่วิ่งอั๊วก็ซี้ม่องเม่งสิ เก๋าเจ๊งเอ๊ยลื้อเป็นดาบนะเว้ยจะเข้าใจอะไรอั๊วถ้าอั๊วตายเลเวลก็ต้องลดอั๊วไม่อยากไปเก็บใหม่นะ”

“นายท่านก็ปักข้าลงพื้นเป็นเป้าล่อไว้สิ พอพวกมังกรเข้ามาข้าจะได้ดูดวิญญาณพอมังกรพวกนั้นตายนายท่านก็จะได้ไม่ต้องวิ่งหนีไง”

“*ส่าปี่เอ๊ย ไม่บอกตั้งแต่แรกว่ะ”

 พูดจบชวี่สื่อก็ปักดาบลงพื้นแล้ววิ่งหนีไปขึ้นต้นไม้ข้างทาง มุรามาซะเริ่มปล่อยไอวิญญาณออกมาเพื่อดึงดูดเหล่ามังกรมังกรจากทั่วสารทิศรวมๆกันน่าจะ500กว่าตัวส่วนใหญ่จะเลเวล30รองลงมาคือ40และ50เมื่อมาถึงมังกรเหล่าก็รุมทึ้งมุรามาซะจากนั้นมุรามาซะก็สั้นไหวอีกครั้ง มุรามาซะเริ่มดูดวิญญาณของเหล่ามังกรทีละน้อยเพราะไม่อยากให้พวกมันแตกตื่นวิ่งหนีไปผ่านไป10นาทีมังกร2ใน3เริ่มล้มตายส่วนที่เหลือแม้จะยังไม่ตายแต่ไม่มีแรงที่จะหนีได้จึงได้แต่นอนรอความตายเท่านั้น

“ไอ้หย๋า...มังกร500กว่าตัวหายไปในเวลา10นาทีถ้ารวมกับพวกโครงกระดูกก็น่าจะได้วิญญาณ750กว่าดวงแล้วสินะมันก็ดีอยู่หรอกนะแต่...ไม่มีไอเทมตกเลยแล้วอั๊วจะเอาเงินที่ไหนเจี๊ยะข้าวเนี่ย!!!”

พูดจบชวี่สื่อก็ลงมาจากต้นไม้และเก็บดาบมุรามาซะเข้าที่เดินแต่ในขณะนั้นเองหางตาเขาก็ไปสะดุดกับสิ่งหนึ่งเข้า

“ไอ้หย๋า ซี้แล้วๆหลิงเอ๋อโผล่มาได้ไงเนี่ยอุตส่าห์เลือกที่ไม่มีคนอยู่แล้วนะ เอาไงดีหลบดีมั้ยเนี่นอึ้ยไม่ทันแล้ว”

“เอ่อ...คุณค่ะไม่ทราบว่ามียาเลือดขายต่อให้ฉันมั้ยค่ะ”

“เอ่อ...มีอยู่นิดหน่อยครับ”ชวี่สื่อหันกลับไป

“อ้าว...ตี๋มาอยู่นี้ได้ไงค่ะ มาเล่นเกมแล้วไม่บอกหลิงเอ๋อบ้างเลยนะค่ะ”

“แหะๆ...พอดีตี๋เพิ่งจะเล่นวันนี้เองหน่ะ ว่าแต่หลิงเอ๋อมาอยู่นี้ได้ไงหล่ะใครพามาหรอ”ชวี่สื่อถาม

“อ๋อพอดี**จู่ฟู่ท่านมีเพื่อนและลูกเพื่อนท่านก็เล่นเกมนี้เหมือนกันเขาเล่นเกมนี้มานานแล้วระดับเลยสูงกว่าหลิงเอ๋อเค้าเลยพามาเก็บระดับที่นี้ค่ะ แล้วตี๋ล่ะมาอยู่นี้ได้ไง”

“ อ๋อ...ตี๋มาเก็บเลเวลหน่ะมาคนเดียว”

“นั้นไงค่ะตี๋ ผู้ชายผมทองๆใส่แว่นดำนั้นไงค่ะเค้าชื่อว่า ไซม่อนเป็นลูกครึ่งอิตาลีค่ะ”

“โถ่เอ๊ย...นึกว่าใครที่แท้ก็ฝรั่งหัวแดงนี้เอง”ชวี่สื่อคิดในใจ

“ เฮ้...นายหน่ะอย่ามายุ่งกับหลิงเอ๋อของฉันนะ”ไซม่อนพูดขณะเดินเข้ามาหา

“พูดอะไรว่ะไอ้เก๋าเจ๊ง หลิงเอ๋อเพื่อนอั๊วนะเว้ย”ชวี่สื่อโต้ตอบ

“กล้ามาพูดยังงี้กับท่านไชม่อน 1ใน4ขุนพลของสมาคมมหายุทธ์ได้ยังไง แกมันไม่เจียมกะลาหัวเอาซะเลยนะ”

“มุรามาซะ”ชวี่สื่อพูดเบาๆ

“ทำไมใหญ่ขนาดไหนก็เล็กกว่าโลง แล้วคนอย่างลื้อนะไม่มีวันชนะอั๊วได้หรอกจะบอกให้ระดับมันต่างกันเกินไป”ชวี่สื่อพูด

“ทั้ง2คนอย่าทะเลาะกันเลยนะค่ะ ถือว่าหลิงเอ๋อขอหล่ะ”

“ได้อั๊วเห็นแก่หลิงเอ๋อนะไม่งั้น วันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันครบรอบวันตายของลื้อไอ้เก๋าเจ๊ง”พูดจบชวี่สื่อก็หันหลังและเดินไป

แต่พอชวี่สื่อหันหลังปั๊บไซม่อนก็ลอบโจมตีทันทีแต่ด้วยจิตกระบี่ระดับ2ทำให้กระบี่นั้นมีความคิดพวกมันจะปกป้องเจ้านายของพวกมันทันทีที่ได้รับอันตราย ก่อนที่คมดาบจะเข้าไปทำร้ายชวี่สื่อนั้นก็ถูกสกัดด้วยกระบี่เทพอสูร

“ฮะ...กระบี่หายากยังงี้เราต้องฆ่ามันแล้วเอากระบี่นั้นมาให้ได้”ไซม่อนคิด

“โอ๊ย...ถ้าอั๊วมีลูกอย่างลื้อนะอั๊ว***เก๊กซิมซี้ตายเลย”

“พูดมากน่า...ส่งกระบี่นั้นมาแล้วตายอย่างสงบซะ”

“อ่า...หลิงเอ๋อดูตี๋นะ ตี๋ไม่ได้ไปทำร้ายอีก่อน อีทำร้ายตี๋เองนะ”

พูดจบชวี่สื่อก็สั่งกระบี่เข้าปะทะกับดาบของไซม่อนด้วยตอนนี้เลเวลของไซที่ได้จากการใช้พลังวิญญาณที่มุรามาซะดูดมานั้นตอนนี้759แล้ว(รวมกับมังกรที่ดูดวิญญาณมาใหม่ด้วย)ทำให้ไซม่อนไม่อาจจะฝ่ากระบี่เข้ามาสังหารชวี่สื่อได้เลย

“ชิ...ยังงี้ต้องเจอกันหน่อย ทักษะลับ อัคคีสลาตัน”

เปลวไฟถูกปล่อยออกมาจากดาบของไซม่อนและกลายเป็นพายุไฟขนาดใหญ่เข้าโจมตีชวี่สื่อแต่เหล่ากระบี่ทั้ง5ก็บินวนรอบชวี่สื่อเพื่อสร้างเกราะลมต้านพายุไฟไว้

“ตอนนี้แหละย้าก...”

ไซม่อนวิ่งเข้าไปใช้ดาบแทงชวี่สื่อแต่ปรากฏว่าดาบของไซม่อนร้าวจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆเพียงแค่ดาบกระทบกับเสื้อของชวี่สื่อเท่านั้น

“ หมดมุกแล้วรึไงอย่า****ก่งก๊งเลยอั๊วบอกแล้วไงว่าเรามันต่างกันเกินไปงูดินอย่างลื้อจะมาสู้หวงหลง(มังกรทอง)อย่างอั๊วได้ยังไงกลับไปซะอั๊วไม่อยากจะให้มืออั๊วเปื้อนเลือดชั่วๆของลี้ไอ้เก๋าเจ๊ก”

“แล้วซักวัน ข้าจะกลับมาข้าแก”พูดจบไซม่อนก็ใช้ม้วนคาถากลับเมืองหนีไป

“มุรามาซะ”ชวี่สื่อพูดเบาๆ

“ว้าว...ไม่รู้มาก่อนเลยนะค่ะว่าตี๋จะเก่งขนาดนี้เอ่อยังไง หลิงเอ๋อก็ขอแลกชื่อตี๋หน่อยสิจะได้ติดต่อกันได้ในเกมหลิงเอ๋อใช้ชื่อ ฮวงหลง(มังกรทอง)นะค่ะ”

“เอ่อ...ตี๋ใช้ชื่อ ชวี่สื่อ(ไปตายซะ)”

“คิก คิก ทำไมตี๋ใช้ชื่อแบบนั้นล่ะค่ะแต่ก็น่ารักดีนะค่ะ”

“ครับผม”

จากนั้นทั้ง2ก็คุยกันสักพักก่อนที่แยกทางกันไปตามอัธยาศัยหลิงเอ๋อก็เก็บเลเวลต่อไป ส่วนตี๋หรือชวี่สื่อก็เดินหน้าเก็บวิญญาณให้มุรามาซะต่อไป

 _________________________________________________________________________________________
*ส่าปี่ แปลว่า ควาย นะครับ
**จู่ฟู่ แปลว่า ปู่ นะครับเป็นภาษาจีนแต้จิ๋วนะถ้าไรเตอร์จำไม่ผิด
***เก๊กซิมซี้ แปลว่า กลุ่มใจตาย นะครับ
****ก่งก๊ง แปลว่า งง นะครับ