ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อภิมหาสงครามสะท้านภพ ออนไลน์

    ลำดับตอนที่ #11 : บทที่10 เริ่มยึดครองเมืองต้าไห่1

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 54


    “หน้าอยากนายนะมีบ้านเป็นปราสาทกลางเมืองต้าไห่บอกฉันว่าสัตว์อสูรออกลูกเป็นผู้ฉันยังเชื่อมากกว่าว่าไอ้หนุ่มจนๆอย่างนายจะเอาปัญญาที่ไหนไปซื้อปราสาทอีกอย่างปราสาทนั้นก็ไม่ได้ขายด้วย”
    “งั้นยัยแพตตี้เธอลองเช็ค10อันดับผู้เล่นมหาเศรษฐีดูสิเผื่อสมองกลวงๆของเธอจะมีรอยหยักบ้าง”
    “เชอะ”
    จากนั้นแพตตี้ก็ลองเช็ค10อันดับมหาเศรษฐีในอภิมหาสงครามสะท้านภพปรากฎว่าชื่อของตี๋หรือชวี่สื่อนั้นมีจริงๆแถมอยู่ในอันดับที่5ด้วย
    “ป...เป็นไปไม่ได้ ไอ้หนุ่มผอมแห้ง ขี้งก สกปรกอย่างนายจะมีเงินมากมายอย่างนี้ได้ยังไง”
    “เอาเป็นว่าเงินฉันมีแล้วกันว่าแต่สาวๆจ๋าไปเที่ยวปราสาทของผมกันเถอะ มีตั้งหลายห้องนะเลือกนอนได้ตามใจเลยเดี๋ยวออกป้ายตราพิเศษไว้เข้าออกตลอดเวลาให้นะครับ”
    ชวี่สื่อ(ตี๋)เดินนำหน้าฮวงหลง(หลิงเอ๋อ)ริงโกะ(ซากุระบานเช้า)และแพตตี้(นักฆ่าขนตาปลอม)ไปยังปราสาทตะวันจรัสแสงเมื่อเอไอซามูไรที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูเห็นชวี่สื่อก็โค้งคำนับและเปิดประตูให้ทันที ทำให้นักฆ่าฯถึงกับอึ้งกิมกี่ไม่คิดว่าไอ้ตี๋เพื่อนตัวเองจะมีทรัพย์สมบัติในเกมมากมายขนาดนี้ถึงเงินภายนอกจะนำมาแลกได้ก็เถอะแต่นิสัยของเพื่อนเธอเธอรู้ว่ามันประหยัด(งก)แค่ไหน(เฉพาะกับผู้ชายและสาวที่ไม่ชอบนะถึงงก)
    “เฮ้...คุณยาโมสช่วยพาสุภาพสตรีทั้ง3ไปหาห้องพักแล้วก็ออกป้ายตราให้พวกเธอด้วยนะครับเพราะเธอเป็นแขกของอั๊ว”
    “ครับผม ท่านชวี่สื่อครับคุณตงฟางอู๋หย๋ารอท่านชวี่สื่ออยู่ที่ห้องปรุงยาครับ “
    “อืม..แล้วห้องปรุงยามันไปทางไหนหล่ะ”
    “เดี๋ยวกระผมจะให้หัวหน้าแม่บ้านพาไปนะครับ ฮารุอิโกะ พาท่านชวี่สื่อไปห้องปรุงยาด้วย”
    “เชิญค่ะท่านชวี่สื่อ ฮารุอิโกะจะนำทางท่านไปเอง”
    เมื่อชวี่สื่อเดินไปซักพักก็ถึงห้องกว้างขนาด7เสื่อญี่ปุ่นเมื่อต่งต้งเห็นชวี่สื่อก็เดินเข้ามาหาทันที
    “มาแล้วหรอชวี่สื่อผมจะมาคุยกับคุณเรื่องเปิดร้านขายยาหน่ะ”
    “อืมๆลองบอกรายละเอียดให้อั๊วฟังหน่อยสิ”
    “ได้ ร้านขายยาของผมจะไม่ขายยาของระบบเลยแม้แต่ขวดเดียวยาทุกขวดจะทำการกชปรุงขึ้นมาใหม่หมดเพื่อประสิทธิภาพที่ดีกว่าจะทำให้ราคาที่ขายสูงขึ้น นอกจากนั้นเราจะขายพวกสมุนไพรหายากต่างๆด้วยโดยเราจะให้เอไอเป็นขายยาส่วนผมและเอไออีก2คนจะปรุงยาแบบออกจำหน่ายส่วนเรื่องสมุนไพรนี้มีบางชนิดที่สามารถปลูกที่นี้ได้ครับ”
    “อืม...โอเคน่าสนดีว่าแต่ชื่อร้านล่ะ”
    “เนื่องจากผมอาศัยบารมีจากชวี่สื่อก็ให้ชวี่สื่อตั้งแล้วกันครับ”
    “งั้น...ร้านโอสถเทพแห่งปราสาทตะวันจรัส”
    “แล้วลื้อจะตั้งร้านขายตรงไหนล่ะ”
    “ตรงประตูทิศเหนือครับเพราะว่าใกล้กับตลาดนัดผู้เล่นดี ผมจะใช้ห้องเก็บของเก่าตรงนั้นเป็นที่ตั้งร้านยาครับ”
    “แล้วเวลาขายลื้อไม่ต้องให้คนมาเดินเข้ามาในปราสาทอั๊วรึไงกัน”
    “ไม่ต้องห่วงครับเพราะว่าผมได้ปรึกษากับคุณยาโมสแล้ว คุณยาโมสบอกว่าถ้าชวี่สื่อตกลงเขาจะใช้อำนาจของพ่อบ้านปราสาทตะวันจรัสแสงในการสร้างขอบเขตการเข้าถึงครับพูดงายๆคือจำกัดให้เดินเข้าได้เฉพาะร้านยาไม่สามารถเดินไปยังส่วนอื่นได้ครับ”
    “โอเค ถือว่าทุกอย่างพร้อมลื้อไปบอกคุณยาโมสได้เลยว่าอั๊วอนุมัติแล้วจากนั้นพวกลื้อก็จัดการกันเองนะอย่าลืมล่ะ20%จากขายทุกเดือนต้องหักให้อั๊วนะ เหอๆ”
    “ครับงั้นผมไปคุยกับยาโมสก่อนนะครับ”
    “ตามสบาย อั๊วไปเดินเล่นก่อน อ้ออั๊วมีเพื่อนมาพักนักฝากลื้อดูแลด้วยล่ะกันพวกเธออยู่ในปราสาทนั้นแหละ”
    จากนั้นชวี่สื่อก็เดินออกไปภายนอกปราสาท ต่งต้งก็เดินตามหาคุณยาโมสจากนั้นก็คุยรายละเอียดกันจนหมดและบอกคุณยาโมสให้พาเขาไปหาเพื่อนของชวี่สื่อ
    “สวัสดีครับ”
    “สวัสดีค่ะคุณเป็นใครหรอค่ะ”ฮวงหลงถาม
    “ผมเป็นเพื่อนของชวี่สื่อครับ พอดีเขาออกไปเดินเล่นแล้วก็บอกให้ผมมาทำความรู้จักกับพวกคุณด้วย”
    “อ๋อ...เราชื่อว่าฮวงหลง สาวหน้าลูกครึ่งอังกฤษนั้นชื่อนักฆ่าขนตาปลอม ส่วนสาวน้อยหน้าตาเกาหลีญี่ปุ่นนั้นชื่อซากุระบานเช้า”
    “ผมชื่อตงฟางอู๋หย๋าครับ”
    ทางด้านชวี่สื่อที่ออกมาเดินเล่นก็นึกได้ว่าทิ้งสุ่ยหลิงไว้นานแล้วจึงรีบออกตามหา
    “อ่า...อาสุ่ยหลิงอยู่ไหนเนี่ยหวังว่าคงไม่โดนรังแกหรอกนะ”
    “ช่วยด้วย!!!อย่านักพวกแกอย่าทำอะไรฉันนะ กรี๊ด!!!
    เสียงผู้หญิงคนหนึ่งร้องขอความช่วยเหลือดังลั้น ผู้หญิงคนนั้นก็คือสุ่ยหลิงนั้นเอง สุ่ยหลิงโดนชายหนุ่มร่างกำยำผิวดำแดงกว่า15คนรุมล้อมอยู่
    “น้องสาว...อย่าร้องเลยไม่มีใครกล้าหือกับกลุ่มถ่านเดินได้ที่เป็นขาใหญ่ที่นี้หรอก”ถ่านเดินได้1พูด
    “ใช่แล้ว...พี่ว่าน้องสาวไปทานข้าวกับพวกพี่ซักมื้อดีกว่านะจ๊ะ”ถ่านเดินได้2พูด
    “ใช่ๆลื้อพูดถูกจริงๆขาพวกลื้อนี้ใหญ่จริงๆใหญ่กว่าขาหมูอีกนะเนี่ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”จู่ๆชวี่สื่อก็ปรากฏตัวออกมา
    “เอ็งว่าใครว่ะไอ้ตี๋”
    “เออว่ะ...เห็นน่าโง่ๆอย่างลื้อทายถูกได้ไงว่าอั๊วชื่อตี๋”
    “หาเรื่องนี้หว่าเฮ้ยถ่านไม้เดินได้4 5 6จัดการมันซะ”
    ถ่านไม้เดินได้3คนกรูเข้าไปหาชวี่สื่อแต่จู่ๆก่อนที่จะถูกร่างของชวี่สื่อทั้ง3ก็ล้มลงจมกองเลือดอย่างไม่ทราบสาเหตุ
    “เฮ้ย!!!มันใช้ทักษะอะไรว่ะยังไม่ขยับซักก้าวเดียวคนของเราตายไป3แล้ว”ถ่านไม้เดินได้1พูด
    “ข้าไม่รู้ว่ะ รึว่ามันจะเป็นGMปลอมตัวมาว่ะ”
    “พวกลื้อมีดีแค่นี้หรอ*โช่วเยินอย่างพวกลื้อมันก็มีแต่ขี้คุยแหละน้า”
    “ทนไม่ไหวแล้วเว้ย รับดาบกระดูกผีระดับชาวบ้าน3ของข้าไปซะ!!!
    ดาบใหญ่สันหนา2นิ้วยาว2เมตรถูกฟันลงมาที่ชวี่สื่อแบบตรงๆทุ้มพลังทั้งหมดลงไป ตี๋ยืนเฉยๆไม่ได้ทำอะไรแต่พอดาบใกล้ถึงหัวชวี่สื่อก็ยกดาบมุรามาซะมากันไว้
    เคร้ง
    เสียงกาบของถ่านไม้เดินได้ที่มันภูมิใจนักหนาหักออกจากกัน ทำให้มันถึกกับเข่าอ่อนลงกับพื้น
    “เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน ลื้ออย่าคิดว่าตัวเองเก่งที่สุดใหญ่ที่สุดจงคิดว่าตัวเองเล็กที่สุดแล้วลื้อจะยิ่งใหญ่เอง”
    “โอ้...ขอบคุณคุณมากที่ช่วยเตือนสติพวกผม ไม่งั้นผมก็คงทำเรื่องชั่วๆแบบนี้ต่อไปแน่ๆ”
    “ดีแล้วบุคคลที่กลับตัวได้สังคมย่อมให้อภัยเสมอยังไงถ้ามีปัญหาก็ไปหาอั๊วที่ปราสาทตะวันจรัสแสงสิ”ชวี่สื่อพูด
    “หา!!!คุณคือคนที่พิชิตเจ้าสำนักยามาโมโตะได้หรอ ไม่คิดเลยว่าผู้เล่นที่ทั้งเป็นคนดี ฉลาด ไม่โอ้อวดอย่างคุณจะยังมีเหลืออยู่”
    “คนอย่างอั๊วยังมีอีกเยอะน่า...”
    “พวกผมเลื่อมใสในตัวคุณมากยังไงให้พวกผมเป็นลูกน้องได้มั้ยครับ”
    “ผู้เล่น ถ่านไม้เดินได้1 ยื่นคำขอร้องเป็นลูกน้องของผู้เล่น ชวี่สื่อ ยินดีรับหรือไม่”
    “รับ”
    “เนื่องจากผู้เล่น ถ่านไม้เดินได้1 มีลูกน้องติดตาทั้งหมด24คน ลูกน้องของผู้เล่นถ่านไม้เดินได้1กลายเป็นลูกน้องของผู้เล่น ชวี่สื่อค่ะ”
    “ต่อไปนี้ผมจะเชื่อฟังลูกพี่ และจะเลิกทำตัวไร้สาระสร้างความเดือดร้อนแบบนี้อีกแล้วครับ”
    “ดีมากที่ลื้อคิดแบบนี้ เอาเป็นว่าไหนๆลื้อก็เป็นลูกน้องอั๊วแล้วอั๊วจะตั้งชื่อใหม่ให้กลุ่มลื้อและกัน”
    “ชื่อใหม่ว่าอะไรหรอครับ”
    “กลุ่ม**โอวกุ่ย ถ้าพวกลื้อใช้ชื่อกลุ่มถ่านไม้เดินได้มันดูพิกลๆอยู่ ยังไงลื้อก็ไปที่ปราสาทอั๊วได้นะเดี๋ยวอั๊วจะให้คนออกป้ายตราไว้ให้ลื้อ เออ...แล้วนอกจากพวกลื้อยังมีกลุ่มไหนที่เป็นอันธพาลอีกมั๊ย”
    “มีอีก2กลุ่มครับลูกพี่ เมืองต้าไห่ปกครองอยู่3กลุ่ม1.คือกลุ่มของผมคุมโซนเหนือ2.กลุ่มอีกาพญาเหยี่ยวมันคุมโซนตะวันออก3.กลุ่มเด็กจรัสแสงคุมโซนใต้และตะวันตกบางส่วนครับ”
    “อืม...ว่างๆเดี๋ยวอั๊วจะลองไปหาพวกมันดูยังไงลื้อก็นำทางด้วยหล่ะเพราะอั๊วยังไม่ชินทาง”
    “ครับลูกพี่ น้องสาวเธอไปเถอะพวกพี่ขอโทษนะเรื่องเมื่อกี้”
    “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชวี่สื่อเรากลับกันเถอะ”พูดจบสุ่ยหลิงก็วิ่งไปเกาะแขนชวี่ก่อนก่อนจะเดินจากพวกโอวกุ่ยไป
    ตอนแรกชวี่สื่อก็กะว่าจะฆ่าพวกอันธพาลให้หมดเมืองพวกมันจะได้ไม่ซ่าอีกแต่บัดนี้เขาเปลี่ยนแผนแล้วเขาจะทำให้อันธพาลในเมืองต้าไห่นี้กลายเป็นพรรคพวกของเขาให้หมดเพราะอะไรไม่รู้จู่ๆชวี่สื่อก็อยากได้อยากครองทุกอย่างอยากครองเมืองนี้และที่สำคัญ...อยากชนะอภิมหาสงครามสะท้านภพด้วย
     
     
     _________________________________________________________________________________________
    *โช่วเยิน แปลว่า คนเลวไม่น่าคบ นะครับ
    **โอวกุ่ย แปลว่า ตัวดำ นะครับ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×